ตัดใจ(3)

" ไม่มีอะไรหรอก น้องคนนี้เขาอยู่ชมรมวอลเลย์บอลหน่ะ พี่เป็นคนฝึกสอน ก็แค่สอนน้องเขาเท่านั้นเอง กิ๊ฟอย่าคิดมากนะครับ " พี่ค่ายพูดพร้อมกับ ลูบหัวน้องกิ๊ฟ

ณ.ตอนนี้ฉันอยากจะออกไปจากจุดๆนี้เสียให้ได้ แต่ไม่ทันที่ฉันจะลุกหนี ทั้งสองก็พากันเดินออกไปสะก่อนแล้ว

" เมื่อกี้ แม่งอยากหายตัวได้เลย " ฉันพูด

" ตกลงเขาไปคบกันตั้งแต่เมื่อไหร่ว่ะ " ปรายพึมพำ

" กูก็ไม่รู้ " ฉันพูดเสียงเศร้า ๆ

" เอาไงล่ะมึง จะสู้ต่อไหม หรือจะยอมแพ้ " ปรายถาม

" ไม่ล่ะ กูยอมแพ้ เขาไม่เคยเห็นกูในสายตาเลย " ฉันพูด

" เออ ดีแล้วตัดใจเถอะ " ปรายพูด

จากนั่น ฉันก็พยายามเลิกชอบพี่ค่าย แต่ก็ยังอยู่ชมรมวอลเลย์บอลเหมือนเดิม แต่จะถอยห่าง จนกระทั่งมีรุ่นพี่ย้ายเข้ามาใหม่กลางเทอม

" มึงๆ ได้ข่าวว่ามีรุ่นพี่ย้ายเข้ามาใหม่ หล่อมาก ขาวโบ๊ะเลยมึง " ปรายบอก

"จริงดิ ตื่นเต้นจัง " ฉันพูดแหย่ เพราะยังไม่เคยเห็นรุ่นพี่คนนั้น

" นี้ มึงตื่นเต้นจริงป่ะเนี่ย " ปรายถาม

" ตื่นเต้นๆ เนื้อสั่นไปหมดล่ะเนี่ย "

" กวนตีนแหละ " ปรายสบถออกมา แต่ฉันได้ยิน

" เห็นว่า เข้าชมรมวอลเลย์ด้วย " ปรายพูดต่อ

" อืม "ฉันตอบรับแต่ก็ไม่ได้สนใจอะไร

ชั่วโมงกิจกรรม ฉันกับปรายเปลี่ยนชุดพละเพื่อเข้าชมรม

" มึงๆ นั่นไงรุ่นพี่ที่เข้ามาใหม่ "ปรายพูดพร้อมชี้นิ้วให้ฉันดู พอฉันห็นไปก็เจอผู้ชายคนนึงกำลัง ยืนคุยกับพี่ค่าย รูปร่างสูง ผิวขาว หน้าตาดีเลยทีเดียว

" อืม " ฉันตอบรับ

" ชื่ออะไรหวา " ปรายสบถ ฉันกับปรายก็เดินเข้าไป วันนี้มีประชุม เพราะอีกไม่กี่วันก็จะมีการแข่งขันวอลเลย์บอลระดับโรงเรียน ฉันไม่ได้ลงแข่งด้วยหรอก ฝีมือไม่ถึง และก็มีการแนะนำรุ่นพี่ที่เข้ามาใหม่

" สวัสดี พี่ชื่อ บอลนะ เพิ่งย้ายมาจากโรงเรียน bkk " รุ่นพี่คนใหม่แนะนำตัวทำให้เหล่าสาวๆ รุ่นน้อง รุ่นพี่ รวมทั้งปราย กรี๊ดกร๊าดกันยกใหญ่ ในขณะที่ฉันหัดเสิร์ฟ ซึ่งก็ยังไม่เก่งเลย

