บทที่ ๑๐ เผด็จผัว! NC18+

“อื้อหือ ทำอร่อยขนาดนี้...จะมาให้เมียไปเรียนทำอาหารทำไมคะเนี่ย?” คนซดน้ำสุกี้ชามที่สองว่าอย่างแววตาชวนฝัน รสมือเขาดีถึงดีมาก จนเธอไม่อยากจะเชื่อ

“ก็เพราะทำอร่อย ก็เลยอยากกินอาหารอร่อยๆทุกวัน”

“ก็ทำกินเองสิ ง่ายกว่าให้เมียไปเรียนเยอะ”

“แล้วจะมีเมียไปทำไม”

“มีไว้กินบนเตียงก็พอ กินบนโต๊ะค่อยทำเอง” ว่าแล้วก็แย่งเนื้อหมูในชามเขามาชิมบ้าง เพราะของเธอหมดเสียแล้ว

ส่วนเจ้ากุ๋งกิ๋งผู้ถูกใจสุกี้อาหารโปรด ก็กำลังเอาหัวจุ่มชามข้าวตัวเองแบบเอร็ดอร่อย ส่งเสียงดังจนพิลาเรศต้องหันไปมองตาม

“อีกุ๋งกิ๋ง หมูเหลือมั้ย แบ่งหน่อย!” เธอแกล้งว่าจนเขาขำให้ลั่น

“ชอบเหรอ”

“อื้อ อร่อย หมูหมักแปบเดียว ทำไมนุ๊มนุ่ม”

“เคล็ดลับห้ามบอก”

“ไม่อยากจะรู้หรอก เพราะว่าไม่คิดจะลองทำอยู่แล้ว”

เขาส่ายหัวให้ พร้อมเก็บชามของตัวเองลงพร้อมที่จะเก็บ

“ไม่ต้องๆ หน้าที่เมีย เดี๋ยวเก็บเอง”

“ก็ดี” ก่อนลุกออกไปลูบศีรษะเจ้ากุ๋งกิ๋งอย่างเอ็นดู เธอมองตามกิริยานั้นของเขาอย่างชื่นใจ วันนี้เขาไม่มีทีท่าเกรี้ยวกราดใส่สักนิดเลยแฮะ

ก็แหง...คนสุภาพแบบเขา แสร้งทำเป็นคนใจไม้ไส้ระกำได้ไม่นานนักหรอก

หึ นี่มันคือโอกาสกันดี ที่เธอจะเผด็จศึกเขา!

“วันนี้ไม่มีตารางผ่าตัดเหรอคะ” เธอเอ่ยถาม หลังจากที่เขาสวมกางเกงนอนตัวเดียว มานั่งลงบนเตียงนิ่มที่มีเธอนอนรออยู่ก่อนแล้ว

“ให้ได้หยุดหายใจบ้าง”

“เหนื่อยไหม” เธอขยับตัวเข้าหา เมื่อเขาเอนกายลงบนที่นอนข้างๆ ส่วนเจ้าหมาน้อยกุ๋งกิ๋งถูกเธอนำไปเข้านอนในที่ของมันเรียบร้อย

เธอจะไม่ยอมให้อะไรมาพลัดพรากโอกาสอันสำคัญนี้ไปจากเธออย่างเด็ดขาด!

“เหนื่อย กรุณาอย่าลุ่มล่ามด้วย” ว่าแล้วก็พลิกตะแคงตัวหันข้างให้ ตามฉบับเดิมๆที่เคยทำ

“ขอกอดได้ไหม กอดเฉยๆก็ได้” เธอโผเข้ากอดเขาจากทางด้านหลัง ตั้งแต่ยังไม่ได้รับอนุญาต

คนใจอ่อนตั้งแต่ต้น แบบที่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร...ไม่ได้ขัดขืนเหมือนอย่างเคย

“อือ”

คำตอบรับนั้นทำเอาเธอ โอบเข้าแน่นกว่าเดิมจนเขาหายใจติดขัด เพราะอึดอัดหาใช่วาบหวาม

“แน่นไป”

“ก็คนมันหนาว”

“เบาแอร์ไหม”

