ตอนที่ 4 : ตรวจสอบธาตุ

4

ตรวจสอบธาตุ

เมื่อมาถึงห้องหนังสือแล้วท่านพ่อก็ขอกให้ผมนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงาน สักพักท่านพ่อก็ออกมาพร้อมกับกล่องอยู่กล่องใบหนึ่งในกล่องนั้นมีลูกแก้วสีประหลาดๆอยู่หลายลูก ซึ่งลูกแก้วเหล่านั้นทำให้ผมสนใจไม่น้อยเลยทีเดียว

"มาแล้วลูกพ่อ"

ท่านพ่อบอกผม พร้อมกับวางกล่องลง แล้วท่านพ่อก็หยิบลูกแก้วหลากหลายสีนั้นออกมาวางตรงหน้าผม

"ท่านพ่อนี้คืออะไรหรือขอรับ?"

ผมทำหน้างงแล้วถามท่านพ่อ ท่านพ่อมองหน้าผมแล้วตอบผมพร้อมกับยิ้ม

"ก็พ่อเอา ลูกแก้วตรวจสอบธาตุมาให้ลูกตรวจสอบน่ะ คนส่วนใหญ่เขาจะตรวจสอบธาตุตอนอายุครบเจ็ดปีเพราะจะเป็นวัยที่ธาตุในตัวจะคงที่แล้ว แต่พ่อเห็นว่าเจ้าอยากเรียนเวทย์ พ่อก็เลยเอามาให้เจ้าทดสอบก่อนเรียนหน่ะสิ"

"อ๋อ..."

ผมทำหน้าเข้าใจพร้อมกับพยักหน้า

"เอาล่ะเรามาเริ่มกันเลยดีกว่า"

"แล้วข้าต้องทำอย่างไรหรือขอรับท่านพ่อ?"

ผมถามท่านพ่อ ก่อนท่านพ่อจะอุทานขึ้นมา

"อ๊ะจริงสิ พ่อยังไม่ได้สอนเจ้าเรื่องควบคุมและปล่อยพลังเวทย์เลยหนิ"

ท่านพ่อเอ่ยก่อนที่จะไปหยิบหนังสือออกมายื่นให้ผม

"หนังสือ 'การควบคุมพลังเวทย์' นี่อะไรกันขอรับท่านพ่อ?"

ผมถาม และเงยหน้าขึ้นมองท่านะพ่อ

"เจ้าก็ลองเปิดดูทบแรกสิ แล้วลองทำดู"

ท่านพ่อกล่าวตอบ แล้วผมก็เปิดอ่านบทแรก

"บทที่หนึ่ง พื้นฐานการควบคุมพลังเวทย์ พลังเวทย์เป็นพลังที่อยู่ในตัวของทุกคน เริ่มแรกต้องสัมผัสพลังภายในตัวก่อน"

ผมอ่านแล้วทดลองจับสัมผัสพลังงานโดยการตั้งสมาธิ สักพักผมก็รู้สึกถึงพลังงานระรอกหนึ่งกำลังวิ่งอยู่ภายในตัวผม พอผมลืมตาขึ้น ผมก็เห็นท่านพ่อมองอยู่แล้วท่านพ่อก็ทำหน้าอึ้งๆผมจึงถามท่านพ่อ

"ท่านพ่อมีอะไรหรือขอรับ?"

ผมงงกับสีหน้าของท่านพ่อมาก สักพักท่านพ่อก็เปลี่ยนสีหน้ากลับมาเป็นเหมือนเดิม

"ละ... ลูกทำได้อย่างไรหน่ะ ลูกรู้หรือไม่ว่าคนอื่นเขาต้องฝึกกันนานขนาดไหน"

ท่านพ่อกล่าวกับผม

"ฝึกอะไรหรือขอรับท่านพ่อ ลูกไม่เข้าใจ?"

