บทที่ 2 ห้าปีถัดมา

ห้าปีถัดมา

ในห้องแสดงศิลปะแห่งหนึ่งที่เขตชานเมืองฝั่งตะวันตกของจังหวัดจันทร์ กำลังจัดงานเปิดตัวแฟชั่นส่วนตัวขึ้น

หลังเวทีกำลังเตรียมความพร้อมอย่างตึงเครียด วารุณีในฐานะที่เป็นตัวหลักของงาน กำลังตรวจสอบรายละเอียดของเสื้อผ้า ของแต่ละนายแบบนางแบบที่จะขึ้นแสดงบนเวที

“Mina คุณมาดูสิเครื่องประดับนี้มีปัญหาหรือเปล่า？”ทันใดนั้นเอง ก็มีคนเข้ามาเรียกวารุณี

“ค่ะ”วารุณีหันกลับเดินเข้าไป

Minaคือชื่อที่วารุณีใช้ในอุตสาหกรรมการออกแบบ

เวลาห้าปี เธอกลายเป็นดีไซเนอร์ที่สง่างาม เป็นอาจารย์ชื่อดังที่มีลูกศิษย์ แต่กลับทำตัวต้อยต่ำ ไม่เคยปรากฏตัวต่อหน้าสาธารณชน

แฟชั่นโชว์ครั้งนี้เป็นการโชว์ย้อนกลับไปเมื่อสามปีก่อนของเธอ ทั้งหมดที่โชว์ล้วนแต่เป็นผลงานตัวแทนที่ผ่านมาของวารุณี

จากหลังเวทีสามารถมองเห็นสถานการณ์ทั้งหมดตรงหน้าเวทีได้

มองไปที่ผู้ชมไม่มากตรงด้านล่างเวที วารุณีก็ยิ้มอย่างพึงพอใจ เพราะว่าการแสดงครั้งนี้ของเธอไม่ได้ประกาศต่อสาธารณะ คนที่อยู่ที่นี่ได้ ล้วนแต่เป็นแฟนคลับที่ภักดีที่สุดของเธอ

ทันใดนั้นเอง——

ท่ามกลางฝูงชน วารุณีมองเห็นใบหน้าที่คุ้นเคย

พิชญา เธอมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร？

ถึงจะตกใจหน่อยๆ แต่วารุณีไม่ใส่ใจมากนัก ตาเห็นการแสดงที่ใกล้จะจบลงแล้ว เธอจึงไปห้องน้ำอย่างโล่งอก

ส่วนการแสดงตรงหน้าเวที เห็นการแสดงใกล้จะจบ ดีไซเนอร์ก็ยังไม่ปรากฏตัวขึ้นมาพูดขอบคุณ

พิชญาที่นั่งอยู่ในห้องประชุมก็ทนไม่ไหวเล็กน้อย เธอก้มหน้าลงถามผู้ช่วยข้างๆไม่หยุด“สรุปคุณสืบเรียบร้อยหรือยัง ว่าเธอจะมาหรือไม่？”

ผู้ช่วยตอบว่า“พี่ ฉันสืบมาเรียบร้อยแล้ว โชว์นี้เป็นการแสดงส่วนตัวครั้งแรกของMina และเธอก็กลับประเทศมาแล้ว จะต้องปรากฏตัวแน่”

ถึงแม้ปากผู้ช่วยจะพูดแบบนี้ แต่ในใจเธอก็ไม่มั่นใจ ยังไง Minaก็ถ่อมตัวมาก ไม่เคยปรากฏตัวในที่สาธารณะมาก่อน สืบได้ว่าเธอกลับประเทศก็ไม่ง่ายแล้ว

สุดท้ายการแสดงก็จบลง ผู้ชมต่างออกไปกันหมดแล้ว Minaก็ยังไม่ปรากฏตัวจริงๆ

เผชิญหน้ากับบทสรุปแบบนี้ สีหน้าพิชญาก็โกรธจนหน้าหงิก

พิชญาในตอนนี้กลายเป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงในวงการแฟชั่นแล้ว แต่ชื่อเสียงของเธอเป็นที่ถกเถียงมาตลอดเวลา เพราะว่าตอนนั้นเธอใช้ความสัมพันธ์ของตระกูลไชยรัตน์ ถึงได้ที่หนึ่งในการประกวดแฟชั่น

แต่ถึงมีการสนับสนุนจากตระกูลไชยรัตน์ ผลงานของเธอก็ยังได้รับข้อกังขาจากทุกคนมาตลอด

แต่หลังจากสามปีก่อนที่เธอถูกผลงานของMinaที่ไม่ได้เป็นที่รู้จักของผู้คนมากนักดึงดูดที่งานแฟชั่นวีค เธอจึงเริ่มเส้นทางการลอกเลียนแบบเป็นเวลาถึงสามปี ทำให้ข้อคิดเห็นของวงการแฟชั่นที่มีต่อเธอนั้นไม่เหมือนเดิม

ดังนั้น พอรู้ว่าMinaกลับประเทศ เธอก็แทบอยากจะรับ Minaมาเป็นลูกน้องของตัวเอง ให้เธอทำงานให้ตัวเอง ยังไงลอกเลียนแบบมาตลอดก็ไม่ใช่ปัญหาใหญ่อะไร

แต่คิดไม่ถึงว่า Minaนี้จะอวดดีเกินไป แม้แต่เงาก็ยังไม่เคยเห็น

พิชญาออกมาจากห้องน้ำ เงยหน้าขึ้น ก็มองเห็นผู้หญิงสวมชุดธรรมดาคนหนึ่งเดินมาอยู่ตรงหน้า

แค่ใบหน้าที่คุ้นเคยนั้น ทำให้เธอสั่นไปทั้งตัว

“วารุณี？！ทำไมเธอถึงอยู่ที่นี่？”

เพราะว่าก่อนหน้านี้เห็นพิชญาที่โชว์แล้ว ดังนั้นจะเจออีก วารุณีจึงไม่แปลกใจ

“ฉันทำงานที่นี่น่ะ”เธอตอบไปอย่างสบายๆ

ตั้งแต่ห้าปีก่อนที่ไปจากจังหวัดจันทร์ ในใจเธอก็ตัดสินใจตัดขาดความสัมพันธ์กับทุกคนในตระกูลศรีสุขคํา

ดังนั้น เธอไม่จำเป็นต้องคุยเรื่องของตัวเองกับพิชญามากนัก

พิชญาก็ไม่ได้เชื่อมโยงความสัมพันธ์ระหว่างวารุณีกับ Mina เลยเข้าใจผิดว่าวารุณีแค่เจ้าหน้าที่ทั่วไป

พอคิดว่าตอนนี้ทั้งสองคนแตกต่างกันราวฟ้ากับดิน สายตาของพิชญาก็ดูมีชีวิตชีวา

“คิดไม่ถึงเลยจริงๆ พวกเราจะมีวันที่ต้องเจอกันอีก น้องชายขี้โรคของเธอคนนั้นตายหรือยังล่ะ？”พอพูดก็ทำให้คนรู้สึกขยะแขยงทันที