ฉันจะฆ่าเธอด้วยการเป็นผัว
@ไอริน
“ ถ้าอยากกินงั้นก็ทำสิ!” ผมยกยิ้มแล้วมองที่เป้ากางเกงเอง พร้อมเอาปลดเข็มขัดกางเกงออก
“ มาสิ! อยากกินน้ำไม่ใช่เหรอ แต่พี่ขอเตือนไว้อย่างนึง ถ้าน้ำไม่แตกให้เธอกิน แสดงว่ามันอยากแตกใส่ ตรงนั้นของเธอ ”
"___"
แตกตรงนั้นงั้นเหรอ? ฉันไล่สายตามองตามที่พี่เกอร์มองมาที่ฉัน สายตาของเขามันมาโฟกัสอยู่แค่จุดเดียว ก็คือจุดจิมิของไอรินค่ะ หนำซ้ำเขายังปลดเข็มขัดกางเกงตัวเองอีกต่าง
พึ่บ!!
ไอรินรีบเอากระเป๋าสะพายมาปิดตรงจิมิของไอรินทันที พร้อมเอามือดึงชายกระโปรงลงปิดขาอ่อนของตัวเอง
ไลเกอร์: หึ!ว่าไง สรุปจะกินไหมน้ำ ...” พี่เกอร์ทวนถามฉันอีกครั้ง คราวนี้ไอรินพอจะรู้แล้วน้ำที่พี่เกอร์
หมายถึงคือน้ำอะไร
ไอริน: มะ..ไม่กิน ไอรินไม่หิวแล้ว
ไลเกอร์: หายฝืดคอแล้วรึไง
ไอริน: หายแล้ว ไอรินหายฝืดคอแล้ว เอ่อ..ไอรินว่าเรารีบกลับบ้านกันเถอะค่ะ ”....ยอมรับว่าตอนนี้ฉัน
กลัวเขา ยิ่งตอนที่เขาพูดอยู่ที่ห้างฉันยิ่งคิดหนักเขาไปใหญ่
ไลเกอร์: หึ! ”...ฉันล่ะเกลียดจริงๆไอ้คำว่า หึ ไม่รู้
ทำไมสมัยนี้เขานิยมกันใช้คำว่า หึ กันนักหนาฉันล่ะไม่เข้าใจเลยจริงๆ
ไลเกอร์: ไม่อยากรู้เหรอว่าน้ำพี่มันเป็นยังไง จะลองก็ได้นะ! พี่ไม่ว่า
ไอริน: ไม่ล่ะค่ะ ไอรินเกรงใจ
ไลเกอร์: เเต่พี่เต็มใจ ”... พี่เกอร์พูดพลางเอียงตัวมา
หาฉันใกล้ๆ
ไอริน: พะ..พี่เกอร์จะทำอะไร พี่ถอยออกไปเดี๋ยว
นี้นะ ” ...ฉันเอามือทั้งสองข้างพยายามดันตัว
พี่เกอร์ออกห่างจากฉัน แต่ทว่า ยิ่งดันเขาออกมาก
เท่าไหร่เขายิ่งเอนตัวมาหาฉันเรื่อยๆ
ไลเกอร์: เป็นอะไรกลัวงั้นเหรอ ”...พี่เกอร์ยื่นหน้ามาใกล้ๆฉัน จนฉันต้องหันหน้าหนีไปอีกทาง พร้อมเอามือดันเขาไปด้วย
ไอริน: พี่เกอร์! พี่ถอยออกไปเดี๋ยวนี้นะ ไม่อย่างงั้นไอรินจะฟ้องป๊ากับม๊า ว่าพี่แกล้งไอริน
ไลเกอร์: ฟ้องสิอยากฟ้องก็ฟ้องเลย!ก็ดีเหมือนกันพี่จะได้บอกป๊ากับม๊าเธอ ว่าลูกสาวสุดสวยของเขา
เป็นเมียพี่
ขวับ!!
