บท
ตั้งค่า

15. ถูกเชิญร่วมโต๊ะเสวย

ณ ห้องอาหารไทยที่ชั้นใต้ดินของโรงแรม ฐานิกา รู้สึกแปลกใจที่ไม่เห็นมีแขกคนอื่นเลย เธอเดินตามมะลิเข้าไปภายใน พร้อมกับกวาดตามองไปโดยรอบด้วยความตื่นเต้นประหม่าแต่ก็สามารถที่จะควบคุมมันเอาไว้ได้เป็นอย่างดี และเมื่อได้เห็นการจัดตกแต่งห้องอาหารด้วยดอกไม้และบรรยากาศแบบไทย ๆ มีเสียงเพลงไทยเปิดคลอเบา ๆ อีกด้วย ทำให้อดที่จะคิดถึงบิดามารดารวมไปถึงคนรักและเพื่อน ๆ ที่เมืองไทยไม่ได้

“มะลิขอตัวไปหาพ่อกับแม่ที่ครัวก่อนนะคะ”

มะลิ รีบถือโอกาสแยกตัวออกไปทันทีอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย ปล่อยให้ฐานิกายืนเคว้งคว้างอยู่กลางห้องเพียงลำพัง

“เชิญคุณผู้หญิงที่โต๊ะโน้นครับ”

มีบริกรชาย แต่งชุดแบบไทยสมัยโบราณ เดินเข้ามาโค้งและผายมือให้ฐานิกา เดินตามไป ซึ่งเธอก็ทำตามแต่โดยดี จนกระทั่งเห็นเจ้าชายอาบิเชค ประทับรออยู่

เมื่อพระองค์เห็นฐานิกา เดินมาในชุดแสกผ้าไหมสีโอรสในแบบทันสมัย จึงลุกขึ้นยืนผายพระหัตถ์ให้กับเธอนั่งที่เก้าอี้ตรงข้าม ฐานิกา ย่อตัวถวายความเคารพด้วยท่าทางนอบน้อม แต่ยังไม่ทันที่จะได้นั่งลง เจ้าชายก็เดินเข้ามาใกล้ และยื่นพระหัตถ์ออกมาเพื่อให้ฐานิกาได้ยื่นมือให้พระองค์ได้สัมผัส ซึ่งฐานิกา เริ่มที่จะรู้ธรรมเนียมปฏิบัตินี้แล้วจึงยื่นมือทั้งสองข้างไปให้เจ้าชายได้สัมผัสด้วยความรู้สึกตื่นเต้นผสมประหม่า

“อรุณสวัสดิ์ คุณฐานิกา”

เจ้าชาย ตรัสทักทายตามธรรมเนียมก่อนจะยกมือฐานิกา ขึ้นมาจูบเบา ๆ เป็นการให้เกียรติอย่างที่อิสมาอิล ก็เคยทำเช่นนี้กับเธอ ตอนที่รานียา แนะนำให้รู้จักครั้งแรก ถือเป็นการให้ความสำคัญสูงสุดแก่สุภาพสตรีนั่นเอง

“ได้รับดอกไม้ของผมแล้วใช่ไหม”

เจ้าชายทรงเอ่ยถาม เมื่อทั้งคู่ได้นั่งที่เก้าอี้เรียบร้อยแล้ว

“ดอกไม้...อ๋อ..ได้รับแล้วเพคะ..ขอบพระทัยเจ้าชาย”

ฐานิกา ตอบด้วยถ้อยคำที่ไม่ค่อยมั่นใจนัก

“นี่ขอร้องล่ะ..พูดกับผมแบบธรรมดาสามัญได้ไหม..ผมไม่ชอบที่จะให้ใครใช้คำพูดที่ดูหรูหรากับผมหรอก”

“เอ้อ..ค่ะ..”

ฐานิกา เริ่มปรับตัวได้ เธอไม่คิดไม่ฝันว่าจะได้ร่วมโต๊ะเสวยกับเจ้าชายอาบิเชค ที่สาว ๆ ทั้งเมืองคลั่งใคล้นักหนา แต่เมื่อคืนนี้ที่งานเลี้ยงตำหนักของเจ้าหญิงแอชวารย่า เธอได้เห็นความบาดหมางระหว่างเจ้าชายกับอิสมาอิล แล้ว ก็เกิดความรู้สึกที่ไม่สบายใจนัก

หากวิลาวัลย์ เพื่อนรักรู้ว่า เธอถูกเจ้าชายผู้สูงศักดิ์ และลูกชายนายกรัฐมนตรีของสินาการ์เดีย อย่างอิสมาอิล มารุมจีบคงได้กรี๊ดสลบร่วมด้วยอีกคน แต่ฐานิกา ไม่ได้ยินดีเลย เธอกลับเครียดมากกว่า เพราะเธอมีชนกานต์ เป็นคนรักอยู่แล้ว จึงไม่ได้คิดที่จะให้ความหวังแก่หนุ่มคนไหนได้อีก แม้จะเป็นถึงเจ้าชายก็ตาม

