บทที่ 2 ตาม! (4)

“ยังไงก็ระวังเนื้อระวังตัวหน่อยก็แล้วกัน”

“ขอบใจที่เป็นห่วง ตอนนี้ว่างหรือเปล่าล่ะ ว่างก็มานั่งเล่นเป็นเพื่อนฉันที่ห้องได้นะ เดี๋ยวผัดมะกะโรนีเลี้ยง”

“ได้ ๆ เดี๋ยวเจอกัน” วิสุทธิ์รีบตอบรับแบบไม่เสียเวลาคิดทันที เพราะเขาขับรถมาถึงหน้าอพาร์ตเม้นต์ที่จันทร์ฉายพักอยู่แล้วนั่นเอง

ส่วนจันทร์ฉาย พอวางสายจากวิสุทธิ์ เธอจึงหันมาสำรวจความเรียบร้อยของตัวเอง จากนั้นเธอจึงลงไปซื้ออาหารสำเร็จรูปมาเตรียมไว้ พอเปิดประตูห้องเท่านั้น หญิงสาวถึงกับชะงัก ด้วยว่ามีหนุ่มชาวต่างชาติสวมชุดสูทสีดำได้ยืนอยู่หน้าห้องนั่นเอง

แต่นั่นไม่ทำให้เธอตกใจเท่ากับ การที่หนุ่มนัยน์ตาสีฟ้าน้ำทะเลได้ยืนเอามือซุกกระเป๋ากางเกงรอเธออยู่

จันทร์ฉายรีบปิดประตูทันที แต่ก็ช้าไป เพราะผู้ติดตามได้ดันประตูเอาไว้ก่อน เธอจึงหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้ากับคนพวกนี้ไม่ได้

“คุณตามฉันมาทำไม?” หญิงสาวใช้น้ำเสียงที่บอกถึงระดับความไม่พอใจเป็นภาษาอังกฤษ

“พอดีมีเรื่องอยากสอบถามนิดหน่อย” ฟิลิปโป้ตอบเสียงเรียบ

กระนั้นสายตาของเขาไม่อาจหยุดที่วงหน้าหวาน ดูผุดผาดเพียงอย่างเดียว แต่เขากวาดสายตามองหญิงสาวซึ่งปล่อยเส้นผมให้กระจายเต็มแผ่นหลังตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า มุมปากหยักได้รูปและดูเซ็กซี่ยกขึ้น เมื่อเห็นเรียวขางดงามที่โผล่พ้นกางเกงขาสั้น

ผับผ่าเถอะ ผู้หญิงคนนี้มีเรียวขาที่ดูเซ็กซี่ชะมัด!

“ถามอะไร?”

จันทร์ฉายทำหน้ายุ่ง อีกทั้งเท้าสะเอวด้วยรู้สึกไม่สบอารมณ์แม้แต่น้อยที่คนพวกนี้บุกมาถึงห้องพัก ซ้ำพ่อเทพบุตรดวงตาสีฟ้ายังมองเธออย่างเสียมารยาท

“เจ้าริคาโด้อยู่ไหน?”

หญิงสาวย่นคิ้วเข้าหากัน

“ฉันไม่รู้จัก”

“เธอรู้จัก” ฟิลิปโป้หรี่ตาลง เพื่อจับเท็จคนพูดโกหก

“ฉันไม่รู้จัก” จันทร์ฉายยืนยันอีกครั้ง “ทางที่ดีคุณควรพาคนของคุณกลับไป ก่อนที่ฉันจะแจ้งเจ้าหน้าที่นะ”

“คิดว่าผมกลัวงั้นเหรอ?”

“ถึงไม่กลัว คุณควรมีมารยาทมากกว่านี้ ที่สำคัญเราไม่รู้จักกัน” จันทร์ฉายแยกเขี้ยว ทำตาดุใส่ อีกทั้งพยายามดันประตูปิด

แต่มันไม่ง่ายสักนิด!

