ตอนที่ 2 พี่เลี้ยง

“ไนน์ อาทิตย์หน้าว่างไหม อยากทำงานเสริมหรือเปล่า” นงนุชถามลูกสาวเมื่อเห็นเธอกลับมาถึงบ้าน

“งานอะไรเหรอคะ”

“พี่เลี้ยงเด็กน่ะ พอดีเจ้านายแม่กำลังท้องโตใกล้คลอดลูกคนที่สามแล้ว เลยอยากมีพี่เลี้ยงคอยช่วยดูเด็ก ๆ ทั้งสองคน วัยกำลังซุกซนเลย”

“ตอนกลางวันหนูมีทำพาร์ตไทม์สองที่อยู่แล้วค่ะ ตอนเย็นก็ต้องไปซ้อมทุกวัน ไม่มีเวลาเลย”

“โอ๊ย ก็ลาออกซะสิ พาร์ตไทม์ชั่วโมงละสี่สิบบาทเอง เจ้านายแม่ให้เยอะกว่านั้นอีก แถมทำแค่ถึงตอนเย็นด้วย ค่ำมาสามีเขาก็เลิกงานมาช่วยเลี้ยง เขาบอกว่าอยากได้พี่เลี้ยงที่รู้ภาษาอังกฤษน่ะ”

นงนุชเป็นแม่ครัวในบ้านเศรษฐีมานาน แม่บ้านคนอื่น ๆ มักจะนอนค้างที่ห้องพักคนงาน แต่เธอจะกลับมานอนที่บ้านตัวเอง อาศัยตื่นแต่เช้าไปทำกับข้าวให้เจ้านาย แล้วกลับบ้านมาหลังจากที่ล้างจานมื้อเย็นเสร็จ บางวันถ้ามีแขกมากินข้าวบ้านเจ้านายหลายคนจนดึก เธอจึงจะอยู่ค้างคืนที่นั่น

“งั้นหนูขอไปทำด้วยนะแม่ เดี๋ยวไปลาออกจากพาร์ตไทม์ทั้งสองที่เลย”

“ดีมาก พรุ่งนี้แม่จะไปบอกคุณแพรววนิตให้”

หนึ่งสัปดาห์ต่อมา

นงนุชพาณัฐธิดาไปแนะนำตัวกับเจ้านายในตอนเช้า หลังเห็นทั้งคู่เดินลงมาจากห้องนอนพร้อมกับเด็ก ๆ

“ป้าพาพี่เลี้ยงมาแล้วนะคะ เป็นลูกสาวของป้าเอง”

“สวัสดีค่ะคุณแพรววนิต คุณธาวิน หนูชื่อไนน์ค่ะ” ณัฐธิดารีบยกมือไหว้คนทั้งคู่

“สวัสดีจ้ะ เรียกพวกพี่ว่าพี่ก็ได้ ส่วนนี่ลูกชายพี่เอง คนโตชื่อพุฒิ อายุห้าขวบ ส่วนคนเล็กชื่อพี อายุสามขวบ สวัสดีพี่เขาสิลูก” แพรววนิตยกมือรับไหว้ณัฐธิดาพลางยิ้มทักทายอย่างเป็นมิตร ก่อนจะก้มลงไปบอกลูกชายทั้งสองที่ยืนอยู่ข้าง ๆ

“ซาหวัดดีค้าบ” เด็ก ๆ ยกมือไหว้พี่เลี้ยงคนใหม่พร้อมกันเสียงดังฟังไม่ชัด

“ยินดีต้อนรับครับ ขาดเหลืออะไรก็บอกพวกพี่ได้เลยนะครับ” ธาวินบอกอย่างใจดี

“ขอบคุณค่ะ”

“มากินข้าวด้วยกันไหมคะ” แพรววนิตเอ่ยชวนณัฐธิดา

หญิงสาวรู้สึกเอ็นดูความขยันของเด็กคนนี้ที่นงนุชเล่าให้ฟังเมื่ออาทิตย์ก่อนจึงตอบตกลงให้พามาทำงาน อย่างน้อยก็คนกันเอง ไว้ใจได้ในระกับหนึ่ง

“ขอบคุณค่ะพี่แพรว” ณัฐธิดารู้สึกดีใจที่มีเจ้านายใจดีทั้งสองคน

มื้อเช้าบนโต๊ะอาหารพี่เลี้ยงคนใหม่ได้ทำความรู้จักกับเจ้าของบ้านอีกสองคน คือธนากรที่เป็นประมุขของบ้าน และพราวลดา ภรรยาของเขา

ณัฐธิดาเริ่มสร้างความคุ้นเคยกับเด็ก ๆ ด้วยการตักอาหารให้บ้าง ชวนคุยเป็นภาษาอังกฤษที่จำเป็นบนโต๊ะกินข้าวบ้าง เด็กทั้งสองมีพื้นฐานอยู่แล้วเลยคุยโต้ตอบกลับมาได้อย่างลื่นไหล โดยเฉพาะคนโตที่พูดภาษาอังกฤษได้ไฟแลบ

