บทที่ 2 สละโสด

"พูดยังกลับที่บ้านของเธอกำลังมีงานใหญ่โตอย่างนั้นแหละ"

     "ก็ใช่น่ะสิ ฉันกำลังจะสละโสดแล้วนะเธอ หลังจากเรียนจบฉันได้เจอกับคนที่ฉันรักเขาเป็นคนประเทศเดียวกับฉัน เราเข้ากันได้ดี จนตอนนี้เขาเพิ่งขอฉันแต่งงานไปเมื่อสามเดือนที่แล้วนี่เอง แต่เราเพิ่งมาจัดงานในอีกสองอาทิตย์ข้างหน้านี้ ยังไงซะเธอต้องมาให้ได้นะ"

     "โอเค งานแต่งของเธอทั้งทียังไงฉันก็ต้องมาอยู่แล้วล่ะ"

     "อย่าโกหกฉันนะ ไม่งั้นจะโกรธจริง ๆ ด้วย"

     "ฉันไม่โกหกเธอหรอก ฉันเองก็อยากจะไปพักผ่อนเปลี่ยนบรรยากาศบ้างเหมือนกัน"

      "ไม่แน่นะถ้าเธอมาถึงที่นี่ ฉันอาจจะหาแฟนสักคนหน้าตาดี ๆให้กับเธอบ้างก็ได้"

      "อย่าเลย ฉันว่าฉันชอบผู้ชายเอเชียเสียมากกว่าไม่ค่อยชอบผู้ชายยุโรปสักเท่าไหร่ ฉันเป็นแค่ผู้ตัวเล็ก ๆ บอบบางไม่เหมาะกับผู้ชายทางนั้นหรอก"

      "งั้นเหรอ แต่โบราณว่าเกลียดยังไงมักจะได้อย่างนั้นนะ ดูอย่างฉันสิตอนแรกที่ฉันคบกับแฟนเราก็ไม่ถูกกัน เพราะฉันเผลอเหยียบโทรศัพท์ของเขาจนหน้าจอแตกหมดเลย แต่สุดท้ายเราก็มารักกันจนได้"

      "เอาไว้เจอคนที่ใช่มันก็จะใช่อยู่ดีนั่นแหละ ว่าแต่เธอจะจัดงานเมื่อไหร่ล่ะ ถ้ายังไงใกล้ถึงวันนั้นแล้วเธอช่วยโทรมาเตือนฉันอีกรอบแล้วกันนะ"

      "ได้สิแต่เธอสัญญากับฉันแล้วนะ ว่าเธอจะมาเธอก็ต้องมานะ ถึงวันนั้นถ้าฉันไม่ว่างไปรับเดี๋ยวฉันจะส่งคนที่บ้านไปรับเธอที่สนามบินเอง"

      "โอเค อย่าทิ้งให้ฉันรอเก้อที่สนามบินก็แล้วกัน บาย"

      หญิงสาววางสายจากเพื่อนที่โทรมาจากฝรั่งเศส ก็รีบไปอาบน้ำเพื่อจะได้ไปทำงาน

     "อ้าวลูกจะไปทำงานแล้วเหรอ"

     "ค่ะคุณแม่ คุณพ่อล่ะคะ"

     "คุณพ่อออกไปตีกอล์ฟกับเพื่อนเมื่อกี้แล้วจ้า"

      "มาทานข้าวด้วยกันก่อนดีไหม"

      "ไม่ล่ะค่ะคุณแม่ วันนี้หนูต้องไปดูการถ่ายทำฉากละครตอนจบของละครเรื่อง เมืองเสน่หาที่ภูเก็ตอีกค่ะ"

     "ไปตั้งไกลทำไมลูกไม่สั่งให้เลขาไปดูให้ก็ได้แล้วนี่"

    "หนูอยากไปควบคุมงานด้วยตัวเองนะค่ะ ละครเรื่องนี้เรตติ้งสูงมากนะคะ ไหน ๆ ก็จะจบแล้ว อีกอย่างละครจบแล้วในฐานะที่หนูเป็นรองประธานหนูก็ต้องร่วมจัดงานเลี้ยงปิดกล้องกับทุกคนด้วย"

      "เมื่อไหร่นะ ตาอิฐจะจบมาช่วยหนูทำงานสักที"

      "อีกไม่นานหรอกค่ะ คุณแม่อีกแค่สามเดือนน้องก็จบแล้วค่ะ"

      "หวังว่าจบมาแล้ว จะมาช่วยบริหารงานในบริษัทของเราเหมือนกับลูก แม่กลัวแต่แม่พวกดารานักแสดงสาว ๆ สวย ๆ คงได้เกาะติดน้องเรายังกับกาวแน่เลย น้องเรายิ่งเจ้าชู้อยู่ด้วย" หญิงวัยกลางคนกล่าวด้วยความเอ็นดูในตัวบุตรชายที่มีรูปร่างหน้าตาอันหล่อเหลาราวกับนายแบบ จนใคร ๆ ก็มักจะทักกับเธอว่าทั้งคู่มีบุตรสาวและบุตรชายที่สวยและหล่อราวกับนางฟ้าและเทพบุตร โดยไม่จำเป็นต้องศัลยกรรมก็สวยและหล่อได้ตั้งแต่กำเนิด

