7. หนุ่มหล่อพ่อเป็นนายก

ฐานิกา ได้รับเชิญให้ไปรับประทานอาหารค่ำที่ห้องอาหารนานาชาติของโรงแรม โดยรานียา โทรศัพท์มาแจ้งว่าอยากจะแนะนำให้ฐานิกา ได้รู้จักกับคนที่จะอาสาพา ฐานิกาไปเที่ยวเมืองซาร์มอง ทางภาคเหนือ ซึ่งฐานิกา ก็รู้สึกแปลกใจอยู่เหมือนกัน เพราะตามกำหนดการ คนที่จะนำเที่ยวตลอดเวลาที่เธออยู่ที่สินาการ์เดีย คือ เซเรน่า กับ มาตาจี

“พอดีเซเรน่า กับ มาตาจี ต้องไปเตรียมการต้อนรับคณะภริยาทูตจากยุโรปค่ะ ก็เลยเปลี่ยนตัวนิดหน่อย แต่ฉันรับรองว่าคนใหม่นี้เขาจะพาคุณเที่ยวพร้อมให้ความรู้แก่คุณอย่างดีไม่แพ้สองคนนั้นแน่นอนค่ะ”

รานียา รับรองด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

ฐานิกา เลือกสวมชุดเดรสยาวสีงาช้างแบบเปลือยไหล่ แต่มีผ้าคลุมไหล่เนื้อเบาบางสีชมพูอ่อนคลุมทับอีกที ทำให้ชุดดูสวยสง่าแบบอ่อนหวาน ยิ่งมาอยู่บนเรือนร่างบอบบางแต่ได้สัดส่วนของฐานิกาก็ยิ่งทำให้น่ามองมากขึ้น เธอเดินเข้ามาภายในห้องอาหารของโรงแรมที่จัดตกแต่งไว้อย่างหรูหรา

“เชิญครับคุณผู้หญิง”

พนักงานต้อนรับผายมือเดินนำฐานิกาไปยังโต๊ะที่มีชายหนุ่ม และหญิงสาวนั่งรออยู่ก่อนแล้ว ฝ่ายชายรีบลุกขึ้นยืนทันทีที่เห็นฐานิกากำลังเดินมา ทำให้รานียาลุกขึ้นยืนตาม

“สวัสดีค่ะคุณฐานิกา”

รานียา กล่าวทักทายด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม ฐานิกาตอบทักทายกลับไป

“ฉันขอแนะนำให้รู้จักกับคุณอิสมาอิลค่ะ นี่คือคุณฐานิกา จากไทยแลนด์ค่ะ”

รานียา แนะนำให้ทั้งสองได้รู้จักกัน ท่าทางของรานียา ดูสุภาพอ่อนน้อมกับชายหนุ่มที่ชื่ออิสมาอิล มาก จุดเด่นของอิสมาอิล อยู่ที่คิ้วคมเข้มดวงตาสีดำขนตางอนสวยแบบผู้หญิง ใบหน้าเกลี้ยงเกลาสะอาดตา เขาอยู่ในชุดสูทสีดำผูกเนคไทสีสันสดใสทำให้เขาดูเป็นหนุ่มอารมณ์ดี

“ยินดีที่ได้รู้จักค่ะคุณอิสมาอิล”

ฐานิกา ยื่นมือไปเป็นการทักทาย แต่อิสมาอิล ยกมือของฐานิกาขึ้นมาจูบเบา ๆ พร้อมสบตาเธอด้วยแววตาเป็นประกายจนฐานิกา รู้สึกหน้าร้อนวูบวาบ แม้จะรู้ดีว่านี่เป็นธรรมเนียมของประเทศนี้ ที่สุภาพบุรุษระดับสูงแสดงการให้เกียรติผู้หญิงที่ถูกแนะนำให้รู้จักก็ตาม

ถ้าเธออ่านมาไม่ผิด ธรรมเนียมนี้จะมีเฉพาะผู้ชายที่มีฐานะทางสังคมสูงเท่านั้น แต่เธอไม่แน่ใจว่าผู้ชายคนนี้เป็นใคร แต่คงไม่ใช่เจ้าหน้าที่นำเที่ยวอย่างเซเรน่า หรือ มาตาจี อย่างแน่นอน เพราะหากเป็นบุคคลธรรมดาเช่นสองสาวนั้น เธอคงไม่ได้รับการปฏิบัติเช่นนี้แน่

“คุณอิสมาอิล เป็นบุตรชายคนเดียวของท่านนายกรัฐมนตรี ราม บาฮะดูร์ กับ คุณหญิงโปรดัง บาฮะดูร์ ค่ะ และเป็นคนที่อาสานำเที่ยวเมืองซาร์มอง ให้คุณฐานิกาด้วยตัวเอง”

รานียา บอกข้อมูลเพิ่มเติม สร้างความตื่นตระหนกผสมประหม่าให้กับฐานิกาไม่น้อย แค่เธอได้ยินนามสกุล บาฮะดูร์ ของเขาก็รู้สึกเป็นเกียรติอย่างมาก เธอทราบมาว่านายกรัฐมนตรีของประเทศสินาการ์เดีย เป็นพระอนุชาของกษัตริย์นูรี บาฮะดูร์

