บทย่อ
ผมโชคดีที่ตายแล้วพระเจ้าเปย์ให้มาเกิดใหม่ในต่างโลกพร้อมกับพรอีกสามข้อ ใครจะรู้ว่าผมเกิดมาสวย?จนคนอื่นๆต่างมาหลงรักผมเยอะแยะกันเช่นนี้ งานนี้จะขอตั้งฮาเร็มเป็นของตัวเองบ้างล่ะ (นิยายเรื่องนี้เป็นฮาเร็ม)
ตอนที่ 1 : ปฐมบท
1
ปฐมบท
ตอนนี้ร่างของผมกำลังดิ่งลงจากดาดฟ้าของตึกโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง ดิ่งลงด้วยความเร็วสูงสุด เสียงหวีดหวิวของสายลมที่พัดขึ้นมาตีเข้ากับร้างกายนั้นทำให้ผมแสบร้อนไปหมด แต่นั้นก็ไม่สำคัญ เพราะอะไรน่ะเหรอ ...
ไม่กี่วันก่อน
"เจ้าหน้าที่ X (ชื่อย่อที่ถูกเรียกแทนชื่อจริง) คุณได้รับภารกิจให้ไปจับผู้ร้ายหนีข้ามประเทศ ผมขอให้คุณโชคดี"
เสียงของผู้บังคับบัญชาสั่งกับหัวหน้าหน่วยพิเศษของเอฟบีไอ เพราะเขาเพิ่งจะได้ข้อสรุปมาว่างานนี้จะให้หัวหน้าหน่วยพิเศษที่มากความสามารถอย่างเจ้าหน้าที่ X ทำหน้าที่จับกุมอาชญากรข้ามประเทศ
"ครับผม! ผมจะทำภารกิจนี้อย่างเต็มที่ครับ"
เจ้าหน้าที่ X ขานรับอย่างมั่นใจ และกลับไปยังหน่วยพิเศษเพื่อแจ้งภารกิจให้คนในหน่วย
"ทุกคน งานนี้เราต้องไปจับอาชญากรข้ามประเทศ ที่หลบหนีคดีข้ามชาติทั้งยังวางระเบิดสถานีตำรวจอีกหลายคดี เราจะต้องทำภารกิจนี้ให้สำเร็จ ไม่เช่นนั้นเกิดปัญหาใหญ่ตามมาแน่ พร้อมกันหรือยัง!"
"พร้อมครับ/ค่ะ!!!"
ทุกคนในหน่วยขานรับหัวหน้าด้วยเสียงดังก้อง หลังจากนั้นก็ได้แยกย้ายกันออกไปแต่งตัวเพื่อปฏิบัติภารกิจ ไม่นานต่อมา พวกเขาก็ได้รับแจ้งว่า เจอที่กบดานของเหล่าอาชญากรแล้ว จึงได้ออกปฏิบัติหน้าที่ทันทีที่รู้ที่หมาย พวกเขานั่งรถหน่วยพิเศษมาที่จุดกบดาน
ปัง! ปัง!
"ทุกคน พร้อมหรือยัง!"
เสียงของหัวหน้าหน่วยดังมาเมื่อเกิดการปะทะกันด้านนอกเมื่อกลุ่มอาชญากรรู้ตัวแล้วว่าเรารู้ที่กบดานมันจึงพยายามหลบหนีจนเกิดการปะทะกัน
"พร้อมครับ/ค่ะ!!!"
"ดี พร้อมนะ"
ปัง เสียงประตูรถเปิดออกพร้อมกับร่างของหน่วยพิเศษที่ลงมาจากรถ หลังจากนั้นก็บุกเข้าไปภายในตัวอาคาร
ปัง! ปัง!
เสียงปืนดังมาเป็นระยะๆ
เจ้าหน้าที่ X 's Part
ปัง! ปัง! ปัง! ปัง!
