4

Chapter 4

“คุณตะวัน” ขวัญจิราร้องเสียงหลง เมื่อเขาแบะขาเธอให้อ้าออก แล้วสอดไข่สั่นเข้าไปในช่องทางรัก

“เธอต้องเสียวมากเชื่อสิ” เขายิ้มเจ้าเล่ห์ กดรีโมทไข่สั่น ร่างเล็กถึงกับสั่นเกร็งร่อนสะโพกเหนือพื้นอย่างเสียอาการ

“อ๊า คุณตะวันคะ”

“ของเล่นชิ้นต่อไป” เขาชูไวเบรเตอร์แท่งจ่อที่ติ่งสีสด ความสั่นสะเทือนของเจ้าตัวร้าย สั่นแรงกว่าเจ้าไข่สั่น

ขวัญจิราเสียวจนหน้าเบี้ยวยิ่งทำให้ตะวันชอบใจ เขาอยากจะมีผู้หญิงเล่นของเล่นสุดเสียวแบบนี้กับเขานานแล้ว แต่ผู้หญิงที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเขา เอาไม่มันสักคน เลยพาลไม่อยากทำอะไรแบบนี้

“อ๊า คุณตะวัน ขวัญไม่ไหว ขวัญเสียว” ขวัญจิราเด้งสะโพกเด้าลม มันเสียดเสียวขึ้นสมอง จนต้องร้องครางดังลั่น มือจิกโต๊ะไม้แน่น

“อา….เสียงร่าน ๆ นี่ ฟังแล้วได้อารมณ์จัง” เขากดเข้าร่องสวาท กดให้จมร่องแล้วดันออก ขวัญจิราเสียวจนน้ำหวานหลั่งไหล ตะวันยิ่งจุ่มจ้วงเจ้าตัวร้ายเข้าด้านใน

“อ๊า คุณตะวันขา เสียว ซี๊ดดด ขวัญไม่ไหว” ร่างเล็กสั่นระริก เสียวจนเด้าลมรัว ๆ

“ถ้าใส่เข้าไปสองอัน มันคงเสียวพิลึก เธอว่าไหม?”

“ไม่เอาค่ะ คุณตะวันอย่าทำนะคะ” ขวัญจิราห้ามน้ำหูน้ำตาไหล มันทั้งเสียวทั้งกลัว แต่ตะวันกลับไม่ฟังเขาหยิบดิลโด้ไซส์ใหญ่ดันเข้าด้านหลัง ขวัญจิราตาเหลือกลอยริมฝีปากอิ่มอ้าออก ขวัญจิราไม่คิดเลยว่าผู้ชายที่แสดงออกต่อหน้าทุกคน อบอุ่นน่ารักกันเอง จะมีมุมด้านมืดแบบนี้

“เธอเสียว” เขาหัวเราะพอใจแล้วดึงไข่สั่น กว่าเขาจะดึงมันออกเธอก็เสียวระทวยจนแทบทนไม่ได้ เขาทั้งกดทั้งคลึง สนุกกับการเขี่ยขยี้โดนจุดเสียวซ้ำ ๆ

“อ๊า”

“ลงมากระแทกฉันสิขวัญจิรา” ตะวันนั่งลงเก้าอี้

“คุณตะวันเอามันออกจากก้นขวัญได้ไหมคะ?”

“ห้ามเอาออก เธอต้องเสียบมันเอาไว้ห้ามให้มันหลุด”

“คุณตะวันคะ”

“อย่าดื้อ” ขวัญจิราถูกดึงลงมานั่งคล่อมบนตักของตะวัน “นั่งลง”

“ค่ะ” ขวัญจิราพยักหน้าทำตามคำสั่ง เธอไม่มีสิทธิ์คำสั่งเขา ต่อให้อยากทำ เธอก็ทำไม่ได้แน่นอน

“คุณตะวัน อื้อ” ขวัญจิรากัดปากตัวเองดันแก่นกายเข้าไปในช่องทางรักของตัวเอง ความคับแน่นทำเอาหญิงสาวต้องจิกเล็กลงบนบ่า

