ตอนที่ 4

" ดูแลตัวเองดีๆน้ะ คนที่อยู่ทางนั้น คนทางนี้ยังคิดถึงกัน เหมือนอย่างเดิมไม่เคยเปลี่ยน ฮึมฮึมมม "

ลินดากำลังยืนฮัมเพลงให้พวกหมู่ต้นไม่ดอกไม่ฟังในขณะที่ยืนรอฮาเกนที่บอกว่าจะมารับไปเลือกชุดแต่งงาน สาวน้อยก็ไม่รู้ใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมถึงยอมแต่งงานกับเขาง่ายๆ แต่เธอก็พยายามคิดในแง่ดีว่ายอมแต่งงานเพื่อจะได้เงินเยอะๆ มารักษาแม่ คนตัวเล็กหารู้ไม่ว่า เจ้านายสุดหล่อลากดินนั้น แอบยืนฟังเธอร้องเพลงอยู่ข้างหลัง

"เฮ้ยยยย !"

ลินดาอุทานขึ้นเมื่อหันไปแล้วพบกับคนที่กำลังนินทาอยู่ในใจ

"คะคุณฮาเกน มะมาตอนไหนคะ"

ลินดาถามเสียงสั่นน้อยๆ ก็เล่นมาตอนเผลอแบบนี้อ้ะ คนบ้าเอ้ยตกใจหมด

"ก็มาตั้งแต่ตอนที่เธอบอกว่า ดูแลตัวเองดีๆน่ะ นั่นแหละน่า"

ฮาเกนตอบแกมหยอกล้อ ลินดาก็ได้แต่ยิ้มอายๆให้ แหม๋ เขินเหมือนกันน่ะเนี้ย

"แล้วนี่แม่เธอไปไหนล่ะ ฉันจะเข้าไปไหว้สักหน่อย"

"แม่ออกไปตลาดค่ะ เอาไว้ตอนกลับค่อยมาไหว้ก็ได้"

"อื้ม งั้นไปกันเถอะ"

จากนั้นทั้งสองจึงขับรถออกไปจากบ้านของลินดา

"คุณฮาเกนคะ "

"หื้มม มีอะไรหรอ"

คนที่ตั้งใจขับรถหันมาตอบ

"คือ เราแต่งงานกันหลอกๆ แล้วเราต้องหลอกคนอื่นไปนานแค่ไหนคะ"

ลินดาถามตามความอยากรู้ เพราะถ้าเกิดเธอเผลอรักเขาขึ้นมาแล้วสักวันนึง ถ้าเขาทิ้งเธอไป เธอก็กลัวว่าจะต้องเสียใจ แต่ถ้าเธอรู้ว่าเวลาของเธอหมดตอนไหน เธอจะได้เดินออกมาเอง

"ก็ จนกว่า..วันที่เอวาจะเลิกยุ่งกับฉัน"

ฮาเกนตอบไปโดยที่ในใจยังลังเลอยู่ เขาไม่แน่ใจ ถ้าถึง ณ จุดๆนั้น เขาจะยอมปล่อยเธอไปหรือปล่าว

ลินดาเพียงแต่พยักหน้าตอบรับ แล้วรีบหันหน้าไปทางอื่นทันที  เมื่อคิดว่าวันนึงจะต้องกลายเป็นคนที่ไม่รู้จักกัน เธอก็กลับรู้สึกไม่ดีอย่างบอกไม่ถูก แค่นี้ห้ามหวั่นไหวน่ะลินดา ห้ามหวั่นไหว!

"ขอบคุณน่ะ"

"ห๊ะ!"

จู่ๆฮาเกนก็พูดออกมาอย่างลอยๆ ขอบคุณ นี่เขาคุยกับฉันหรอเนี่ย

"ก็ ขอบคุณเธอที่ยอมช่วยฉัน ฉันขอเลี้ยงข้าวเธอสักมื้อเพื่อเป็นการตอบแทนนะ"

ตอบแทนๆๆ งานก็ไม่ต้องทำ ข้าวก็เลี้ยง ขับรถมารับมาส่งอีก นี่ถ้าหากว่าเขาเป็นผู้ชายคนอื่นฉันคงคิดว่าเขาจีบฉันแล้วล่ะ ลินดาบ่นพึมพำในใจ

"ว่าไง ตกลงมั้ย"

ฮาเกนถามซ้ำ จึงทำให้ลินดาตกใจ ก็มัวแต่คิดเรื่องของเจ้านายนี่แหละ

"เอ่อ ก็ได้ค่ะ"

ณ ร้านชุดวิวาห์ที่หรูที่สุด(ในตอนนี้)

"สวัสดีค่ะ ต้องการชุดแบบไหนบอกได้เลยนะคะ"

พนักงานสาวกล่าวตอนรับอย่างเป็นไมตรี

"ฉันอยากได้ชุดที่ใส่แล้วฉันหล่อ"

"หึหึ!ฮ่าๆๆ"

"ขำอะไร"

ฮาเกนถามขณะที่เห็นลินดาหัวเราะออกมาอย่างตลกนัก เธอขำอะไรเนี่ยลินดา

"ปะป่าวๆๆ ค่ะ"

แหม๋ ก็ดูคุณเขาสิ ขอชุดที่ใส่แล้วหล่อ เห้อมม อย่างคุณน่ะ ไม่ต้องใส่ก็หล่อแล้ว

ผ่านไปสักพักก็เลือกชุดเสร็จแล้วล่ะ ที่จริงน่าจะเลือกเสร็จได้ตั้งนานแล้ว ถ้าฮาเกนไม่มัวแต่เรื่องมาก อันนั้นก็ไม่ดี อันนี้ก็ไม่ได้ ตอนแรกๆเจอกันก็เหมือนจะขรึมๆ แต่ตอนนี้ก็เปลี่ยนเป็นจู้จี้ขี้บ่นสะงั้น  มีหลายอารมณ์จังน่ะเจ้านาย  จากนั้นฮาเกนจึงพาลินดาไปทานอาหารที่ร้านประจำของเขา

โครมม!