"ผมจะอ้อมเข้าไปด้านหลังของคนร้ายแล้วคุณช่วยยิงป้องกันให้ผมทีนะ เข้าใจไหม"
"ครับหัวหน้า"
ตึก ตึก ตึก ผมวิ่งออกมาจากที่หลบซ่อนก่อนจะเข้าไปด้านหลังคนร้ายหลบหนีคดีข้ามชาติทั้งยังวางระเบิดสถานีตำรวจอีกหลายคดี ซึ่งตอนนี้มันหนีขึ้นมาบนดาดฟ้าของโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง ผมเดินช้าๆเข้าไปที่ด้านหลังของมันในตอนที่มันกำลังยิงโต้ตอบเหล่าเอฟบีไออยู่นั้น ผมย่องเข้าไปก่อนที่จะกระโดดเข้าไปตะครุบมันไว้พร้อมกับแย่งปืนออกจากมือของผู้ร้ายคนนั้น
.... ย๊ากกก ตุบ ครืดด
เสียงของผมที่กระโดดเข้าชาร์ตและโยนปืนออกไปก่อนที่ผมจะกดตัวของคนร้ายรายนี้ไว้ ก่อนที่เหล่าลูกน้องในหน่วยพิเศษของผมจะเข้ามาจับตัวมัน และพวกคนร้ายที่เหลือ
"เอาล่ะขอโทรศัพท์ให้ผมที"
"ครับ นี่ครับหัวหน้า"
เมื่อเสร็จภารกิจแล้วผมก็ต้องรายงานไปที่ศูนย์
ตู๊ดดด ตู๊ดดด แกร็ก
"ท่านครับเราจับหัวหน้าผู้ก่อการร้ายได้แล้วครับ"
[ดีมากคุณกลับมาที่สำนักงานได้แล้ว]
"ครับท่าน"
แต่จู่ๆ คนร้ายที่จับได้มันก็หลุดจากการจับกุมและวิ่งมาที่ผมพร้อมกับปืนที่แย่งมาโดยที่ผมกำลังคุยกับผู้บังคับบัญชาอยู่เลยไม่ทันระวังตัว คนร้ายวิ่งเข้ามาล๊อกคอผมเอาใว้แล้วเอาปืนจ่อที่หัวผม
"หัวหน้าครับ แก ปล่อยตัวหัวหน้าซะ"
เหล่าลูกน้องของผมพยายามเกลี้ยกล่อมให้คนร้ายปล่อยตัวผม แต่มันยิ่งรัดคอผมแน่นขึ้นไปอีกจนทำให้ผมเกือบหายใจไม่ออก
.....อึก
มันค่อยๆพาผมไปติดริมดาดฟ้าและมันพยายามต่อรองกับเหล่าลูกน้องของผม
"ฉันต้องการรถหนึ่งคันเพื่อที่จะหนีออกจากที่นี่ พร้อมกับเงินจำนวนหนึ่งร้อยล้านดอลล่าร์ ไปเอามาให้ฉันเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นไอ้นี่ตาย เร็วๆเซ่!"
ระหว่างที่มันกำลังต่อรองอยู่ผมก็คอยจังหวะที่มันเผลออยู่จะได้ใช้จังหวะนั้นแย่งปืนมาซะ
"ไม่ต้องห่วงผม ยิงมันซะ" ผมตะโกนบอกออกไป
ผลัวะ! มันใช้สันปืนฟาดหัวผมหนึ่งที
"หุบปาก!!! ไปเอารถกับเงินมาเร็วสิ"
มันพูดอย่างลนลานมันเริ่มเดินถอยหลังไปเรื่อยๆๆ เมื่อลูกน้องของผมเดินเข้ามา ผมใช้โอกาสที่เราสองคนอยู่ติดขอบดาดฟ้าผมใช้แรงจับข้อมือที่มีปืนของมันแล้วออกแรงบิดจนปืนหลุดออกจากมือมัน แต่เกิดการผิดพลาดเมื่อมันสะดุดขาหงายหลังและกำลังจะตกลงไป ด้วยความกลัวมันจึงใช้มือควานหาที่ยึด โดยที่มันคว้าได้ก็คือเสื้อของผม
เฮือกก!!!
"หัวหน้าครับ!!!"
ทำให้ผมโดนมันลากตกลงมาด้วยก่อนที่จะดิ่งลงพื้นอย่างรวดเร็วพร้อมกับร่างของคนร้ายแล้วสติของผมก็ดับวูบไป....
(แม่ครับลาก่อนครับ)
..... ตุบ
"กรี้ดดดดดดด ช่วยด้วย มีคนตกตึก"