ฉันหันมองมาหน้าพี่เกอร์ทันทีที่ได้ยินประโยคบ้าบอ
จากปากคนตรงหน้า
ไอริน: นี่พี่พูดบ้าอะไร สมองเพี้ยนเหรอ!! ฉันไปเป็นเมียพี่ตอนไหนไม่ทราบ
ไลเกอร์: ก็คงอีกไม่นาน ”..เขาตอบฉันอย่างหน้าตา
เฉย
ไอริน: ฝันไปเถอะ ไอรินไม่มีวันเอาเสืออย่างพี่มาเป็น
ผัวฉันหรอก!
หมับ!
พี่เกอร์กระชากแขนฉันพร้อมดึงตัวฉันไปหาเขา
ไลเกอร์: งั้นเหรอ แต่ดูว่าอีกหน่อยเธอคงจะถอนคำ
พูดนะไอริน ? " ...พี่เกอร์แสยะยิ้มมุมปากพลาด
หัวเราะอยู่ในลำคอ
กริ่ง~กริ่ง เสียงโทรศัพท์
พึ่บ!!
ฉันสะบัดแขนออกจากมือพี่เกอร์ พร้อมผลักตัวเขาออกห่างจากฉันทันที
ไลเกอร์: หึ! ”.. พี่เกอร์กัดปากยกยิ้มเจ้าเล่ห์ พร้อมเอามือจัดเสื้อผ้าตัวเอง
ฉันถอนหายใจหนักๆก่อนจะหยิบโทรศัพท์อยู่ในกระเป๋าขึ้นมากดรับสาย
☎️
“ ฮัลโหลค่ะ "
[ไอรินนี่พี่เองนะ ] ..ฉันขมวดคิ้วเเล้วเลื่อนโทรศัพท์
ออกจากหูมาดู “ พี่มาวิน” ฉันพูดเบาๆ ก่อนจะเอาโทรศัพท์มาแนบที่หูอีกครั้ง
“ มีอะไรหรือเปล่าค่ะ ”
[มาวิน: ยัยข้าวหอมได้อยู่กับเราไหมไอริน ]
“ ตอนช่วงบ่ายอยู่ด้วยกันค่ะเราสองคนมาเดินห้างด้วยกัน ไอรินกับข้าวหอมพึ่งจะแยกกันยังไม่ถึงชั่วโมงเลยค่ะ เอ่อ..พี่มาวินมีอะไรรึเปล่าคะ ”
[มาวิน; เปล่าไม่มีอะไร พอดีมีคนอยากเจอ
ยัยข้าวหอม งั้นพี่ไม่กวนเราล่ะแค่นี้นะ ]
ตู๊ด!
พี่มาวางสายไปเลย
ไลเกอร์: ใครโทรมา! ”..พี่เกอร์ชำเลืองตามองฉันเล็กน้อย
ไอริน: แฟนไอรินโทรมา ”..ฉันหันไปตอบพี่เกอร์ ก่อนจะเอาลงโทรศัพท์ยัดลงใส่กระเป๋าสะพายเหมือนเดิม
ไลเกอร์: มีใครบอกเธอบ้างไหม ว่าเธอน่ะตอแหล
ไม่เก่ง ” ...ฉันตวัดตามองพี่เกอร์ด้วยหางตา
นึกหมั่นไส้ อยากเอามือฟาดปากอิเสือแก่สักทีสองที
ไอริน: หึ! ให้จะไปตอแหลเนียนเหมือนพี่กันเล่าา!
ฉันรู้นะ ว่าวันก่อนที่พี่กลับมาจากจีนแล้วเลยไป
ตีหอยหรี่ที่คลับป๊า
ไลเกอร์: พี่ไปทำธุระ ไม่ได้ไปทำอย่างที่เธอคิด
ไอริน: ธุระบนเตียงสิไม่ว่า ”..ฉันกอดอกเบะปากพูด
ใส่พี่เกอร์ ธุระบ้าบออะไร! รอยเล็บรอยดูดเต็มคอ
ขนาดนั้น ถึงแม้มันจะเป็นรอยจางๆแต่มันก็สังเกต
เห็นอยู่ดี
เอี๊ยด!!!
