ตอนที่.4 สะท้านทั้งตัวและหัวใจ 33% NC20

แล้วนาทีนี้เขาก็รู้แล้วว่าหญิงไทยมีเสน่ห์มากจริงๆ ขนาดว่าเธอแปลงโฉมเป็นผู้หญิงที่ดูแปลกๆ ทว่าเขาก็ยังสนใจที่จะมองเธอ ตั้งแต่ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอเป็นมาลีลินแล้ว

แล้วพอมารู้ความจริงแบบนี้ ใครมันจะอดใจไหว และเธอก็ช่างกล้านัก ที่มากระตุกหนวดเสือร้ายอย่างเขา ก็ต้องเจอดีแบบนี้แหละ แต่ไม่เป็นไร เขายินดีชดใช้ให้เธอทุกอย่าง หลังจากที่เขาได้เธอแล้ว

ซานโดรคิดอย่างผู้ชายที่เห็นแก่ตัว แล้วรีบปลดเปลื้องเสื้อผ้าอาภรณ์ออกจากร่างกายที่งดงามไร้ที่ตินั้น ตั้งใจทำให้เธอร้อนรุ่ม และเคลิบเคลิ้มคล้อยตามไปกับเขา

เธอสวยมากจนเขาปาดไล้เรียวลิ้นไปจนถ้วนทั่ว สร้างความซาบซ่านวาบหวามให้แก่มาลีลินเป็นอย่างมาก เธอติดไฟง่ายอยู่แล้ว และติดง่ายมากเมื่อรู้เต็มอกว่าผู้ชายคนนี้คือซานโดร ที่เธอแอบชื่นชมเขาตั้งแต่แรกพบ

ผู้หญิงไฟแรงสูงที่มีความต้องการสูงอย่างเธอก็ไม่อาจห้ามใจตนเองได้เช่นกัน เมื่อมาเจอนักรักขั้นเทพมาเล้าโลม ปลุกไฟสวาทในตัวเธอให้ลุกโชนขึ้นมา

“โอ้ว คุณสวยมากเบบี๋” เขาดูดยอดถันของเธออย่างนุ่มนวลสลับกับเน้นหนัก มันช่างเสียวซ่านนัก จนหญิงสาวถึงกับครางหวิวออกมา

“อ๊า...อย่า...”

อย่าหยุดใช่ไหมที่ใจเธอกำลังรู้สึก เธออยากจะหยุดตัวเองก็หยุดไม่ได้ ยิ่งตอนที่ร่างกายสมบูรณ์สุดเอ็กซ์ของเขาเปลือยเปล่าต่อหน้าเธอ แล้วเลื่อนตัวลงไปปาดไล้ชิวหาชุ่มฉ่ำ บนแอ่งสวาทตรงกลางกาย ร่างบางขาวผ่องก็ถึงกับสั่นสะท้าน

“ซานโดร อย่า!”

เขามองเธอด้วยแววตากระหาย ก่อนจะตวัดปลายลิ้น พลิกพลิ้วอยู่บนร่องสวาทแสนหวานสีสวยนั้น ด้วยความปรารถนามากล้นจนแทบคลั่ง

‘อาร์ เธอน่าปรารถนามากเหลือเกิน’ เขาจะไม่ไหวแล้ว ต้องสอดเดี๋ยวนี้เลย...

ฉึก!

“กรี๊ด...” หญิงสาวหวีดร้องดังลั่นด้วยความเจ็บปวด กับขนาดแกนกายของเขา ที่พอๆกับแขนของเธอ

“อีกเดี๋ยวมันจะดีขึ้นที่รัก”

เขาบอกเธอเสียงนุ่ม

แล้วนาทีต่อมา มาลีลินก็ครวญครางแทบไม่เป็นศัพท์ เมื่อมาเฟียจอมร้ายกาจที่จัดเจนในสนามรัก ร่ายบทเพลงแห่งราคะและบทกฤษณามืดดำ นำพาเธอดื่มด่ำไปกับความซาบซ่านถึงใจ

ที่ทั้งเร่าร้อน รุนแรง แต่แฝงไปด้วยความสุขกระสันจนเธอไม่อาจทัดทานไหว

“โอ ซานโดร ได้โปรด”

“อาร์ ที่รัก”

แล้วกายใหญ่ก็ตอกอัดลงมาราวกับพายุคลั่ง ร่างเล็กโยกไหวไปตามจังหวะรักร้อนแรงนั้น ด้วยความซาบซ่านเผ็ดซี๊ด ทั้งที่มันคือครั้งแรกในชีวิต แต่เธอกลับรู้สึกสุขสมมากที่สุด

ซานโดรขับเคลื่อนทรงพลังอย่างต่อเนื่องในนาทีสุดท้ายก่อนถึงฝั่งฝัน เธอครูดเล็บคมไปบนแผ่นหลังเขาเป็นทาง

เมื่อไปถึงฝั่งฝัน เขาเองก็คำรามลั่นเมื่อการปลดปล่อยมาถึงอย่างร้อนแรง

ทว่านี่คือความใคร่ ความอยาก ที่ทั้งสองทำผิดพลาดไป ดังนั้นเมื่อหญิงสาวได้สติ เมื่อจัดผมเผ้าและสวมเสื้อผ้าเข้าที่แล้ว เธอก็ฟาดฝ่ามือลงบนใบหน้าหล่อๆของเขาเต็มแรง ด้วยความเสียใจ

ซานโดรยังไม่ทันได้ตั้งตัวเสียงเคาะประตูจึงดังขึ้น

ที่เตชิตามาช้า เพราะเธอถูกมารดาเรียกให้ไปหากะทันหัน เพราะนางหัดขับรถแล้วไปชนกำแพงรั้วของชาวบ้านพังไปเป็นแถบๆ แถมรถก็พังอีก กว่าจะเคลียร์เรื่องทุกอย่างเสร็จและกลับมาถึงบ้าน มาลีลินก็ออกมาในสภาพที่น่าเป็นห่วงเอามากๆ

“ทรายแกโอเคไหม คุณซานโดรเขาทำอะไรแกหรือเปล่า”

“ฉันขอตัวกลับบ้านก่อนนะ” มาลีลินไม่อยากจะโทษใคร นอกจากโทษความโง่เขลาของตนเอง

เตชิตาเดินเข้าไปในห้องของซานโดรทันทีแล้วจ้องหน้าเขาอย่างเค้นเอาคำตอบ

“เพื่อนของคุณสวยมาก จนผมห้ามใจไม่ไหว”

เตชิตามือไม้สั่นไปหมด อยากจะตบซานโดรสักฉาดสองฉาด แต่ว่าริ้วรูปฝ่ามือบนใบหน้าของเขา ก็บอกให้รู้แล้วว่ามาลีลินคงระบายกับเขาไปแล้ว แต่เรื่องราวมันเลวร้ายแค่ไหนกัน เธอก็อยากจะรู้ หวังว่าคงจะไม่...ไปถึงขั้นที่เธอกำลังคิดตอนนี้หรอกนะ

แต่เตชิตาก็ไม่รู้หรอกว่า ที่เธอคิดน่ะมันถูกแล้ว

“หมายความคุณกับเพื่อนของฉัน”

“ก็อย่างที่คุณกำลังคิดนั่นแหละ” เขาบอกเธอด้วยสีหน้าสำนึกผิด แต่เขาจะแก้ไขอะไรได้ล่ะ

“คุณต้องรับผิดชอบเพื่อนของฉันนะ”