บทที่3

“เธอแน่ใจเหรอไอรดาว่าจะยอมทำทุกอย่างตามที่ฉันสั่งจริงๆ” ดวงตาคมกริบสีดำสนิทเริ่มที่จะฉายแววความพึงพอใจเล็กๆ ออกมาทันทีที่ใบหน้าอ่อนหวานพยักขึ้นลงช้าๆ อย่างตั้งใจ

“ถ้าอย่างนั้น...จูบฉันสิไอรดา! เผื่อว่าฉันอาจจะมีอารมณ์ลงไปช่วยไอ้แมวบ้าๆ นั่นตามคำขอร้องของเธอ!!” ไอรดาเบิกตากว้างด้วยความตกใจกับคำสั่งที่เพิ่งจะได้ยิน เธอจ้องมองคนที่กำลังยิ้มเยาะกันอย่างอารมณ์ดีสลับกับลูกแมวตัวน้อยที่น่าสงสารไปมาเหมือนกำลังชั่งน้ำหนักว่าหนึ่งชีวิตน้อยๆ กับจูบแรกของตัวเองนั้นอะไรที่สำคัญและควรค่าต่อการแลกมากกว่ากัน

“ถ้าอย่างนั้น...จูบฉันสิไอรดา! เผื่อว่าฉันอาจจะมีอารมณ์ลงไปช่วยไอ้แมวบ้าๆ นั่นตามคำขอร้องของเธอ!!” ไอรดาเบิกตากว้างด้วยความตกใจกับคำสั่งที่เพิ่งจะได้ยิน เธอจ้องมองคนที่กำลังยิ้มเยาะกันอย่างอารมณ์ดีสลับกับลูกแมวตัวน้อยที่น่าสงสารไปมาเหมือนกำลังชั่งน้ำหนักว่าหนึ่งชีวิตน้อยๆ กับจูบแรกของตัวเองนั้นอะไรที่สำคัญและควรค่าต่อการแลกมากกว่ากัน

“ให้ไอทำอย่างอื่นแทนได้ไหมคะคุณพี คือว่าไอไม่เคย...” จะบอกเขาอย่างไรดีว่าเธอไม่เคยจูบ จึงไม่รู้ด้วยว่าตัวเองควรต้องเริ่มต้นจากจุดไหนก่อนดี ด้วยความอายไอรดาจึงได้แต่เงียบนิ่งไปเพราะไม่กล้าพอที่จะบอกด้วยรู้ว่าเขาคงหัวเราะกันแน่ๆ

“ไม่ได้! ถ้าเธอไม่จูบ ฉันว่าเราก็ปล่อยให้ไอ้แมวหน้าโง่นั่นตายไปเถอะ เธอจะต้องห่วงอะไรเล่า มันก็แค่ลูกแมวตัวน้อยๆ ตัวหนึ่งเท่านั้นเอง อีกเดี๋ยวพอน้ำขึ้นคลื่นทะเลก็จะสูงตามไปด้วย ถึงเวลานั้นมันก็คงจะถูกคลื่นซัดแล้วก็คงตาย...”

“พอค่ะ! พอแล้ว ไอยอมแล้วก็ได้ค่ะ แค่จูบเดียวเท่านั้นใช่ไหมคะที่คุณพีต้องการ” ด้วยรู้ดีว่าไอรดาเป็นคนรักสัตว์มากแค่ไหนคนเจ้าเล่ห์จึงได้แต่ยิ้มก่อนจะยักไหล่เบาๆ ส่งกลับไปให้ เฝ้ารออยู่ไม่นานใบหน้าอ่อนหวานก็ค่อยๆ โน้มเข้ามาใกล้แต่ยังไม่ทันที่อีกฝ่ายจะทำอะไรเธอกลับหยุดชะงักไปเสียก่อน

“ทำไม! หรือจะเปลี่ยนใจ...”

“ปะ...เปล่าค่ะ แต่คุณพีช่วยหลับตาก่อนได้ไหมคะ” ครั้นจะบอกกับเขาว่าอายแสนอายเหลือเกินที่ต้องมาข่มใจทำอะไรแบบนี้ก็ไม่กล้า เธอรู้ว่าถ้าขืนบอกออกไปแบบนั้นอีกฝ่ายจะยิ่งชอบใจและไม่ยอมทำตามคำขอร้องกันง่ายๆ แน่ เพราะนั่นแหละมันที่มันคือนิสัยอันร้ายกาจอย่าได้บอกใครชองผู้ชายชื่อชลพี!!

“ไม่เอา ฉันชอบลืมตามากกว่าเวลาจูบกับใครสักคน มันเร้าใจดี เร็วๆ เข้าสิ น้ำเริ่มจะขึ้นแล้วนะไอ รู้ไหมว่าถ้ายิ่งเธอช้ามากเท่าไหร่...ไอ้แมวนั่นก็ยิ่งมีโอกาสรอดน้อยมากขึ้นเท่านั้น” ไอรดาพยักหน้าเล็กๆ อย่างจำนนก่อนหญิงสาวจะค่อยๆ เขย่งเท้าขึ้นไปพร้อมๆ กับใบหน้าหวานที่เลื่อนเข้าไปใกล้ ไม่นานริมฝีปากอวบอิ่มก็สัมผัสกับริมฝีปากหนาของคนใจร้าย กลิ่นหอมหวานรัญจวนใจที่ลอยฟุ่งอยู่ใกล้ริมฝีปากทำเอาชลพีร้อนไปทั้งตัว

ผู้หญิงบ้านี่...ทำเครื่องเขาติดซะแล้ว!!

แต่ยังไม่ทันที่ชายหนุ่มจะเริ่มขยับริมฝีปากหรือทำอะไรอย่างที่ใจกำลังคิดอยู่นั่นแม่ตัวดีก็กลับเป็นฝ่ายผละตัวถอยห่างออกไปเสียก่อนพร้อมๆ กับคำถามที่เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่สั่นเทา

“อะ...ไอทำตามที่คุณพีสั่งแล้วนะคะ” หญิงสาวว่าพร้อมทั้งก้มหน้าลงทันทีที่พูดจบ อายจนไม่รู้จะกล้าเงยหน้ามองเขาได้ยังไงกันในเมื่อเธอเพิ่งทำเรื่องน่าอับอายออกไป

“ทำแล้ว!! ทำบ้าอะไรของเธอ!!” ทว่าเสียงของคนเอาแต่ใจที่ตวาดกลับมานั้นทำเอาร่างบอบบางสะดุ้งด้วยความตกใจ“กะ...ก็จูบไงคะ” คนอะไรหน้าไม่อายที่สุดเลย ทั้งๆ ที่เขาก็น่าจะรู้อยู่แก่ใจยังจะมีหน้ามาถามกันอยู่ได้ หรือเขาไม่รู้เลยว่าตอนนี้เธออับอายจนแทบอยากจะแทรกแผ่นดินหนีแค่ไหนน่ะ แค่ต้องมาเสียจูบแรกให้คนใจร้ายนิสัยเสียอย่างเขามันก็แย่มากพออยู่แล้ว แถมมันยังเป็นจูบแรกที่เธอเป็นคนเริ่มก่อนอีกด้วย!