เสียงรถเบรกจอดที่หน้าบ้าน
ใช่แล้วค่ะตอนนี้ฉันกับพี่เกอร์เราสองคนมาถึงบ้าน
แล้ว ฉันหยิบกระเป๋าพร้อมเปิดประตูลงจากรถทันทีที่รถจอด
หมับ!!
พี่เกอร์ลงจากรถแล้ววิ่งมาคว้าแขนฉัน
ไลเกอร์: ฟังพี่ก่อน พี่ไม่ได้... ” ฉันถอนหายใจพร้อมพูดตัดบทพี่เกอร์ทันที
ไอริน: พี่ไม่จำเป็นต้องมาอธิบายให้ไอรินฟังหรอกค่ะ มันไม่มีเหตุอะไรที่พี่จะต้องมาอธิบายให้ไอรินฟัง
เพราะเราสองคนไม่ได้เป็นอะไรกัน นอกจาก
พี่เลี้ยง!![เน้นคำ] กับคุณหนูที่พี่ต้องคอยดูแลเท่านั้น
พึ่บ!
ฉันสะบัดแขนออกจากมือเขาก่อนจะรีบก้าวขาเรียว
ยาวเดินเข้าไปในบ้านอย่างรวดเร็ว ส่วนพี่เกอร์ก็เดิน
ตามฉันเข้ามาในบ้านติดๆ
...กลับมาแล้วเหรอเจ๊
เสียงเจบีน้องชายฉันเอง เจบีถือเเก้วน้ำส้มกับจานขนมเดินออกจากในห้องครัว หมับ! ฉันคว้าเอาแก้ว
น้ำส้มจากมือเจบีมาดื่ม ดื่มจนหมดแก้วแล้วยื่นคืนให้
เจบี
เจบี: อะไรวะเจ๊! นิสัยเสียวะ ”...เจบีเดินฟึดฟัด
เข้าไปในครัว สงสัยคงไปเอาน้ำส้ม
ไลเกอร์: นิสัยเสียนะเราอ่ะ กินน้ำคนอื่นซะหมดแก้วเลย! พี่บอกให้กินน้ำพี่ก็ไม่กินอุตส่าห์แข็งรอ ”
พี่เกอร์ก้มมาพูดกับฉันเบาๆ
ไอริน: ไอ้บ้า!! ไอ่ลามก ไอ่..ทุเรศ!! ” ฉันตะคอก
ด่าพี่เกอร์ดังลั่นบ้านอย่างเหลืออด ฉันไม่คิดเลยว่า
พี่เกอร์จะเป็นคนแบบนี้ ไม่สิ?เป็นเสือต่างหาก
ไลเกอร์: พอแล้วเหรอไม่ด่าอีกล่ะ ”...เอานิ้วชี้มาเขี่ยที่ปากฉัน แล้วทำหน้ากวนๆไม่สะทกสะท้านเลย
สักนิดกับคำที่ฉันด่าไปเมื่อครู่
พึ่บ!
