บทที่ 4 มิชา

แต่ความคิดของผมต้องหยุดชะงักลงมาสาวคนเมื่อกี้เข้ามายืนพิงกำแพงด้วยแววตาแวววับมีเสน่ห์ถ้าใช้กับผู้ชายคนอื่นๆ ที่ไม่ใช่ผม

ฝ่ามือเล็กนั้นเริ่มทำงานโดยค่อยๆ ไต่ขึ้นเข้ามาสอดคล้องวางไว้บนไหล่กว้างทีละนิดๆ ส่วนอีกข้างเธอก็สอดไว้ไปที่เอวสอบของผมเหมือนกัน

“สูบบุหรี่ไม่เห็น?”

ใบหน้าสวยชะงักเล็กน้อยจากนั้นก็เปลี่ยนเป็นยิ้มหวานจดจ้องเข้ามามองที่ตาของผมไม่เปลี่ยน แววตาของเธอนั้นเร้าร้อนมากยิ่งกว่าอากาศในทะเลทรายเสียอีก

“ทำไมเย็นชาจังคะ..”

“แต่ก็ชอบไม่ใช่เหรอ?”

คำถามที่เขาถามมามันไม่ได้คำตอบจากเธอหรอกแต่มือเล็กเข้าไปคว้าบุหรี่ที่อยู่ตรงมุมริมฝีปากทิ้งไปจากนั้นเธอก็เข้าไปจัดการครอบครองริมฝีปากหยักได้รูปของผู้ชายรูปหล่อที่เหมือนจะไม่ปฏิเสธการกระทำของเธอเหมือนกันทั้งหมดเลยกลายเป็นการจูบที่ดูดดื่มไปโดยปริยาย

02.55 PM.

แกร๊กปัง!

เสียงปิดประตูห้องที่ไร้มารยาทสุดๆ ที่คนดีๆ เขาไม่ทำกันหรอกเพราะว่าพวกนั้นเขาคงถูกอบรมสั่งสอนมาจากครอบครัวที่ดีว่าไม่ควรใช้สันดานแบบนี้สร้างความเดือดร้อนให้กับใครคนอื่นเว้นเพียงแต่เจ้าของเสียงก้าวเท้าที่บอกได้ว่าการเดินของเขามันไม่ใช่การเดินมันเป็นการกระทืบเท้าด้วยส้นมากกว่าด้วยซ้ำ

“อือ” เสียงประท้วงเล็กๆ ดังขึ้นมาท่ามกลางความมืดมิดของห้อง มือเล็กปัดส่ายเป็นพัลวันเพื่อไม่ให้รบกวนการนอนหลับที่แสนสุขของเธอแต่มันก็ไม่เป็นดั้งใจเลยกับยิ่งปัดป่ายมากเท่าไหร่ก็เหมือนว่าถูกรบกวนมากเท่านั้นหรือว่ายิ่งกว่า “อือ..จะนอน”

“…”

“อ๊ะ!”

แต่ครั้งนี้สายตาของเธอต้องฝืนขึ้นลืมตาที่ยังง่วงๆ จากนั้นก็ปรับโฟกัสสักพักกะจะมองไปยังเพดานห้องกับพบกับใบหน้าได้รูปของคนที่ไม่อยากเจอประจักอยู่ตรงหน้าเพียงคืบเดียวเท่านั้นแล้วมาก็ไม่ใช่จะค้างอยู่แบบนั้นตลอดเขาก้มลงมาช้าๆ จนตอนนี้ลมหายใจทั้งของเขาและฉันที่ต่างหายใจเป่ารดกันด้วยความปั่นป่วน

“ตื่นมาทำหน้าที่”

เสียงคนด้านบนพูดโดยไม่มีความกระดากปากสักนิดเดียว เหมือนเป็นคำพูดประจำๆ ก็เท่านั้นจากนั้นเขาก็เอื้อมไปเปิดไฟตรงหัวเตียงจึงทำให้เห็นใบหน้าหล่อชัดขึ้นถนัดตา ถึงแม้จะไม่สว่างมากแต่ก็สามารถจดจำสายตาของผู้ที่เหมือนเป็นมัจจุราชของชีวิตฉันมาสามปีแล้วตั้งแต่วันนั้น วันที่เกิดเรื่อง.....

“หรือจะไม่ทำ?”

“ทะ ทำเวลานี้เลยเหรอ?”

เมื่อได้คำตอบที่พอใจใบหล่อก็แสยะยิ้มเหยียดด้วยความเหนือกว่าไม่ว่าจะด้านไหนๆ เขาก็ยังเป็นผู้ชนะสำหรับเธอเท่านั้นและมันก็จะไม่มีวันเปลี่ยน ผมก้มตัวโน้มไปทาบทับเข้ากับซอกไซ้ซอกคอขาวผ่องเพื่อเป็นการยืนยันในคำถามของเธอ ลิ้นร้อนค่อยชิมความหวานโดยการลุกไล่เลียลงตำไปยังเนินอกขาวที่บดเบียดบราเซียสีม่วงเข้มยิ่งขับผิวผ่องขาวขึ้นหลายระดับแม้แต่ความมืดสลัวก็เอาไม่อยู่

ริมฝีปากหยักไล่เลียขึ้นมาจรดกับริมฝีปากบางใต้ร่างกายเขา เธอก็ค่อยเปิดปากยอมรับในการกระทำด้วยความหลีกเลี่ยงไม่ได้ไม่นานนักคนตัวเล็กก็อ่อนระทวยในการกระทำจนทำให้ผมกระตุกยิ้มเล็กๆ ตรงริมฝีปาก

“อื้อ..”

เธอไม่มีวันต่อต้านการกระทำของผมได้ไม่ว่าจะเป็นครั้งไหนๆ ร่างกายสวยก็ต้องให้ความร่วมมือทุกครั้งจนในขณะนี้ร่างเปลือยราวกับถูกสร้างมาอย่างประณีตเปล่าเริ่มแนบชิดเบียดเสียดเข้าหากันจนมือหนาต่างต้องลูบไล้ร่างกายสวยงามมีส่วนเว้าส่วนโค้งสมส่วนกับตัว

ผิวเนียนเรียบตึงตรงส่วนหน้าอกแอ่นขึ้นตามจังหวะที่มือใหญ่บีบเค้นแนบนวด สัมผัสของฝ่ามือใหญ่อุ่นมันช่างเป็นเครื่องกระตุ้นความรู้สึกร้อนๆ วาบหวามให้คล้อยตามการะทำของเขาแม้มันจะไม่ใช่ครั้งแรกของเธอกับเขาก็ตามแต่

“แอ่นขึ้นอีก อ่าส์” เสียงทุ้มคางกระเส่าออกมาตามความรู้สึก “อย่างนั้นแหละมิชา ดีมาก..”

“อื้อ..อะ แอล”

“มิชาไม่ไหวแล้ววะ เริ่มท่าต่อไปเลย”