ช่วยฉันหน่อยเจเค...

“เป็นอย่างที่ท่านคิดครับ”

“มีเครื่องอัดเสียง สองเครื่องครับ”

“ผมจะนำไปแกะรอยครับ” เฟรมกล่าว ซึ่งในตอนนี้เรากำลังนั่งอยู่ในห้องประชุมลับของบ้านผม โดยมีเลขาทั้งเจ็ดนั่งอยู่ด้วย

“พ่อของโรส เขาไม่ได้มาแค่พูดคุยกับฉันอย่างเดียวแน่นอน” ผมกล่าว ในความคิดของผม เขาอาจจะมาแค่ดูพฤติกรรมของผม และหลอกล่ออะไรสักอย่าง

“คนที่มากับเขาพร้อมที่จะชักปืนตลอดเวลาด้วยครับ” เอ็กเซลกล่าว

ให้ตายสิ!

ผมไม่ชอบอะไรแบบนี้เลย

อยากจะเคลียร์ก็มาตรงๆ

“ท่านเจเค! บ้านของจีอาถูกเผาครับ!”

“จีอาหายตัวไปแต่นายน้อยปลอดภัยครับ!” วินเซนต์กล่าว และมันทำให้แก้วโลหะในมือของผมถูกบีบจนเป็นรอยมือเลยทีเดียว

“วินเซนต์ เอ็กเซล ตามพิกัดแหวนไป" ผมกล่าว เพราะเครื่องประดับที่ผมเคยให้ไว้กับจีอาและเพื่อนๆของเธอมันติด GPS ไว้อยู่ เพราะผมไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในอนาคต ผมก็เลยสร้างทางสำรองไว้ก่อน แต่ไม่คิดว่าจะได้ใช้มันเร็วขนาดนี้

“ทุกคนรอรับคำสั่ง” ผมกล่าวให้เลขาทุกคนทำหน้าที่ของตัวเองอย่างปกติ และผมก็เดินไปกับเอ็กเซลและวินเซนต์

ณ โกดังท่าเรือแห่งนึง

“เป็นกลุ่มของคุณโรสไม่ผิดครับ” เอ็กเซลกล่าวเมื่อได้ตรวจสอบคนคุ้มกันรอบๆโกดัง

“ฆ่าเลย” ผมกล่าว และเราก็เปิดเผยตัวพร้อมกับเข้าปะทะกับกลุ่มคนนับสิบทันที

ฉุบๆๆๆๆๆๆๆ

“ไปต่อ” ผมกล่าวเมื่อเราเดินมาถึงหน้าประตู ซึ่งต่อให้พวกมันจะเป็นใคร ยิ่งใหญ่มาจากไหนผมก็ไม่สน ในเมื่อคนของผมกำลังอยู่ในอันตราย

แกร๊ก ฟุบๆๆ

เอ็กเซลได้สะเดาะกลอนทำให้ประตูเหล็กขนาดใหญ่ดึงตัวกลับขึ้นไปข้างบน โดยสิ่งที่เราได้เห็นก็คือมีชายสูทดำอีกสิบคน พร้อมกับแสงสว่างที่อยู่ตรงกลางโกดัง มีจีอานั่งอยู่บนเก้าอี้ด้วยร่างกายที่บอบช้ำแถมเธอยังถูกมัดไว้ด้วย แต่ที่มากกว่านั้นคือผมได้เห็นเรด พี่ชายของโรสกำลังจ่อปืนไว้ที่ขมับของจีอา

“อ้าว เจเค”

“มาทำไมล่ะเนี่ย?” เรดกล่าวถามก่อนจะเดินมาทักทายผมโดยที่ไม่กลัวอะไรทั้งสิ้น

“ปกติแล้วคนรอบตัวนายก็ปล่อยทิ้งได้เลยไม่ใช่รึไง?” เรดกล่าวเมื่อสีหน้าของผมนั้นดูจริงจังมาก

“ฉันได้ยินมาจากโรสว่านายเหลือบมองสาวอื่นต่อหน้าเธอ”

“ฉันที่รักน้องสาวก็คงจะทนฟังไม่ไหวนี่สิ”

“ก็เลย-!”