ฉันเอามือปัดนิ้วพี่เกอร์ออกจากปาก สักพักเจบีก็เดิน
มา พร้อมขมวดคิ้วมองฉันสลับกับพี่เกอร์
เจบี: ทะเลาะกันเหรอ เสียงดังลั่นบ้านเป็นอะไรกัน
อีกล่ะคราวนี้ ทะเลาะกันทุกวันไม่เบื่อกันรึไง
// ใช่แล้วค่ะ ฉันกับพี่เกอร์เราสองคนทะเลาะกันทุกวัน ถ้าวันไหนฉันไม่มีเรียนพี่เกอร์ก็ชอบหาเรื่องชวน
ฉันทะเลาะ24ชั่วโมง ไม่รู้ว่ามันเป็นงานอดิเรกสำหรับ
เขารึไงก็ไม่รู้
เจบี: เออ! เจ๊ป๊ากับม๊าไปจีนนะลืมบอกอีกสองสามวันถึงจะกลับ "...ฉันเดินไปหาเจบีที่โซฟา แล้ววางกระเป๋าไว้ที่โต๊ะก่อนจะหย่อนสะโพกนั่งลงข้างเจบี
ไอริน: ดีเหมือนกัน ฉันจะได้ไม่ต้องมายืนถือปืนเล็ง
เป้า ” ...ฉันพูดพร้อมเอนหลังพิงโซฟา พลางเอามือปลดกระดุมเสื้อออกสองเม็ด
กริ่ง~ เสียงโทรศัพท์ของพี่ไลเกอร์
เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูแล้วกดรับสาย ก่อนจะเดินออกไปคุยโทรศัพท์ข้างนอก
ไอริน: แล้วนี่ญาณินกลับมาบ้านยังเจบี
เจบี: เห็นโทรมาบอกว่าอยู่ทำรายงานที่บ้านเพื่อน
ค่ำๆถึงจะกลับ
ไอริน: อืม! ฉันไปล่ะ ไปนอนสักสองสามชั่วโมงเอาแรงไปแดนซ์ที่คลับคืนนี้
เจบี: พี่ไลเกอร์เขาอนุญาตให้พี่ไปแล้วเหรอ
ไอริน: ขอแล้ว ”..เจบีมองหน้าฉันอย่างจับผิด คงจะไม่เชื่อว่าฉันขออนุญาตแล้ว แต่ยังไม่ได้คำตอบก็เท่านั้น เพราะฉะนั้นฉันต้องเป็นอิแอบต้องแอบหนีออกจากหนีเที่ยว เพราะลูกอ้อนคงใช่ไม่ได้ผลกับ
พี่เกอร์
ฉันลุกขึ้นจากที่นั่งพร้อมหยิบกระเป๋าเดินขึ้นไปบน
ห้อง
_____#ตัดมาช่วงค่ำ
ณ..คลับBB
...เสียงเพลงดังกระหึ่มพร้อมแสงไฟหลากสีสันสาดส่องไปทั่วทุกมุมของคลับและชายหนุ่มหญิงสาวที่มาเยือนโยกย้ายส่ายสะโพก ครึกครื้นตามจังหวะเสียงเพลงที่บรรเลงเร่าใจมากมายหลายคน แม้แต่ไอริน
ผู้โฉมงามยังต้องลุกสะบัดโยกย้ายส่ายสะโพก อย่าง
สุดเหวี่ยง
ข้าวหอม: ไอริน มานั่งมานั่งก่อน!แกกะจะสะบัด
ให้หัวหลุดออกจากบ่ารึไงไอริน
...ข้าวหอมร้องท้วงเมื่อเห็นเพื่อนรักเต้นสะบัดสุดเหวี่ยงหลุดโลก จนหัวที่โยกสะบัดไปมาก็จะหลุดออกจากบ่ามนเช่นกัน
ไอริน: นานๆที ฉันจะได้ออกมาขอสักหน่อยล่ะกัน
วันๆฉันอยู่แต่บ้าน เลิกเรียนเเล้วเข้าบ้านอาบน้ำแล้วนอนอยู่แบบนี้วนเป็นปีเป็นชาติตั้งแต่เล็กยันโตจนนมฉันโตเท่าหัวเด็ก! ฉันก็ไม่ได้ออกไปเที่ยวที่ไหนเลย
