ตอนที่ 5 เทียนมีลูกแล้ว

"ผับ kai ?"ฉันพึมพำเบา ๆ ผับ kai เป็นผับที่พี่หอมเคยทำงานที่นั้นหนิ..

"พี่ไปก่อนนะ"ฉันหลุดจากความคิดเมื่อได้ยินเสียงพี่พลอยพูด

"คะ ค่ะ"ฉันขานรับแล้วผงกหัว

"ไปแล้วนะเจ้าอ้วน"พี่พลอยหันไปบอกกับเหนือแล้วหยิกแก้มเบา ๆ ก่อนจะเดินลงบันไดไป ฉันมองแผ่นหลังเธอแว็บนึงแล้วเดินขึ้นบันไดมาที่ห้อง

จากนั้นฉันก็พาหนืออาบน้ำกินข้าวกินปลา ในหัวก็คิดว่าฉันควรจะไปที่ผับนั้นดีไหม ไปเพื่อตามหาพ่อของเหนือ เผื่อว่าเขาจะช่วยเหนือได้เรื่องโรคโลหิตจาง ตอนนี้ร่างกายของเหนือไม่ค่อยแข็งแรงนัก ฉันไม่อยากให้เขาได้รับบาดเจ็บ จนเลือดตกยางออกเลย เพราะกลัวว่าเขาจะเป็นอะไรไป แต่ถ้าพ่อของเขาสามารถช่วยปลูกถ่ายไขกระดูกได้ เหนือก็จะมีร่างกายที่แข็งแรงขึ้น

หลังจากพาเหนือกินข้าวแล้วฉันก็พาเข้านอน พอเหนือหลับฉันก็ทำธุระส่วนตัวต่อด้วยกินข้าวก่อนจะล้มตัวนอนพักผ่อน

เช้าวันต่อมา ฉันพาเหนือไปส่งให้ป้าพิศแล้วนั่งรถเมล์มาที่คอนโดคุณโดส ฉันเดินมาถึงหน้าประตูห้องเขาแล้วกดออดหน้าห้อง ไม่นานประตูก็เปิดออก ฉันกำลังจะยกมือไหว้แต่ต้องชะงักเพราะคนที่เปิดประตูไม่ใช่คุณโดส ฉันถอยหลังดูหมายเลขห้องทันที คิดว่าคงจะกดออดผิดห้อง แต่ก็เป็นหมายเลขห้องคุณโดสหนิ

"มาหาใครครับ"ชายหนุ่มที่เปิดประตูเอ่ยถาม.

"เอ่อ..."

"ไอ้เป้ใครมาว่ะ"เป็นเสียงคุณโดสพร้อมกับฝีเท้าที่กำลังเดินมา ชายหนุ่มที่ยืนอยู่ตรงหน้าหันไปที่คุณโดสที่เดินมาถึงพอดี

"เด็กมึงเหรอ"เขาเอ่ย

"เด็กเชี้ยไรล่ะ แม่บ้านกู"คุณโดสตอบกลับ แล้วมองมาที่ฉันขณะที่กำลังยกมือไหว้

"เข้ามาสิ"

"เชิญครับ"เพื่อนของเขาพูดพร้อมกับยกยิ้มให้ แล้วหลีกทางผายมือให้ฉันเข้าไป ฉันก็ก้มคำนับเขาก่อนที่จะเดินเข้าไป

"ทำอาหารให้ฉันกินก่อน..ของสดอยู่ในตู้เย็นนะ"คุณโดสพูดตามหลังฉัน

"ค่ะ"ฉันหันกลับไปตอบรับ

"เดี๋ยวผมช่วย ผมชื่อเป้เป็นเพื่อนไอ้โดส"เพื่อนคุณโดสเดินมาข้างฉันแล้วพูดขึ้น ฉันหันไปที่คุณโดสเขาส่ายหัวราวกับเอือมระอาเพื่อนตัวเองแล้วเดินเข้าไปในห้องนอนส่วนตัว

"ไปกันเถอะ"คุณเป้เพื่อนคุณโดสเดินนำฉันเข้าไปในครัว

ฉันเดินเข้ามาในครัวตามหลังคุณเป้ ก็เห็นว่าเขากำลังเปิดตู้เย็นนำของสดออกมา แล้วหันมาที่ฉัน

"เธอชื่ออะไร"

