ตอนที่ ๕ ไข่ตุ๋นกับไข่หวาน

EP.5

นี่ไข่ตุ๋นและนี่ไข่หวาน

หลังจากเสร็จงานศพของไกรและไข่ดาว พยัคฆ์ก็ได้จัดการไปขนข้างของของไข่ตุ๋นและไข่หวานเข้ามาอยู่ในบ้านอย่างถาวร

"หวานเราต้องอยู่ที่นี่แล้วนะ" ไข่ตุ๋นกวาดตามองรอบๆ ก่อนจะหันมาจับมือไข่หวานไว้อย่างหนักแน่น

" หวานอยากอยู่กับพ่อไกรแม่ดาว"

" พ่อไกรไปเป็นเทวดาสุดหล่อบนนู้นกับแม่ดาวไปเป็นนางฟ้าแสนสวย" แม้ตัวเองจะเจ็บปวด แต่สาวน้อยก็จะไม่ร้องไห้ให้ฝาแฝดของเธอได้เห็นเป็นอันขาด

ไข่ตุ๋นบอกไข่หวานพลางชี้มือไปบนท้องฟ้า

"หวานต้องไม่ร้องไห้แล้วนะ เดี๋ยวพ่อกับแม่มองลงมาจะไม่สบายใจ"

"หวานคิดถึงพ่อไกรกับแม่ดาว" แก้มใสอาบไปก้วยน้ำตา มันช่างหนักหนาเหลือเกินกับเด็กวัยแบบพงกเธอ กำพร้าพ่อแม่ตั้งแต่อายุยังน้อย แต่ในความโชคร้ายก็ยังมีความโชคดีที่เพื่อนสนิทพ่อของพวกเธอรับอุปการะดูแล

" ตุ๋นก็คิดถึง"

เด็กหญิงทั้งสองคนกอดกันกลม ไข่ตุ๋นพยายามเข็มแข็ง เพราะเด็กหญิงรู้ว่าไข่หวานจะต้องร้องไห้หนักแน่ๆหากตนเองร้องไห้ด้วย

" หวานมีตุ๋นอยู่ตรงนี้ ตุ๋นจะดูแลหวานเองนะ หวานไม่ต้องกลัวใครจะแกล้งหวาน ตุ๋นจะปกป้องหวานสุดกำลังไปเลย" คำมั่นสัญญาของฝาแฝดทำให้ไข่หวานรู้สึกดีขึ้นมาไม่น้อย

"หวานรู้ว่าตุ๋นจะไม่ทิ้งให้หวานโดนใครแกล้งหรอก แต่ตุ๋นห้ามทิ้งหวานไปไหนเหมือนพ่อไกรกับแม่ดาวนะ"

"แน่นอนสิหวาน ตุ๋นจะไม่มีทางทิ้งหวานไปไหน ตุ๋นจะอยู่กับหวานตรงนี้ไปจนแก่เลย ตุ๋นสัญญา"

ไข่ตุ๋นว่าแล้วก็ยื่นนิ้วก้อยออกมาเกี่ยวก้อยสัญญากับไข่หวาน

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

"คุณหนูไข่ตุ๋น คุณหนูไข่หวาน คุณพยัคฆ์ให้มาเชิญไปทานข้าวกลางวันค่ะ " เสียงแม่บ้านดังขึ้นหลังจากเสียงเคาะประตู

"ไปแล้วค่ะ ป่ะไข่หวานไปกินข้าวกัน"

หลังจากตอบรับแม่บ้านแล้วไข่ตุ๋นก็หันมาบอกกับไข่หวานพร้อมกับจูงมือไข่หวานเดินลงตามแม่บ้านไปเพื่อทานอาหารกลางวัน

" มานั่งนี่สิลูก มานั่งข้างอายักษ์นี่มา"

พยัคฆ์กวักมือเรียกเด็กหญิงทั้งสองคนให้มานั่งข้างตัว พอมาถึงเก้าอี้ก็พบว่าเก้าอี้สูงเกินไปสำหรับเด็กหญิงทั้งสองคน

"ไอ้กร มาอุ้มน้องขึ้นนั่งเก้าอี้สิ" พยัคฆ์สั่งมังกร ลูกชายตัวดีของเขา ที่มาถึงก็เอาแต่ก้มหน้าเล่นโทรศัพท์มือถือโดยไม่สนใจสิ่งรอบข้างดลยสักนิ

" ปีนอ่ะ หัดปีนเองบ้างนะ "

ปากพูดกระแนะกระแหนเด็กหญิงแต่ก็ไปอุ้มเด็กหญิงทั้งสองขึ้นนั่งบนเก้าอี้อยู่ดี

ระหว่างทานอาหาร พยัคฆ์ก็คอยดูแลเอาใจตักนู้นตักนี่ใส่จานข้าวของเด็กหญิงทั้งสองคนไม่ขาดสาย อีกทั้งอาหารวันนี้มีแต่อาหารเด็ก รสจืด กินง่าย ย่อยง่ายและไม่อร่อยสำหรับมังกรเลยสักอย่าง

"ไอ้กร พ่อให้มึงทายคนไหนไข่หวานคนไหนไข่ตุ๋น" พยัคฆ์ถามอย่างนึกสนุก ขนาดตัวเขาเอง เขายังทายพลาดเลย แล้วลูกชายสมองทึบอย่างมั่งกรจะทายถูกได้ยังไง

" ทำไมต้องทาย ไม่เอาอ่ะเสียเวลา" เขาบอกปัดไป พ่อของเขานึกอะไรอยู่ถึงจะมาเล่นเกมส์ปัญญาอ่อนแบบนี้