นอกจาก เรียน ห้าง แค่เนี้ย จะออกไปไหนมาไหนต้องขอหมาทุกรอบ ไม่รู้จะเฝ้าอะไรกันนักกันหนา
หน้าเบื่อชะมัด! ”...ฉันบ่นๆให้ข้าวหอมฟัง พร้อมโยกย้ายเรือนร่างเอวบางไปด้วย
ข้าวหอม: แล้วแกแอบออกมาแบบนี้ แกไม่กลัวพี่เกอร์
เขาจับแกขังกรงรึไง
ไอริน: แล้วถ้าฉันไม่ใช่วิธีนี้ ฉันจะได้มายืนสะบัดหัว
กับแกไหม ยัยข้าวสวย ! อีกอย่างนะไอ้วิธีลูกอ้อนของแกที่ส่งมา มันใช้ไม่ได้ผลกับไอ้เสือบ้าหรอก
//ฉันพูดพลางยกแก้วน้ำสีอำพันขึ้นมาดื่ม
ข้าวหอม: ไอ้ที่บอกไม่ได้ผล แกอ่ะใช้มันรึยังไอรินไม่ใช่แค่กระแดะพูดอ้อนแป๊บๆก็กลายเป็นหมาบ้าอาละวาดกัดเขา
ไอริน: ฉันไม่ใช่หมา คนที่เป็นหมาบ้าก็คือไอ้เสือหื่น
ต่างหาก เป็นทั้งหมาทั้งเสือผสมกันกลายเสือหอน
ฮ่าฮ่าฮ่า
..ข้างหอมถึงกับเอามือนวดขมับ พลางส่ายหัวให้เพื่อนรักเบาๆกับคำพูดที่ฟังแล้วมันอาจดูตลก แต่มันไม่ตลกกับคนที่ไอรินเอามาพูดเปรียบกับสัตว์อย่างสนุกปาก ถ้าหากพี่เลี้ยงของเธอมาได้ยินที่คุณหนูของเขาพูดแบบนี้ ไอรินคงโดนจับตีปากหรือไม่คงโดนฟาดด้วยอย่างอื่น
ไอริน: ฮู้ยยย กริ๊ดด กริ๊ดดดดด~ ”...กริ๊ดค่ะกริ๊ด
คืนนี้จะกริ๊ดให้คอแตกไปเลย ไหนๆพรุ่งนี้ก็เป็นวันหยุด คืนนี้ยาวไปยาวไปเลยจร้า
ข้าวหอม: เสียดายที่เฮียมาวินกับเนสไม่มา
ฉันอุตส่าห์จองโต๊ะวีไอพีซะดิบดี "..ข้าวหอมนั่งหน้ามุ่ยบ่นพึมพำพลางเอานิ้วเขี่ยโทรศัพท์ไปด้วย ฉันไม่ได้สนใจอะไร ปล่อยให้นางนั่งบ่นอยู่คนเดียว
ส่วนฉันก็มาแดนซ์ต่อ เต้นไปดื่มไปจนกระทั่ง
20นาทีต่อมา
ปึก!!
เสียงวางแก้ว
ไอริน: อึก!! ทีรักค่ะ~จัดมาให้ไอรินอีกสักแก้วสิ~
//ฉันกระดิกนิ้วสั่งพนักงานที่กำลังยืนชงเหล้าให้กับลูกค้าอยู่ด้านในเคาน์เตอร์ พอดีที่โต๊ะเหล้าหมด
ฉันก็เลยเดินมาดื่มที่หน้าเคาน์เตอร์ ส่วนยัยข้าวหอม
ไปไหนก็ไม่รู้ หรือลากผู้ไปจกกินตับแล้วก็ไม่รู้
...ไอริน!!!!!!
ฉันขมวดคิ้วหันหน้าไปมองตามเสียง พร้อมเอามือขยี้
ตาตัวเองเบาๆ เพราะเมื่อกี้ตอนที่หันเหมือนจะ
เสือหอนนั่งอยู่ข้างๆ สักพักยัยข้าวหอมก็วิ่งมาหาฉัน
ที่เคาน์เตอร์
ข้าวหอม: เฮ้ออ โล่งอกไปที่คุณพระ!! แกมาทำอะไรตรงนี้ห๊ะไอริน!ฉันตามหาแกซะทั่วผับที่ไหนได้มานั่งเป็นชะนีอยู่ตรงนี้นี่เอง ฉันก็คิดว่าแกโดนผู้ชายลากไปกินตับซะล่ะ เฮ้อ!