"เทียนค่ะ"ฉันตอบกลับไป แล้วเดินไปดูของสดที่เขาเอาออกมาจากตู้เย็น

"มีกุ้ง ทำข้าวต้มกุ้งดีไหม"ฉันหยิบกุ้งสดขึ้นมาแล้วพูดกับคุณเป้

"ดึเลยผมชอบทาน ไอ้โดสก็ชอบ"คุณเป้ตอบกลับแล้วยกยิ้มจนตาหยี เอาจริง ๆ เขาก็หล่อพอ ๆ กับคุณโดส ฉันเลือกไม่ถูกเลย ว้ายคิดอะไรเนี่ย ยัยเทียน

หลังจากนั้นฉันกับคุณเป้ก็ช่วยกันทำข้าวต้มกุ้ง คุณเป้เป็นคนพูดเก่ง ดูเป็นคนมนุษย์สัมพันธิ์ดี ต่างจากคุณโดสที่ไม่ค่อยพูด ดูเย็นชาไปหน่อย

"มาทำงานได้กี่วันแล้วครับ"

"วันนี้วันที่สองค่ะ"ฉันตอบกลับแล้วคลี่ยิ้มให้กับคุณเป้ซึ่งเขากำลังแกะเปลือกกุ้งอยู่ ดูเป็นผู้ชายอ่อนโยนจัง

"แล้วไม่ไปเรียนเหรอ เธอน่าจะกำลังเรียนอยู่ใช่ไหม เพราะผมดูแล้วอายุน่าจะพอ ๆกับดิว"ชายหนุ่มเงยหน้าแล้วหันมาถามฉันมือเขาก็กำลังแกะเปลือกกุ้งไปด้วย

"ดิว?"ฉันเอ่ยออกมาเบา ๆ เพราะไม่รู้ว่าดิวเป็นใคร

"ดิวเป็นน้องสาวไอ้โดส"ฉันผงกหัวรับด้วยความเข้าใจ ดิวต้องเป็นผู้หญิงที่อยู่ในกรอบรูปบนโต๊ะทำงานคุณโดสแน่ ๆ

"เรียนปีไหนแล้ว ดิวเรียนอยู่ปีสอง"

"เอ่อ เทียนไม่ได้เรียนหรอกค่ะ"ฉันตอบกลับไปแล้วก้มหน้าพร้อมกับเม้มปากทั้งสองเข้ากัน นึกแล้วก็เสียดายอยู่เหมือนกัน แต่ทำไงได้ล่ะ โชคชะตากำหนดมาแบบนี้แล้ว

.

"อ้าว ทำไมล่ะ"ฉันเงยหน้ามองชายหนุ่มที่มีสีหน้าดูสงสัย

"เทียนต้องเลี้ยงลูกค่ะ"

"ลูก? เธอมีลูกแล้วเหรอ"สีหน้าคนพูดดูประหลาดใจไม่น้อย

"ค่ะ เทียนมีลูกแล้ว เป็นลูกชายตอนนี้หนึ่งขวบแล้ว"ฉันพูดแล้วเผลอยิ้มออกมาเมื่อนึกถึงใบหน้าเหนือ

"หนึ่งขวบแล้วเหรอ"คุณเป้พึมพำออกมาพร้อมขมวดคิ้วเข้ม

"เสร็จหรือยัง"ฉันกับคุณเป้หันไปที่เสียงพร้อมกัน

"ใกล้แล้ว ๆ มึงไปนั่งรอเลย"คุณเป้เป็นคนบอก คุณโดสที่เป็นคนถามก็ผงกหัวรับก่อนที่จะหันหลังเดินไป

ฉันกับคุณเป้ก็เร่งมือจนทำข้าวต้มเสร็จ แล้วช่วยกันยกไปที่โต๊ะอาหาร

"ทำไมมีสองถ้วย ของเธอล่ะ"ฉันยกข้าวต้มไปแค่สองถ้วย

"เทียนบอกว่ากินมาจากที่บ้านแล้ว"คุณเป้บอกกับคุณโดสแล้วขยับเก้าอี้ฉันลง.

