14. ส่งคนสนิทนำร่อง
“คุณฐานิกาตื่นหรือยัง”
การันต์สอดส่ายสายตาเข้าไปในห้อง มะลิรีบเบี่ยงตัวบังเอาไว้
“ยังค่ะ..”
“งั้นฝากดอกไม้นี่ให้เธอด้วย บอกว่าจากเจ้าชายอาบิเชค”
การันต์ ยื่นช่อดอกไม้ให้ไป มะลิรีบรับมาถือไว้ด้วยสีหน้าประหลาดใจ
“ถ้าคุณฐานิกาตื่นแล้ว ให้เชิญลงไปรับประทานอาหารเช้าที่ห้องอาหารไทยด้วยนะ” การันต์พูดเหมือนออกคำสั่ง
“ทำไมคะ..ถ้าคุณนิ..”
“ไม่ต้องซักได้ไหม นี่เป็นคำสั่งจากเจ้าชาย ถ้าเธอไม่มีความสามารถที่จะทำให้คุณฐานิกา ลงไปทานอาหารที่ห้องนั้นได้ อาจจะถูกตัดเงินเดือนทั้งเดือนเลยก็ได้นะมะลิ”
การันต์ขู่เอาไว้
“เอ้อ..ค่ะ..แล้วฉันจะบอกเธอให้”
“ดี!..อย่าให้เจ้าชายรอเก้อล่ะ”
“เอ้อ..คุณการันต์คะ..แล้วสาวงามจากเทือกเขาหิมาลัยที่ชื่อสโรชินีล่ะคะ ได้เข้าเฝ้าเจ้าชายหรือยังคะ”
มะลิ รีบถือโอกาสนี้สอบถามเรื่องที่ต้องการทราบทันที
“นี่มันกงการอะไรของเธอ แล้วรู้ได้ไงว่าสาวงามคนไหนชื่ออะไร บอกมาเดี๋ยวนี้”
การันต์ จ้องหน้ามะลิ ด้วยสายตาคาดคั้น เขาถือว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องลับเฉพาะไม่น่าจะมีใครล่วงรู้ได้ จึงอดที่จะสงสัยไม่ได้
“ปละ..เปล่านะคะ..ฉันก็แค่ได้ยินมา”
มะลิ ละล่ำละลักบอกไปด้วยสีหน้าซีดเผือด
“หัวจะหลุดออกจากบ่าไม่รู้ตัว เรื่องแบบนี้รู้เฉพาะฉันกับเจ้าชายเท่านั้น แต่นี่เธอมารู้ด้วยได้ยังไง บอกมาเดี๋ยวนี้ถ้าไม่อยากโดนดี”
การันต์ ทำเสียงข่มขู่ มะลิ หน้าซีด รู้สึกว่าตัวเองทำพลาดไปอย่างมากที่ถามอะไรโง่ ๆ ออกไป
“ได้โปรดให้อภัยฉันด้วยค่ะคุณการันต์ ฉันเพียงแต่ได้ยินคนในวังร่ำลือกัน”
“คนในวัง ใครกัน”
“ก็...เอ้อ..ไม่ทราบว่าเป็นใครค่ะ ฉันอาจจะฟังมาผิดก็ได้ค่ะ” มะลิ รีบพยายามควบคุมไม่ให้ตื่นเต้นหวาดกลัวจนเกินไป
“เอาเถอะ..ฉันเสียเวลามากแล้ว เธอรีบไปบอกให้คุณฐานิกา ให้ลงไปที่ห้องอาหารไทยเร็ว เข้าล่ะ”
การันต์ กำชับก่อนจะเดินออกไปอย่างรวดเร็ว
มะลิ รู้สึกไม่ค่อยสบายใจนักเนื่องจากทราบถึงวัตถุประสงค์ของคนสั่ง เพราะใคร ๆ ในวังต่างก็รู้ดีว่าการันต์ มีหน้าที่ในการจัดหาผู้หญิงให้กับเจ้าชายอาบิเชคนั่นเอง มะลิกับแม่ มักจะแอบเรียกการันต์ว่าเป็นคนจัดคิวสวาทประจำตำหนักสีแดง
ฐานิกา เดินออกมาจากในห้องด้วยชุดเรียบร้อย เธอได้ยินเสียงกริ่งจึงออกมาดู เห็นมะลิ เดินถือดอกไม้มายื่นให้ด้วยสีหน้าไม่ค่อยสดชื่นนัก
“ของใครจ๊ะ” ฐานิการับมาถือไว้ด้วยสีหน้างง ๆ
“คุณการันต์เอามาให้ค่ะ”
“ให้ใครจ๊ะ”
“ให้คุณนิไงคะ”
“ฉันไม่รู้จักคนชื่อการันต์สักหน่อย”
ฐานิกา กล่าวขบขันทำท่าจะคืนดอกไม้ให้มะลิ แต่มะลิยื่นคืนส่งให้เหมือนเดิม
“รับไว้เถอะค่ะ การันต์ เป็นคนสนิทของเจ้าชายอาบิเชค คุณนิคงเข้าใจนะคะ”
“ไม่..ฉันไม่เข้าใจอยู่ดี”