ผล๊วะ ฟุบ ผลั๊วะ

ในระหว่างที่เรดกำลังเดินมาหาผมเรื่อยๆ ผมก็ชกหน้ามันไปอย่างจัง และก่อนที่มันจะล้มลงผมก็หวดไปอีกหมัด ชายคนนี้การต่อสู้ของเขาก็ไม่ใช่เล่นๆ แต่เขาก็เชื่อว่าผมจะไม่ทำอะไรเขาแน่ๆ เพราะคนที่เขาจับตัวมาไม่ใช่คนในครอบครัวของผม และโดยปกติแล้วเจเคจะไม่สนใจคนอื่นด้วยซ้ำ

“ฆ่าให้หมด” ผมกล่าวกับเลขาทั้งสองพร้อมกับพวกเขาที่เปิดฉากยิงลูกน้องของเรดไปจนหมด ส่วนเรดมันพูดอะไรออกมาไม่ได้เพราะโดนผมบีบคอไว้อยู่

“อึก…” จนเมื่อเราได้สังหารและเคลียร์พื้นที่โดยรอบ เรดก็หมดสติเพราะขาดอากาศหายใจนานเกินไป ถ้าหากนานกว่านี้เขาจะตายได้ ผมก็เลยปล่อยร่างของเขาลงไปนอนกองบนพื้น

“จีอา…จีอา” ผมกล่าวเรียกชื่อจีอาและเดินไปหาเธอ แต่เธอไม่ส่งสัญญาณอะไรตอบกลับมาเลย

“อึก…อือ…อื้อ” และเมื่อผมเดินไปถึงตัวเธอ ผมก็ดึงสก็อตเทปที่ปิดปากเธอไว้ออกพร้อมกับก้มลงไปจะตัดเชือก

“ช่วยฉันหน่อยเจเค”

“ได้โปรดช่วยฉัน” จีอากล่าวผมจึงเงยหน้าขึ้นไปมองเธอ ปรากฏสายตาและหน้าตาของเธอนั้นมีความต้องการทางเพศที่สูงมาก เหงื่อออกเต็มไปหมด กัดปากแน่นและขาของเธอก็บิดไปมา

“เจเคเอาฉันหน่อย!” จีอากล่าวอีกครั้งและมันทำให้ผมโมโหมาก ผมจึงยังไม่ปลดเชือกเธอแต่ยืนขึ้นยกปืนเล็งไปที่หัวของเรด

“ท่านเจเคไม่!” วินเซนต์ตะโกนลั่นเมื่อเห็นว่าผมกำลังจะทำอะไร เพราะเรดพี่ชายของโรส ผู้ปกครองโลกใต้ดินในอเมริกา ถ้าหากเรดตาย มหาอำนาจทั้งสองอย่างพวกเราจะต้องฆ่าฟันกันอย่างบ้าคลั่งแน่นอน

ปัง!

“เรื่องอื่นค่อยว่าทีหลังจัดการทุกอย่างตรงหน้าก่อน!” ผมกล่าวจบก็ก้มลงไปอีกครั้งและปลดเชือกของจีอา เธอก็พุ่งมากอดผมทันทีและพยายามถอดเสื้อของตัวเอง

“ร้อน ฉันร้อนมาก” จีอากล่าวแต่ผมได้รวบมือเล็กๆนั่นเอาไว้พร้อมกับอุ้มร่างของเธอมาพาดบ่าและเดินกลับไปที่รถ

“เวรเอ้ยเข้าโรงพยาบาลตอนนี้ก็ไม่ได้” ผมกล่าว เพราะถ้าผมแบกผู้หญิงไปด้วยท่าทางแปลกๆ ถึงแม้จะเป็นโรงพยาบาลของตัวเองก็ตาม แต่ตอนนี้ผมไม่ใช่เงาแล้ว สื่อพยายามจะจับตัวผมตลอดเวลา ผมจึงไม่มีทางเลือกต้องส่งข้อความหาหมอส่วนตัวให้เขามารักษาที่บ้านของผมซะแทน