"อืม"คุณโดสเปล่งเสียงในลำคอ

"ฉันไปทำงานก่อนนะคะ"

"เอาเสื้อผ้าฉันลงไปส่งซักที่ร้านใต้คอนโด"คุณโดสหันมาสั่งงาน

"ค่ะ"ฉันตอบรับ ไม่ได้ถามอะไร เพราะฉันสังเกตเห็นร้านซักรีดที่มีอยู่ได้คอนโดซึ่งมันมีแค่ร้านเดียวนั้นแหละ

"เธอรู้ใช่ไหมว่าร้านไหน"

"รู้ค่ะ เทียนเห็นมีร้านซักรีดอยู่ร้านนึงใต้ตึก"

"อืม เป็นคนช่างสังเกตดี"คุณโดสเอ่ยชม ฉันก็คลี่ยิ้มบาง ๆ ก่อนที่จะเดินเข้ามาในห้องนอนของเขาเพื่อขนผ้าไปซัก

ฉันแยกผ้าก่อนที่จะลงใส่ไปในตะกร้า แล้วล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกง เพราะกลัวว่าจะมีอะไรอยู่ในนั้น ฉันล้วงไปที่กางเกงยีนส์ของคุณโดสตัวนึงก็พบว่ามีเงินและถุงยางอยู่ในนั้น ฉันดูมันด้วยหัวใจสั่น ๆ เพราะไม่เคยสัมผัส และไม่เคยเห็นมาก่อน ฉันเดินไปวางของทั้งหมดไว้ที่โต๊ะข้างหัวเตียง แล้วยกผ้าทั้งหมดออกมาจากห้องนอน

"คนเมื่อคืนโอเคป่ะว่ะ"พอเดินออกมาก็ได้ยินคุณเป้พูดกับคุณโดสอยู่ที่โต๊ะอาหาร

"อืม"คุณโดสตอบกลับสั้น ๆ ฉันจึงรีบเดินเอาผ้าออกมาแล้วไปส่งที่ร้านซักรีด

พอส่งผ้าให้กับร้านซักรีดเรียบร้อย ฉันก็ขึ้นมาบนห้อง เห็นชายหนุ่มทั้งสองยังคงนั่งกินข้าวแล้วพูดคุยกัน จำใจความได้น่าจะเป็นเรื่องงาน ฉันไม่ได้สนใจอะไร เดินเข้าไปในห้องนอนแล้วเริ่มทำความสะอาด

คุณโดสสั่งให้ฉันเปลี่ยนผ้าปูเตียงทุกวัน ดูแล้วเขาคงจะเป็นคนรักความสะอาด จริง ๆแล้วห้องของเขาก็ดูสะอาดดีนะ ฝุ่นแทบจะไม่มีเลย ฉันจึงไม่ค่อยเหนื่อยสักเท่าไหร่ มีวันแรกที่ฉันยังไม่รู้ที่ไว้อุปกรณ์ จึงทำได้ช้าหน่อย พอฉันทำทุกอย่างในห้องนอนเรียบร้อย กำลังจะเปิดประตูห้องออกมา จู่ ๆ โทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงก็ดัง ฉันจึงล้วงหยิบขึ้นมาดู เป็นสายป้าพิศที่โทรเข้ามา ฉันจึงรีบกดรับ

"ฮาโหลค่ะ"

(เทียน เจ้าเหนือหกล้มเลือดออกเยอะจนสลบไป ป้าเลยพาไปส่งที่โรงพยาบาล ตอนนี้หมอกำลังตรวจอยู่)

"ห๊ะ เหนืออยู่โรงพยาบาล!"ฉันอุทานออกมาเสียงดังหัวใจฉันแทบจะตกไปที่ตาตุ่ม ขณะที่สองหนุ่มหันมาที่ฉันพร้อมกัน

"เทียนจะรีบไป"พูดจบฉันก็กดวางสาย

"เกิดอะไรขึ้น"คุณโดสเดินมาที่ฉันพร้อมกับคุณเป้เขาเป็นคนเอ่ยถาม

"ลูกเทียนเกิดอบุติเหตุ ตอนนี้อยู่โรงพยาบาล"ฉันเอ่ยด้วยน้ำเสียงสั่นน้ำตาคลอเบ้าเป็นห่วงเหนือมาก

"เทียนขอลางานไปหาลูกได้ไหมคะ"

"อืม เดี๋ยวฉันพาไป"คุณโดสตอบกลับ แล้วเดินไปหยิบกุญแจรถ

"กูไปด้วย"คุณเป้พูดกับคุณโดสแล้วเดินมาตบที่บ่าฉันเบา ๆ

"ใจเย็น ๆ ลูกเธอไม่เป็นอะไรหรอก"ฉันผงกหัวรับพร้อมกับยกมือปาดน้ำตาที่ไหลลงมา

???????????