ถ้าเช่นนั้น อิสมาอิล ผู้นี้ก็มีศักดิ์เป็นถึงพระภาคิไนย หรือ หลานของพระราชาแห่งราชวงศ์บาฮะดูร์ แล้วเธอจะวางตัวอย่างไรดีนะ ถ้าต้องมีคนนำเที่ยวผู้สูงศักดิ์เช่นนี้ เธออยากให้เป็นเซเรน่า กับ มาตาจี ตามโปรแกรมเดิมมากกว่า

“หวังว่าคุณฐานิกา คงไม่รังเกียจที่จะให้ผมเป็นคนพาคุณเที่ยวชมสินาการ์เดียนะครับ”

อิสมาอิล ถามพร้อมส่งยิ้มให้ รอยยิ้มของเขาดูอบอุ่นมีเสน่ห์ไม่น้อย

“เป็นเกียรติกับฉันมากกว่าค่ะ” ฐานิกา บอกด้วยน้ำเสียงเกรงใจ

“ผมทราบมาว่า คุณได้รับเชิญจากบริษัทของท่านหญิงแอชวารย่า ซึ่งพี่หญิงก็เป็นญาติผู้พี่ของผมเอง ผมยินดีมากที่จะเป็นตัวแทนของพี่หญิง นำคุณฐานิกาท่องเที่ยวทำความรู้จักกับสินาการ์เดีย ทุกซอกทุกมุมเลยทีเดียว”

อิสมาอิล บอกพร้อมกับส่งสายตาหวานเชื่อมให้กับฐานิกา แม้เธอจะไม่มีประสบการณ์ในการถูกเกี้ยวพาราสีมากนัก แต่ก็พอจะดูออกว่าบุรุษตรงหน้านี้แสดงความสนใจเธอโดยไม่ปิดบังสักนิด ทำให้เธออดที่จะนึกถึงคำพูดของเพื่อนรักอย่างวิลาวัลย์ไม่ได้ที่กระเซ้าเธอก่อนที่จะมาประเทศนี้ว่า

“ระวังนะยัยนิ อย่าไปตกหลุมรักหนุ่มสินาการ์เดียน เข้าล่ะ คนร่ำลือว่าผู้ชายประเทศนี้หล่อทั้งประเทศ โดยเฉพาะเจ้าชายอาบิเชค ขนาดฉันเห็นแค่รูปของท่านทางอินเตอร์เน็ตฉันยังหัวใจแทบละลายเลย..แต่จะว่าไปฉันกลับชอบเจ้าชายอีกองค์มากกว่าที่ชื่อยาว ๆ น่ะจำได้แต่ว่าซัป ชิกเม อะไรนี่แหละ น่าเสียดายที่ข่าวบอกว่าเจ้าชายองค์นี้ถูกลักพาตัวไป ไม่งั้นป่านนี้สาว ๆ คงกรี๊ดกันมากกว่าเจ้าชายอาบิเชคก็ได้”

ถ้าวิลาวัลย์ ทราบว่าขณะนี้ฐานิกา มานั่งอยู่กับพระญาติของเจ้าชายอาบิเชค ที่มีรูปร่างหน้าตาหล่อเหลาไม่น้อยไปกว่าเจ้าชายที่วิลาวัลย์บอก เพื่อนของเธอจะรู้สึกอย่างไรกันนะ

“ฉันรู้สึกเกรงใจคุณมากค่ะคุณอิสมาเอล ความจริงฉันคิดว่าให้เจ้าหน้าที่ของบริษัทเป็นคนนำเที่ยวก็ได้ค่ะ อย่างเช่นคุณเซเรน่า กับ คุณมาตาจี ฉันก็รู้สึกชอบทั้งสองคนนั้นมากค่ะ เธอให้ข้อมูลกับฉันได้ดีมาก”

“แต่ผมเต็มใจที่จะบริการคุณฐานิกานะครับ รับรองว่าผมก็สามารถให้ข้อมูลได้ดีไม่แพ้สองคนที่คุณกล่าวถึงแน่นอนครับ และผมสามารถที่จะช่วยบันทึกภาพให้คุณได้ด้วยนะครับ”

อิสมาอิล สบตาเธอด้วยแววตาคล้ายขอร้องให้เขาได้พาเธอเที่ยว ฐานิกาได้แต่กล่าวคำขอบคุณอิสมาอิล ทำให้เขายิ้มด้วยความพอใจก่อนจะเชิญชวนให้เธอเลือกเมนูอาหาร

ตลอดเวลาที่ได้ร่วมโต๊ะกับอิสมาอิลนั้น ฐานิกาก็รู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องต้องนั่งเกร็งทำตัวไม่ถูกเพราะเวลาที่เงยหน้าขึ้นมาทีไรก็มักจะมีสายตาชื่นชมยินดีพร้อมรอยยิ้มของ อิสมาอิล ให้เห็นอยู่ทุกคราไป

ในขณะที่อิสมาอิล รู้สึกพึงพอใจฐานิกา อย่างมาก เขาสะดุดตาฐานิกา ตั้งแต่ครั้งแรกที่พบเธอที่ล็อบบี้ของโรงแรมแล้ว จนเขาต้องหาทางรู้จักเธอโดยผ่านทางรานียา กระทั่งได้มานั่งพูดคุยกับเธอได้ในวันนี้