หลังจบมื้ออาหารเช้าพราวลดากับธนากรก็ออกไปทำงานพร้อมกัน ปัจจุบันพราวลดาเปิดร้านทำเล็บในตึกกวดวิชาของธนากรแล้ว กิจการรุ่งเรือง คิวแน่นทุกวันจนต้องรับสมัครพนักงานเพิ่มอีกนับสิบคน เพราะบรรดาคุณแม่แวะเข้าไปทำสวยระหว่างรอลูกเรียนพิเศษเลิก

ส่วนแพรววนิตลาออกมาเป็นแม่บ้านเต็มตัว เพราะธาวินอยากให้ลูกชายทั้งสองซึมซับนิสัยขี้อ้อนน่ารักจากแม่

“พ่อไปทำงานแล้วนะครับ” ธาวินย่อตัวลงหอมแก้มลูก ๆ แล้วยืนขึ้นหันไปมองภรรยา

“เจอกันตอนเย็นนะคะ” แพรววนิตเขย่งเท้าจูบแก้มสากเหมือนทุกวันก่อนเขาไปทำงาน

“ไม่เอาที่แก้มสิ”

“เด็ก ๆ มองอยู่นะคะ”

“ใครอยากกินหนม ๆ พาพี่ไนน์ไปซื้อร้านปากซอยหน่อย พ่อให้ร้อยหนึ่ง” เขาควักกระเป๋าสตางค์แล้วหยิบธนบัตรใบสีแดงให้ลูกคนละใบ

“ขอบคุณค้าบ” พุฒิกับพีรีบรับมาแล้ววิ่งจูงมือพี่เลี้ยงสาวออกจากบ้านทันที

“กินให้หมดแล้วค่อยกลับมานะ ไม่ต้องรีบ” ธาวินตะโกนไล่หลังทั้งสามคน

“พี่วินนี่เจ้าเล่ห์จริง ๆ” แพรววนิตทุบอกแกร่งเสียงดัง

“อีกสองอาทิตย์แพรวก็จะคลอดแล้ว ตอนนี้พี่เลยอยากตักตวงให้เต็มที่ก่อนเพราะหลังจากนั้นคงต้องอดยาว ไหน ๆ เราก็จ้างพี่เลี้ยงมาแล้วนี่” ธาวินพูดพลางส่งสายตาเว้าวอน

“ไหนว่าจะไปทำงานแล้วไงคะ แบบนี้เดี๋ยวก็ไปสายหรอก”

“พี่ขอสักสิบนาที ลูก ๆ คงยังไม่กลับมาหรอก”

“ว้าย” ร่างบางถูกอุ้มขึ้นสู่อ้อมแขนแกร่งทันที

“ไปเข้าห้องน้ำกัน”

ธาวินเดินไปหยุดยืนหน้าห้องน้ำชั้นหนึ่งในบ้าน เขาสั่งให้แพรววนิตเปิดประตูและล็อกกลอนให้เรียบร้อย ก่อนจะวางเธอลงบนฝาชักโครก

คนข้างล่างรู้หน้าที่ทันที มือเล็กรูดซิปกางเกงแล้วควักแก่นกายที่ยังอ่อนตัวอยู่ออกมา

ตอนท้องอ่อน ๆ เขาไม่กล้าร่วมรักกับเธอ เลยเอาแต่ให้เธอใช้ปากช่วยแทบทุกวัน หลังจากพ้นช่วงสามเดือนแรกไปแล้วจึงมีเซ็กซ์กันได้แต่ต้องทำเบากว่าปกติมาก กว่าจะกลับมากระแทกเธอแรง ๆ อีกทีก็หลังคลอดไปเกือบปี

แพรววนิตแลบลิ้นเลียส่วนหัวและใช้มือสาวเข้าออกตรงส่วนโคนไปด้วย ทำให้แก่นกายอวบค่อย ๆ แข็งชันขึ้นทีละน้อย ปากเล็กอ้าครอบมันเข้าไปครึ่งลำยาว ใช้ลิ้นนุ่มตวัดเลียตัวตนของเขาขณะอมไว้ในโพรงปากอุ่นชื้น

เธอจัดการรูดปากออกช้า ๆ พร้อมกับดูดดึงจนเกิดเสียงดังจ๊วบ หญิงสาวมองสบตาคนข้างบนที่กำลังขบกรามแน่นอย่างยั่วยวน

“ไม่มีเวลาแล้ว พี่ขอทำเลยนะ”

ฝ่ามือหนาทั้งสองรีบตรึงศีรษะเล็กไว้มั่นแล้วขยับเอวสอบเข้าออกอย่างรวดเร็ว

“อ้อก ๆๆ” มือเล็กลูบไล้ต้นขากำยำผ่านเนื้อผ้า ท่านี้มักจะเป็นกิจวัตรประจำวันช่วงเช้า ๆ หลังตื่นนอน เพราะพวกเขายังอาบน้ำด้วยกันทุกวันจึงใช้เวลาจู๋จี๋กันในห้องน้ำก่อนที่ลูกจะตื่น

“ซี้ดด เสียวมาก”

