พิษรักซาตานเถื่อน

ปฐมบท

คฤหาสน์คาร์เนสัน

เสียงจอดสนิทของคนคันหรูส่งผลทำให้ใครหลายๆ คนที่กำลังยืนออเพื่อรอคอยการกลับมาของใครคนหนึ่งอยู่แทบจะพากันซ่อนเอาความตื่นเต้นดีใจไม่มิด ไม่ช้าร่างสูงโปร่งของ แมทธิว คาร์เนสัน บุตรชายเพียงคนเดียวของนาย แอรอน คาร์เนสัน นักธุรกิจรุ่นใหญ่ชื่อดังที่เพิ่งจะเสียชีวิตพร้อมภรรยาด้วยอุบัติเหตุทางรถยนตร์เมื่อไม่กี่วันก่อนก็ปรากฏตัวขึ้นท่ามกลางเสียงฮือฮาของบรรดาสาวใช้น้อยใหญ่ภายในบ้าน

เพราะนับตั้งแต่ที่ผู้เป็นพ่อของชายหนุ่มตัดสินใจปุบปับที่จะแต่งงานใหม่กับรัศมี หญิงม้ายที่มีลูกติดถึงหนึ่งคน เขาโกรธเป็นอย่างมากทันทีที่ได้รู้ว่าจะมีใครมาแทนที่แม่ของตัวเอง จนถึงขั้นประกาศตัดความสัมพันธ์พ่อลูกกับอีกฝ่ายแทบจะทันที ก่อนที่เขาจะพาตัวเองหลบหนีไปเรียนต่อที่อังกฤษนานถึงสี่ปีเต็ม ๆ และตั้งแต่นั้นมาก็ไม่มีใครเคยได้ข่าวเขาอีกเลยจนกระทั่งตอนนี้ที่เขาปรากฏตัวขึ้นในวันนี้ที่เกิดเรื่องเศร้าขึ้น

“คุณแมทธิวใช่ไหมคะ!! โถ!! คุณแมทของนมจริงๆ ด้วย!” นางอ่อน แม่นมที่เลี้ยงดูคุณชายตัวอ่อนมาตั้งแต่ยังแบเบาะเป็นคนแรกที่ร้องขึ้นก่อนจะเดินเข้ามาสวมกอดร่างสูงใหญ่ของหนุ่มลูกครึ่งไทยอังกฤษอย่างคิดถึงเมื่อพบหน้ากัน ซึ่งแมทธิวก็กอดตอบแม่นมของตัวเองด้วยความรักความคิดถึงอีกฝ่าย เพราะนอกจากคุณแม่ของเขาแล้วนั้นเห็นทีก็คงจะมีแต่นมอ่อนคนนี้เท่านั้นที่รักและคอยดูแลเขาด้วยใจจริงเสมอมา

“ผมกลับมาแล้วครับนม นมสบายดีนะครับ” ชายหนุ่มย้อนถามพร้อมกระชับอ้อมกอดแน่นมากขึ้น รู้สึกถึงวันคืนเก่าๆ ที่ล่วงเลยผ่าน แต่กระนั้นสิ่งที่ยังคงชัดเจนที่สุดในความทรงจำก็มักจะเต็มไปด้วยเรื่องราวที่ไม่น่าจดจำสักเท่าไหร่

“สบายดีค่ะ ทำไมไม่บอกกันก่อนล่ะคะว่าจะกลับ นมจะได้ให้คนขับรถไปรับ” แมทธิวไม่ได้ตอบอะไรกลับไปนอกจากส่งยิ้มอบอุ่นไปให้แม่นมก่อนรอยยิ้มที่ว่านั้นจะเลือนหายไปเมื่อสายตาคมกริบหันไปเจอเข้ากับร่างบอบบางของหญิงสาวคนหนึ่งที่กำลังยืนมองเขาอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลกันสักเท่าไหร่ คนที่เขาจำได้ทันทีที่สบตาอุรัสยา ลูกติดเมียใหม่ของพ่อเขา

“คุณอิง มาสวัสดีคุณแมทเร็วๆ เข้าสิคะ” นางอ่อนจำต้องรีบเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นสถานการณ์อึดอัดระหว่างคนสองคนที่มีกันและกัน นางพูดพร้อมทั้งเดินไปจูงมือหญิงสาวอีกคนที่ไม่กล้าแม้แต่จะขยับตัวให้เดินตามกันมาก่อนทั้งสองจะมาหยุดอยู่ตรงหน้าแมทธิวอีกครั้งหนึ่งซึ่งหญิงสาวก็ยอมเดินตามแรงฉุดมาแต่โดยดีก่อนจะค่อยๆ เงยหน้าขึ้นสบสายตากัน