“ไม่เอา” แล้วทรวงอกคัพD ที่จงใจยั่วเขามาตลอด ก็บดเบียดเข้าใส่แผ่นหลังกว้าง ที่แอบพึงพอใจในสัดส่วนนั้นของเธออยู่ลึกๆ

“พิกมีอะไรให้น่ารังเกียจนักหนาเหรอคะ?” อยู่ๆคำถามจากปากของคนร้ายกาจที่จ้องจะเผด็จเขา ก็ถามขึ้นเมื่อได้ยินเสียงลมหายใจสม่ำเสมอของเขา ในจังหวะที่น่าจะหลับไปแล้ว

“อื้ม” คนหลับสนิทไปแล้วจริงๆ พลิกร่างหันมาเผชิญหน้ากับเธอ พร้อมโอบกอดกลับกลายๆ

“วันนี้จะได้เป็นหมา หรือเป็นหมอนข้างวะตู” เธอหรี่ตาสังเกตกิริยาเขาอยู่ในความมืด ที่วันนี้ไร้แสงจันทร์

หากแต่ยังพอมีแสงจากโคมไฟริมรั้ว สาดส่องเข้ามาพอรำไร

“อ๊ะ” เมื่อถูกรวบตัวเขาไปหาแบบไม่ทันตั้งตัว เธอก็ต้องหลับตาปี๋

ลมหายใจอุ่นราดรดลงมาบนริมฝีปากแบบไม่ได้ตั้งใจ หากแต่เพียงเท่านั้น มันก็ทำให้ทุ่งดอกไม้เหี่ยวเฉาของเธอ...เบ่งบานขึ้นมาจนเต็มทุ่ง

“โคตรมีความสุขเลยอีพิกเอ๋ย” เธอบ่นงึมงำพร้อมซุกไซร้ริมฝีปากลงไปยังซอกคอขาว ที่มีกลิ่นหอมละมุนกรุ่นๆจากโลชั่นที่เขาทาแบบประณีตก่อนจะนอนมาเรียบร้อย

“โอ้ว...” เธอครางลั่น เมื่อถูกคว้าหมับเข้าที่สะโพกกลมมน ที่ไม่เคยถูกชายใดแตะต้องมาก่อน

วันนี้ เจ้าของที่เธอตีตราชื่อเขาเอาไว้มาตั้งแต่ต้น ได้ครอบครองมันแบบเต็มใจ แม้จะในฉบับหลับใหลก็เหอะ!

“วันนี้แหละ ต้องลักหลับผัวให้จงได้!”

ความมุ่งมั่นนั้นพุ่งเข้าสู่หน้าอกแน่น ที่เครียดไปด้วยกล้ามเนื้อเปลือยเปล่า

ไม่แน่หรอก ที่วันนี้เขาไม่ยอมใส่เสื้อ...อาจจะเป็นเพราะ เขาจงใจจะยั่วยวนเธอก็เป็นได้!

ริมฝีปากซุกซนส่งเรียวลิ้นเข้าไปหยอกล้อกับหัวนมบอดของสามีอย่างเชื่องช้า สรรพางค์กายของเขาเริ่มตอบสนองด้วยการปลุกกลุ่มขนไร้ระเบียบขยับขึ้นตอบสนองความเสียวซ่าน

ฝ่ามือเล็กผู้ไม่อยากจะรีรอสิ่งใด...เริ่มลูบไล้ลงไปยังกางเกงนอนพอดีตัว ที่บัดนี้เธอหมายจะสลัดมันทิ้งไปให้จงได้!

“โอ๊ะ!” คนหลับใหลที่เหมือนจะไม่รู้เรื่อง ขยับกายครั้งใหญ่หลวง ทาบทับร่างที่กำลังเล่นซนให้หล่นลงไปสู่เบื้องล่าง

ความขี้เซาของเขา มีทั้งข้อดีและข้อเสีย!

กางเกงที่ร่นลงไปแค่ต้นขา...เผยความเปลือยเปล่าที่ไร้สิ่งใดกั้น ซึ่งความเปลือยเปล่านั้นมีท่านพญานาคนอนสงบอยู่

“ให้ตายสิโรบิ้น!”