ช่องด้านหน้าด้านหลังถูกสอดใส่จนแคบแน่น ดิลโด้แท่งใหญ่ไม่ได้อยู่นิ่ง แต่ควงสว่านหมุน ขวัญจิราเสียวจนกายสั่นสะท้าน หัวนมสีหวานแข็งเป็นตุ่มไต

“อา…เสียวสุด ๆ” ตะวันจับสะโพกขวัญจิราโยกขึ้นลง

“อ๊า ขวัญเสียวจัง” ขวัญจิราครางเสียวจับบ่าหนาแน่นแล้วขยับสะโพกขึ้นลง ยิ่งกระทำก็ยิ่งเสียว

“ทำเองมันเสียวแบบนี้แหละขวัญจิรา” ตะวันก้มดูดยอดสีหวานที่ทรวงอกขวัญจิรา พร้อมกับเด้งสะโพกสวนสู้

“อ๊า” ขวัญจิรากระแทกตัว สะโพกเล็กเด้งใส่ท่อนเนื้อใหญ่ ยิ่งทำยิ่งเสียดเสียว ยิ่งทำยิ่งรู้สึกดี

ปึก! ปึก! ปึก!

กลีบสาวสีหวานโอบรัดท่อนเนื้อ ยิ่งหญิงสาวเคลื่อนกายถี่รัว จุดเชื่อมต่อของทั้งสองก็เหมือนกระบอกลูกสูบที่กำลังทำงาน

“อ๊า เสียวฉันทนไม่ไหวแล้วขวัญจิรา”

“ขวัญก็ไม่ไหวแล้วค่ะ” ช่องทางรักคับแน่นถูกถมเติมเต็มครั้งแล้วครั้งเล่า ขวัญจิรากระแทกเน้น โจ้นจ้วงรุนแรง ตะวันลิ้นกับเต้าสวย ยิ่งเจ้าหล่อนขยับร่างกายถี่รัว ร่างกายของเธอก็ยิ่งเสียดเสียวขึ้นสมอง “อ๊า….”

“อ๊า” หญิงสาวโยกกายพลิ้วไหวราวกับผีเสื้อกำลังเต้นระบำ เธอโจ้นจ้วงกระทั้นรัว ๆ ส่งตัวเองถึงฝั่งฝัน

เพียงไม่นานร่างบอบบางก็กระตุกเกร็ง หอบหายใจรัว ๆ ซุกหน้ากับอกแกร่ง พร้อมกับตะวันที่จับเอวเล็กอุ้มขึ้นในท่าลิงอุ้มแตง กระแทกกระทั้นถี่รัวตามแรงอารมณ์ ก่อนจะครางเสียวร่างกระตุกเกร็ง ปล่อยลาวาขาวขุ่นเข้าไปในกายหญิงสาวทุกหยดหยาด

“พอแล้วค่ะ พอแล้ว”

“พออะไร ฉันยังไม่หนำใจ อย่าใจเสาะไปหน่อยเลย”

———-

“งานเป็นไงบ้างตะวัน” ฉลามเอ่ยถามลูกชายขณะเดินไปที่ลิฟต์พร้อมภรรยา

“ก็ดีครับพ่อครับ ไม่มีอะไรน่าห่วง”

“แล้วพวกบ่อนกับค้าอาวุธมีอะไรน่าห่วงไหม?”

“ทุกอย่างปกติดีครับพ่อ ไอ้พันแสงก็ให้ลูกน้องไปช่วยดูแล ทุกอย่างปกติดี”

“ได้ยินแบบนี้พ่อก็เบาใจ แล้วพันแสงเข้ามาช่วยที่บริษัทหรือเปล่า?”

“รายนั้นมาประจำแต่หลัง ๆ ไม่ค่อยมาเพราะชบาท้องโตแล้ว ส่วนจันทร์ฉายก็เพิ่งคลอดลูกคนที่สอง ไอ้ช้างติดจันทร์แจ ช่วงนี้สองคนนั่นเอาแต่วุ่นวายกับลูกกับเมีย”

“คนมีลูกมีเมียก็แบบนี้แหละ ตะวันล่ะเมื่อไหร่จะมีกับเขา” ฉลามล้วงกระเป๋าแล้วใช้มืออีกข้างโอบบ่าเล็กภรรยาให้เดินไปที่ลิฟต์