“เธอไม่มีสิทธิ์ออกคำสั่งกับผม เธอติดหนี้บุญคุณผมอยู่”

“หนี้บุญคุณอะไร?” คิ้วเรียวซึ่งรับกับวงหน้าหวานย่นเข้าหากันอีกครั้ง

“คนของผมช่วยเธอไว้”

เขาคงหมายถึงเรื่องธวัชสินะ

พับผ่าเถอะ!!! นั่นเรียกว่าช่วยเหลือแล้วเหรอ?

“งี่เง่าชะมัด” หญิงสาวสบถหัวเสีย “ฉันไม่เคยขอให้พวกคุณมาช่วยซะหน่อย กลับไปซะ ที่นี่ไม่ต้อนรับ”

ฟิลิปโป้หรี่ตาลง นี่เป็นครั้งแรกที่เขาถูกผู้หญิงออกปากไล่!

“ไม่มีผู้หญิงคนไหนกล้าไล่ผมมาก่อน”

“แล้วไง?”

จันทร์ฉายย้อนถามอย่างไม่สบอารมณ์มากกว่าเก่า เธอกับคนพวกนี้ไม่เคยเกี่ยวข้องกัน และไม่รู้จักกันสักนิด ที่สำคัญเธอยังมีบัญชีแค้น เรื่องที่เขาจูบเธอในที่สาธารณะและยังไม่ได้คิดเลยด้วยซ้ำ

“เธอควรอ่อนหวาน และปฏิบัติตัวต่อผมอย่างสุภาพกว่านี้”

หญิงสาวย่นจมูกทันที “ฉันไม่รู้จักคุณ เราไม่รู้จักกัน และที่สำคัญฉันไม่รู้จักคนที่คุณถามถึงด้วย เชิญคุณกลับไปได้แล้ว!”

ฟิลิปโป้รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมา “รู้มั้ยสาวน้อย คนที่กล้าขัดใจผมต้องเจอดี”

เพราะน้ำเสียงและสายตาที่จริงจังของเขานี่ล่ะ ที่ทำให้จันทร์ฉายรู้สึกกลัวในอำนาจบางอย่าง ทั้งที่เธอไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อน

แต่จะให้เธอถอยและยอมสยบแทบเท้าเขาล่ะก็ ไม่มีทาง!!!

“คุณบุกมาหาฉันพร้อมกับลูกน้อง ดูก็รู้ว่าเป็นสิ่งไม่ควร ฉันแนะนำให้คุณกลับไปจะดีกว่านะ ที่นี่เมืองไทยไม่ใช่บ้านคุณ”

ฟิลิปโป้ดุนลิ้นที่ข้างกระพุ้งแก้มเล่น พลางคิดว่าเขาจะจัดการลงโทษผู้หญิงของศัตรูที่ต่อปากต่อคำกับเขาอย่างไรดี และเขาก็ได้พบคำตอบที่น่าตกใจ... เพียงแค่เห็นหน้า เขากลับรู้สึกต้องการเธอขึ้นมา จนเขาต้องให้ลูกน้องตามสืบประวัติของผู้หญิงคนนี้

ข้อมูลที่ได้รับมาก็คือ ผู้หญิงคนนี้เป็นคนรักของริคาโด้ มาเฟียหนุ่มซึ่งเป็นอริร้ายของเขาที่ป่าวประกาศให้ทุกคนได้รู้โครม ๆ ว่ากำลังวางมือจากวงการมาเฟีย ด้วยเหตุผลที่ว่ากำลังคบหาผู้หญิงเอเชียหัวดำรายนี้อยู่ นอกจากนี้ สิ่งที่เขารู้มาจนกลั้นขำไว้ไม่อยู่ก็คือ ริคาโด้จอมเลือดเย็นได้ปฏิบัติกับผู้หญิงคนนี้อย่างให้เกียรติ

ซึ่งถือว่าเป็นเรื่องงี่เง่าสิ้นดีสำหรับเขา!