ตอนที่ 4 เจ้านายใจดี

ขณะที่ฉันกำลังทำความสะอาดห้องนอนของคุณโดสจนกระทั่งได้ยินเสียงประตูเปิดเข้ามา ฉันหันไปแหงนบอกที่นาฬิกามันได้บอกให้รู้ว่าตอนนี้ถึงเวลาเที่ยงตรงแล้ว ตาย ๆ ฉันยังทำไม่เสร็จเลย คุณโดสต้องกลับมาแล้วแน่ ๆ และแล้วเสียงชายหนุ่มก็ดังเข้ามา

"เทียน"ฉันรีบวางอุปกรณ์แล้วเดินออกไปทันที ก็เห็นว่าคุณโดสซื้อของกินมาเยอะแยะ เขายื่นของพวกนั้นมาให้ฉัน

"เอาไปใส่จานให้หน่อย"

"ค่ะ"ฉันรับมาแล้วเดินเข้าไปในครัว แล้วจัดแจงเปิดกล่องอาหารที่ดูน่ารับประทานมาก ใส่ลงไปในจาน อาหารที่คุณโดสนำมาไม่น่าจะซื้อ เพราะกล่องที่ใส่นั้นมันเป็นภาชนะที่อยู่ในบ้าน หรือว่ามีคนทำมาให้ ฉันก็คิดไปเรื่อยเปื่อยแหละ พอจัดแจงเสร็จเรียบร้อยก็ยกมาที่โต๊ะอาหารซึ่งมีคุณโดสนั่งรออยู่ ฉันตักข้าวให้เขาแล้ววางไว้ตรงหน้าแล้วเดินออกมาเพื่อจะไปทำงานต่อ

"จะไปไหน"ฉันหยุดชะงักแล้วหันไปที่คนถาม

"เทียนจะไปทำงานต่อค่ะ"ฉันตอบกลับไป

"เที่ยงแล้วมากินข้าวก่อน"คุณโดสพูดพร้อมกับตวัดสายตาไปที่เก้าอี้

"เอ่อ...."ฉันรู้สึกว่ามันจะไม่สมควรไหมที่จะต้องไปนั่งกินกับเจ้านาย

"ไปตักข้าวมาสิ ยืนบื้ออยู่ทำไม"ในเมื่อเขาอนุญาตฉันก็ไม่กล้าจะขัด จึงเดินไปหยิบจานแล้วตักข้าวมานั่งที่เก้าอี้ตรงข้ามเจ้านายสุดหล่อแถมยังใจดีอีกด้วย

ฉันตักอาหารใส่ลงไปในจานตัวเองอย่างประหม่า ๆ รู้สึกไม่ชินเลยที่นั่งกินข้าวกับผู้ชาย เพราะส่วนใหญ่ฉันจะกินอยู่คนเดียว

"แล้วลูกเธอให้ใครดู"จู่ ๆ คุณโดสก็เอ่ยถามขึ้นมา

"เอ่อ เทียนจ้างป้าแถวบ้านดูให้ค่ะ"ฉันตอบกลับไปแล้วก้มหน้าตักข้าวเข้าปาก

"สามีเธอไม่มาส่งเสียเลี้ยงดูเลยเหรอ"

"คือ..."

"เหอะ"คุณโดสกลั้วหัวเราะออกมาแล้วตักข้าวเข้าปาก เสียงโทรศัพท์ของเขาที่วางอยู่ใกล้มือก็ดังขึ้น เขาจึงหยิบขึ้นมา

"ไอ้เป้"คุณโดสพึมพำเบา ๆพอที่ฉันได้ยินเมื่อเห็นสายที่โทรเข้า ก่อนที่จะกดรับ.

