บทที 4. มุกเสี่ยวเกี้ยวสาว... จบตอน

หนุ่มสาวช่วยกันห่อเกี๊ยวหมูจนเสร็จเรียบร้อยในเวลาอันรวดเร็วจากนั้นไม่นานเกี๊ยวน้ำหมูแดงก็พร้อมเสิร์ฟให้ทุกคนได้รับประทาน และงานนี้กุ้งเต้นถึงกับซาบซึ้งจนน้ำตาไหลที่รู้ว่าเพื่อนรักเป็นคนทำกับมือ...

“ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าแกทำอาหารให้ฉันกินนังยอด... แล้วนี่ฉันจะต้องกินยาแก้ท้องเสียกันไว้ก่อนรึเปล่าวะแก” ไม่วายกุ้งเต้นจะมีคำพูดให้ตนเองได้โดนด่า

“เออ.. ฉันลืมบอกแกไป ฉันแช่งคนที่พูดประชดฉันด้วยว่าหากกินแล้วปากเสียขอให้จู๊ดๆ”

“ว๊าย ตายแล้วนังนี่ ปากแกนี่มัน...”

“ก็แกชอบพูดเหน็บฉันนี่ อุตส่าห์ทำให้กินยังจะปากดี” ยอดรักค้อนขวับในขณะที่ชายหนุ่มอีกคนนั่งมองเธอตาหวานฉ่ำ

“แต่พี่ว่า คืนนี้พี่คงนอนไม่หลับเพราะมดเต็มห้องแน่ๆ” อัครากล่าวยิ้มๆ ทั้งยังมองเธอตาหวานฉ่ำ

“อุ๊ย... ตายจริง ถ้าคุณเด่นไม่พูดเรื่องมดฉันลืมไปเลยนะเนี่ย ฉันขอตัวไปกินยาลดความหวานก่อนนะนังยอด แหม... ลืมตัวว่าอยู่เป็น กอขอคอออ... อิอิ”

กุ้งเต้นซึ่งรู้ตัวว่าอยู่เป็นส่วนเกินของหนุ่มสาวก็รีบเดินฉับๆ ออกไปทันที ยอดรักมองเพื่อนรักอย่างหมั่นไส้ที่รีบชิ่งไปก่อน เมื่อหันมาเจอดวงตาคมเข้มที่สื่อแววหวานมาเธอก็ขยันหน้าแดงไปเสียทุกที ระยะนี้แก้มเธอแดงง่ายไปไหมนี่...

“รักอิ่มแล้วนะคะ...”

เธอบอกเขาพร้อมทั้งเก็บจานชามเข้าครัวโดยมีชายหนุ่มกุลีกุจอช่วยเหลือ สองหนุ่มสาวช่วยกันล้างจานหนุงหนิงเหมือนคู่แต่งงานใหม่ไม่มีผิด

ในขณะเดียวกันแมวซึ่งแอบดูทั้งคู่อยู่ห่างๆ เป็นเดือดเป็นแค้นที่ไม่สามารถเข้าไปแทรกกลางได้เมื่อทั้งยอดรักและกุ้งเต้นนั้นไม่ใช่หมูในอวยให้เธอล้อเล่นด้วยง่ายๆ

“ฝากไว้ก่อนเถอะนางดำ คอยดูนะ ฉันจะหาทางเขี่ยแกให้กระเด็นออกไปจากที่นี่ให้ได้”

แมวมองยอดรักด้วยแววตาเกลียดชังเต็มไปด้วยความริษยาที่เธอไม่เคยมองตัวเองเลยว่าทำไมเธอจึงไม่มีใครรัก...

หลังจากที่อาบน้ำจัดการธุระส่วนตัวเรียบร้อยแล้วยอดรักก็หยิบสมุดบันทึกของตนออกมาเขียนบันทึกของตนในแต่ละวันลงไปด้วยรอยยิ้มที่เปี่ยมด้วยความสุข เธอเข้าใจตอนนี้เองว่าความรู้สึก ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ นั้นมันเป็นอย่างไร จะมีใครสักกี่คนที่รู้ว่านางแบบสาวคนดังสุดฮอตอย่างเธอจะยังชอบเขียนบันทึก แม้เธอจะมีเครื่องมือสื่อสารที่ทันสมัยแต่สิ่งหนึ่งที่ยอดรักทำสม่ำเสมอคือการได้เขียนได้ขีดอะไรลงไปในกระดาษ

เธอชอบเขียนมากกว่าที่จะจิ้มหน้าจอโทรศัพท์ ซึ่งเธอรู้สึกว่ามันให้อารมณ์และความรู้สึกที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง การเขียนบันทึก ทำให้เธออมยิ้มได้ทุกวัน และมันยังทำให้ใจเย็นลงซึมซับความรู้สึกและอารมณ์ต่างๆ ของตนเองลงไปในนั้นได้อย่างลึกซึ้ง นอกจากนี้ก็ชอบการวาดรูปอีกด้วย แต่นานๆ ครั้งจะได้หยิบจับอุปกรณ์มาวาดรูปโดยเฉพาะรูปสีน้ำซึ่งเป็นสิ่งที่เธอถนัด...