เขารวบผมเธอไว้ในกำมือ บังคับจังหวะให้ศีรษะเล็กขยับสวนทางกับเอวสอบ เกิดเสียงน่าอายขึ้นภายในโพรงปากนุ่มนิ่มดังสะท้อนไปทั่วห้องน้ำ ร่างสูงยังขยับโยกอยู่หลายครั้งจนผ่านไปเกือบสิบนาที

“อา จะเสร็จแล้ว”

แพรววนิตทำอะไรไม่ได้นอกจากอ้าปากให้กว้างที่สุดรองรับความใหญ่โตของสามี เธอไม่เคยเบื่อเลยที่ต้องทำแบบนี้แทบทุกวัน หญิงสาวรู้ดีว่าถ้าสอดใส่ช่องทางรักเขาจะต้องใช้เวลานานกว่าจะเสร็จ เพราะต้องควบคุมตัวเองไม่ให้เผลอใช้แรงถาโถมเข้าใส่เธอเหมือนตอนยังไม่ท้อง ขนาดแต่งงานกันมาหกปีแล้ว สามีก็ยังใส่ใจเธอทุกเรื่องเสมอ ทำให้เธอหลงรักในความอ่อนโยนของเขาเข้าไปอีก

ยิ่งเวลากระชั้นก็ยิ่งทำให้ธาวินมีอารมณ์พุ่งสูง ร่างหนาเครียดเกร็ง กล้ามเนื้อหน้าท้องหดตัวเมื่อความอดทนใกล้มาถึงจุดสิ้นจุด

มือหนาดึงใบหน้าสวยให้เงยขึ้น มองปากเล็กที่อ้ากว้างกลืนกินตัวตนของเขาจนเต็มไปด้วยน้ำลายใส ๆ เคลือบแก่นกายใหญ่ สภาพเธอที่แก้มแดงก่ำและปรือตามองเขาด้วยความหลงใหลยิ่งทำให้หัวใจดวงคนมองเต้นเร็ว

สะโพกสอบรัวแก่นกายใส่ปากเล็กระลอกสุดท้าย ก่อนจะเกร็งกระตุกอย่างแรงพร้อมกับปลดปล่อยความอัดอั้นพุ่งเข้าใส่เธอจนบางส่วนไหลเยิ้มออกจากมุมปาก

“สงสัยวันนี้จะไปสายแล้ว” ธาวินพูดขณะถอนแก่นกายออก

แพรววนิตกลืนน้ำรักจนหมดแล้วหยิบทิชชูข้าง ๆ มาเช็ดคางที่เปื้อน

“ขอให้โดนคุณพ่อดุ”

สามีของเธอเป็นรองประธานสถาบันกวดวิชา แต่ก่อนเขามักจะทำงานหนักจนกลับบ้านดึกดื่นเป็นประจำ แต่พอแต่งงานก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคน เขากลับบ้านตรงเวลามากขึ้น ยิ่งตั้งแต่เธอท้องลูกคนแรกธาวินก็ไม่ทำโอทีอีกเลย

“ปากดี ต้องโดนฟาด” มือหนาจับแก่นกายที่อ่อนตัวลงเล็กน้อยฟาดริมฝีปากเล็กเบา ๆ อย่างหลอกล้อ

“อื้อ”

แพรววนิตงับท่อนเอ็นเข้าปากอีกครั้ง ใช้ลิ้นตวัดไล้เลียทำความสะอาดอย่างชำนาญ ก่อนจะดูดชิมน้ำที่ยังเหลือค้างจนหมด

“อูย อย่าดูดแรงสิ พี่เสียวไปหมดแล้ว” เขาผลักศีรษะเธอออกเพราะไม่มีเวลาต่ออีกรอบแล้ว

“สะอาดแล้วค่ะ” แพรววนิตจูบปลายมนก่อนจะเก็บแก่นกายกลับเข้าไปในกางเกงสแล็กส์และรีบรูดซิปให้เรียบร้อยดังเดิม

“ขอบคุณครับ เราออกไปกันเถอะ” ร่างสูงประคองเอวภรรยาขึ้นมา

เธอเดินไปส่งเขาที่ประตูแล้วโบกมือลา จนกระทั่งรถตู้ขับออกไปไกลแล้วจึงหมุนตัวกลับเข้าบ้านไปนั่งรอเด็ก ๆ ในห้องนั่งเล่น

ตอนนี้เป็นช่วงปิดเทอมของโรงเรียนอนุบาล ทั้งคู่เรียนโรงเรียนนานาชาติใกล้บ้าน ปกติแพรววนิตเลี้ยงลูกสองคนได้สบายเพราะมีแม่บ้านคอยทำงานบ้านให้อยู่แล้ว แต่ตอนนี้เธอท้องแก่ใกล้คลอดเลยอยากหาพี่เลี้ยงมาช่วยดูแลลูกในช่วงปิดเทอม เวลาเธอออกไปข้างนอกตอนสามีไปทำงานจะได้ช่วยกันดูแลเด็ก ๆ ได้อย่างทั่วถึง