“เอ้อ...คือดอกไม้นี้เป็นของเจ้าชายเชคค่ะ พระองค์ให้การันต์ มามอบให้คุณนิ”
“มอบให้ฉัน...ทำไมต้องให้ด้วย” ฐานิกาขมวดคิ้ว
“ถ้าให้มะลิเดาก็คงจะมอบให้ในฐานะที่คุณนิเป็นที่เสน่หาของเจ้าชายมังคะ”
“ตายจริง...นี่ฉันโชคดีขนาดนั้นเลยหรือนี่”
ฐานิกา พูดกลั้วหัวเราะรู้สึกว่าตัวเองฝันไปมากกว่า
“จะว่าอย่างนั้นก็ได้ค่ะ..แต่มะลิก็ไม่แปลกใจหรอกค่ะเพราะคุณนิเป็นคนที่สวยสะดุดตามีเสน่ห์ ใครเห็นก็ต้องชอบเป็นธรรมดา ขนาดมะลิเป็นผู้หญิงด้วยกันยังชอบเลยค่ะ”
มะลิพูดตามตรง
“แต่เท่าที่ทราบมา เจ้าชายเชค มีคุณโซฟียา เป็นคู่หมั้นแล้วไม่ใช่เหรอ”
“ถึงจะมีคู่หมั้น แต่เจ้าชายเชคก็มีผู้หญิงที่พระองค์สนใจอีกมากมายค่ะ และมะลิก็ไม่แปลกใจหรอกค่ะว่า ทำไมเจ้าชายจึงสนใจคุณนิ”
“เมื่อคืนนี้คุณอิสมาอิล ก็มีปัญหากับเจ้าชายด้วย แล้วฉันต้องทำไงล่ะเนี่ย ต้องส่งดอกไม้ไปขอบคุณด้วยหรือเปล่าหรือว่าต้องโทรไป โอ๊ย..ฉันสับสนไปหมดแล้วล่ะ ไม่น่าได้ดอกไม้ช่อนี้เลยทำให้ฉันทำตัวไม่ถูกจริง ๆ”
ฐานิกา มีท่าทางกังวลใจจนมะลิอดหัวเราะไม่ได้
“ไม่ต้องทำอะไรหรอกค่ะ แค่ลงไปทานอาหารเช้าข้างล่างตามคำเชิญของเจ้าชายก็พอค่ะ”
“หา..ไปทานอาหารเช้ากับเจ้าชายงั้นหรือ”
“ใช่ค่ะ และคุณนิก็คงจะปฏิเสธไม่ได้ด้วย ยังไงก็ต้องไปค่ะถือว่าได้รับเกียรติอย่างมาก”
“แล้วถ้าไม่ไปล่ะ ได้ไหม”
“ได้ค่ะ แต่ต้องมีเหตุผลมากพอที่จะทำให้เจ้าชายไม่ขุ่นเคืองพระทัยค่ะ”
“ทำไมฉันต้องมาเจอสถานการณ์แบบนี้ด้วยนะ...แล้วฉันจะต้องทำตัวอย่างไงดี”
ฐานิกา หน้าเครียด แม้จะถือว่าเป็นการได้รับเกียรติจากเจ้าชาย แต่เธอก็ไม่ค่อยอยากจะรับเกียรตินี้เอาเสียเลย
“อย่าซีเรียสนักเลยค่ะคุณนิ ไปเลือกชุดที่จะใส่ดีกว่านะคะ คุณนิมีชุดสวย ๆ เตรียมมาอยู่แล้วใช่ไหมคะ”
ฐานิกา พยักหน้ารับ เธอเดินทางมาประเทศนี้ในฐานะอาคันตุกะ ที่ได้รับเกียรติสูงสุดจากเจ้าหญิง ย่อมที่จะเตรียมพร้อมในเรื่องนี้อยู่แล้ว จึงไม่ใช่ปัญหาสำหรับเรื่องชุดที่จะเลือกสวมใส่
แต่สิ่งที่เป็นปัญหาคือการไปร่วมโต๊ะเสวยกับเจ้าชายอาบิเชค ต่างหาก เพราะไม่คาดคิดว่าเจ้าชายจะเข้ามาเกี่ยวข้องกับฐานิกา มาก่อน
“คุณนิ แต่งตัวสวย ๆ แล้วก็ลงไปทานอาหารไทยให้มีความสุขนะคะ..เห็นคุณนิบอกว่าอยากทานอาหารไทยอยู่ไม่ใช่หรือคะ”
“ใช่..แต่..มะลิเคยบอกฉันว่าห้องอาหารไทยจะเปิดช่วงเที่ยงเป็นต้นไปไม่ใช่หรือจ๊ะ”
“แต่วันนี้เป็นกรณีพิเศษค่ะ...เปิดแต่เช้าเพื่อเจ้าชายเชคกับคุณนิแน่นอนค่ะ”
“ฉันคงไม่มีทางเลือกสินะ”
ฐานิกาพยายามปั้นหน้าให้ยิ้มแย้ม มะลิมองด้วยความเห็นใจแต่ถึงอย่างไรมะลิก็จะต้องรายงานเรื่องนี้ให้กับใครบางคนได้รับรู้ด้วยอย่างแน่นอน เพราะเวลานี้มีชายหนุ่มรูปงามให้ความสนใจฐานิกาพร้อมกันถึงสามคนแล้ว
