ตอนที่ 2 เขามาแล้ว

ตอนที่ 2 เขามาแล้ว

เสียงช่างไพเราะอย่างยิ่ง ทุ้มต่ำ มีเสน่ห์ มาพร้อมกับความลึกลับและเซ็กซี่เล็กน้อย เหมาะมากที่จะเป็นผู้ประกาศข่าว ฟังเสียงแล้วยังอายุน้อยมาก

มู่เสว่ถอยหลังหนึ่งก้าว ตอบเสียงเบาด้วยความประหม่า：“ค่ะ！”

เมื่อตอบเสร็จ มู่เสว่แอบเงยหน้าเล็กๆขึ้น กลับมองเห็นเขาเดือดดาล ความเย็นชาปรากฏในดวงตาคู่นั้น เอ่ยถามอย่างถากถางโดยไม่ยับยั้งชั่งใจเลยแม้แต่น้อย“ คุณรู้ไหมว่าต้องทำอย่างไร？”

มู่เสว่รู้สึกว่า เขาเป็นผู้ชายรุนแรง เธอกลัวมากจนไม่รู้จะตอบอะไร

“อะไรกัน？คุณเป็นคนขี้อายหรือ？”ริมฝีปากบางของเขาเปิดออกเล็กน้อย มือที่ว่องไวของเขาเชยคางของเธอเบาๆ“เงยหน้าขึ้นมาซะ！”

มู่เสว่ถูกบังคับให้เงยหน้าสบตาเขา เธอกลืนน้ำลายอย่างประหม่า

“อืม หน้าตาของคุณก็ดูได้ อาบน้ำหรือยัง？”

หัวใจของมู่เสว่เต้นเหมือนกลอง “อะ อาบแล้วค่ะ！”

“ไปเถอะ ไปที่ห้องนอน！”เสียงของฝ่ายชายยังคงทุ้มต่ำ มีเสน่ห์ ปะทะเข้ากับแก้วหูมู่เสว่

“ค่ะ！”เธอมีท่าทีโอนอ่อนผ่อนตามมาก เธอรู้ว่าเงินช่วยชีวิตน้องชายนี้เธอจำเป็นต้องได้รับทันที

“กลัวไหม？”เขาถามอีกครั้ง น้ำเสียงไม่เชือดเฉือนเช่นนั้นอีกต่อไป

“……”มู่เสว่เงียบ เธอกลัวมาก แต่ไม่กล้าเอ่ยออกมา

ฝ่ายชายหันตัวอย่างพรวดพราด วินาทีต่อมา เท้าของเธอลอยจากพื้น ตกอยู่ในอ้อมกอด อกกว้างอันแสนอบอุ่น กลิ่นอายที่เข้มข้นของฝ่ายชายอยู่รอบตัวเขา เธอรู้สึกเวียนหัวอีกครั้ง ใบหน้าแดงเหมือนลูกพีชสุก“คุณคะ ฉัน ฉันเดินเองได้ค่ะ！”

เขากลับไม่พูดอะไร มุมปากยกขึ้นเล็กน้อย อุ้มเธอมุ่งไปสู่ห้องนอนชั้นสอง“มู่เสว่ ตั้งแต่วันนี้ สัญญามีผลบังคับใช้แล้ว คุณจะเสียใจภายหลังไหม？ผมให้เวลาคุณคิดอย่างรอบคอบสักเล็กน้อย！”

“ฉันจะไม่เสียใจภายหลัง！”เธอหวาดผวาแต่กลับตอบอย่างแน่วแน่ เพื่อน้องชาย เพื่อตระกูลมู่ เธอเต็มใจมอบกายของตนเอง

ดวงตาเย็นชาหลังหน้ากากอ่อนโยนลงทันที ยังคงจ้องมองเธอเงียบๆ ถามด้วยเสียงทุ้มต่ำ：“ แน่ใจหรือว่าคุณรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้？”

มู่เสว่ถูกเขาอุ้มมาที่เตียงใหญ่ภายในห้องนอน ส่วนเขาปลดกระดุมเสื้อสูท วางบนโซฟาด้านข้าง ไม่มีรอยยับสักนิดเดียว

มู่เสว่มองท่าทางของเขา เธอแน่ใจ ผู้ชายคนนี้มีนิสัยรักความสะอาดมากเกินไป

“ฉันรู้ค่ะ！”ยังคงแน่วแน่เช่นนั้นเหมือนเดิม ไม่คิดถอยเลยแม้แต่น้อย ตราบใดที่น้องชายอาการดีขึ้น ทั้งหมดนี้คุ้มค่า

“ดี！”