"ว่าไง"

(คืนนี้เข้าผับหรือเปล่า)ฉันได้ยินปลายสายดังเข้ามาแว่ว ๆ

"อืม เข้าสิ..ดิวมีสอบคงจะต้องอยู่บ้านอ่านหนังสือ"คุณโดสพูดเข้าไปในสาย

(ดีเลย มีสินค้าใหม่สนใจป่ะ)

"เดี๋ยวกูเข้าไปดู ถ้าถูกใจก็...."คุณโดสพูดไม่จบประโยคส่งสายตาจ้องมาที่ฉัน จึงทำให้ฉันรีบก้มหน้าลงหลบสายตาเขา

(กูจองไว้คนหนึ่งแล้ว)ถึงฉันจะทำเป็นไม่สนใจแต่หูก็ผึ่ง แต่เอ๊ะ สินค้าที่เขาพูดถึงหมายถึงคนเหรอ ความสงสัยเริ่มเกิดขึ้น

"ถุงยางเตรียมไว้ด้วย อย่าลืมป้องกันเดี๋ยวก็พลาดอีกหรอก.."ฉันรู้สึกว่าหัวใจเต้นแรงมาก เพราะเกิดมาเพิ่งจะได้ฟังเรื่องแบบนี้

(ก็แค่ครั้งนั้นครั้งเดียวที่กูไม่ได้พกถุงยาง..มึงก็...)

"เออ ๆ แค่นี้แหละกูจะแดกข้าว"คุณโดสพูดกับเพื่อน น่าจะเพื่อนเขาแหละ พอพูดจบก็กดวางสาย เป็นจังหวะที่ฉันกินข้าวหมดและอิ่มพอดีจึงลุกขึ้นแล้วหยิบจานตัวเองเดินออกมา

ฉันเดินมาที่ครัวล้างจานเรียบร้อยแล้วก็เดินเข้าไปที่ห้องนอนคุณโดสแล้วทำความสะอาดต่อ ในขณะที่คุณโดสยังคงนั่งทานข้าวอยู่

ฉันเก็บกวาดทำความสะอาดห้องนอนรวมถึงห้องน้ำเสร็จเรียบร้อยก็เดินออกมาด้านนอก เหลือบเห็นคุณโดสนั่งเลื่อนโทรศัพท์อยู่บนโซฟา เขามองฉันที่กำลังเดินมา

"ทำด้านนอกต่อเลย"เขาหยัดกายลุกขึ้นจากโซฟา

"อาหารที่เหลือห่อกลับบ้านไปได้นะ"เขาชี้ไปที่อาหารที่ตั้งอยู่บนโต๊ะ ทำไมช่างใจดีแบบนี้นะ อาหารทั้งหมดนั้นอร่อยมากบอกเลย

"ขอบคุณนะคะ"

"แม่ฉันทำมาให้เยอะ ฉันกินไม่เคยหมดเลยสักครั้ง"คุณโดสเอ่ยขึ้นฉันเห็นเขาอมยิ้มด้วย สงสัยคงจะนึกถึงแม่ของเขา ดูคงจะรักแม่มาก

"ฉันจะเข้าไปทำงานในห้องนะ ถ้าถึงเวลาเธอก็กลับไปได้เลย"

"ค่ะ"ฉันตอบรับคุณโดสก็เดินเข้าไปในห้องนอนส่วนตัวของเขา

หลังจากฉันทำความสะอาดห้องรับแขกเสร็จก็ตักอาหารใส่ถุงเพื่อนำไปทานที่บ้านต่อมื้อเย็นฉันไม่ต้องซื้อกับข้าวแล้ว จากนั้นก็ล้างถ้วยจานให้เขาเรียบร้อย และก็ถึงเป็นเวลาเลิกงานของฉันพอดี จึงวิสาสะออกมาเลยโดยที่ไม่ได้บอกเจ้านาย ก็เขาบอกถึงเวลาก็กลับได้เลยหนิ

ฉันนั่งรถเมล์กลับ พอมาถึงก็แวะไปรับเหนือทันที เด็กน้อยเห็นฉันก็กระโดดดีใจใหญ่

"เหนืองอแงไหมคะ"ฉันเอ่ยถามป้าที่ดูแลเหนือ

"ไม่เลย เลี้ยงง่ายมาก คงจะรู้ว่าแม่จะต้องไปทำงาน"ฉันหันไปฉีกยิ้มกับเหนือ

"แล้วทำงานวันแรกเป็นอย่างไงบ้าง"ป้าพี่เลี้ยงเอ่ยถามฉันก็หันไปที่เธอ

"สบายมากเลย เจ้านายก็ใจดี นี่ยังให้กับข้าวมากินด้วย ป้าแบ่งไปนะเยอะแยะเลย"ฉันพูดพร้อมกับแบ่งอาหารไปให้ป้าพิศ

