บทที่ 5 ครั้งแรก
มาเฟียร้าย(แอล)..พ่ายรัก
ครั้งแรก...
ชายหนุ่มลอบมองหญิงสาวตรงหน้า จนตอนนี้ ความรู้สึกวูบวาบไปทั่วทั้งร่างกาย...แค่เพียงรสจูบเบาๆเท่านั้นแต่เล่นเอาใจสั่นไปทั้งหัวใจ..ตอนตอนที่ริมฝีปากหนาเขาจูบเธอทำใจไหวหวั่น อะไรเช่นนี้ ซึ่งไม่เหมือนกับผู้หญิงหลายคนที่ผ่านมา
นี่ใช่มั้ยที่เค้าเรียกกันว่าจูบมีรสหวาน มันเป็นแบบนี้นี่เองใช่มั้ย...ลิ้นหนาของแอลรุกล้ำเข้าไปแบบไม่ลดละแม้เธอจะไม่ชำนาญนักเพราะเรียกได้ว่าเป็นครั้งแรกของเธอทำให้การตอบรับของเธอเชื่องช้า ทว่าแอลก็ไม่ได้รีบร้อนกลับสอนเธอพร้อมปลุกเร้าไปในตัว ..
อารมณ์ปรารถนาล่องลอยไปในห้วงฝัน แรงยั่วสวาทนี้เกินจะต้านไหว แม้ชายใดได้มาอยู่จุดนี้ก็คงห้ามใจไม่ไหวเช่นกัน...นิ้วมือพลันเลื่อนเข้ามาถอดซิฟชุดเกาะอกสีดำของเธอออกอย่างช้าๆ แล้วเลื่อนชุดนั้นลงทางส่วนขา
เมื่อร่างไร้อาภรณ์ของเธอเปลือยเปล่า มือหนาเลื่อนเค้นคลึงหน้าอก ยิ่งสร้างความรู้สึกร้อนรุ่มให้กับพรีมายา
เธอเผลอส่งเสียงครางอย่างแผ่วเบา "อือ........ "...เมื่อเขาละใบหน้าจากการจูบ เคลื่อนย้ายลงมาที่ซอกคอขาว ไล่ระดับลงมาจนถึงเนินอกสาวอันอวบอิ่ม มือซุกซนเลื่อนระดับไล้ลงตรงจุดสัมผัสอันบอบบางของเธอ...
"อ๊ะ" พรีมายาสะดุ้ง..เริ่มรู้สึกตัวเมื่อโดนสัมผัสยังจุดสัมผัสของรักของหวงของเธอ มือน้อยปัดป่ายให้เอาออกแต่เขาแต่อย่างไรก็คงไม่ฟัง เขายิ่งกระตุ้นมันถี่ขึ้น ถี่ขึ้น รัวๆ ไม่เป็นจังหวะ ทำให้สติเธอหลุดไปอีกครั้ง...ร่างเปลื่อยเปล่าเหมือนจักขัดขืนแต่พลันนิ่มลง
"......อ๊า.......ซี๊ด......อ๊ะ."
สลับร้องเสียงคราง.....เขาทั้งกระตุ้นเนินสวาทและตรงนั้นของกลีบกุหลาบของเธอ...
แอลสัมผัสได้ถึงน้ำใสๆที่กำลังไหลออกมาของเธอ "คราวนี้ไม่หยุดจริงๆแล้วนะคนดี" ..
"พร้อมแล้วสินะ"....
".ต่อมั้ย??"เสียงทุ้มนุ่มกระเส่ากระซิบถามข้างหู
"อึม.."หญิงสาวพลันพยักหน้า
แอล มองร่างบางที่อยู่ตรงหน้าแม้จะเป็นสิ่งที่เสียมารยาท หญิงสาวร่างบางหน้าตาถูกใจตอนนี้เธอ..เธอหน้าแดงแก้มระเรื่อ ดูเหนื่อยหอบ หลังจากถาม ว่า
"ต่อมั้ย??"..แต่ถ้าหยุดตอนนี้เขาก็หยุดไม่ได้แล้วเช่นกัน.. พูดจบ แอลประกบปากหนาเข้าลิ้มรสความหวานจากปากของเธอทันที เรือนร่างของเธอเปลื้องจากอาอาภรณ์คงเหลือเพียงเกาะอกชิ้นน้อยของเธอ...เขาไม่รอช้าปลดเปลื้องมันออกราวกับผู้เชี่ยวชาญ..
."อืออออออออออ"
เมื่อเริ่มรู้สึกตัว เธออยากจะต่อต้าน... แต่มีความรู้สึกบางอย่างแทรกเข้ามาทำให้เธอคล้อยตามเขาเป็นระยะ..เป็นสัมผัสที่เธอไม่เคยรู้สึกมาก่อน..
พรั๊บ...เสียงของเสื้อผ้าราคาแพงของเขาถูกโยนกระทบลงพื้นปลดเปลื้อเสื้อผ้าของเขาออก ...พร้อมกับเบียดตัวเข้า..ตรงกลางหว่างขาเล็ก...ค่อยๆลูบไล้ขาอ่อนจากด้านนอกเข้าสู่เนินสาว ...เมือความเป็นชายสัมผัสเธอจนเธอสะดุ้ง...
"มะ มะ ไม่"...เธอเริ่มรู้สึกตัว...เธอยกสองมือเรียวบางดันแผงหน้าอกของร่างใหญ่ไว้...
"ยะ..ยะ.หยุดก่อนได้มั้ย..??"
"โถ่ว..!!!!!!บอกแล้วไง...ถ้าได้ไปไม่หยุดแล้วนะ"...แอลพูดจบ ยกยิ้ม ประทับริมฝีปากหนาโน้มตัวเข้าหาทับร่างของเธออีกครั้งเพื่อให้เธอต่อต้านอะไรอีก เมื่อปลุกอารมณ์เร้าก่อนกระตุกเกร็งถี่จนเธอสติหลุดไปอีกครั้ง...พรีมายา..พลันโอบรัดร่างของเขาโดยไม่รุ้ตัว..
เขาค่อยๆโอ้โลมช้าๆ ซุกไซร์เลื่อนลงมาดูดเม้มที่ซอกคอ ใบหู ลงมาดูดเม้มเนินอกมือหนาคลึงเบาๆแล้ว ไล้ลูบคลึงลงมาที่เนินนิ่มเนื้อสาวของเธอ ..แอลสัมผัสเห็นน้ำหวานที่เริ่มไหลเยิ้มออกมาจากช่องแคบและติดนิ้วเขาออกมา..
เขายกยิ้มพอใจอย่างเจ้าเล่ห์..."พร้อมแล้วสินะ"ความเป็นชายของแอลค่อยๆแทรกเข้าไปบนเนินสาวของเธออย่างง่ายขึ้นแค่ขยับเพียงนิด พรีมายากลับหนีบขาเอาไว้..ใจเต้นระรัว เธอกำลังจะสูญเสียความบริสุทธิ์ให้กับชายแปลกหน้าใช่ไม๊...
"กะ กลัว..เจ็บ..."
แอลหาจะฟังเสียงต่อต้านของเธอไม่...
...เป็นอย่างไรกันบ้าง โปรดติดตามตอนต่อไปนะคะ รี๊ดทุกคน....