ก๊อกๆ ... เสียงเคาะประตูดังขึ้นขัดทำให้เธอชะงักเล็กน้อยก่อนจะเดินไปเปิดประตูเพราะคิดว่าคงเป็นกุ้งเต้นที่มาคุยกับเธอก่อนนอนแต่พอเปิดประตูมาเจอหน้าเข้มๆ ของคนที่ยืนยิ้มอยู่หน้าประตูเท้านั้นใจสาวก็สั่นหวิวทันที...

“พี่กะแล้วว่ารักยังไม่นอนเลยเอานมอุ่นๆ มาเสิร์ฟครับ...” ไม่รอให้เจ้าของห้องตอบรับอัคราก็เดินเข้ามาในห้องนอนสีหวานทันทีซึ่งยอดรักได้แต่มองตามเขาอย่างไม่รู้จะทำอย่างไร...

“เอ... นี่กำลังทำอะไรอยู่ครับยอดรัก...”

คำถามของเขาทำให้ยอดรักได้สติ ร่างบางวิ่งตื๋อมาคว้าสมุดบันทึกที่กางหราอยู่บนที่นอนมากอดไว้อย่างหวงแหนเมื่อเขาทำท่าว่าจะหยิบมันขึ้นมาดูอย่างสงสัย

“มะ ไม่ได้ทำอะไรคะ รักจะเข้านอนแล้ว...”

“จริงเหรอ ดูแววตายังใสแจ๋วอยู่เลยนะ”

“จริงๆ สิคะ เอ่อ เดี๋ยวรักจะดื่มนมแล้วพี่เด่นก็กลับไปนอนได้แล้วค่ะดึกแล้ว”

“ปกติพี่นอนสี่ห้าทุ่ม นี่เพิ่งจะสามทุ่มยังไม่ง่วง”

เขาตอบยิ้มๆ แล้วเดินมาหาเธอด้วยท่าทางที่เต็มไปด้วยความมั่นใจแตกต่างจากยอดรักที่กลายเป็นสาวเฉิ่มป้ำๆ เป๋อๆ ไปอย่างไม่น่าจะเป็นไปได้...

“เอ่อ อ๋อ เหรอคะ...” ยอดรักรู้สึกเหมือนหายใจไม่ทั่วท้อง มือไม้เกะกะไปหมด

“ดื่มนมสิครับเดี๋ยวจะเย็นเสียก่อน” อัคราพูดเสียงนุ่ม ใบหน้าคมเข้มครึ้มด้วยตอหนวดเคราดูมีเสน่ห์น่าหลงใหล

“ค่ะๆ” ยอดรักรับแก้วนมมาดื่มอย่างรวดเร็วจนหมดแก้วแล้วส่งแก้วเปล่าคืนให้เขาอย่างขัดเขินพลางไล้ลิ้นเล็กๆ เลียริมฝีปากด้วยความเคยชินว่ามันอาจจะมีหนวดนมขาวๆ ติดอยู่รอบๆ ริมฝีปากแต่การกระทำของเธอมันทำให้คนมองหายใจติดขัดได้ไม่ยากซึ่งเขาเองก็พยายามข่มกลั้นข่มใจไม่ให้ทำอย่างใจปรารถนา...

นี่เธอคงไม่ได้ยั่วเขาหรอกใช่ไหม... และเขาน่าจะออกไปจากห้องของเธอได้แล้ว... อัคราคิดในใจด้วยความอึดอัดที่แก่นกายชายที่ปวดหนึบด้วยอาการบางอย่างทั้งพยายามเตือนตัวเองให้รีบออกไปจากห้องของเธอ แต่ขาแข็งแรงกลับไม่ได้ขยับไปที่ประตูแล้วยังขยับไปในทางตรงกันข้ามอีกด้วย...

“เอ่อ คือ...” ยอดรักไม่รู้ว่าตนเองจะพูดอะไร หรือกำลังจะทำอะไรเมื่อเห็นเขาเข้ามาใกล้ รู้แต่เพียงว่าเสียงของเธอหายไปในลำคอเมื่อเขาขยับเข้ามาใกล้แล้วคว้าเอวบางไปแนบชิดแล้วโน้มใบหน้าลงมา ความมึนงงก็เข้าครอบงำเธออย่างรวดเร็ว สมองที่เคยคิดอะไรได้ฉับไวปราดเปรียวก็กลายเป็นเชื่องช้าหวิวหวั่นและคล้อยตามคนตัวโตที่กำลังร่ายมนต์จุมพิตหลอกล่อเธออยู่ในขณะนี้...

