8 ถ้าแกแพ้..ต้องเลิกยุ่งกับน้องสาวฉัน

“ไปดูซิว่าใคร” ภีมภวัตสั่งเสียงเข้มหลังจากโฬมดู กล้องจากกริ่งแล้วก็รีบกลับไปรายงานผู้เป็นนายทันทีและคนที่กดกริ่งอยู่หน้าบ้านก็ไม่ใช่ใครที่ไหนเขาคือ ‘นายปานเทพ วิทยาเศรษฐา’ ลูกเจ้าสัวที่พยายามตามจีบโรสสรินมาได้สักพักแล้ว และที่เขารู้จักกับเธอได้ก็เพราะมีลูกพี่ลูกน้องเรียนโรงเรียนเดียวกันกับเธอ หากแต่หญิงสาวไม่เคยสนใจเธอรู้เพียงว่าเขาเป็นเพลย์บอยเป็นหนุ่มเจ้าสำราญ อายุอานามไล่เลี่ยกับภีมภวัต หากแต่หาสาระอะไรไม่ได้เลย ในสายตาเธอเขาเป็นนักแข่งรถที่ซิ่งไปวันๆ ตามสนามแข่ง รถยนต์เท่านั้น

“นี่เธอนัดไอ้หน้าจืดนั่นมาบ้านฉันหรือเธอก็รู้ว่าไม่มีสิทธิ์” ชายหนุ่มฉายแววตาเอาเรื่องพร้อมกับ จ้องคนตัวเล็กที่หนาถอดสีเพราะคำที่เขาบอกว่าเธอไม่มีสิทธิ์

ภีมภวัตพลางนึกถึงวันแรกที่โรสสิรินเข้ามาในครอบครัววิริยะพงษ์ไพศาล ตอนนั้นหล่อนอายุได้สิบเอ็ดขวบ ขณะที่ภีมภวัตย่างเข้าวัยสิบเจ็ด กำลังเรียนมัธยมปลายเทอมสุดท้าย ภีมภวัตขับรถยนต์กลับจากโรงเรียนและวันนั้นเป็นวันที่ เขาได้พบกับเธอเป็นครั้งแรกโดยยุทธนาพาโรสสิรินมาแนะนำตัวกับภีมภวัตในฐานะเจ้าของบ้าน

“เปล่า นะคะ เขามาของเขาเอง อีกอย่างโรสก็ไม่เคยให้เขาเข้ามาในบ้านแม้แต่ครั้งเดียว ให้คุณโฬมไล่กลับไปตลอด พี่ภีมทราบอย่างนี้แล้วโรสไปได้หรือยังคะ” หญิงสาว มิวายประชดประชันด้วยความน้อยใจ เธอพยายามอย่างยิ่งเพื่อกลั้นไม่ให้น้ำตาเจ้ากรรมที่ตอนนี้รื้นอยู่บริเวณขอบตาไหลออกมา นี่เขาเห็นเธอเป็นผู้หญิงแบบไหนกัน หญิงสาวได้แต่เจ็บใจตัวเอง ที่ไปหลงรักคนใจร้ายอย่างเขาได้หากแต่หัวใจนี่สิมันไม่ฟังผู้เป็นเจ้าของเอาเสียเลย

“ให้ผมไปไล่มันอย่างเหมือนทุกครั้งดีกว่าครับ” บอดี้การ์ดหนุ่มรีบเสนอเมื่อเห็นว่าสถานการณ์เข้าสู่ภาวะอึดอัดพลันก้าวเท้าเพื่อจะออกไปไล่ผู้ไม่ประสงค์จะให้เยือน หากแต่ต้องหยุดชะงักเพราะคำสั่งห้ามของผู้เป็นนาย

“ไม่ต้อง ปล่อยให้มันเข้ามา” ภีมภวัตสั่งเสียงเยือกเย็นสร้างความแปลกใจให้กับทุกคนที่อดสงสัยไม่ได้ว่าชายหนุ่มกำลังคิดจะทำอะไรรวมไปถึงโรสสิรินที่มองชายหนุ่มด้วยแววตาสงสัย

ปานเทพรู้สึกดีอกดีใจปนแปลกใจ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้รับอนุญาตให้เข้าบ้านหญิงสาวได้ ทุกครั้งที่มาก็จะถูกบอดี้การ์ดของหญิงสาวไล่กลับไปตลอด

ภายในห้องรับแขกที่ถูกประดับและตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์ที่ออกแบบโดยดีไซเนอร์ชื่อดัง สร้างความสะดุดตาให้กับคนที่ได้พบเห็นยิ่งนัก ก่อนที่ภีมภวัตจะมีคำสั่งให้ทุกคนออกไปเหลือไว้เพียงวิศรุตกับโรสสิริน และปานเทพเท่านั้น

“แกคิดยังไงกับน้องสาวฉัน” ภีมภวัตในท่านั่งไขว่ห้างกอดอก เอ่ยถามปานเทพเสียงเรียบ

“ผมชอบโรส ผมมั่นใจว่าผมเอาชนะใจเธอได้ถ้าเพียงคุณให้โอกาส” ปานเทพตอบ ถึงแม้เขาจะดูตัวบางกว่าภีมภวัต แต่เขากลับดูดี และหล่อเหลาสไตล์หนุ่มเกาหลี

“เธอชอบไอ้หมอนี่ไหม” ชายหนุ่มในขณะที่สายตาคมยังคงจ้องปานเทพด้วยแววตาแข็งกร้าว แต่เมื่อเห็นว่าหญิงสาวไม่ยอมตอบ สักทีเขาจึงเอ่ยถามอีกครั้งด้วยความหงุดหงิด

