ตอนที่.3 ทัณฑ์สวาทมิอาจต้านทาน 100%

“ขอโทษนะ เพื่อนของคุณเขาไม่ได้บอกคุณเหรอ ว่า อย่าเอาผู้หญิงสวยๆเข้ามาในห้องของผม ไม่อย่างนั้น ผมจะไม่รับรองความปลอดภัย”

“แต่ยัยแพน! เอ่อ...คือ...” เธอพลาดไปแล้วสิเนี่ย ดูจากรอยยิ้มของเขาก็รู้

“ผมลืมบอกคุณไป ผมเป็นนักธุกิจจอมอัจฉริยะที่สามารถฟังและพูดได้ถึงสิบภาษา และหนึ่งในนั้นคือภาษาไทย”

มาลีลินหน้าซีดเผือด มองหน้ามาเฟียร้ายอย่างหวาดหวั่น

“คุณคงจะไม่ทำอะไรฉันใช่ไหม”

“ไม่หรอก ถ้าคุณจะไม่แต่งตัวสวยขนาดนี้”

“เป็นนางเงาะแบบนี้เนี่ยนะสวย”

“ใช่สวยมาก สวยกว่าในรูปหลายเท่าเลย”

“ไม่จริง” ก็ในรูปที่ส่งมา มันก็นางเงาะเหมือนกันนี่ หรือว่าเธอเผลอส่งรูปเก่ามา ตัวจริงเลยไม่ตรงปกงั้นเหรอ หรือว่าอิตานี่ชอบของแปลก

“นี่ฉันทำงานเสร็จแล้ว ปล่อยฉันไปเถอะนะ”

“คงปล่อยไปไม่ได้หรอก เพราะไม่ว่าคุณจะอยู่ในร่างไหน ก็สวยทั้งนั้น โดยเฉพาะในร่างนี้ สวยแปลกๆดี ผมไม่เคยเจอ ทาผิวคล้ำหน่อยๆแบบนี้ ผมยิ่งชอบ”

แล้วเสือร้ายที่ไม่เคยทิ้งลาย ก็ออกอาการ เขาชอบมาลีลินในคราบของเงาะสาวจริงๆ เหมือนว่าหล่อนกำลังครอสตัวเองเป็นนางเงาะสาวพราวเสน่ห์ที่เก่งเรื่องนวด ปลายนิ้วของเธอดั่งมีมนต์ ทำให้เขาเคลิบเคลิ้ม ผ่อนคลาย แล้วก็ของขึ้น แบบเอาลงไม่ได้ด้วยสิ

เขาจะไม่ยอมทรมานอึดอัดแบบนี้แน่ และเธอจะต้องรับผิดชอบ

เขาบอกทุกคนแล้ว ว่าต้องหาคนขี้เหร่มาบริการเขา

แต่เตชิตาก็ยังให้เพื่อนรักของเธอมาดูแลเขา หรือพวกหล่อนสองคนจำแนกไม่ออกหรือยังไง ว่าคนสวยกับคนขี้เหร่ มันต่างกันยังไง

จะหาคนที่อวบอ้วน แก่สักหน่อย หน้าตาผิวพรรณแย่กว่านี้สักหน่อยก็หามาไม่ได้ แล้วจะมาโทษเขาไม่ได้นะ

เพราะการได้อยู่ในห้องกับผู้หญิงสวยๆสองต่อสองแบบนี้ เขาไม่มีทางปฏิเสธความต้องการของตนเองแน่

มาลีลินหายใจแทบไม่ทั่วท้อง เธอกำลังจะหวีดร้องขอความช่วยเหลือ แต่เสียงของเธอก็ถูกกลืนลงคอทันที เมื่อริมฝีปากหยักได้รูปสีสดโฉบลงมาปิดปากเธอเสียสนิท

เธออยากจะด่าตนเองนัก ทำไมถึงทำอะไรโง่ๆแบบนี้ ทำไมถึงได้คิดว่ามาเฟียร้ายอย่างเขาจะเป็นเหมือนลูกค้าธรรมดาที่ผ่านมา ที่ถูกเธอแปลงโฉมตบตาหลอกได้ทุกคน

เธอมันไม่ต่างกับแมลงเม่าที่บินเข้ากองเพลิงจริงๆ เพลิงพิศวาสที่กำลังแผดเผาเธออยู่ตอนนี้

และเธอก็ดันเป็นพวกติดไฟง่ายเสียด้วยสิ แม้ว่าจะไม่เคยมีแฟน แต่เธอรู้ตัวเองว่าก็มีความต้องการ เธอเดาออกว่าเขาต้องการจะทำอะไร

นี่เขาเป็นเทพของการจุมพิตหรือนี่ ทำไมทำเอาเธอมึนตื้อไปหมด สมองหมุนคว้างจนพร่างพราย จนเห็นเดือนเห็นดาวตอนกลางวันเลยทีเดียว

เรี่ยวแรงก็ไม่รู้หายไปหมด ทุกอย่างเหมือนจะดูช้าลง ทว่าหัวใจกลับเต้นรัวเร็วอยู่ใต้อกข้างซ้าย

ไม่ได้นะทราย เธอจะมาเสียสาวให้กับผู้ชายที่ไม่ได้รักไม่ได้ชอบเธอเลยไม่ได้ ที่สำคัญยัยแพนบอกว่าเขามีเจ้าของแล้ว เจ้าของเขาหวงมากด้วย เธออาจถึงตายได้หากไปยุ่งเกี่ยวกับเขา

แต่ว่าวงแขนนี่ก็แข็งแรงดุจปลอกเหล็ก เธอจะงัดแล้วเอาตัวออกไปได้ยังไง

แล้วนาทีนี้ลิ้นร้ายของเขา ก็ยิ่งกว่าเกลียวพายุร้ายที่กำลังหมุนเอาร่างเธอลอยขึ้น เท้าสองข้างแทบจะไม่ติดพื้น

‘โอ้มายก๊อด เธอจะรอดไหมเนี่ย ใครก็ได้ช่วยหยุดเขาที ใครก็ได้ช่วยเธอออกไปจากห้องนี้ที ก่อนที่เธอจะตะบะแตกเหมือนกัน’

เขาหล่อขนาดนี้ จุมพิตเก่งแบบนี้ เธอก็ตายเรียบน่ะสิ ไม่เอานะ เธอจะต้องหยุดตัวเอง

มาลีลินบอกตนเองซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่าอย่าได้รู้สึกอะไร เธอจะได้มีแรงผลักไสเขา จะได้มีแรงพาตัวเองออกไปจากห้องนี้อย่างปลอดภัย แต่ยิ่งคิดเธอยิ่งสิ้นเรี่ยวแรง

ผู้ชายกระหายรักที่พยายามห้ามใจตนเอง พอมาเจอสาวไทยสวยๆอย่างมาลีลินครอสตัวเองมาเป็นเงาะสาว เขาก็อดใจไม่ไหว อดอยากปากแห้งมานานแล้ว เพราะแฟนสาวขอร้องเอาไว้ ว่าอีกประมาณห้าหกเดือนก่อนแต่งงาน เขาอย่าไปยุ่งกับผู้หญิงคนไหนได้ไหม โดยเฉพาะกับสาวไทย

ที่ผู้ชายฝรั่งชอบมาก