      "คงไม่ถึงขนาดนั้นหรอกค่ะคุณแม่ ดูเหมือนพักหลังนี้อิฐจะเลิกความเจ้าชู้ขึ้นมามากแล้วนะคะ สงสัยคงโตเป็นผู้ใหญ่แล้วล่ะค่ะ ถึงจะมีสาว ๆ เข้ามาเยอะแต่ดูเหมือนอิฐจะเริ่มเลือกเป็นแล้ว"

     "แม่ก็หวังว่าจะเป็นเช่นนั้น"

     "งั้นหนูขอตัวไปทำงานก่อนนะคะ เพราะเดี๋ยวต้องขึ้นรถของบริษัทร่วมเดินทางไปที่ภูเก็ตกับทุกคนด้วยค่ะ หนูไปสามวันนะคะคุณแม่"

     "ดูแลตัวเองด้วยนะ แล้วอย่าลืมที่แม่บอกล่ะ"

     "ได้เลยค่ะ คุณแม่สบายใจได้เลยนะคะ"

     ทันทีที่หญิงสาวขับรถยนต์สปอร์ตคันหรูขับเคลื่อนมาจอดที่หน้าบริษัท มองเห็นเหล่านักแสดงทั้งชายหญิงและตัวประกอบรวมถึงทีมงานที่จะไปถ่ายทำที่ภูเก็ตในวันนี้ ต่างก็ทยอยกันขึ้นรถตู้ที่หน้าบริษัทถึงห้าคัน

     "สวัสดีค่ะคุณพิณ"

     "สวัสดีค่ะทุกคน" หญิงสาวกล่าวทักทายกลับไปให้กับทุกคนที่อยู่ในความดูแลของเธอ

     "ถ้าพร้อมแล้ว รถออกไปก่อนได้เลยนะคะ เดี๋ยวพิณขอไปเคลียร์งานบนห้องแป๊บนึงแล้วพิณขับรถตามไปค่ะ" หล่อนกล่าวกับทุกคนก่อนที่หล่อนจะเดินตรงเข้าไปในออฟฟิศของบริษัทเพื่อขึ้นไปเคลียร์งานที่เหลือบนห้อง

     "สวัสดีค่ะคุณพิณ"

     "สวัสดีค่ะพี่เกด เดี๋ยวรอสักครู่นะคะ เดี๋ยวพิณขอเคลียร์เอกสารแป๊บนึงแล้วเราค่อยเดินทางตามพวกเขาไปที่ภูเก็ตกันค่ะ"

     "ได้เลยค่ะคุณพิณ"

      จากตอนแรกที่เธอคิดว่าเธอจะเดินทางร่วมรถบริษัทไปกับทุกคน แต่เธอเพิ่งนึกขึ้นได้ว่ายังมีเอกสารอีกหลายอย่างที่เธอยังจำเป็นต้องเซ็นต์ เพราะการไปภูเก็ตในครั้งนี้ต้องใช้เวลาถึงสามวัน ในการถ่ายทำฉากจบละครเรื่องเมืองเสน่หา หลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วโมงพิณฟ้าก็เดินออกมาจากห้องทำงานพร้อมกับเลขาที่รีบลุกขึ้นยืน แล้วเดินลงมาพร้อมกันกับเจ้านายของตัวเอง เพื่อมาขึ้นรถสปอร์ตคันหรูของหญิงสาว

     "คุณพิณขับรถไหวมั้ยคะ ระยะทางอีกไกล ให้พี่เกดขับให้ไหมคะ"

      "อ๋อ... ไม่เป็นไรหรอกค่ะ เดี๋ยวค่อยสลับกันก็ได้ค่ะ"

       "งั้นถ้าคุณพิณไม่ไหวเมื่อไหร่ อย่าลืมบอกพี่เกดนะคะเดี๋ยวพี่จะช่วยขับให้ค่ะ"

      จังหวัดภูเก็ต หาดป่าตอง

      เป็นทะเลที่สวยงามมีความโค้งราวกับรูปพระจันทร์ หาดทรายสวยงามสะอาดไม่มีขยะทิ้งเกลื่อนกลาด เหมาะกับการถ่ายทำละครฉากตอนสุดท้ายของเรื่องละครเมืองเสน่หา เหล่านักแสดงพระ-นางกำลังถ่ายทำฉากกันอยู่อย่างดุเดือด อยู่ที่หน้าโรงแรมขนาดใหญ่ที่ทุกคนจะเข้าพักในคืนนี้ ทันทีที่หญิงสาวเดินทางมาถึงก็ถึงเวลาที่ต้องพักกองกันพอดี

     "คุณพิณครับน้ำครับผม"