"โชคดีแล้วเทียน ขยันเข้านะเจ้านายจะได้ขึ้นเงินเดือนให้คิกคิก"ป้าพี่เลี้ยงของฉันพูดแล้วหัวเราะออกมาแบบคนอารมณ์ดี

หลังจากพูดคุยกับป้าพิศสักพัก ฉันก็ขอตัวพาเหนือเข้าห้อง ระหว่างที่ฉันอุ้มเหนือขึ้นบันได จริง ๆ แล้วเหนือเดินได้นะ แต่อาจจะเดินช้าเพราะขาเขายังสั้น ฉันจึงต้องอุ้มเวลาขึ้นลงบันได

"ตัวหนักขึ้นนะเนี่ย แม่จะอุ้มไม่ไหวแล้ว"ฉันบ่นพึมพำกับเหนือ ขณะที่เด็กน้อยหัวเราะอ้าปากกว้างจนเห็นฟันน้ำนม.

"แม่อ้วน"

"อะไรนะ ว่าแม่อ้วนเหรอ"ในขณะที่ฉันหยุดเดินแล้วเพื่อจะเอาเรื่องเหนือที่มาว่าฉันอ้วน พี่พลอยก็เดินลงบันไดมาพอดี

"ไง แม่ลูกคู่นี้เถียงอะไรกัน"พี่พลอยยกมือไปลูบหัวเหนืออย่างเอ็นดู

"เหนือบอกว่าเทียนอ้วน"

"คิก คิก"เหนือปิดปากแล้วหัวเราะออกมา

"ทำไมว่าแม่อย่างนั้นล่ะครับ แม่เหนือผอมอย่างกับไม้เสียบผีต่างหาก"พี่พลอยโน้มหน้าไปพูดกับเหนือพอพูดจบ เธอก็หอมแก้มนุ่ม ๆ ของเหนือ

"พี่พลอยอ่า"เธอหันมายิ้มให้ฉัน

"ไปทำงานกับคุณโดสเป็นไงบ้าง"พี่พลอยตบที่บ่าฉันเบา ๆ แล้วเอ่ยถาม

"คุณโดสใจดีมากเลย ไม่ถือตัวด้วย"

"อืม"พี่พลอยเปล่งเสียงออกมาในลำคอแล้วผงกหัวยิก ๆ

"ว่าแต่พี่รู้จักคุณโดสได้ยังไง พี่ทำงานที่ผับไม่ใช่เหรอ แล้วคุณโดส..."

"คุณโดสเป็นเจ้าของผับที่พี่ทำ"พี่พลอยแทรกพูดขึ้นแล้วคลี่ยิ้มให้

"แล้วก็เป็นรองประธานบริษัทอสังหาฯด้วย"

"โห เก่งจังเลยทำงานตั้งสองที่"ฉันพูดขึ้นด้วยความชื่นชม เจ้านายฉันทั้งหล่อทังใจดีและแถมยังเก่งด้วย

"ว่าแต่ เทียนยังไม่รู้เลยว่าที่ทำงานพี่อยู่ที่ไหน แล้วผับนั้นเป็นยังไง"

"ทำไมจะไปเที่ยว?"พี่พลอยย้อนถามแล้วยกยิ้มล้อฉัน ใช่สิฉันไม่ใช่คนเที่ยวกลางคืน ฉันไม่เคยออกไปไหนเลยนอกจากนอนอยู่บ้าน เกิดมาไม่เคยก้าวขาเข้าผับเลยสักครั้ง เรื่องดื่มยิ่งไม่เคยแตะ

"แหม่พี่ก็รู้ว่าเทียนไม่ไปหรอก.. เทียนก็แค่ถามดูเฉย ๆ"

"แกรู้จักผับ kaiไหม...ไม่น่าถามแกคงไม่รู้จักหรอก ฮ่า ๆ"

"ผับ kai ?"ฉันพึมพำเบา ๆ ผับ kai เป็นผับที่พี่หอมเคยทำงานที่นั้นหนิ..

???????????