“ยังไม่อยากมีครับ” ตะวันว่าแล้วกดลิฟต์ คุณหญิงพิมพ์รดามองลูกชายแล้วยิ้มอย่างเอ็นดู

“ไม่ใช่ไม่มีใครเอาเหรอลูก?” คำพูดของมารดาจี้หัวใจของเขาอย่างจัง

“เปล่านะแม่ ผมมีคนเอา แต่ผมยังไม่สนใจใคร” ทั้งสามเดินเข้าไปในลิฟต์

“อ้าวหนูขวัญ” ฉลามเอ่ยทักทายเมื่อเห็นหญิงสาวร่างระหงในชุดแสนเชยวิ่งตรงมาที่ลิฟต์ เธอหอบหิ้วข้าวของพะรุงพะรังมาด้วย

‘เสื้อผ้าเฉิ่มเชยเสียจริงมาเขาค่อนขอดในใจ

“สวัสดีค่ะท่านประธาน สวัสดีดีคุณหญิงพิมพ์รดา สวัสดีค่ะคุณตะวัน”

“สวัสดีจ้ะ มา ๆ เรากำลังขึ้นไปข้างบนพอดี” ฉลามเอ่ยอย่างเอ็นดู เขารู้จักขวัญจิราดี ขวัญจิราเป็นเด็กเรียนเด็กดี เรียนเก่ง ขยันทำงานเป็นที่สุด พนักงานคนอื่น ๆ ในแผนกต่างชอบขวัญจิรา พูดชมให้เขาได้ยินบ่อย ๆ

“ค่ะ” ขวัญจิรารีบแทรกตัวเข้าไปด้านใน เธอมองหน้าตะวันเพียงเล็กน้อย ก่อนจะก้มหน้ามองมือตัวเอง ตะวันทำเหมือนไม่รู้จักเธอ เธอเองก็ควรทำตัวนิ่ง ๆ เหมือนกัน

พอลิฟต์เปิดออกขวัญจิราก็รีบถือข้าวของของตัวเองไปที่โต๊ะทำงาน ตลอดทั้งวันเธอทำงานอย่างตั้งใจ รองประธานหนุ่มทำงานเสร็จก็ออกมาเล่นพูดคุยกับพนักงานแต่ล่ะแผนกบ้าง เขามองไปที่ขวัญจิรา แต่เธอก็นิ่งทำเป็นไม่สนใจ

“ขวัญ พี่มีมะม่วงดองมาฝาก” ชรัณวางถุงมะม่วงดองลงบนโต๊ะ

“น่ากินจังค่ะ”

“ฝีมือแม่พี่ น่าอร่อยใช่ไหมล่ะ?” ชรัณหัวเราะ

“ค่ะ น่ากินมาก ขวัญของชิมชิ้นหนึ่งค่ะ”

“จะกินกี่ชิ้นก็ได้ พี่ตั้งใจเอามาฝากขวัญ”

“ค่ะ” ขวัญจิราแกะมะม่วงดองจิ้มพริกเกลือ พอเอาเข้าปากหญิงสาวก็ตาโต เมื่อรสชาติมะม่วงจิ้มพริกเกลืออร่อยถูกใจ

“หูย อร่อยจังค่ะ”

“ฝีมือคุณละอออร อร่อยเลิศอยู่แล้ว”

“ค่ะ” ขวัญจิรายิ้มจนเห็นฟันเรียงสวย มันช่างขัดสายตารองประธานหนุ่มอย่างตะวันเสียจริง เขากำมือตัวเองเบา ๆ แล้วเดินเข้าไปในห้องทำงาน

“ขวัญจ้ะ”

“คะ พี่มาตา”

“คุณตะวันเรียกพบน่ะ”

“มีเรื่องอะไรหรือเปล่าคะ?” ขวัญจิราหน้าตาตื่น ก่อนมาทำงานเธอก็โดนเขาเล่นงานไปหลายยกแล้ว ถ้าโดนอีกเธอต้องแย่แน่ ๆ เลย

“คงไม่มีอะไรหรอก น่าจะเป็นเรื่องงานแหละ”

“ค่ะ” ขวัญจิราพนักหน้าแล้วลุกขึ้นเดินไปที่ห้องทำงานของตะวัน