กลิ่นหอมจากโคนต้นขาของเขาที่หนีบเธอเอาไว้ ราวกับว่าเธอคือหมอนข้างใบหนึ่งเท่านั้น โชยมาให้หญิงหยำฉ่าจอมหื่นแทบจะเลือดกำเดาพุ่ง

“อื้อ!” เมื่อคนที่ไม่รู้ว่ากำลังจะถูกลักหลับ ได้ขยับต้นขาอีกหน

ครานี้ ท่านพญานาคได้ตื่นขึ้นจริงจัง...จนขู่ฟ่อใส่ใบหน้าสาว ที่ร้อนผ่าวระคนตื่นเต้น

ถึงเธอจะแรด ถึงเธอจะร่าน ถึงเธอจะปรารถนา!

หากแต่กาลเวลานี้ เธอกลับรู้สึกกลัวความใหญ่โตของท่านพญานาคขึ้นมาเสียอย่างนั้น

“จงคว้าโอกาส” เธอว่า...ก่อนที่จะค่อยๆไล้เรียวลิ้นเล็ก ไปยังลำตัวใหญ่โตที่แข็งชูชันล่อตาล่อใจอยู่ตรงหน้า

พญานาคผงกหัวรับรู้การแตะต้อง ก่อนจะชูชันแข็งหนักขึ้นมากกว่าเดิม และลำพองตัวจนใหญ่กร้าว

ริมฝีปากของคนใจกล้า...ค่อยๆเข้าครอบครองความใหญ่โตนั้นเข้าทีละนิดจนสุดลำ

สิ่งที่เธอเฝ้าเพียรศึกษามาตลอด ได้มีโอกาสนำมาใช้แล้วในวันนี้!

“อื้ม...” คนหลับฝันครางฮือออกมา เมื่อเริ่มรับรู้ความเสียวซ่านจากเบื้องล่าง

นานเท่าไหร่แล้ว...ที่เขาไม่ได้สัมผัสความหฤหรรษ์นี้

นานจนจำแทบจะไม่ได้!

ภาพหนุ่มนักศึกษาแพทย์ติ๋มๆคนหนึ่ง เคยเสียวซ่านพรรค์นี้ก็เหมือนตอนรับน้องจากรุ่นพี่สาวสวาทต่างคณะ ที่ทำเอาเขาจดจำได้แทบไม่มีลืม

นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมเขาต้องพยายามกีดกันภรรยาสาวออกห่างจากตัวไว้ให้มาก

เพราะว่าเขาดันไปพลาดเสียตัวให้กับผู้หญิงพรรค์นี้มาก่อนน่ะสิ ซึ่งเขาตั้งใจเอาไว้แล้วว่า...จะไม่มีวันพลาดแบบนั้นอีก

แม่ของลูกเขาจะต้องเพียบพร้อมที่สุด เท่าที่จะเพียบพร้อมได้!

“อาห์...” หากแต่เขาก็ไม่อาจปฏิเสธหรอกว่า พึงพอใจกับความเสียวซ่านนี้มากเพียงใด

คนเริ่มรู้งาน ค่อยๆขยับขึ้นลงเชื่องช้า...เธอผลักลำขาแกร่งของเขาให้นอนหงายราบลงไป เพราะเริ่มรู้สึกอึดอัดกับแรงกดทับที่หนักขึ้นเรื่อยๆ

รู้แหละว่าเสียว! แต่ได้โปรดอย่าฆาตกรรมกันทางอ้อมเลย!

เมื่อพลิกร่างขึ้นไปอยู่ข้างบนตัวเขาได้ เธอก็จัดหนักจัดใหญ่...ส่งความเสียวซ่านไปให้แบบไม่เป็นจังหวะ

คนหลับใหลที่กำลังฝันถึงผู้หญิงหยำฉ่าในอดีต หลับตาพริ้มเพลิดเพลินจนเธอรู้สึกว่าเขาช่างแสนจะเซ็กซี่

เรียวลิ้นเล็กละเลงรัวลงบนหัวพญานาคราวกับกำลังบูชา ท่านผงกหัวรับรู้การบูชานั้น พร้อมกับกระตุกไปด้วย