'พ่อให้มึงห้าพันถ้ามึงทายถูก"

"น้อยไปขอหมื่นนึงได้ป่ะ"

พยัคฆ์ : มึงนี่มัน ก็ได้ หมื่นนึงก็หมื่นนึง

มังกร : ให้ทันได้แบบนี้สิ ให้สมกับเป็นมหาเศรษฐีหน่อยพ่อ ขี้เหนียวไปได้

พยัคฆ์ : เออ แล้วตอบกูได้หรือยัง คนไหนไข่หวาน คนไหนไข่ตุ๋น

มังกร : แปปสิพ่อ ขอเวลาแยกแปปนึง

มังกรตอบพยัคฆ์พลางมองเด็กหญิงสองคนที่จ้องเขาตาแป๋ว ถ้ามองรูปลักษณ์ภายนอกเด็กหญิงทั้งสองคนเหมือนกันจนแยกไม่ออก แต่ถ้าพฤตกรรมจะสามารถแยกออกชัดเจน ไข่ตุ๋นจะมีลักษณะเป็นผู้นำ พูดจาฉะฉานไปทางปากคอเราะร้าย ปกป้องและเสียสละให้กับไข่หวาน ส่วนไข่หวานก็หวานสมชื่อ เรียบร้อย อ่อนน้อม และต้องได้รับการปกป้องจากไข่ตุ๋นเสมอ  แล้วไอ้ที่มานั่งนิ่งๆจ้องหน้าเขาพร้อมทำตาแป๋วใส่แบบนี้จะไปแยกออกได้ยังไงล่ะ 

พยัคฆ์ : ได้หรือยัง คนไหนไข่หวาน คนไหนไข่ตุ๋น?

มังกร : คนนี้ไข่หวาน ส่วนนั้นไข่ตุ๋น

พยัคฆ์ : ไข่ตุ๋นกับไข่ตุ๋นเฉลยให้พี่กรหน่อยสิลูก

ไข่ตุ๋น : คนนี้ไข่หวาน 

พร้อมกับเอานิ้วชี้ไปทางไข่หวานที่มังกรบอกว่าเป็นไข่ตุ๋น

ไข่หวาน : คนนี้ไข่ตุ๋น

ไข่หวานบอกพร้อมกับชี้ไปทางไข่ตุ๋น

ไข่ตุ๋น : อากรไม่ค่อยฉลาดเพราะไม่ค่อยสังเกตุหรือเปล่าคะ หวานจะไม่มีไฝที่แก้ม ส่วนตุ๋นจะมีไฝที่แก้ม

ไข่ตุ๋นเฉลยจุดสังเกตุที่พ่อกับแม่ของพวกเธอใช้บอกกับคนอื่นเวลาต้องการแยกว่าคนไหนคือไข่ตุ๋น คนไหนคือไข่หวาน

พยัคฆ์ : ฮ่าๆ นอกจากมึงจะไม่ได้เงินหมื่นแล้วยังโดนน้องด่าโง่อีกนะ

ไข่ตุ๋น : ตุ๋นไม่ได้ด่าอากรโง่นะคะอายักษ์ ตุ๋นแค่บอกว่าอากรไม่ค่อยฉลาดเพราะไม่ค่อยสังเกตุ แล้วอายักษ์ก็พูดกับอากรไม่เพราะเลย พ่อไกรกับแม่ดาวบอกว่าการใช้มึงกูไม่สุภาพนะคะ

นั่นละไข่ตุ๋น พูดตรงๆมึนๆ ปากแซ่บเกินจะหาคนเทียบสำหรับเด็กห้าขวบ ถ้าอ้าปากพูดทำไมคนอย่างมังกรจะแยกไม่ออก

มังกร : หว่ายยยย พ่อโดนเด็กสอนอ่ะ ฮ่าๆ นี่ล่ะนะที่เขาพูดกันว่าหัวเราะที่หลังดังกว่า

ไข่หวาน : ตุ๋นไม่พูดกับอายักษ์แบบนั้นสิ

ไข่ตุ๋น : ตุ๋นไม่ได้สอนอายักษ์นะคะ ตุ๋นแค่บอกว่าพ่อเคยสอน ตุ๋นขอโทษค่ะคุณอา

ไข่ตุ๋นพูดพลางยกมือไหว้ขอโทษพยัคฆ์ที่พูดจาล่วงเกิน

พยัคฆ์ : ไม่เป็นไรหรอกตุ๋น ที่จริงอาก็ชินกับการมีลูกชาย พอมามีลูกสาวน่ารักๆอีกสองคนเลยยังปรับตัวไม่ทัน ต่อไปอาจะระวังแล้วพูดเพราะๆกับพี่กรโอเคไหมคะ

ไข่ตุ๋น : โอเคค่ะคุณอา

ไข่ตุ๋นรับคำพร้อมกับตักอาหารเข้าปากเคี้ยวตุ้ยอย่างเอร็ดอร่อยและน่าเอ็นดู แต่ไม่ใช่สำหรับมังกร ไข่ตุ๋นคือยัยเด็กปากแซ่บตัวแสบที่ชอบใช้คำพูดจิกด่าเขาตาใส ผิดกับไข่หวานที่น่าเอ็นดูมากกว่าสำหรับเขา ถ้าอีกยี่สิบปีข้างหน้า เขาต้องเลือกเจ้าสาวเป็นสองคนนี้จริงๆ เขาตัดสินใจได้ตั้งแต่ตอนนี้แหละว่าเขาจะเลือกไข่หวานแน่นอน