" น้องชื่ออะไรหรอครับ " ฉันหันไปที่เจ้าของเสียงเป็นพี่บอล

" ชื่อเฟชค่ะ "ฉันตอบ

" ขอเบอร์หน่อยได้ไหม เอ่อ พอดีพี่เพิ่งเข้ามาใหม่ยังไม่รู้จักใคร เลยอยากขอเบอร์น้องไว้เผื่อว่าพี่หลงทางจะได้โทรถาม " พี่บอลสาธยายมายืดยาว ฉันรู้ว่าเป็นแค่ข้ออ้าง

" ได้สิ " ฉันตอบ พี่บอลก็ยื่นโทรศัพท์มาให้ ฉันเหลือบเห็นสายตาคู่หนึ่งที่จ้องมองฉันกับพี่บอลอยู่นั่นก็คือ พี่ค่าย ฉันกดเบอร์โทรให้พี่บอลแล้วยื่นโทรศัพท์ให้

" ขอบใจนะ เฟช " พี่บอลพูดพร้อมกับยิ้มหวานให้ฉัน

" ........"ฉันไม่พูดอะไรเพียงแต่ยิ้มตอบรับอย่างเดียว แล้วเดินมาหาปราย

" พี่บอล ขอเบอร์กูว่ะ " ฉันบอก

" เฮ้ย จริงดิ "ปรายพูดอาการตื่นเต้น

" แล้วมึงจะตื่นเต้นเพื่อ ?? " ฉันพูด

" แล้วมึงให้เขาไหม " ปรายถาม

" อืม " ฉันตอบสั้นๆ

" เขาชอบมึงแน่เลย " ปรายพูด

"......"ฉันไม่ตอบอะไร พอเลิกเรียนฉันกับปรายเดินออกมาจากโรงเรียน ปรี๊ดด

เสียงแตรรถ ดังมาจากด้านหลังพวกเรา จึงหันไปมอง รถคันนั้นลดกระจกลง เป็นพี่บอล

" จะกลับบ้านกันหรอ พี่ไปส่ง " พี่บอลตะโกนออกมาจากรถ

" มะ...ไม่"

" ไปค่ะ "ฉันกำลังจะปฏิเสธแต่ปรายก็พูดแทรกขึ้นมา แล้วดึงมาฉันไปที่รถ สีหน้าพี่บอลดูดีใจมาก ปรายให้ฉันนั่งข้างๆ กับพี่บอลแล้วตัวเองก็ไปนั่งที่เบาะหลัง

จากนั่นพี่บอลก็คอยมารับมาส่งฉันตลอด และชอบที่จะพาฉันไปกินข้าวในวันหยุดก็ชวนไปดูหนังบ้าง ซอปปิ้งบ้าง เหมือนจะคบกันเป็นนัยๆ แล้วก็ถึงวันที่พี่บอลบอกกับฉัน วันนั้น ฉันกับปรายเดินเข้ามาในชมรมปกติ แต่ที่ไม่ปกติก็เพราะว่า มีลูกโป่งเต็มโรงยิมเลย

" มีงานอะไรว่ะ " ฉันสบถ

" เออ ลูกโป่งเต็มเลย " ปรายพูด แล้วก็เดินเข้าไป เจอพี่บอลยืนถือดอกไม้ช่อหนึ่งแล้วก็เดินมาหาฉัน

" เฟช คบกันนะ " ทุกคนที่ซ่อนอยู่ก็ออกมาปรบมือแล้วเดินมาล้อมเป็นวงกลม ฉันเขิน และอายมาก หน้าร้อนผ่าวไปหมด

" คบเลยมึง " ปรายกระชิบข้างๆหู

" คบก็คบ " ฉันตอบพี่บอลทุกคนก็เฮกันใหญ่

" เฮ้ย ลูกโป่ง เชี้ยอะไรว่ะเนี่ย " เสียงพี่ค่ายดังมาจากด้านนอก ....