“งื้ออ เจเค”

“เอาหน่อย เอาเค้าหน่อยนะ”

“ขอร้อง!” จีอากล่าวก่อนจะพยายามย้ายตัวเองมานั่งตักผมบนรถ นึกแล้วก็แค้นใจ แค้นใจมากๆที่มันกล้าทำจีอาขนาดนี้ ไอเหี้ยเรด ไม่น่าปล่อยให้มันตายง่ายๆเลย

“ตอนนี้เธอกำลังโดนยาปลุกเซ็กอยู่”

“และเป็นยาที่แรงมากด้วย”

“ตั้งสติดีๆจีอา” ผมกล่าวก่อนจะรวบมือเล็กของเธอไว้ทั้งสองข้างไม่ให้เธอทำอะไรผม แต่เอวของเธอก็เริ่มขยับซะแทน

“ถ้าเป็นนาย ฉันโอเค!” จีอากล่าวและเริ่มบดขยี้ตักของผม

“ทำไมถึงโอเค?” ผมกล่าวถามกลับ

“ฉันชอบนาย” จีอากล่าว และมันทำให้ผมอึ้งไปเลย

“อย่ามาโกหกความรู้สักกันเลยเจเค!"

“ตอนนี้ช่วยฉันหน่อยได้มั้ย?” จีอากล่าวด้วยเสียงอ้อนทำให้มือของผมเริ่มคลายออก

และหลังจากนั้นผมก็จอดรถข้างทาง ปรับกระจกทึบและเริ่มปลดกระดุมเสื้อทันที

“อื้อ…” เมื่อร่างบางส่งเสียง ทำให้ผมที่กำลังดูหุ้นอยู่เงยหน้าขึ้นมามองทันที โดยในตอนนี้เราอยู่กันที่โรงพยาบาล ห้องส่วนตัวของครอบครัวเจ แต่คนที่ใช้เตียงไม่ใช่ผม คือจีอาต่างหาก เมื่อคืนหลังจากเราทำกิจกรรมกันเสร็จไปสองรอบ จีอาก็รู้สึกดีขึ้นและสลบไป ผมก็เลยพาเธอมาโรงพยาบาลและให้หมอรักษาได้ตามปกติ ซึ่งเธอไม่ได้บาดเจ็บอะไรมาก มีแค่แผลฟกช้ำเท่านั้น

“ตื่นแล้วเหรอ?” ผมกล่าวถามก่อนที่ร่างบางจะหันมามองตาผมและดึงผ้าห่มขึ้นมาปิดหน้าปิดตาของตัวเอง

“ไม่ต้องมาหลบหน้าเลยนะ” ผมกล่าวก่อนจะเดินไปหาจีอาและดึงผ้าห่มลงเผยให้เห็นใบหน้าที่ไม่มั่นใจของเธอ

“แล้วก็ไม่ต้องมาเล่นมุขจำไม่ได้ด้วย”

“เธอพูดออกมาเอง ทุกอย่าง”

“ฉันจำได้หมด” ผมกล่าว ทั้งขอให้ช่วยเธอ ทั้งเธอบอกชอบฉัน ทั้งบอกให้เราไม่ต้องโกหกความรู้สึกกัน ซึ่งตัวผมเองก็ยังไม่ได้นอนเลย เนื่องจากผมต้องจัดการเรื่องที่ผมฆ่าพี่ชายของโรส เรามีปัญหากันรุนแรงมากถึงขนาดที่หน่วยความมั่นคงแห่งชาติต้องกักตัวผม และไล่พวกโรสกลับประเทศไป เมื่อผมกลับมานั่งคิดดูแล้ว มันก็อาจจะเป็นความรักจริงๆก็ได้

