ตอนที่ 4. โรมัน

โรมันเดินย่างกายเข้ามาภายในบริษัท ก่อนที่เหล่าพนักงานจะซุบซิบกันต่างๆ นาๆ โรมันไม่สนใจคำพูดของคนพวกนั้น เขาเดินเข้าไปในห้องทำงานทันที ก่อนจะพบกับคนเป็นพ่อที่นั่งอยู่

“เมื่อไหร่แกจะเป็นผู้เป็นคนกับเขาสักที”

อนิรุจเอ่ยขึ้นก่อนจะสบตากับลูกชายคนโตด้วยท่าทีไม่สบอารมณ์

“เมื่อไหรแกจะเก่งได้สักครึ่งหนึ่งของโลนวูฟ”

บ่อยครั้งที่คนเป็นพ่อมักเอาชายหนุ่มไปเปรียบเทียบกับน้องชายต่างแม่ของเขา แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้ชายหนุ่มรู้สึกอะไรแม้แต่น้อย

“แค่นี้ใช่ไหมที่จะพูด”

โรมันเอ่ยขึ้น ก่อนจะเปิดเอกสารต่างๆ นาๆที่วางเทิร์นกันไว้เป็นจำนวนมาก

“แกเห็นงานที่ค้างไว้ไหม มีอีกชีวิตที่รองานจากแก แกช่วยทำหน้าที่ผู้นำให้ดีกว่านี้หน่อยได้ไหม”

โรมันลุกขึ้นเต็มความสูงและเดินออกจากห้องทันที ไม่ใช่ว่าเขาไม่พยาม แต่ไม่รู้ว่าจะต้องทำมันไปเพื่อใคร มีเงินแล้วยังไง มีอำนาจแล้วยังไง ในเมื่อไม่มีเธอคนนั้นยืนอยู่ข้างๆ ทุกอย่างมันก็ไม่สำคัญกับชายหนุ่มอีกต่อไป

“ถึงมันจะไม่สำคัญกับแกแล้ว แต่บริษัทนี้ มันสำคัญกับพนักงานอีกหลายหมื่นคน ถ้าแกไม่คิดถึงตัวเอง ก็ช่วยคิดถึงคนอื่นบ้างได้ไหม”

โรมันชะงักไปทันที นี่เขากำลังทำอะไรอยู่ ตั้งปีกว่า ทำไมถึงปล่อยให้ทุกอย่างมันแย่ลงแบบนี้ โรมันเดินกลับเข้าไปในห้องทำงานอีกครั้ง พร้อมกับเคลียร์เอกสารทั้งหมดที่ค้างอยู่ เวลาล่วงเลยมาถึงยามค่ำ โรมันยังคงเคลียร์เอกสารอยู่ในห้องคนเดียวเงียบๆ ก่อนจะเผลอหลับไป

เช้าต่อมา....

โรมันยังคงทำงานอย่างหนักเหมือนเดิม เขาแทบไม่ได้ทานอะไรตั้งแต่เมื่อวานนอกสะจากกาแฟ หลังจากผ่านไปไม่นาน ร่างหญิงสาวของโรสสิรินก็เดินย่างกายเข้ามาในห้อง

“มีคนแถวนี้ไม่ยอม กลับบ้าน”

เสียงโรสสินรินน้องสาวคนสนิทของชายหนุ่มเอ่ยขึ้น โรมันผละใบหน้าออกจากเอกสารทันที ก่อนจะส่งยิ้มอบอุ่นไปให้น้องสาว

“มีเรื่องไม่สบายใจหรอ ถึงมาหาพี่ที่นี่”

“เปล่าค่ะ โรสเป็นห่วงพี่”

“เป็นห่วงเรื่องอะไร งานพี่ค้างก็ต้องหักโหมแบบนี้แหละถูกแล้ว”

“เปล่าค่ะ โรสเป็นห่วงเรื่อง หัวใจ ของพี่ต่างหาก พี่มีญ่า เขาไปจากครอบครังเรานานมากแล้วนะคะ เมื่อไหร่พี่โรมันจะเปิดใจให้ใครสักคนสักที”

“มันไม่ใช่เรื่องที่พี่คิดตอนนี้ ไว้มีใครสักคนเข้ามา พี่จะเปิดใจนะ”

“คนนั้นคงไม่ใช่ยัยริสา เพื่อนนางเวเลนใช่ไหมคะ”

โรมันมึนงงทันที ที่โรสสิรินรู้เรื่องนี้ ถ้าโรสสิรินรู้ คนเป็นแม่อย่างอำภาก็ไม่น่าพลาด แต่รู้แล้วยังไง ในเมื่อชายหนุ่มก็สนใจริสาอยู่จริงๆ

“เรานี่นะ พี่หิวข้าวแล้ว เราไปทานข้าวกัน”