เดินมาอยู่ดีๆ ใครก็ไม่รู้เดินชนลินดาอย่างจัง จนทำให้ลินดาเซไปทางของฮาเกน ส่งผลให้ฮาเกนกอดลินดาไว้เพราะกลัวจะล้ม

"เป็นไรหรือป่าวลินดา"

"เอ่อ ไม่เป็นไรค่ะ"

"นี่เธอ เดินยังไงถึงมาชนฉันเนี้ยยย"

"นี่ ฮาเกนน แกนังลินดา กล้ามาเที่ยวกับแฟนฉันหรอ"

"โอ้ยปล่อย เจ็บน่ะ"

ลินดาร้องออกมา เมื่อมือของเอวากำแขนของตัวเองไว้แน่น

"นี่ปล่อยลินดาเดียวนี้"

ฮาเกนรีบแกะมือของเอวาออกจากแขนของลินดา แล้วนำตัวเองเข้าไปแทรกระหว่างกลาง

"นี่คุณปกป้องมันหรอคะ แก! นังลินดา นังลูกพ่อแม่ไม่สั่งสอน"

ลูกพ่อแม่ไม่สั่งสอนหรอ กรอด! ลินดาขบฟันไว้แน่น พยายามระงับโทสะจากคำด่าของผู้หญิงคนนี้

"แล้วไง พ่อแม่ฉันมาเกี่ยวอะไรด้วย ยัยคุณหนูนมแบน"

ลินดาเถียงกลับไปด้วยอารมณ์โกรธที่แหลมปรี๊ดด ยัยนี่เป็นใคร ถึงกล้ามาด่าแม่ฉัน ส่วนฮาเกนตอนนี้กำลังอึ้งกับคำด่าของลินดาอยู่ ไม่คิดว่าลินดาจะด่าจี้ปมของเอวาได้ขนาดนี้

"นี่ยัยผีบ้า กล้าดียังไงมาด่าฉันว่านมแบนห้ะ ฮาเกนขาา ดูยัยบ้านี่ด่าเอวาสิคะ คุณต้องช่วยเอวานะคะ"

เอวาพูดพร้อมเกาะแขนของฮาเกนไว้แน่น

"แหม๋ ฮาเกนขาาา บอกยัยคุณเอวาสิคะ ว่าเรากำลังจะแต่งงานกัน เพิ่งไปเลือกชุดมาเมื่อกี้เอง"

ฝ่ายลินดาก็ไม่ยอมแพ้ง่ายๆ หึ! คนแบบลินดาถึงจะยอมคน แต่ถ้ามาด่าฉันถึงบุพการี ฉันไม่ยอมแน่

"กรี๊ดดดดด ไม่จริงใช่มั้ยค่ะฮาเกน ไม่จริงใช่มั้ยคะบอกเอวามาสิ"

ท่ามกลางผู้คนที่หันมามองเอวาที่กรี๊ดลั่นกลางร้านอาหาร ฮาเกนควรจะดีใจหรือเสียใจที่ลินดาทำให้เอวาโกรธจนกรี๊ดได้ขนาดนี้

"ใช่ ! ผมกับลินดาเราจะแต่งงานกัน วันมะรืนนี้ แล้วคุณก็ต้องเลิกยุ่งกับผมด้วย"

"นี่ คุณกล้าทำกับเอวาแบบนี้หรอคะ ไม่ยอมเอวาไม่ยอม กรี๊ดๆๆๆ"

เอวากรี๊ดอยู่สักพักก็มี ร.ป.พ เข้ามากลากตัวออกไป

"ป้ะ ! ไปทานข้าวกันเถอะ ผมหิวจะแย่"

เมื่อเอวาไปพ้นสายตาแล้ว ฮาเกนจึงจูงมือลินดาเข้าไปในร้านอาหารทันที พร้อมสั่งอาหารมากมายมาวางภายในพริบตาเดียว

"เธอทำดีมากนะ"

คนตัวโตพูดพร้อมตักอาหารเข้าปาก

"ทำดีอะไรคะ"

"ก็ที่เธอยั่วโมโหเอวาหน่ะ อ่ะนี่ปลานึ่งมะนาว หวังว่าเธอจะชอบ"

ฮาเกนพูดพรางตักอาหารใส่จานลินดา

"ก็ใครใช้ให้ยัยเอวาบ้านั่นมาด่าแม่ฉันล่ะคะ"

"ฮ่าๆๆ เวลาเธอโกรธก็น่ารักดีน่ะ ก็ดีเหมือนกัน เอวาจะได้เลิกยุ่งกับฉันเร็วๆ"

อีกแล้ว ดูเหมือนจะอยากให้งานนี้จบเร็วๆจังน่ะคุณเจ้านาย ย้ำจังเลยเนี่ย