บทที่ 3 ชะตากำหนด (3/4)

ในที่สุดบัวชมพูก็หลีกหนีชะตาของตนเองไม่พ้น ไม่ว่าเธอจะใจแข็งมากเพียงใดก็ตาม แต่สุดท้ายก็ต้องกลับเข้ามาสู่เส้นทางชีวิตของตนเองที่ถูกลิขิตเอาไว้

ในงานแต่งงานของทั้งคู่ เธอรับแขกด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม รู้ว่าอย่างไรคืนนี้ทุกอย่างก็ต้องเกิดขึ้นตามที่มันควรจะเป็น เธอแค่ต้องเตรียมตัวตั้งสติและรับมือกับอนาคตที่จะเกิดขึ้นหลังจากนี้อีกสามปี ในตอนที่เธอจะต้องถูกรถชนเพราะความอ่อนแอของตัวเองที่รับภาพบาดตานั้นไม่ไหวแล้วเตลิดออกไป

“สำหรับคุณ อาจจะรักฉันมาสองปี แต่รู้ไหมว่าจริงๆแล้วฉันรักคุณมาเจ็ดปีแล้ว” เธอพึมพำออกมาหน้าโต๊ะเครื่องแป้งในขณะที่รอสามีเข้าไปอาบน้ำ

ภควัฒน์ก้าวออกมาแล้วมองเจ้าสาวของเขาที่นั่งเหม่ออยู่ด้วยความรักใคร่

“เห็นอนาคตอะไรอีก” เขาถามเธอเสียงนุ่ม สองปีที่คบกันมาเธอแสดงให้เขาเห็นหลายต่อหลายครั้งว่าเธอนั้นมองเห็นอนาคตของตัวเอง

ไม่ว่าจะเป็นกำหนดวานเลี้ยงของบริษัทว่าจะจัดขึ้นวันไหนและจับฉลากว่าจะไปได้ที่ไหน อุบัติเหตุที่เกิดขึ้นกับผู้จัดการที่จะตกบันไดขาหัก เพื่อนร่วมงานที่จะถูกขอแต่งงานในวันนั้น และบอกเขาว่ามารดาของเขาจะมาเยี่ยม ท่านต้องการเงินไปประกันตัวน้องชายที่ถูกจับข้อหาเมาแล้วขับ แต่ไม่กล้าบอกเขาตามตรง และทุกอย่างก็เป็นอย่างที่เธอพูด

“ฉันเห็นว่าปีหน้า แฟนเก่าคุณจะเลิกกับสามี แล้วจะกลับมาหาคุณ เธอพยายามทำตัวสนิทสนมกับคุณเหมือนเพื่อน แต่จริงๆแล้วกำลังหาทางให้คุณกับฉันเลิกกันเพื่อทวงคุณคืนไป และสามปีหลังจากนี้เธอก็ทำสำเร็จ คุณกับเธอยืนจูบกันที่บ้านหลังนี้ ในวันครบรอบแต่งงานสามปีของเรา และเป็นวันที่ฉันเสียชีวิต”

“บัว บางทีสิ่งที่คุณเห็นมันอาจไม่เกิดขึ้นจริงก็ได้ เชื่อใจผมนะ ผมไม่มีวันหลงมารยาของเธอ แล้วกลับไปคืนดีด้วยหรอก แม้แต่ความเป็นเพื่อนผมก็จะไม่มีให้กับเธอ รับรองได้” ภควัฒน์บอกเธอด้วยน้ำเสียงที่มั่นคงและจริงจัง

“ฉันจะเชื่อใจคุณนะคะ”

“แล้วคุณเห็นนิมิตว่าคืนนี้คุณจะโดนผมจับเข้าหอหรือเปล่า” เขาถามเธอเสียงนุ่มแล้วดึงร่างภรรยาให้ลุกขึ้นเผชิญหน้ากับเขา

“ฉันเห็นว่าคุณวางแผนจะเข้าหอกับฉันจนถึงเช้า และพรุ่งนี้ที่เราจะไปสัตหีบกันก็ต้องเลื่อนออกไปอีกวัน เพราะเจ้าบ่าวขาอ่อนขับรถพาเจ้าสาวไปฮันนีมูนไม่ไหว” เธอบอกเขาและสบตาอย่างรู้ใจ

“แล้วรู้เหรอว่าผมจะทำท่าไหนบ้าง”

“รู้สิคะ แต่ไม่เอาท่าหมาเริ่มต้นนะคะ ฉันเจ็บมาก คุณต้องเริ่มท่าเบาๆก่อน” เธอบอกเขาอย่างรู้ทัน

ผู้ชายส่วนใหญ่ ร่วมถึงภควัฒน์ชอบท่านี้ แม้กระทั่งคืนแรกที่เข้าหอกัน เขาก็จับเธอร่วมหอในท่านั้นเป็นท่าแรก ทำเอาเธอแสบขัดไปหมด

เขายิ้มที่เธอนั้นรู้ว่าเขาจะทำอย่างไร และบอกเธอว่าเขาจะไม่มีวันทำอย่างนั้นแน่

“งั้นผมจะแก้ตัวใหม่ จะทำให้คุณมีความสุขจนต้องร้องขอชีวิตเลยทีเดียว” เจ้าบ่าวหมาดๆบอกเสียงพร่าต่ำ

เขาจับเธอถอดชิดนอนบางเบานั้นออกไปทางศีรษะ ก่อนจะกระตุกผ้าขนหนูออกจากร่างกายของตัวเอง แล้วดันเธอไปที่เตียงนอนที่ตอนนี้มีกลีบกุหลาบโรยเอาไว้กลางเตียง