ทว่า..เรื่องของความรักกับเรื่องมารยาทที่แสดงออกก็ต้องแยกกันให้ได้ เธอจะแสดงความห่างเหินแบบไร้น้ำใจไม่ได้แน่ ๆ จำต้องทำสีหน้าท่าทางให้มีมนุษยสัมพันธ์ที่ดีกับ

เจ้าชายเอาไว้ก่อน อย่างน้อยก็เพียงแค่อีกไม่นาน เธอก็ต้องเดินทางไปเมืองซาร์มอง

“คุณจะเดินทางไปเที่ยวซาร์มองเมื่อไหร่ครับ” เจ้าชายทรงเอ่ยถามขึ้น

“คิดว่าภายในสัปดาห์นี้ค่ะ”

“เสียดายที่อิสมาอิล เขารับอาสาไปเป็นเพื่อนคุณเสียแล้ว..ถ้าไม่รังเกียจผมขอไปรอรับคุณอยู่ที่ซาร์มองได้ไหมครับ”

เจ้าชายสบตาฐานิกาด้วยแววพระเนตรหวานเยิ้ม

“เอ้อ..ดิฉันไม่บังอาจที่จะรังเกียจเจ้าชายหรอกค่ะ”

“ดีใจจังที่ได้ยินคุณพูดแบบนี้ ไม่ทราบว่าอิสมาอิลจะพาคุณนั่งรถอะไรไป”

“ดิฉันไม่ทราบจริง ๆ ค่ะต้องแล้วแต่คุณอิสมาอิล”

“คุณอยากจะไปกับอิสมาอิลหรือเปล่า” เจ้าชายทรงจ้องหน้าตรัสถาม

“เอ้อ...”

“บอกผมมาตรง ๆ เถอะครับ..ถ้าคุณไม่ต้องการ ผมจะบอกให้อิสมาอิลยกเลิกในการเดินทางไปกับคุณทันที แล้วผมจะให้เจ้าหน้าที่พาคุณไปเครื่องบินส่วนตัวของผมแทน”

“ดิฉันเกรงว่าคุณอิสมาอิลจะ...”

“ไม่เป็นไรหรอกครับ อิสมาอิล เป็นญาติสนิทของผมเอง ผมจัดการพูดกับเขาได้อยู่แล้ว”

“แต่ดิฉันว่าอย่าดีกว่าค่ะ ดิฉันเกรงใจคุณอิสมาอิลค่ะหากจะมาปฏิเสธตอนนี้คงไม่ดีนักเพราะเขาอุตส่าห์ตั้งใจที่จะพาดิฉันไปด้วยตัวเอง

“ผมก็ตั้งใจที่อยากจะพาคุณไปเหมือนกันนะ..คุณฐานิกา ผมก็ไม่อยากให้คุณปฏิเสธผมเช่นกัน”

เจ้าชายได้สร้างความลำบากใจให้กับฐานิกาไม่น้อย หากเธอไม่ได้เห็นความขัดแย้งระหว่างเจ้าชายอาบิเชค กับอิสมาอิล มาก่อน ก็คงจะตัดสินใจอะไรได้ง่ายกว่านี้

“เรื่องนี้อย่าให้ดิฉันต้องตัดสินใจเลยนะคะ ขอให้ท่านหญิงแอชวารย่า ทรงเป็นผู้พิจารณาจะดีกว่า เพราะท่านหญิงทรงเชิญดิฉันมาค่ะ จึงขอให้ท่านหญิงตัดสินพระทัยเองดีกว่า

นะคะ”

“งั้นก็ได้ครับ ผมจะขออนุญาตพี่หญิงด้วยตัวเอง”

ฐานิกา ได้แต่ยิ้มรับ และพยายามที่จะไม่พูดถึงอิสมาอิล แต่หันไปสนใจในเรื่องอาหารการกินแทน ซึ่งทำให้เจ้าชายมีสีพระพักตร์ที่ดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด พร้อมกันนั้นก็ให้ความสนพระทัยกับอาหารไทยที่ฐานิกา เลือก โดยพระองค์ได้ซักถามพร้อมกับสั่งเมนูตามเธอไปด้วย

ฐานิกา ไม่แปลกใจว่าทำไมเจ้าชายอาบิเชค จึงเป็นที่น่าสนใจของสาว ๆ นั่นก็คงเป็นเพราะพระองค์ทรงให้ความเอาใจใส่ และทรงปากหวานเช่นนี้กระมัง ฐานิกา คิดในใจ

การได้ร่วมโต๊ะเสวยกับเจ้าชายอาบิเชค ทำให้ฐานิกาได้รับรู้เรื่องราวเกี่ยวกับราชวงศ์ และความเป็นมาของประเทศสินาการ์เดีย ได้มากขึ้น ฐานิกา คลายความตื่นเต้นประหม่าลงไปได้เรื่อย ๆ เมื่อได้สนทนากับเจ้าชายในประเด็นต่าง ๆ ที่เธอสนใจใคร่รู้เพื่อที่จะได้นำไปประกอบในรายการ “ลุยเดี่ยวเที่ยวทั่วโลก” ทางช่องยูทูปของเธอ

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel