พ่ายรัก 4 เก็บซ่อน

เคลียร์งานครบถือว่าเรียนจบ ระหว่างนี้ฉันกลับมาอยู่ที่บ้าน ส่วนหนึ่งก็มาเตรียมอ่านหนังสือสอบขอใบเพื่อให้ได้เข้าสอนโรงเรียนใกล้บ้าน โรงเรียนที่เคยเรียนน่ะ แล้วก็ตั้งใจมาอยู่กับคุณย่าของพี่แชมป์ด้วย ช่วงนี้ท่านบอกว่าท่านไม่ค่อยสบาย อยากได้กำลังใจ

ฉันจึงรีบกลับมาหา คุณย่าของพี่แชมป์เอ็นดูฉันเพราะฉันเป็นหลานสาวของป้า ป้ากับคุณย่าอยู่ด้วยกันมาตั้งแต่สมัยที่คุณย่าสาว ๆ ท่านจึงรักและผูกพันกับป้าของฉัน

เมื่อป้าจากไปคุณย่าจึงเห็นฉันเป็นตัวแทนของป้า ท่านจึงเลี้ยงดูส่งเสียฉันอย่างดี

“ยายหนูช่อกินอะไรมาหรือยังลูก” เสียงของหญิงชราวัย 70 กว่าปีเอ่ยด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง

คุณย่าท่านชอบเรียกฉันว่ายายหนู

“หนูทานมาเรียบร้อยค่ะคุณย่า คุณย่าทานอะไรหรือยังคะ”

“นิดหน่อยลูก เดี๋ยวนี้ย่าไม่อยากอาหาร ย่าเบื่อหน่าย ไม่อยากทำอะไรทั้งนั้น” ท่านตัดพ้อ สีหน้าเหนื่อยหน่ายใจ

“แบบนี้ก็แย่เลยนะคะ หนูตั้งใจว่าจะมาลองทำต้มข่าไก่สูตรคุณย่า แล้วก็อยากทำฟักทองสังขยาสูตรคุณย่าด้วย แล้วหนูก็คิดถึงน้ำพริกกะปิฝีมือคุณย่า”

“วันนี้ย่าจะให้แม่บ้านไปเตรียมของ พรุ่งนี้เราลงมือทำกันดีไหมยายหนู”

“คุณย่าจะทำหรือคะ”

“แน่นอนสิ ย่าจะสอนยายหนูทุกสูตรเลย ว่าแต่ยายหนูมีเวลาให้ย่าหรือเปล่า”

“มีแน่นอนค่ะ หนูยกเวลาว่างให้คุณย่าหมดเลย”

“แน่นะ” คุณย่าจันทร์วาดถามย้ำ ใบหน้าท่านเริ่มมีรอยยิ้ม

“แน่ค่ะ”

“ถ้าอย่างนั้นแม่นิดไปเอาสมุดมาจดรายการที่จะซื้อเร็ว พรุ่งนี้ฉันจะสอนยายหนูทำอาหาร”

“ได้ค่ะคุณท่าน” แม่บ้านยิ้มกว้างก่อนจะเดินออกไปหาสมุดจดตามที่คุณย่าต้องการ

ไม่นานแม่บ้านก็กลับมาพร้อมสมุดจด คุณย่านั่งไล่เรียงวัตถุดิบที่จะใช้อย่างพิถีพิถัน

“หนูกลับมาบ้านคุณแม่กระปี้กระเป่าขึ้นมากเลยนะ” เสียงของคุณแม่น้ำผึ้งแม่ของพี่แชมป์ท่านพูดพร้อมกับมองไปที่คุณย่าที่ยังคงพูดเรื่องวัตถุดิบกับแม่บ้าน

“คุณย่าไม่สบายเหรอคะคุณแม่ หนูรู้สึกว่าท่านจะผอมลง”

“ไม่ค่อยกินข้าว ตั้งแต่รู้ว่าแชมป์หย่าก็กินไม่ค่อยได้นอนไม่ค่อยหลับ มีวูบส่งโรงพยาบาลไปหนึ่งครั้ง แม่เห็นว่าช่วงนี้หนูเคลียร์งานเตรียมจบ แม่ก็เลยไม่ได้บอกกลัวว่าหนูจะเป็นห่วง”

“คุณย่าเป็นหนักมั้ยคะ”

“หมอบอกว่าน้ำตาลตก โรคคนแก่ อายุมากขึ้นก็หลีกหนีความดันเบาหวานไม่พ้น”

“…”

“โชคดีนะที่หนูกลับมาบ้าน ที่บ้านมีสีสันขึ้นเยอะเลย”

“ค่ะ”

“แล้วนี่แม่ถามหน่อย”

“คะ?”

“แม่ส่งพี่เราไปให้ขนาดนั้นทำไมไม่จัดการซะ”

“…” คำว่าจัดการของคุณแม่หมายความว่าอะไร

ใจฉันเริ่มเต้นแรงแล้วนะ

“รู้มั้ยว่านอกจากแม่จะรักเอ็นดูเราแล้ว แม่อยากให้ลูกมาเป็นลูกสะใภ้ของแม่นะ โอกาสมาขนาดนั้นทำไมไม่คว้าไว้ ปล่อยพี่เรากลับมาสำมะเลเทเมาแถวบ้านทำไม”

“…”

“ไม่ต้องอึ้ง แม่เป็นผู้หญิงด้วยกัน แม่ดูออกนานแล้วว่าหนูชอบลูกชายของแม่ เมื่อก่อนแม่ไม่พูดเพราะคิดว่าเป็นความรู้สึกแรกแย้ม อีกทั้งแชมป์ยังมีคนรัก แต่ตอนนี้แม่แน่ใจแล้วว่าความรู้สึกที่หนูเก็บซ่อนไว้ไม่ใช่น้อย ๆ แล้วพี่เรามันก็หย่าแล้ว หนูมีสิทธิ์นะช่อฟ้า”

“คุณแม่…”

ฉันก็ว่าฉันเก็บซ่อนดีแล้วนะ ทำไมคุณแม่ถึงรู้ความรู้สึกฉันล่ะ

“แม่พูดจากใจจริง หนูมีสิทธิ์ลูก”

“แต่หนูเป็นเด็กกำพร้า หนู…”

“ไม่ต้องคิดมาก ถ้าหนูอยากได้เขาหนูพุ่งชนได้เต็มที่ แต่ถ้าหนูกลัวการเปลี่ยนแปลงกลัวเขาจะเปลี่ยนไป กลัวว่าพี่เขาจะไม่เหมือนเดิมกับหนู หนูอยากคงสถานะนี้ไว้ แม่ก็อยากให้หนูจงรับรู้ไว้ว่าหนูเป็นลูกสาวของแม่ หนูไม่ใช่เด็กกำพร้าลูก แม่คนนี้จะคอยซัพพอร์ตหนูเอง หนูผิดพลาดได้นะลูก ไม่ต้องใช้ชีวิตให้มันตึงจนเกินไป”

“ขอบคุณนะคะ หนูรู้สึกว่าตัวเองโชคดีมากเลยค่ะที่ได้อยู่ที่นี่ ได้รับความรักจากทุกคน” ฉันยกมือไหว้แม่ของพี่แชมป์

ต่อให้เรียกว่าคุณแม่ ทว่าฉันก็รู้ตัวเองดีว่ามาจากที่ไหน

คำพูดของคุณแม่ทำให้ฉันซาบซึ้ง ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาพวกท่านดีกับฉันมากจริงๆ

“แม่ก็โชคดีที่ได้เจอหนู” คุณแม่น้ำผึ้งขยับเข้ามากอดและลูบหัวฉัน

พี่แชมป์เป็นลูกคนเดียวของบ้านเพราะหลังจากที่คุณแม่คลอดพี่แชมป์ท่านก็เป็นเบาหวาน ไม่สามารถมีลูกได้อีก บ้านของพี่แชมป์เปิดร้านขายอุปกรณ์เครื่องเขียนและหนังสือต่าง ๆ เป็นร้านที่ค่อนข้างใหญ่และมีชื่อ เปิดตั้งแต่สามรุ่นก่อน เมื่อก่อนคุณย่าดูแล ตอนนี้คุณแม่เป็นคนดูแล ที่ร้านจ้างพนักงานหลายสิบชีวิต คุณพ่อเปิดร้านซ่อมนาฬิกาข้างๆ ร้านเครื่องเขียน

ส่วนพี่แชมป์เขาชอบแข่งรถเป็นชีวิตจิตใจก็เลยชอบไปขลุกอยู่ที่ร้านแต่งรถเป็นส่วนใหญ่ แต่เขาก็ทำธุรกิจอยู่นะ ไม่ได้ลอยไปลอยมาไปวัน ๆ

คุณย่ายกที่ดินให้เขาหนึ่งผืนเป็นของขวัญที่เขาแต่งงาน ที่ตรงนั้นเป็นตึกแถวให้คนเช่าอยู่ก่อนแล้ว พี่แชมป์จึงเก็บกินผลกำไรต่อ โดยที่ไม่ต้องลงทุนอะไรเพิ่มนัก ส่วนใหญ่เขาจึงเอาเงินไปลงกับรถแข่งและเปย์เมีย

“หนูกลับมาแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน แม่กำลังจะหาคนไปงานแต่งของหลานชายคุณนายติ๋มด้วยกันเลย”

“งานแต่งเฮียอันเหรอคะ”

“ใช่”

“แต่ว่าหนูไม่ได้เตรียมชุดไว้เลยนะคะคุณแม่”

“แม่เตรียมไว้ให้หนูเรียบร้อยแล้วลูก รอแค่หนูไปพร้อมแม่ ไปมั้ยคะ”

“ไปค่ะ” ท่านเอ่ยปากชวนมีเหรอที่ฉันจะปฏิเสธ

ขอแค่เป็นคำพูดของพวกท่านฉันยินดีจะทำตาม

“น่ารักจริง ๆ ไม่เหมือนพี่เราเลย”

“...”

“แม่น่ะเหนื่อยใจกับพี่เรามากเลยนะ ตอนนี้กลับไปแข่งรถ หมกมุ่นหนักกว่าเมื่อก่อน แล้วก็ยังควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า บ้านช่องไม่กลับ ค่าเช่าก็ไม่ไปเก็บ ไม่เอาอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน” คุณแม่เริ่มระบาย ท่านดูเหนื่อยใจกับเรื่องนี้มากจริง ๆ

“พี่เขากำลังเสียใจ คงต้องให้เวลาเขาค่ะคุณแม่”

“แม่รู้ว่าเสียใจ แต่ก็ไม่ควรจะประชดชีวิตแบบนี้ ตอนนี้สิ่งที่แม่กลัวที่สุดคือมีคนมาบอกแม่ว่าท้องกับแชมป์ แม่ไม่อยากได้สะใภ้ที่แชมป์หามาอีกแล้ว เลือกผิดเดี๋ยวก็มานั่งเสียใจอีกตามเคย แม่อยากให้ช่อกับแชมป์ลงเอยกันนะลูก แม่เชื่อว่าช่อจะรักลูกชายของแม่จากใจจริง”

“เรื่องหัวใจบังคับกันไม่ได้ค่ะคุณแม่ พี่แชมป์เขาไม่ได้คิดกับหนูแบบนั้น เขาจะต้องเจอคนที่รักเขาอย่างจริงใจค่ะ”

ถ้าเขาจะรักฉันเขารักไปนานแล้ว ไม่รอจนถึงป่านนี้หรอก

“ก็ลูกสาวของแม่นี่ไงคนที่รักแชมป์จริง ๆ”

“หนูทำให้เขารักหนูแบบนั้นไม่ได้ แต่ว่าหนูสัญญากับคุณแม่นะคะหนูจะดูแลพี่แชมป์อย่างดี เมื่อไหร่ที่เขาเป็นทุกข์หนูจะคอยอยู่ข้าง ๆ พี่เขาค่ะ”

“ยอมแพ้ตั้งแต่ยังไม่เริ่มเลยเหรอลูก”

“หนูรู้ตัวค่ะว่าหนูเป็นใคร พี่แชมป์เขาไม่มีทางมองหนูแบบผู้หญิงทั่วไปค่ะ”

“ช่อฟ้า แม่ไม่ชอบเลยที่หนูกดตัวเองแบบนี้ลูก หนูมีดีกว่าที่หนูคิดนะลูก อย่าคิดว่าตัวเองไม่มีดี ไหนรับปากแม่แล้วว่าจะไม่คิดหรือพูดอะไรแบบนี้อีก”

“ขอโทษค่ะคุณแม่ หนูเป็นแบบนี้อีกแล้ว” มันเหมือนแผลที่ไม่มีวันหาย มันกลายเป็นปมด้อยมาตลอด ต่อให้ครอบครัวของพี่แชมป์พยายามเติมเต็ม ตัวฉันก็รู้อยู่แก่ใจว่าไม่ใช่คนในครอบครัวของเขา

“ไม่เป็นไรเลยลูก แม่ไม่ได้โกรธหนู แม่เพียงแค่เสียใจที่เห็นหนูรู้สึกแย่”

“คุณแม่อย่าเสียใจเพราะหนูนะคะ หนูจะพยายามเลิกคิดแบบนั้นค่ะ หนูสัญญาค่ะคุณแม่”

“จ้ะ แม่เชื่อหนู ลูกสาวของแม่เก่งอยู่แล้ว แม่เชื่อใจหนู”

“ขอบคุณค่ะคุณแม่”

“เอาแบบนี้ดีกว่าวันนี้เราไปเสริมสวยกัน ชวนคุณย่าไปด้วยดีมั้ย ไปด้วยกันสามสาว แต่งเสริมเติมสวยไปงานแต่งสักหน่อย”

“ได้เลยค่ะคุณแม่ งั้นหนูไปชวนคุณย่านะคะ”

“จ้ะลูก เดี๋ยวแม่โทรหาคนขับรถก่อน”

“หนูขับได้นะคะคุณแม่”

“วันนี้เราจะไปแบบลูกคุณหนู เราต้องการคนขับรถส่วนตัวจ้ะลูก ตามใจแม่นะ”

“ค่ะคุณแม่”

การกลับมาบ้านของฉันนอกจากอ่านหนังสือเตรียมสอบก็คือการมาอยู่เป็นเพื่อนและดูแลใส่ใจคุณย่าคุณแม่ พวกท่านบอกว่ามีฉันอยู่ด้วยแล้วมีความสุข ฉันเองก็มีความสุขที่รับรู้ว่าตัวฉันมีคนเห็นคุณค่าของฉัน

ฉันพยายามตั้งใจเรียนก็เพื่อให้คุณย่าและครอบครัวของพี่แชมป์ไม่รู้สึกผิดหวังในตัวฉัน

ฉันจะเป็นคนที่ดีให้ได้ คนที่บ้านนี้จะได้ไม่ผิดหวัง