บทที่1

แฟนกำมะลอ

อีกด้านหนึ่ง

ธาม เปรมปรีณรงค์ นักธุรกิจหนุ่มวัยยี่สิบเก้าปีลอบถอนหายใจออกมาอีกครั้งอย่างคนคิดไม่ตกว่าจะพาใครไปหลอกเป็นแฟนกำละมอให้คุณย่าของเขาได้รู้จักดี เรื่องวุ่นวายมันสืบเนื่องมาจากคุณหญิงเอมอรคุณย่าแท้ๆ ของเขาที่อยากจะเลี้ยงเหลนเสียเต็มประดาจนต้องมาคะยั้นคะยอให้เขายอมตกลงแต่งงานกับน้องนาง หลานสาวของเพื่อนสนิทตัวเอง

แต่ด้วยความที่มีแฟนสาวอยู่แล้วเขาจึงไม่สามารถทำตามคำขอร้องของผู้เป็นย่าได้ และหากมีทางเลือกอื่นเขาก็คงอยากจะพา ‘ฐิสา’ เพื่อนสาวของตัวเองมาแนะนำให้ท่านได้รู้จักเช่นกัน แต่ติดที่ว่าตอนนี้เวลานี้เขายังทำแบบนั้นไม่ได้

เพราะเธอกำลังเรียนต่อปริญญาเอกอยู่ที่อเมริกา และน่าจะอีกเดือนเศษๆ เท่านั้นถึงจะได้กลับมา แต่ระหว่างนี้เขาคงต้องหาใครสักคนทำหน้าที่แฟนกำละมอขัดตาผู้เป็นย่าไปซะก่อนที่ท่านจะจับเขาแต่งงานกับผู้หญิงที่ทำอะไรไม่เป็นเลยสักอย่างเข้าจริงๆ

แต่จะใครดีนะ!!

ใครกันที่จะเหมาะสมกับตำแหน่งที่ว่านี้ที่สุด ใครกันที่จะเล่นบทบาทนี้ได้อย่างแนบเนียนจนไม่มีใครนึกเอะใจสงสัย ใครกันที่จะช่วยทำให้เขาผ่านพ้นช่วงเวลาเหล่านี้ไปได้

“ตาธาม! ถึงแล้วมัวรออะไรอยู่ทำไมไม่รีบเข้าไปด้านใน” ทว่าจังหวะที่กำลังคิดไม่ตกอยู่นั้นเสียงที่คุ้นหูกลับดังขึ้นเข้าซะก่อนพร้อมๆ กับการปรากฏตัวของผู้เป็นย่าที่เพิ่งจะเดินทางมาถึงร้านอาหารที่นัดกับหลานชายที่ไม่ยอมกลับบ้านเอาแต่อยู่คอนโดให้มาเจอกันพร้อมกับแฟนสาวที่อีกฝ่ายอ้างว่ามีเป็นตัวเป็นตัว

“คุณย่า พอดีว่าผมเพิ่งมาถึงน่ะครับ แล้วคุณย่าล่ะครับ” คนถูกถามตอบกลับไปด้วยท่าทีปกติ ทั้งๆ ที่ความจริงแล้วใจเขากำลังเต้นรัวด้วยความตื่นเต้นกับสิ่งที่มันกำลังจะเกิดขึ้น

“ย่าเองก็เพิ่งจะมาถึงเหมือนกัน เธอไปรอฉันที่รถก่อนเถอะแม่เป็ด เดี๋ยวเสร็จธุระแล้วฉันจะโทรเรียกหาก็แล้วกัน” คุณหญิงเอมอรหันไปบอกคนรับใช้ส่วนตัวที่อยู่รับใช้กันมานานจนเมื่ออีกฝ่ายพยักหน้ารับและหมุนตัวเดินจากออกไปไกลถึงได้รีบหันกลับมาหาหลายชาย

“แล้วไหนล่ะแฟนแก! บอกไว้เลยนะว่าถ้าวันนี้ย่าให้เจอตัวแกจะต้องยอมไปออกเดทกับหนูนางห้ามขัดใจย่า!” ธามเริ่มเหงื่อตกเข้าให้เมื่อเจอกับท่าทางเอาจริงเอาจังของผู้เป็นย่าที่บ่งบอกให้รู้ว่าครั้งนี้ท่านเอาจริงมากสักแค่ไหนและเขาคงไม่รอดไปง่ายๆ เหมือนครั้งก่อนๆ อีกแน่ ใครๆ ก็รู้ว่าย่าของเขานั้นหัวแข็งมากแค่ไหน หากท่านลองหมายมั่นอยากจะได้อะไรสักอย่างแล้วล่ะก็ท่านก็พร้อมที่จะทำทุกๆ วิถีทางเพื่อให้ได้มันมาเช่นกัน

“ครับคุณย่า คะ…คือว่าตอนนี้แฟนของผมเธอ…”

“คุณ!! อยู่นี่นี่เอง ฉันตามหาซะทั่วแน่ะ คุณทำ…” ทว่ายังไม่ทันจะได้คิดหาข้อแก้ตัวอะไรออกไปเสียงหวานของใครบางคนที่ชายหนุ่มจำได้ในทันทีว่าคือคนเดียวกันกับที่เขาเดินชนเข้าระหว่างทางกลับดังขึ้นขัดจังหวะทำให้คนที่กำลังหาคำแก้ตัวนึกอะไรดีๆ ออกเอื้อมมือรั้งคนตัวเล็กเข้าหาพร้อมโอบไหล่ของเธอเอาไว้แน่นอย่างสนิทสนมท่ามกลางความตกตะลึงทั้งของผู้เป็นย่า

“นี่ไงครับคุณย่า…แฟนของผม!!” ธามไม่รอให้ใครได้ทันเอ่ยอะไรออกมาเขาจัดการแนะนำหญิงสาวข้างกายในสถานะแฟนทันที แฟนที่เขายังไม่รู้จักแม้กระทั่งชื่อเสียงเรียงนามของเธอ

“คุณว่าอะไรนะ! ไม่ชะ….”

“ผมว่าเราเข้าไปคุยกันข้างในดีกว่าครับ คุณย่าเข้าไปก่อนนะครับเดี๋ยวผมสองคนตามเข้าไป” คุณหญิงเอมอรที่กระทั้งตอนนี้ก็ยังตกใจไม่หายกับสิ่งที่เพิ่งจะได้ยินเมื่อสักครู่จ้องมองหลานชายสลับกับอีกคนโดยไม่พูดอะไรออกมานานหลายนาทีแต่ไม่นานนางก็ยอมเดินนำเข้าไปในร้านอาหารปล่อยให้ทั้งสองอยู่กันตามลำพังตามที่ธามบอกกล่าวกัน

“นี่คุณจะบ้าไปแล้วรึไงห๊ะ!! ฉันไปเป็นแฟนของคุณตั้งแต่ปางไหนไม่ทราบย่ะ!” ปลายตะวันที่เพิ่งได้สติตวาดลั่นพร้อมผลักคนที่ยังโอบไหล่เธอเอาไว้ออกห่างทันทีที่ตั้งสติได้ คนบ้าอะไรพูดเองเออเองหน้าตาเฉย นี่เขาเล่นบ้าอะไรของเขาอยู่กันแน่ล่ะเนี่ย! เธอไปเป็นแฟนของเขาตั้งแต่เมื่อไหร่ตอนไหนกัน ถึงเขาจะหล่อนมากก็เถอะ แต่เรื่องแบบนี้มันควรต้องเริ่มจากการศึกษาดูใจกันก่อนไม่ใช่รึไง