“ซี๊ดส์” เขาครางออกมาราวกับกำลังทรมานหนักหนา

ไม่ได้การละ...เธอตัดสินใจลูบไล้ต้นขาเขาเล่นไปด้วย

“โอ๊ว...ซี๊ดส์” ลมหายใจกระเส่าเร่าร้อนขึ้น เมื่อการกระทำของเธอไปโดนจุดเข้าให้ ความเสียวซ่านกึ่งกลางกาย...กำลังแผ่กระจายไปจนทั่วร่าง

พิลาเรศ ผลักต้นขาของเขาให้เปิดกว้างออก...ก่อนจงใจลากไล้เรียวลิ้นจากส่วนปลายลงมาสู่โคนเบื้องล่าง

ก่อนจะฉกวูบกลับขึ้นไปอีกหน แบบซ้ำๆ เอ็นปูดโปนบริเวณนั้น...ยิ่งพากันตอบสนอง

คนฝันวาบหวาม ส่ายหน้ากับหมอนเพื่อระบายความเสียวซ่านนั้น

ผู้กระทำยิ้มกริ่ม หึ...ผู้ชายก็ยังคงเป็นผู้ชาย!

“อ๊า...” เขาครางออกมาลั่น เมื่อเธอรู้มาว่า...ไอ้ผิวเนื้อส่วนใต้ของทวารที่สามแห่งความเป็นชาย คือความลับอันอ่อนไหวที่คนมัดใจผัวต้องรู้

ไม่ผิดแม้สักนิด...เธอระรัวเรียวลิ้นเข้าใส่แบบไม่ยั้งทันใด

“ทำอะไรของเธอ!” คนตื่นขึ้นเบิกตาโพลง พร้อมจะผลักคนกระทำการอุกอาจให้ออกจากตัว

“นอนเฉยๆเถอะน่า พิกอยากให้ลือผ่อนคลายนะ”

ถึงจะอธิบายเสียงอ่อนขนาดนั้น แต่เธอก็ไม่เว้นช่วงที่จะมอบความเสียวซ่านให้กับเขาต่อ จนคนกำลังได้ที่...หมดแรงที่จะขัดขืนได้ไหว

เขาโคตรจะไม่ชอบความเป็นผู้ชายก็ตรงนี้ ถูกแตะนิดต้องหน่อย ก็ตื่นฮือ...ราวกับหิวโหย

“ฉันบอกให้พอ!” ถึงปากจะคำรามลั่น หากแต่สะโพกสอบก็บดเบียดเข้าใส่ คนที่เข้าครอบครองหัวพญานาคอีกหน

ลาวาข้างใต้ที่อัดอั้น...ใกล้ถึงจุดแตกประทุ

“โอ๊ว!” เขาร้องออกมาแบบไม่อาจหักห้าม

แววตายั่วเย้า ในขณะที่กำลังโกงโค้งดูดดื่มความเป็นเขาแบบหนักหน่วง ทำเอาคนแทบจะแตกพานกัดฟันแน่น

แววตาแบบนี้แหละ...ที่ปลุกกำหนัดเขาให้แทบจะทะลุได้อยู่บ่อยครั้ง

“ผ่อนคลายนะคะลือ” เธอคายเขาเพื่อที่จะปลอบโยน

ความช่ำชองนี้ของเธอ จะให้เขาวางใจได้ยังไง...ว่าเธอจะไม่ผ่านมือชายมาจริงๆอย่างที่พร่ำบอกเขา

“พอ! ฉันบอกให้พอ!” เขากัดใจผลักเธอออก ก่อนลุกวิ่งไปเข้าห้องน้ำแบบไม่ยอมให้ตัวเองคั่งค้าง

ลาวาขาวขุ่นทะลักออกมาจนเต็มมือ...เมื่อมือแกร่งสาวมันรวดเร็วถี่ยิบ

“บ้าชิบ” เขาสบถออกมาอย่างรู้สึกสับสนปนเป ไม่ใช่ว่าเขากลัวการมีเซ็กส์ แต่ผู้หญิงที่เขาจะมีเซ็กส์ด้วยจะต้องเพอร์เฟค แบบที่ชีวิตเขามันเพอร์เฟคมาตลอด!