“เปลี่ยนเรื่องเลยนะคะ”

โรสสิรินทำหน้าตาบึ่งตึง ก่อนจะเดินออกจากห้องทันที

ในขณะที่ริสากำลังนั่งออกแบบชุดคอเลคชั่นใหม่อยู่นั้น อยู่ๆ เสียงโทรศัพท์มือถือของเธอก็ดังขึ้น

(ฮัลโหลค่ะ)

(ริสา นี่พี่เองนะ)

ริสาชะงักไปครู่หนึ่ง เมื่อได้ยินเสียงที่คุ้นเคย เธอไม่ได้เอื้อนเอ่ยอะไรออกไป

(ริสา ไม่ต้องพูดอะไรก็ได้ แค่ฟังพี่เฉยๆ ก็พอ)

ริสาพยามกลั้นเสียงสั่นเครือไม่ให้ดังเล็ดลอดออกไป แม้จะบอกใครต่อใครว่าทำใจได้บ้างแล้ว แต่พอได้ยินเสียงของเขา หัวใจกลับเต้นช้าลงราวกับว่ามันจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ

“ตอนนี้พี่อยู่ที่ไทยแล้ว พี่กำลังจะแต่งงาน พี่อยากเจอริสาอีกครั้ง ก่อนที่เราจะกลายเป็นคนอื่น ริสาช่วยมาเจอพี่สักครั้งได้ไหมครับ ถือว่าพี่ขอร้อง”

โทรศัพท์มือถือราคาแพงร่วงล่นลงพื้นทันที ที่ชายหนุ่มเอ่ยจบ ริสาปาดน้ำตาออก ก่อนจะหยิบโทรศัพท์มือถือที่ร่วงล่นบนพื้นขึ้นมาอีกครั้ง

“ถ้ามันเป็นคำขอสุดท้ายของพี่ ริสาจะไปค่ะ”

“พี่อยากให้หนูรู้เอาไว้ ว่าพี่ไม่ได้เต็มใจแต่งงานในครั้งนี้ เจ้าสาวของพี่ พี่ยังอยากให้เป็นหนูอยู่นะ”

“คนที่นอกใจก่อน สามารถพูดอะไรแบบนี้ด้วยหรอคะ”

ริสาเอ่ยถามขึ้น ก่อนที่น้ำตาหยดสุดท้ายจะร่วงล่นออกมา

“พี่ขอโทษที่ทำพลาดไป”

“จะด้วยเหตุผลอะไร พี่โรมก็ตั้งใจตั้งแต่แรกอยู่แล้วค่ะ อย่าใช้คำว่า พลาด เพื่อมาลบล้างความผิดเลยนะคะ”

ริสากดวางสายทันทีโดยไม่ให้ชายหนุ่มได้พูดอะไรต่อ

โรม ที่ได้ยินคำพูดของหญิงความรู้สึกผิดที่อยู่ภายในใจ ก็เริ่มประเดประดังเข้ามา ก่อนที่เสียงขวดเหล้าจะดังขึ้นจากทางด้านหลัง

“รักมันมากหรอคะ เสียใจด้วยนะคะ แต่พี่ต้องอยู่กับฉันไปอีกนาน”

“ทำแบบนี้ ทำไมแนน”

“เพราะแนนเกลียดมันไงคะ”

“ริสา เขาไปทำอะไรให้เธอ”

“เพราะมันชนะฉันไปสะทุกอย่างไงละ แต่มีเรื่องเดียวที่มันแพ้ ก็คือเรื่องผู้ชาย”

“เธอคิดจริงๆ หรอ ว่าถ้าพ่อเธอไม่บังคับฉัน และขู่จะฆ่าฉัน ฉันจะยอม”

“แล้วตอนนี้ยอมไหมละคะ หึ ที่แท้ก็พวกรักตัวกลัวตาย พี่คิดว่าฉันจะยอมให้พี่เอาฉันแก้ขัด เพราะอีริสา ไม่ยอมให้พี่เอางั้นหรอ ตลก! ถึงพี่ไม่รักฉัน พี่ก็ไม่มีทางได้รักกับมันแน่นอน”

แนน แฟนสาวของโรมเอ่ยขึ้นก่อนจะเดินออกจากห้องทันที โรมชกหมัดหนักๆ เข้าที่กำแพงทันที วันนั้นเขาไม่คิดว่าริสาจะเข้ามาเห็นฉากรักอันเร่าร้อนแบบนั้น จึงยอมให้แนนมาค้างที่คอนโดเพราะอยากจบความสัมพันธ์แบบนั้นกับเธอ แต่ริสาดันมาเจอสะก่อน และพ่อของแนน ค่อนข้างมีอิทธิพล จึงไม่สามารถจบความสัมพันธ์กับเธอได้ ชายหนุ่มทำได้เพียงรับผลกรรมที่ตัวเองได้ทำไว้