อัคราวางแก้วนมลงบนที่นอนนุ่มเพียงเพื่อมือใหญ่จะได้ลูบไล้เนื้อนวลซึ่งมีชุดนอนผ้าฝ้ายแบบเสื้อเชิ้ตตัวโคร่งของเธอในขณะที่เรียวลิ้นร้อนก็กำลังดื่มชิมความหอมหวานจากปากสาวด้วยความหลงใหล มึนเมากับความหวานล้ำที่เขาเฝ้าถวิลหาอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน และตอนนี้เขาก็ไม่คิดว่าจะปล่อยให้โอกาสอันงามนี้หลุดลอยไปได้

ชายหนุ่มเชยคางมันให้ใบหน้างามเชิดขึ้นน้อยๆ เพื่อที่ตนจะได้บดเบียดริมฝีปากลงมาได้อย่างถนัดถนี่และร้อนแรงมากขึ้น ยิ่งเมื่อเธอจูบตอบเขาอย่างน่ารักอัคราก็ยิ่งอยากทำมากกว่าจูบเธอเท่านั้น... เร็วเท่าความคิดมือหนาก็ปลดกระดุมเสื้อนอนเนื้อนุ่มออกอย่างรวดเร็วโดยที่ผู้เป็นเจ้าของไม่ทันเอะใจ หรือจริงๆ แล้วเธอไม่อาจจะรับรู้อะไรได้เลยนอกจากความเร่าร้อนจากเรียวลิ้นร้ายของเขามากว่า ทั้งมือหนาที่ลูบไล้ผิวสีน้ำผึ้งงามอย่างย่ามใจอยู่นั้นก็ยิ่งเพิ่มความร้อนแรงให้กับอารมณ์สาวจนเตลิดเพริดไปกับเขาได้อย่างง่ายดาย...

“อื้มมม... หวานเหลือเกินรักจ๋า ยอดรัก...”

อัคราครางเสียงแหบแห้งหลงใหลไปกับความหอมหวานจากปากสาว มือหนาลูบไล้เรือนกายละมุนอย่างหลงใหลไม่แพ้กัน

มือใหญ่เลื่อนไล้หยอกล้อที่ฐานทรวงสาวอวบอิ่มเต็มไม้เต็มมือซึ่งถูกห่อหุ้มด้วยบราลูกไม้ตัวสวยสร้างความซ่านรัญจวนให้กับเธอมากขึ้นจนยอดรักแทบยืนไม่อยู่ ยิ่งเมื่อนิ้วแกร่งเขี่ยสะกิดที่ ยอดอกสวยผ่านเนื้อผ้าลูกไม้งามก็ยิ่งทำให้ใจสาวสั่นหวิว ลมหายใจก็ติดๆ ขัดๆ ราวใจจะขาดรอนๆ เสียให้ได้ซึ่งความรู้สึกนี้มันไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนในชีวิตสาว ทั้งที่เธอผ่านงานเดินแบบถ่ายแบบชนิดว่าแนบชิดสนิทสนมกับนายแบบหลากหลาบเชื้อชาติมาก่อนแต่ไม่มีชายคนไหนสักคนที่ทำให้เธอรู้สึกเช่นนี้ได้...

“อะ พะ พี่เด่น อื้ม...”

หญิงสาวครางกระเส่าด้วยความรัญจวนใจเมื่อรู้สึกได้ถึงความเปล่าเปลือยของทรวงสาวจากลมเย็นๆ ที่พัดผ่านหน้าต่างเข้ามาจนม่านลูกไม้สีขาวนวลตาไหวพลิ้วไม่ต่างจากร่างสาวที่ก็ส่ายพลิ้วราวใบไม้ต้องลม เมื่อริมฝีปากร้ายยังไม่หยุดโจมตีสร้างความร้อนเร่าแผดเผากายสาวจนเธอต้องโอบกอดร่างแกร่งของเขาไว้อย่างไม่มีทางเลี่ยง

ในขณะเดียวกันอัคราก็หลงใหลนวลเนื้อสีน้ำผึ้งหอมหวานสมชื่อ ใครจะคิดว่าเธอจะซ่อนรูปขนาดนี้ชายหนุ่มคิดอย่างมึนเมาตื่นตาตื่นใจไปกับผิวนวลและทรวงสาวอวบใหญ่เหมาะมือและมันช่างเหมาะเจาะกับมือใหญ่ของเขาราวกับว่ามันถูกสร้างมาเพื่อเขา ยอดอกสีน้ำตาลแดงชูชันน่าดื่มกินผิวสาวก็สวยนวลเนียนละเอียดลออน่าลูบไล้ ทุกสิ่งที่เสกสร้างเป็นยอดรักนั้นทำให้เขายิ่งกว่ารักเธอ...