“ว่าไง ชอบหรือไม่ชอบ”

“ไม่ชอบและไม่มีทางชอบด้วยค่ะ” เสียงใสตอบด้วยใบหน้าบูดบึ้งทันที เธอจะไปชอบใครที่ไหนได้ในเมื่อใจเธอเป็นของคนที่นั่งอยู่ข้างๆ เขาก็รู้ว่าเธอเป็นของเขาแล้วยังจะมาถามอีกทำไม แต่โรสสินรินก็ไม่ทันสังเกตุเห็นชายหนุ่มกระตุกยิ้มที่มุมปากแสดงความพึงพอใจในคำตอบของผู้เป็นน้องสาวท้องชนกันอยู่ไม่น้อย

“แกได้ยินชัดเต็มสองหูรึยังว่าน้องสาวฉันไม่ได้รู้สึกอะไรกับแก ภีมภวัตย้ำปานเทพด้วยเสียงเข้ม”

“ได้ยิน!” ปานเทพตอบเสียงแข็งก่อนจะเปลี่ยนเป็นน้ำเสียงอ่อนโยน เมื่อหันไปพูดกับสาวน้อยที่เขาแอบชอบ

“แต่พี่ชอบน้องโรสนะ น้องโรสจะไม่ให้โอกาสพี่หน่อยเหรอครับ” ปานเทพพยายามส่งสายตาเว้าวอนขอความเห็นใจจากหญิงสาว แต่เธอไม่ยอมมองหน้าเขาเลยพลางนึกในใจ แต่ก็ต้องหยุดคิดเมื่อเสียงของพี่ชายเอ่ยขึ้นเสียก่อน

“เอาอย่างนี้ถ้าแกแข่งรถชนะฉันได้ ฉันจะยอมให้แกคบกับโรสตกลงมั้ย” ภีมภวัตเสนอทางเลือกที่ดี เหมือนจะสร้างความพึงพอใจให้กับปานเทพไม่น้อย

“พี่ภีม/ ไอ้ภีม” ทั้งโรสสิรินและวิศรุตเบิกตาโตเพราะ ตกใจกับคำท้าทายของชายหนุ่ม โดยเฉพาะโรสสิริน พี่ชายเธอบ้าไปแล้ว เขาไม่รู้หรือไงว่าปานเทพเป็นนักแข่งรถที่เพิ่งคว้าแชมป์จากมาเลเซียมาหมาดๆ

“แต่ถ้าแพ้ แกต้องเลิกยุ่งกับโรสและไม่มาให้เธอเห็นหน้าอีก” ภีมภวัตเอ่ยเสียงเฉียบแววตายากที่ใครจะคาดเดา

“ตกลง ที่ไหนเมื่อไหร่ว่ามาเลยคร๊าบพี่เขย” ปานเทพรีบตอบตกลงด้วยความมั่นใจ งานนี้เขาชนะตั้งแต่ยังไม่แข่งด้วยซ้ำก่อนที่จะแอบว่าว่าที่พี่เขยในใจ ‘ไอ้งั่งเอ๊ย หน้าตาก็ฉลาดอยู่แต่ไม่น่าโง่เลย’

ด้านวิศรุตยิ้มออกมาอย่างโล่งอกที่ปานเทพตอบรับคำท้าของเพื่อนรักพลางคิดในใจ

‘ไอ้หน้าจืดเอ๊ย ถ้าแกเอาชนะไอ้ภีมได้ฉันจะให้แกเตะก้นฉันเลย’ ทั้งนี้เพราะเขารู้ว่าภีมภวัตชื่นชอบการแข่งรถขนาดไหน ไม่อย่างนั้นคงไม่เลือกเรียนวิศวกรรมยานยนต์หรอก ชายหนุ่มลงแข่งรถยนต์ทุกปีหากแต่ไม่มีใครรู้ เพราะเขาปลอมตัวและใช้นามแฝงลงแข่ง ที่สำคัญเขาไม่เคยเป็นรองใครในเรื่องกีฬาทำความเร็ว คนอย่างภีมภวัตสะกดคําว่าแพ้ไม่เป็น

ด้านโรสสิรินที่บัดนี้ใบหน้าบูดบึ้งที่พี่ชายอย่างภีมภวัตไปท้าทายปานเทพแบบนั้นในใจก็เริ่มเป็นกังวลและเคืองพี่ชายตนเองไม่น้อย ถ้าเขาแพ้เธอไม่ต้องไปคบกับอีตาปานเทพตามคำท้าของเขาหรอกหรือ

คิดแล้วน่าโมโห จริงๆ ‘พี่ภีมนะพี่ภีม’ พลันทำให้ไม่มีอารมณ์ที่จะออกไปไหนกับใคร อยากอยู่คนเดียวเงียบๆ มากกว่า

“พี่รุตคะไว้วันหลังค่อยออกไปนะคะ วันนี้โรสรู้สึกปวดหัวอยากพักผ่อน ขอตัวนะคะ” หญิงสาวก้มหน้าเพื่อขออนุญาตพี่ชายกับวิศรุตก่อนจะหยัดกายลุกออกจากห้องนั้นไปทันที ทิ้งให้หนุ่มๆ คุยกันตามประสาผู้ชายต่อ

วิศรุตหันมายิ้มให้เพื่อนรักแววตาเจ้าเล่ห์ทำให้โฬมที่ยืนสังเกตการณ์อยู่พอจะเดาออกว่าสองหนุ่มคงคิดแผนดีๆ ในใจออก