ผมตอบท่านพ่อ ท่านพ่อกระแอมไอครั้งหนึ่งแล้วตอบผม

"ก็ฝึกควบคุมเวทย์หน่ะสิ ลูกรู้ไหมพ่อต้องฝึกควบคุมตั้งหนึ่งปี คนเขาก็เรียกพ่อว่าเก่งแล้ว แม้แต่คนที่เก่งที่สุดในแค้วนยังใช้เวลาตั้งแปดเดือน เจ้ารู้หรือไม่ แต่ดูเจ้าสิ เจ้าใช้เวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมง โอยย พ่อจะเป็นลม ลูกพ่อ ทำไมเจ้าถึงเป็นอัจฉริยะถึงเพียงนี้นะ ภายพากหน้าเจ้าจะต้องเป็นใหญ่แน่เลยลูกพ่อ ฮ่าๆ พ่อภูมิใจในตัวเจ้าจริงอี้ฟาน ฮ่าๆ"

ท่านพ่อตอบแล้วก็หัวเราะ พอผมได้ฟังแล้วผมก็ตกใจ นี้มันเรื่องจริงงั้นเหรอ โอ้ววมายก๊อด นี่ผมต้องขอบคุณคุณพระเจ้าอีกแล้วใช่ไหมเนี่ย!

"จริงหรือขอรับท่านพ่อ?" ผมถาม

"จริงสิ ลูกพ่อเจ้าต้องตั้งใจฝึกฝนนะรู้หรือไม่ เอาล่ะ มาตรวจสอบธาตุของเจ้ากันเลยดีกว่า"

ท่านพ่อตอบผม เท่าที่ผมเดานะจากที่ท่านพ่อให้ผมฝึกควบคุมพลังมาแสดงว่าจะให้ผมปล่อยพลังเข้าไปในลูกแก้วพวกนี้สินะ

"ท่านจะให้ข้าควบคุมและปล่อยพลังเข้าไปในลูกแก้วพวกนี้หรือขอรับ" ผมถาม

"โอ้ เจ้าเดาได้ถูกลูกรัก พ่อจะให้เจ้าค่อยๆปล่อยพลังเข้าไปในลูกแก้วแต่ละลูก แบบนั้นแหล่ะ ค่อยๆนะลูก"

ในขณะที่ท่านพ่อบอกผมก็ค่อยๆรวบรวมพลังที่ผมสัมผัสได้ ค่อยๆปล่อยเข้าไปในลูกแก้วลูกแรกที่มีสีน้ำตาลและด้านในมีรูปเหมือนดิน ผมคิกว่ามันน่าจะเป็นธาตุดินพอผมปล่อยพลังเวทย์เข้าไป ลูกแก้วก็เปล่งแสงขึ้นเรื่อยๆเป็นสีขาวจนผมต้องหลับตา

"ท่านพ่อ นี่มันหมายความว่าอย่างไรขอรับ?"

ผมถามท่านพ่อหลังจากที่แสงหายไป

"โอ้... ลูกพ่อเจ้ามีธาตุดินบริสุทธิ์แบ่งตามความสว่างถ้าสว่างจนเป็นสีขาวแสดงว่าเป็นธาตุบริสุทธิ์ พระเจ้า เจ้าทำให้พ่อตกใจอีกแล้วเจ้ารู้หรือไม่ว่าคนที่มีธาตุบริสุทธิ์ จะสามารถร่ายเวทย์โดยที่ไม่ต้องคำกล่าวเลย แค่คิดก็สามารถที่จะทำได้เลยนะเจ้ารู้หรือไม่ ทั้งแค้วนมีแค่ร้อยกว่าคนเท่านั้นที่มีธาตุบริสุทธิ์ แล้วทั้งหมดนั้นก็คือผู้ปกครอง หรือผู้ที่มีตำแหน่งใหญ่โตทั้งนั้น แต่ก็มีแต่แม่ของเจ้าเท่านั้นแหล่ะ ที่มีธาตุ น้ำ และ ไม้ บริสุทธิ์ นั่นก็หมายความว่าแม่เจ้าเป็นอัจฉริยะในรอบห้าร้อยปีแล้วนะ"

「โอ้ว ขนาดนั้นเชียว」

ผมคิด

"จริงหรือขอรับท่านพ่อ"

"จริงสิลูกพ่อ ไหนเจ้าลองตรวจสอบธาตุต่อไปดูสิ"