อัคราอ้าปากครอบครองยอดอกสาวอย่างพ่ายแพ้ให้แก่ความงามชนิดหนึ่งไม่มีสองตรงหน้า เขาดูดกลืนมันอย่างเอร็ดอร่อยโดยไม่สนใจว่าเจ้าของทรวงอวบอิ่มจะครางกระเส่าเจียนขาดใจกับลิ้นร้อนๆ ของเขาเพียงใด มือเรียวขยุมเรือนผมยาวของเขาอย่างซ่านเสียวสุดใจเมื่อฟันคมๆ ของเขาครูดขบกับยอดอกของตนอย่างหยอกเย้า ยอดรักหลับตาลงด้วยความเสียวสุดใจทั้งยังหมดแรงแม้แต่จะลืมตามองว่าเขาทำอะไรกับร่างกายของเธอบ้าง...

“หวานเหลือเกินรักจ๋า... ยอดรักของพี่...”

อัคราครางกระเส่าในลำคอขณะถอนปากออกจากทรวงสาวอย่างแสนเสียดายเพื่อหมายมุ่งไปยังส่วนอื่นที่เร้าใจกว่าซึ่งตอนนี้มือใหญ่กร้านงานกำลังวนเวียนหยอกเย้าคลอเคลียอยู่ไม่ห่าง

“พะ พี่เด่น ไม่...”

ยอดรักพยายามจะต่อต้านกระแสความร้อนที่แล่นพล่านอยู่ในกายสาวทั้งความหนาวก็ยังแทรกสะท้านจนเธอสับสนกับความรู้สึกของตนเอง แต่ที่แน่ๆ เธอรู้สึกร้อนชื้นไปทั้งกึ่งกลางร่างสาวที่มือของเขาเฝ้าวนเวียนอยู่รอบๆ ต้นขาเรียว

“รักจ๋า... ขอชิมหน่อยนะคนดี...”

อัคราขอร้องเธอเสียงพร่าซึ่งยอดรักเองก็ไม่รู้ความหมายของเขาว่าเขาจะชิมอะไรจนเมื่อกางเกงชั้นในตัวจ้อยหลุดพ้นร่างไปและเธอถูกเขาดันให้นอนลงบนเตียงนุ่มโดยที่สะโพกมนอยู่หมิ่นเหม่ที่ขอบเตียงก่อนที่เขาจะก้มลงมายังกลางร่างสาวอ่อนไหว...

โอ้ว... นี่เขากำลังจะทำอะไร...

ยอดรักไม่อาจจะรับรู้ความรู้สึกผิดชอบใดๆ ได้อีกต่อไป ณ ตอนนี้รับรู้แต่เพียงว่าลิ้นร้อนๆ ที่ป่ายปัดอยู่กับกลีบเกสรดอกไม้งามของตนนั้นร้อนระอุยิ่งกว่าเปลวเพลิงจนเธอกลัวว่าร่างสาวจะมอดไหม้ไปกับลิ้นร้ายของเขา แต่ท้ายที่สุดมันก็ทำให้เธอรู้สึกทั้งเสียวซ่านรัญจวน ทั้งหนาวสะท้านและอยากจะให้เขาสอดไซ้แนบชิด...

โอ นี่เธอเป็นอะไร ทำไมมันถึงได้สะบัดร้อนสะบัดหนาวราวคนเป็นไข้ทั้งยังรู้สึกเหมือนว่าร่างกายของเธอเบาหวิวจนล่องลอยออกไปนอกโลก...

แล้วเธอก็มองเห็นดวงดาวพราวพริบที่พร่างพรายเต็มไปหมด สุดท้ายเธอก็พบว่าตนเองกำลังเกร็งสะโพกมนค้างอยู่กับอุ้งมือหนาของเขาทั้งยังครางเสียงดังอีกด้วย...

“อ๊า... พี่เด่น พี่เด่น... อื้ม...”

หญิงสาวครางเสียงแหบแห้งจนรู้สึกว่าลำคอแห้งผากในขณะที่ชายหนุ่มเผยอตัวขึ้นมองใบหน้านวลแดงก่ำของเธออย่างหลงใหล ก่อนจะก้มลงจุมพิตเรียวปากงามที่เผยอครางกระเส่าอย่างอดใจไม่ไหวกับความเย้ายวนนั้น...