“สะ…สวัสดีค่ะคุณแมท ยินดีต้อนรับกลับบ้านนะคะ” เสียงหวานเอ่ยขึ้นเบาๆ พร้อมยกมือไหว้ นัยตาสีสวยสั่นระริกอย่างไม่ทราบสาเหตุยามเมื่ออีกคนไม่รับไหว้แถมยังเดินหนีกันไปไม่ยอมพูดยอมจาอะไรกับเธอเลยแม้แต่คำเดียว ซึ่งหากมันจะเป็นเช่นนั้นก็คงไม่แปลกอะไรเท่าไหร่นัก ไม่แปลกเลยจริงๆ

“คุณแมทแกคงจะเหนื่อยจากการเดินทางน่ะค่ะ คุณอิงอย่าถือสาคุณพี่แกเลยนะคะ” แม้แม่นมผู้ใจดีจะพูดเช่นนั้นแต่อุรัสยากลับรู้ดีว่ามันไม่ใช่ ที่เขาไม่ยอมพูดกับเธอนั้นมันคงจะเป็นความเกลียดชังที่เขามีให้กันเสียมากกว่า และหากมันจะเป็นเช่นนั้นก็คงไม่ใช่ความผิดอะไรที่เขาจะเกลียดแม่ของเธอจนกระทั่งพาลทำให้มาเกลียดเธอที่เป็นลูกสาวของคนที่คิดจะเข้ามาแทนที่แม่ของเขาไปด้วยอีกคนแบบนี้ หญิงสาวคิดพร้อมสะท้อนในอกยามเมื่อเผลอคิดถึงผู้เป็นแม่ผู้จากไปกับคุณท่านผู้ใจดีขึ้นมา

แม้ว่ามันจะไม่มีเลยสักครั้งที่แม่ของเธอนั้นจะยอมพูดจาดีๆ กับเธอ แต่เธอก็รักท่านมากกว่าใครๆ เพราะท่านคือแม่ผู้ให้กำเนิดและให้ทุกสิ่ง ตั้งแต่จำความได้ทั้งชีวิตของเธอก็มีแต่แม่เพียงคนเดียวเท่านั้น อีกฝ่ายไม่เคยพูดถึงเรื่องของพ่อให้เธอได้รับรู้สักเท่าไหร่จนกระทั่งชีวิตของเธอและแม่ถึงจุดเปลี่ยนเมื่อท่านอารอนผ่านเข้ามาในชีวิตก่อนที่เขาจะแต่งงานกับแม่ของเธอและพาเธอกับแม่ไปอยู่ด้วยกันที่คฤหาสน์หลังใหญ่

หญิงสาวยังคงจำวันนั้นได้ดีไม่เคยลืม ในวันที่ชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่งเดินเอาน้ำมาสาดใส่เธอและแม่เมื่อก้าวขาลงจากรถคันหรูที่หน้าบ้าน เขาด่าทอเธอกับแม่ด้วยคำพูดร้ายกาจสารพัด และไม่ยอมรับการแต่งงานที่กำลังจะเกิดขึ้นท่าเดียว แต่สุดท้ายเขาก็ต้องเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ไปเมื่อคุณท่านผู้มีพระคุณที่ไม่ใช่แค่เพียงเข้ามาเปลี่ยนชีวิตของเธอและแม่ แต่ท่านกลับดึงดันที่จะแต่งงานกับแม่ของเธอเสียให้ได้ไม่ว่าใครจะว่ายังไงก็ตามที นั่นเองเลยทำให้ผู้ชายคนนั้นโกรธจัดจนถึงขั้นประกาศตัดพ่อตัดลูกกัน ก่อนที่เขาจะพาตัวเองหนีไปอยู่ที่ต่างประเทศตลอดสี่ปีที่ผ่านมา

เขาที่เคยติดต่อกลับมาเลยนับตั้งแต่นั้นคงไม่มีวันรู้หรอกว่าพ่อของตัวเองต้องอยู่ท่ามกลางความรู้สึกผิดมาตลอดสี่ปี เขาคงไม่รู้ว่าท่านป่วยหนักมาก จนกระทั่งมาเสียชีวิตพร้อมกันกับแม่ของเธอไป และเมื่อเป็นเช่นนี้เวลาที่จะได้อยู่ที่นี่ของเธอก็คงจวนจะหมดลงไปแล้วในเมื่อเจ้าของที่แท้จริงกลับมา คนที่มีสถานะเป็นแค่คนอาศัยธรรมดาคนหนึ่งที่ตอนนี้ไม่หลงเหลือใครแล้วในชีวิตนี้อย่างเธอก็สมควรแล้วที่ต้องไป!