ผมรู้สึกเจ็บปวดใจมากที่จีอาเป็นอะไรไป ถ้าหากเป็นเจดี้และเจบี ผมก็คงจะรู้สึกแบบเดียวกัน นั่นแสดงว่ามันคือความรัก ความห่วงใย แต่ต่างเพียงผมอยากอยู่กับจีอาไม่ว่าจะอยู่ในสถานการณ์ไหนก็ตาม และนี่อาจจะหมายความว่าผมผูกพันธ์กับเธอ พอมานั่งทบทวนดูแล้ว ผมจึงมั่นใจว่าผมรู้สึกชอบจีอาจริงๆ

“แล้วยังไงต่อ ฉันทำตัวไม่ถูก…” จีอากล่าวก่อนจะดึงผ้าห่มขึ้นมาปิดหน้าอีกครั้ง

“เดี๋ยวฉันจะดูแลเธอเอง” ผมกล่าว เพราะถึงยังไงเมื่อคืนเราก็มีอะไรกันไปเรียบร้อยแล้ว และผมก็ไม่ได้ใส่ถุงด้วย ถ้าเกิดอะไรขึ้นผมก็พร้อมที่จะรับผิดชอบ

“นายพูดเหมือนฉันเป็นเด็กเอ็นเลยอ่ะ” จีอากล่าวก่อนจะส่งสายตาโกรธมาหาผม ราวกับเธอกำลังคิดว่าผมเคยทำอะไรแบบนี้มาก่อน

“ไม่ใช่เด็กเอ็น เป็นแฟน” ผมกล่าว ถึงแม้ผมจะไม่ค่อยรู้ความหมายของคำว่าแฟนก็เถอะ แต่สถานะเราตอนนี้คิดว่าคำนี้เหมาะสมที่สุดแล้ว

“หืมหื้มม” จีอาส่งเสียงก่อนจะหดตัวลงไปในผ้าห่ม

ก๊อกๆ

“เข้ามา” ผมกล่าวเมื่อมีเสียงเคาะประตู ซึ่งเมื่อคนคนนั้นเข้ามา มันทำให้ผมตกใจพอสมควร เพราะคนที่เข้ามาคือจิมมี่ และร่างกายของเขาดูเหมือนจะเพิ่งผ่านการต่อสู้อันดุเดือดมาซะด้วย ทั้งปากแตก หัวก็แตก ตรงคอก็มีผ้าพันแผล

“ฝั่งโน้นเขายุติธุรกิจระหว่างเราไปทั้งหมดเลยครับ”

“รวมถึงหุ้นทุกบริษัทก็ถูกถอนออกไป”

“สถานการณ์เลวร้ายมากครับ แต่ผมก็จัดการเท่าที่ทำได้ไปแล้ว” จิมมี่กล่าว

“เสียหายไปเท่าไหร่?” ผมกล่าวถาม ถ้าให้ผมคิดคงจะราวๆพันล้าน

“สองพันสามร้อยกว่าล้านครับ” จิมมี่กล่าว แสดงว่าพวกมันไม่ได้ยุติการทำงานร่วมกันทุกอย่าง แต่ทำลายบางอย่างของพวกเราไปด้วย

“โห…” จีอาส่งเสียง และเธอเริ่มแสดงสีหน้าวิตกกังวลออกมา เพราะคิดว่าตนเองเป็นต้นเหตุ

“แต่เราก็ได้ค่าฉีกสัญญาแต่งงานกลับมาหมื่นล้านครับ” จิมมี่กล่าว ซึ่งที่จริงแล้วไอค่าฉีกสัญญานี่พ่อของเราทั้งคู่คิดกันมาเล่นๆ เพราะยังไงแล้วเราก็ต้องคู่กันอยู่ดีก็เลยไม่คิดมาก ว่าทำไมพวกมันถึงพยายามทำลายทรัพย์สินของเรา และทำร้ายคนของเราด้วย

“สัญญาแต่งงาน?” จีอากล่าวก่อนจะค่อยๆดึงผ้าห่มลงจากหน้าและจ้องมองผม

“พ่อของฉันกับพ่อของโรสเคยตกลงกันเรื่องการแต่งงานเอาไว้”

