One night stand DADDY&MOM จำเป็น บทที่3.ความวัวยังไม่ทันหายควายดันโผล่มาเสียนี่

เมรีถอนใจแรงๆ เมื่อเผลอตัวนึกถึงความหลัง

ภาพแม่นั่งจมอยู่กับน้ำตา ชะเง้อรอให้บิดาแวะมาหา ทั้งที่แต่งงานจดทะเบียนสมรสกัน มีพยายานรักคือเธอทั้งคน

บิดาผู้มักมากในเกมราคะก็ไม่สามารถหยุดความปรารถนาล้นอกของตนเองได้

หลายครั้งที่เมรีได้ยินเสียงทะเลาะกัน ระหว่างบิดามารดา และจบด้วยการที่บิดาหายหน้าไปคราวละหลายๆ วัน

ตอนเด็กเมรีไม่เข้าใจนัก

แต่เมื่อโตเป็นสาว พฤติกรรมที่บิดาทำให้เห็น เมรีเลยสาปส่ง

“ว่าแต่แกแวะไปส่องผู้ชายคนนั้นมาบ้างหรือยังยะเบญ” ไพลินเอ่ยปากถาม มือสาละวนกับการเฉาะฝรั่งใส่จาน

“ไปมาแล้ว หล่อจริงๆ แต่...”

“แต่อะไรละ?” ครานี้เมรีเป็นคนถาม น้ำเสียงของเพื่อนแฝงความกังขาไว้ไม่มิด

“คือ...ฉันว่าไม่ใช่แมนหรอก หล่อวัวควายตายพรรค์นั้น จะโสดอยู่จนถึงป่านนี้ได้ยังไง” เบญจาวิเคราะห์ หลังได้เห็นรูปโฉมของหนุ่มในหัวข้อสนทนาเต็มตาแล้ว

“ฉันเห็นด้วยนะ ผู้ชายส่วนใหญ่สมัยนี้ ไม่เกย์ ก็อีแอบ” ไพลินพูดสนับสนุน

“ถ้าเป็นแบบนั้นก็น่าเสียดายแย่เลย” เบญจาบ่นพึมพำ หย่อนก้นทำท่าจะนั่ง

“พวกแกไม่มีงานทำหรือไงยะ” เมรีรั้งไว้เสียก่อน ทั้งเบญจาและไพลินเลยยอมถอย แต่ก็ยังไม่วายป้องปากพูดเสียงแผ่วๆ

“เที่ยงฉันจะพาแกไปส่องผู้ชายคนนั้นนะ ช่วยแสกนให้หน่อยสิว่าใช่หรือไม่ใช่”

เมรีอมยิ้ม...ก้มหน้าทำงานต่อ พยายามไม่สนใจสายตาสอดรู้จากคนใกล้ตัว เธอเริ่มชินเสียแล้วกับสายตาอยากรู้อยากเห็นจากคนเหล่านั้น

เพิงขายอาหารตามสั่งข้างตึกสำนักงาน มีผู้คนมาใช้บริการหนาตา คงเป็นเพราะสะดวกและราคาไม่แพง พนักงานในสำนักงานที่เมรีทำงานอยู่เลยแวะมาอุดหนุนเกือบทุกวัน

จะมีแค่วันเงินเดือนออกวันเดียวมั้งที่ลูกค้าจะบางตา

วันนี้เป็นวันใกล้สิ้นเดือนลูกค้าเลยหนาตาเป็นพิเศษ

“พี่เมรี ทางนี้เลยค่ะ” เสียงร้องเรียกเมื่อเมรีและเพื่อนๆ เดินเข้าไปด้านใน

โต๊ะเต็มทุกโต๊ะ และหากไม่ใช่เพราะความสนิทสนมส่วนตัวกับลูกสาวเจ้าของร้านเธอกับเพื่อนไม่มีทางมีที่นั่ง เมรียิ้มให้เดินตามเสียงเรียกไป

“พี่เมรีดูอวบๆ นะคะ คงไม่ได้กำลังมีน้องใช่ไหมคะ”

คงเป็นเพราะความปากไวตามประสาวัยรุ่นเลือดร้อน แก้วใจเลยเผลอตัวถามออกมา เมรียังไม่ทันได้ตอบ เสียงแหลมๆ ของสายหยุดก็ชิงตอบแทนเสียก่อน

“มึงอยากรู้เรื่องของคุณเขาทำไมหะ เขาจะท้องหรือไม่ท้องมันก็เรื่องส่วนตัวเขา อย่าเสือก”

แก้วใจตวัดตาค้อนให้คนเป็นแม่ พร้อมกับพึมพำเสียงแผ่วๆ

“ตัวเองก็อยากรู้นั่นแหละ แต่ไม่กล้าถาม”

เมรีหัวเราะหึๆ ไม่ได้ถือโกรธสองแม่ลูก เบญจาเดินเขามาตบเบาๆ ที่ท้องแขน พร้อมกับยิ้มให้กำลังใจ ซึ่งไพลินเองก็กำลังทำเช่นนั้น

“ไม่ต้องสงสัยหรอกแก้ว พี่ท้องจริงๆ” เมรีตอบหน้าตาเฉย หลังหย่อนก้นนั่งบนเก้าอี้เรียบร้อย

สายหยุดหันควับ! เผลอตัวหยุดขยับจนเริ่มมีกลิ่นเหม็นไหม้ เนื่องจากกำลังทำอาหารค้างอยู่ในกะทะ แก้วใจชะงัก เงยหน้ามองพี่สาวคนสวยแบบไม่อยากเชื่อตา เมรีที่เธอรู้จัก ถือตัว และค่อนข้างเข้าถึงยาก การที่พี่สาวคนสวยยอมรับ แสดงว่าเมรีอาจจะไปพลาดท่าเสียที่ใครมา

“ไม่ได้ล้อแก้วเล่นใช่ไหมพี่?” แก้วใจย้อนถามเสียงแกว่ง

ไพลินเลยเป็นคนตอบเสียเอง เธอรู้ทุกคนรอบตัวกำลังตั้งใจฟัง

“มันใช่เรื่องที่จะเอามาล้อเล่นได้หรือไงแก้ว”

“คือ...ช่างเถอะ แก้วเชื่อใจพี่เมรี คงมีอะไรผิดพลาดเกิดขึ้น” แก้วใจไหวไหล่ บ่นพึมพำ

ผู้หญิงที่มีประจำเดือนแล้วมีโอกาสที่จะท้องทุกคนนั่นแหละ หากมีความสัมพันธ์ทางกายกับผู้ชาย ที่น่าแปลกใจคือ...เมรีไม่เคยคบผู้ชายคนไหนมาก่อน พี่สาวคนสวยของเธอ ท้องกับใครล่ะ?

ซึ่งไม่มีใครตอบได้ นอกจาเมรี...

หลังอิ่มอาหารมื้อกลางวัน และยังพอมีเวลาเหลืออีกนิดหน่อย สองสาวเลยลากเมรี เพื่อไปแอบมองผู้ชายสุดฮอตคนนั้น เมรีหัวเราะมาตลอดทางกับคำชมของเพื่อนๆ เธอพยายามมโนเค้าหน้าของชายผู้นั้นในใจ เนื่องจากสรรพคุณของเขาเท่าที่ฟังจากปากเพื่อนมันก็น่าสนใจดี