.. ข้าวหอมถอนหายใจอีกครั้งพลางเอามือตบที่อกเบาๆ ที่เห็นเพื่อนรักยังอยู่เป็นสภาพเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือเมาเหมือนหมา แต่ดีที่ไอรินไม่ได้โดนผู้ชายลากไปปู่ยี่ปู้ยำเหมือนที่เธอเคยเห็นผู้หญิงอื่นๆที่โดน
ไอริน: แกลากผู้ชายไปจกกินตับ ~ เป็นไงบ้าง
อร่อยไหมมันหวานละมุนหอยอ่ะเปล่า~คิกคิก
ข้าวหอม: ? พูดบ้าอะไรของแก!ฉันแค่ไปชิ้งฉ่อง
ที่ห้องน้ำ พอกลับมาที่โต๊ะฉันก็ไม่เห็นแกฉันก็เดินตามหาแกทั่วผับ แม้แต่ถังขยะฉันยังเปิดดู ”...เมื่อจะซึ้งแต่ขัดหูประโยคสุดท้าย ฟังแล้วมันทะแมง.
ไอริน: อึก~ ทีรักเอาเหล้ามาหน่อยจิ แก้วเมื่อหมดอีกแย๊วว ~ ” ...เสียงยานระดับสิบ
ข้าวหอม: ไอรินพอได้แล้ว แกเมามากแล้วนะไอรินแกยิ่งเมาไม่เหมือนชาวบ้านชาวเมืองเขาอยู่ ป่ะ! กลับไปที่โต๊ะกัน ”..ข้าวหอมดึงแขนฉันให้ลุกขึ้นจากเก้าอี้
ไอริน: งื้อ~~ ฉันจะนั่งตรงนี้ แกอยากไปนั่งที่โต๊ะ
ก็ไปนั่งคนเดียวสิ ฉันว่า~อึก นั่งตรงรู้สึกปล่อยภัยจากสายตาของเสือหอน คิกคิก เสือหอย เอ้ย!
หอนเสือ 5555 คิกคิก ค่อยดูนะสักวันฉันจะกระตุก
เขี้ยวเสือให้ร้องเอ๋งเอ๋งเหมือนหมาเลย คิกคิก
ข้าวหอม: ช่างกล้ามาก ฉันว่าคนที่โดนน่าจะเป็นแกมากกว่านะไอริน ?
ไอริน; หึ! คนอย่างหมาเกอร์ไม่กล้าทำอะไรฉันหรอก อึกก! อย่างก็แค่เหาใส่ฉัน
ข้าวหอม; ระวังเถอะ ระวังเเกจะเจอ.....เชี้ยยย
....ข้าวหอมร้องอุทานตกใจตาโตพร้อมก้าวขาถอยหลังห่างจากเพื่อนอย่างไว เมื่อเห็นคนที่นั่งอยู่ข้างไอรินคือคนที่พูดล่อเลียนอยู่ " อึก" ข้าวหอมกลืนน้ำลายลงคอพร้อมเอามือปาดเหงื่อตัวเองก่อนจะเอามือทั้งสองข้างมาประกบพนมมือไหว้คนข้างๆไอรินอย่างงามๆ พร้อมฉีกปากยิ้มเอามือไปสะกิดเพื่อนรักที่ยังพร่ำว่าร้ายพี่เลี้ยงของตัวเองไม่เลิก
ข้าวหอม; อ ไอริน
ไอริน: ค่อยดูนะ ฉันจะม๊าจับหมาเกอร์ยัดใส่กรงเเล้วส่งไปต่างแดน ให้เขาเอาไปทำต้มแซ่บ ตากแดดแล้วทอดแก้มเหล้า อึก แต่เดี๋ยวนะ ไอ่จานนี้มันเฟรนฟรายหรือเนื้อหมาวะ ข้าวหอมแกมาช่วยดูสิฉันรู้สึกตามันลาย เมื่อตะกี้!!ตาฉันก็ลายเห็นคนเป็นหมาเกอร์
ข้าวหมอ: อ ไอริน ล เลิกด่าพี่เขาได้แล้วเดี๋ยวพี่เขาจะฆ่าแกเอานะ ?
ไอริน: 5555 ฆ่าฉันเหรอ คิกคิก คนหมาๆอย่างเขาไม่กล้าฆ่าฉันหรอก คิกคิก
.....ใช่ฉันไม่กล้าฆ่า แต่ฉันจะฆ่าด้วยการเป็นผัวเธอ