“ทำไมไม่ใช่ชั้นใน” เขาถามเธอเสียงเบาพลางสบตา

“รู้ว่าคุณต้องถอดมันออกอยู่แล้ว จะใส่ทำไมล่ะคะ”

“คุณนี่นะบัว น่ารัก รู้ใจผมจริงๆ”

ภควัฒน์ก้มลงไปจูบที่ซอกคอของภรรยาแล้วเลื่อนจูบขึ้นมาที่ใบหน้า พรมจูบเธอไปทั่วแล้วหยุดที่ริมฝีปากฉ่ำหวานนั้น ในขณะที่มือของเขาก็ลูบไล้ปลุกเร้าอารมณ์ที่เนินอวบอูมนั้นอย่างเบามือ

ริมฝีปากร้อนบดจูบเธอด้วยความปรารถนา ปลายลิ้นของเขาสอดตวัดรัดเกี่ยวกับปลายลิ้นของเธอที่จูบตอบกลับมา ในขณะที่นิ้วเรียวยาวของเขาแหวกเส้นไหมสีดำขลับนั้นไปให้พ้นทางแล้วละเลงจุดกระสันของเธออย่างบ้าคลั่ง

บัวชมพูแอ่นรับปลายนิ้วของเขาที่พยายามปลุกเร้าอารมณ์ของเธอให้กระเจิง แล้วดันศีรษะของเขาลงไปด้านล่างเพื่อให้ใช้ปลายลิ้นมอบความสุขกับเธอ

เขาทำตามที่ร่างกายของเธอเรียกร้อง เลื่อนตัวลงไปดูดเลียที่หน้าอกจนพอใจขณะที่ใช้นิ้วแยงเข้าออกเบาๆในช่องที่ตอดรัดนั้น แล้วจึงเลื่อนต่ำลงไปเรื่อยๆจนถึงร่องสวาทที่ฉ่ำแฉะ บรรจงใช้ลิ้นดูดที่จุดกระสันเบาๆ ก่อนจะเกร็งปลายลิ้นแล้วตวัดรัวอย่างช่ำชอง

บัวชมพูครางเสียงกระเส่าด้วยความพอใจ ยิ่งเขาเลื่อนปลายลิ้นลงไปทำหน้าที่กับช่องคับแคบของเธอยิ่งทำให้เธอครางออกมาไม่หยุด

เธอจิกเกร็งปลายเท้าขณะที่ถึงจุดหมายด้วยปลายลิ้นของเขา หลังจากนั้นชายหนุ่มจึงยกตัวขึ้น ปาดคราบน้ำสีใสออกจากปากแล้วสอดใส่เข้าไปอย่างเต็มรัก

“อ๊ะ อื้ม” เสียงครางของบัวชมพูดังขึ้นถี่ๆ ตามแรงกระทำของสามีที่ซอยแท่งลำเข้าไปด้วยความกำหนัด

เขาเร่งความเร็วขึ้นถี่ๆ เสียงครางกระเส่าของภรรยาดังขึ้นเรื่อยๆทำให้เขายิ่งรู้สึกฮึกเหิม

ภควัฒน์โน้มตัวลงไปจูบแลกลิ้นกับภรรยา กอดรั้งตัวเธอให้แนบชิดแล้วโถมแรงสะโพกลงไปอย่างดุดัน

คำว่าจะถนอมให้นุ่มนวลนั้นไม่มีจริง เมื่อเจอช่องคับแคบที่ตอดรัดเขาจนหยุดขยับตัวไม่ได้ เพราะมันปิ่มจะถึงจุดหมายอยู่เนืองๆ หากเขาชะลอความเร็วลงคงถูกภายในเธอบีบรัดจนถึงจุดหมายอย่างแน่นอน

“ไม่ไหวแล้ว อื้อ” บัวชมพูครางเสียงกระเส่า แล้วผลักเขาให้นอนหงาย

เธอขึ้นไปคร่อมทับเขาอยู่ด้านบนแล้วขย่มโยกเข้าหาเขาเพื่อเร่งเร้าให้เขาถึงจุดหมายไปพร้อมกัน

“อื้อ บัว.. อ๊า” เขาครางเสียงหลงเมื่อเจอลีลาขย่มตอของคนรักเข้าไป ถึงนี้เป็นครั้งแรกของเธอ แต่บัวชมพูก็ยังจำลีลาที่เธอเคยร่วมรักกับเขาที่ผ่านมาได้

ความตั้งใจที่จะทำให้ภรรยาถึงจุดหมายไปหลายน้ำนั้นจบลง เพราะว่าตอนนี้เธอเป็นฝ่ายควบคุมอยู่บนตัวเขา และทำให้เขาถึงจุดหมายไปพร้อมกับเธอในที่สุด

“อื้ม บัว คุณสุดยอดไปเลย ขนาดครั้งแรกคุณยังทำได้ขนาดนี้ รีดน้ำผมจนหมดตัว” เขาชมลีลาของเธอด้วยเสียงหายใจหอบถี่ แล้วนอนแผ่หลาด้วยความเหนื่อย

“ฉันไม่ยอมให้คุณเลื่อนฮันนีมูนที่สัตหีบของเราออกไปหรอกค่ะ” เธอบอกเขาแล้วก้มลงจูบที่ปลายคางของสามี แล้วทิ้งตัวนอนลงข้างๆ ด้วยความสุขที่ได้แต่งงานกับเขาอีกครั้ง

**********************