“แต่ตอนนี้มันไม่เป็นแบบนั้นแล้วล่ะ” ผมกล่าวก่อนจะจ้องมองจีอากลับ

“เพราะตอนนี้ฉันมีเธอแล้ว” ผมกล่าวและทำให้จิมมี่ตกใจมาก

“ท่านเจเคพูดจริงเหรอครับ!?” จิมมี่กล่าวถาม ทำให้ผมพยักหน้าตอบรับ

“ทำความเคารพนายหญิง” จิมมี่กล่าวและก้มหัวเคารพให้กับจีอา ทำให้จีอาตกใจมาก

“มะ ไม่ต้องทำความเคารพก็ได้ค่ะ” จีอากล่าว เธอไม่ชินกับการที่มีคนทำแบบนี้

“ไม่ได้ครับ คู่ของนายท่านเจเคจะไม่ให้ผมทำความเคารพได้ยังไง” จิมมี่กล่าวทำให้ผมยกยิ้มมุมปากออกมา

“เรียกเลขาทุกคนมาประชุมที่นี่” ผมกล่าวกับจิมมี่ ซึ่งจิมมี่ก็พยักหน้าตอบรับและเดินออกไปนอกห้องทันที ในเมื่อผมไม่สามารถไปไหนได้ ก็ประชุมมันที่โรงพยาบาลนี่แหละ

2 ชั่วโมงผ่านไป

ฟึบ

“ขอโทษที่มาช้าครับนายท่าน”

“พอดีมีพวกมันแฝงตัวในธุรกิจของเราเยอะไปหน่อย” เอ็กเซลกล่าวพร้อมกับแบกร่างของเฟรมมาด้วย ทั้งคู่นั้นบาดเจ็บสาหัสที่สุดแล้วล่ะ เฟรมขาหักไปข้างนึง และโดนยิงที่ขวา ส่วนเอ็กเซลนี่โดนฟันซะเต็มตัวเลย แต่คงโดนแค่กล้ามเนื้อแหละ แถมยังมีรอยถูกยิงมาอีกสองแผลบริเวณเอว มือและแขนของเอ็กเซลนี่โชกไปด้วยเลือดเลยทีเดียว

“รักษาเลยครับหมอ” เอ็กเซลกล่าวก่อนจะวางร่างของเฟรมนั่งลงบนโซฟา และเขาก็นั่งข้างเฟรม

“เอาเหล้าปะ” วินเซนต์เดินมากล่าวถามเอ็กเซล ซึ่งมันก็พยักหน้าทำให้วินเซนต์ยื่นขวดเก็บเหล้าบางๆให้กับเอ็กเซล ส่วนหมอก็เริ่มแงะกระสุดออกทันที และด้วยความเคยชินจากงานของทั้งคู่ ทำให้พวกเขาเก็บอาการได้เก่งมาก

“นอนสักตื่นปะมึงอ่ะ” ผมหันไปกล่าวถามเอ็กเซล

“เหอะ แค่นี้เอง”

“แม่งพวกกระจอกล่อกูกับเฟรมไปห้องใต้ดิน” เอ็กเซลกล่าว ซึ่งจากอาการบาดเจ็บของทั้งสองทำให้จีอาหวาดกลัวเป็นอย่างมาก

“แล้วนั่นอะไร คู่รักใหม่เหรอวะ?” เอ็กเซลกล่าวถามเพราะโดยปกติแล้วผมจะไม่ให้คนนอกอยู่ฟังการประชุมของเรา

“เออ แฟนกูเอง” ผมกล่าว

“ห้ะ?!” และทำให้เลขาทุกคนส่งเสียงออกมา

“เรื่องนั้นไว้ก่อน"

“ตอนนี้มันเกิดสงครามขึ้นล่ะ”

“และขอบอกไว้ตรงนี้เลยว่าเราไม่ต้องการสนับสนุนจากพวกมัน”

“เราก็สามารถยืนด้วยขาของตัวเองได้”

“เพราะฉะนั้นเราจะตอบโต้แบบสุดโต่งไปเลย” ผมกล่าวทำให้เอ็กเซลยิ้มออกมาทันที ไอเวรนี่มันกระหายการต่อสู้สุดๆ