ท่านพ่อกล่าวกับผมแล้วผมก็เลยส่งพลังไปยังลูกแก้วลูกต่อไป อ๊ะ ลูกนี้มีรูปเกล็ดหิมะด้วยแหะ สงสัยจะเป็นธาตุน้ำแข็งแน่ๆ พอผมส่งพลังเข้าไป ลูกแก้วก็เปล่งแสงเหมือนเดิมอีก ต่อมาผมก็ส่งพลังเวทย์ไปยังลูกแก้วอีกลูกลูกนี้มีรูปเหมือนเปลวเพลิงเลยแหะ ต่อมาแสงก็พลันเปล่งแสงขึ้นอีก จนผมส่งพลังใส่ลูกแก้วครบทั้งสิบลูก ทุกลูกต่างก็เปล่งแสงจนเป็นสีขาวด้วยกันหมด งั้นก็แสดงว่าผมโคตรเทพเลยสิเนี่ย โหยย นี่ผมมีทุกธาตุเลยทุกคน หล่อแล้วยังเก่งอีก ฮ่าๆ (ไม่ค่อยจะขี้โม้เล้ยย) พอผมตรวจสอบเสร็จ ผมก็มองท่านพ่อ ซึ่งตอนนี้ท่านพ่อของผมเอ๋อกินไปแล้ว พอเห็นดังนั้นผมเลยเรียกท่านพ่อ

"ท่านพ่อ ท่านพ่อขอรับ ได้ยินข้าหรือไม่ขอรับ"

"อ่ะ... เอ่อ ห หะ เจ้าว่าอย่างไรลูกพ่อ"

"ทำไมท่านพ่อดูเหม่อๆเล่าขอรับ ข้าเรียกท่านตั้งนานหน่ะ"

ว่าจบ ผมก็ปีนขึ้นไปนั่งตักท่านพ่อ

"เอ่อ ล ลูกพ่อ เจ้าทำให้พ่อทึ่งอีกแล้ว เจ้ารู้หรือไม่ ดูสิ เจ้ามีธาตุบริสุทธิ์แถมยังมีครบทุกธาตุอีก นี่เจ้ายังเป็นมนุษย์อยู่หรือไม่ เจ้าทำให้พ่อหัวใจจะวาย เจ้าเป็นอัจฉริยะมากเลยนะลูกพ่อ ฮ่าๆสมกับที่เป็นลูกพ่อจริงๆ"

"ข้ายังเป็นมนุษย์ขอรับ แล้วท่านพ่อจะให้ข้าเรียนเวทย์ได้หรือยังขอรับ?"

ท่านพ่อยิ้ม และกล่าวตอบ

"ได้สิลูกพ่อ แต่พ่ออยากให้เจ้ารออีกสักปีสองปีดีหรือไม่ ให้เจ้าฝึกควบคุมพลังเวทย์ในตัวเจ้าให้ดีก่อน พ่อมีพี่ชายร่วมสาบานอยู่คนหนึ่งเป็นคนที่เก่งมาก เดี๋ยวพ่อจะตามพี่ชายของพ่อมาสอนเจ้าเอง เจ้าจะได้รู้จักท่านลุงของเจ้าด้วยไง ดีไหม"

อีกสองปีอย่างนั้นหรือก็ดีเหมือนกันนะอยากจะใช้ชีวิตเป็นเด็กบ้างเหมือนกัน โลกก่อนผมก็ไม่ได้พักเลยจนเกิดเหตุการณ์แบบนั้นขึ้น แม่ครับผมคิดถึงแม่นะ แต่ตอนนี้ผมมีพ่อและแม่และมีครอบครัวที่อบอุ่น แม่ไม่ต้องห่วงนะครับ ผมมองหน้าท่านพ่อในโลกนี้ของผมแล้วก็กอดท่านเบาๆ

"ได้สิรับท่านพ่อ ลูกจะฝึกฝนตัวเองอีกสองปีลูกจะได้เรียนจริงๆใช่ไหมขอรับ"

ผมถาม ท่านพ่อยกแขนขึ้นมากอดผมเบาๆ

"แน่นอนลูกพ่อ พ่อจะให้เจ้าเรียนเวทย์กับครูที่ดีที่สุดในแคว้นหาน"

"จริงหรือขอรับท่านพ่อ ข้าจะทำให้ดีที่สุดเลยขอรับ"

พอผมพูดเสร็จ ท่านพ่อก็ยิ้มแล้วลูบหัวผม