บทที่ 4 คนที่ตามหามานาน...

“จะว่าใครก็ต้องมีหลักฐานนะ... มาปรักปรำแบบนี้ได้ไง?” กระทิงเหยียดยิ้มหัวเราะ ก่อนจะกอดอกมองหน้าหญิงสาวนิ่ง นัยน์ตาสีเข้มแพรวพราวจนหญิงสาวถอยหลังหนีไปก้าวหนึ่ง

“สายตาคุณไง! คุณเลิกมองมิแบบนี้สักที! มิเดือดร้อนมานะ คุณไม่ช่วยแล้วคุณยังจะมารังแกกันอีก!” กลัวก็กลัวแต่ด้วยความเป็นคนปากไวอยู่แล้วจึงโพล่งออกไป

“ฉันมีเวลาอีกสิบนาทีก่อนจะประชุม... ฉันจะให้เธอนั่งคิดอยู่ที่นี่พร้อมอาหารของเธอและของไอ้ตัวอ้วนนั่น หรือเธออยากจะไปอาบน้ำนอนที่ห้องพักด้านหลังก็ได้ เตียงนั้นของฉันเอง”

“ไม่! มิจะกินแค่ข้าว! มิกิกินแต่อาหารเปียกไม่กินอาหารเม็ด”

“ได้... เธออยากได้อะไรก็บอกไอ้ยักษ์หน้าห้องเอา”

“ถ้าคุณไม่กวนประสาทให้มิสติแตก ป่านนี้มิก็ได้กลับบ้านแล้ว!” กระทิงถอนหายใจ ก่อนจะยื่นโทรศัพท์ที่เป็นของ

หญิงสาวคืนไปให้

“ไอ้พี่ชายเฮงซวยของเธอมันฝากบอกไว้ว่าถ้าเธอตั้งสติได้ก็โทรกลับไปหามันด้วย...” สิ่งที่เขาพูดและท่าทีหมุนตัวจะเดินออกจากห้องทำให้หญิงสาวเดินไปขวางหน้าเขาเอาไว้

“จะ... จริงเหรอคะ”

“ฉันไม่ใช่คนดี... แต่ฉันก็ไม่เคยโกหกใคร” ใบหน้าคมคายที่ก้มลงมาใกล้จนเธอได้กลิ่นน้ำหอมที่ติดกายของเขา มิรินตา

หัวใจเต้นระรัวแรง... กลิ่นแบบนี้เหมือนคืนนั้นเลย

“คุยกับมันเสร็จแล้วก็รอฉันอยู่ที่นี่... ถ้าเธอไม่โอเค จะไม่เริ่มเรื่องของเรา... ฉันก็จะเป็นคนไปส่งเธอเอง” ความห่วงใยฉายชัดออกมาจากดวงตาคมเข้มที่เธอสบตาอยู่

“คุณจะมาห่วงฉันทำไม... ฉันเป็นน้องสาวของคนที่ทำร้ายคุณนะ” เมื่อโดนเขาต้อนมาก ๆ มิรินตาก็พูดประโยคโง่ ๆ ออกมาทั้งที่ก่อนหน้านี้ก็บอกเองว่าพี่ชายเธอไม่ผิดและไม่ได้ตั้งใจ

“เธอต้องมองฉันใหม่นะ” หญิงสาวทิ้งตัวนั่งลงที่โซฟากลางห้องทันทีที่เขาเดินพ้นประตูห้องไป สักพักมีเสียงเปิดประตูดังขึ้นเธอก็ยืดกายหลังตรงไม่กล้าหันไปมอง

“คุณอยากได้อาหารแมวแบบไหนพอจะมีรูปภาพไหม ผมได้ออกไปซื้อให้” เสียงเข้มเอ่ยขึ้นทำให้หญิงสาวเหลือบตาไปมอง แต่พอเห็นเป็นชายร่างสูงที่ความสูงมากกว่าผู้ชายที่บอกให้เธอรอเขาอยู่ที่นี่ ความหวาดกลัวก็เกาะกุมจิตใจอีกครั้ง

“งั้นผมจะซื้อมาให้หมดแล้วกัน และคุณไม่ต้องกลัวผม... ถ้านายไม่สั่งให้ผมฆ่าคุณ ผมก็จะไม่ทำแม้จะอยากทำก็ตาม”

ร่างบางสั่นเทาพร้อมกับลมหายใจที่ติดขัด หัวใจเธอแทบกระดอนออกจากอกเมื่อเห็นว่าที่เอวเขาเหน็บอะไรไว้

‘ยักษ์’ มองหญิงสาวร่างบางด้วยแววตาไม่ไว้ใจ คืนนั้นที่เจ้านายโดนมอมยา ตัวเขาเองไม่อยู่เพราะต้องไปทำธุระแทนนายที่กาสิโนอีกที่ กว่าเขาจะกลับมาก็บ่ายอีกวัน และเขานี่แหละ! เป็นคนไปปลุกเจ้านาย!!

หามานานอยากจะล้างแค้น! ผู้หญิงตรงหน้าคือน้องสาวของคนที่วางยาทำร้ายเจ้านายของเขา เขาก็ยิ่งอยากจะจัดการให้สิ้นซาก แต่ดูเหมือนนายเขายังอยากจะแก้แค้นอยู่

ไม่เช่นนั้นเขาคงจับผู้หญิงคนนี้ไปนั่งยางที่ไหนสักที่หนึ่งแล้ว…