พรากวันที่ 2



ความเย็นที่ตกกระทบทำให้คนตัวเล็ก ลืมตาตื่นขึ้นมา....ภาพเบื้องหน้าคือวิวที่คุ้นเคย...

อ้อมแขนที่หนาวเหน็บทำให้คนตัวเล็กหลับตาไม่อยากจะตื่นขึ้นมา...ตื่นขึ้นมาในโลกความเป็นจริง...

"ตื่นแล้วทำไมไม่ปลุกพี่ล่ะครับ...มิ๊กซ์" เสียงทุ้มเรียกคนในอ้อมกอด ก่อนที่จะดึงคนตัวเล็กมากอดไว้แนบแน่น

"หลับสบายมั้ย?"

"......"

"สบายดีซินะ"

ร่างสูงพูดแล้วลุกขึ้นมา ก่อนจะ...คล่อมคนตัวเล็กเอาไว้...

"มอนิ่งคริสพี่หน่อยซิครับ"

"....."

"มิ๊กซ์...."

คนตัวเล็กเม้มปากไม่ยอมทำตาม ตาโตหันไปมองทางอื่นจนอีกฝ่ายเริ่มหงุดหงิด..

"อย่าให้พี่ต้องลงมือแต่เช้านะมิ๊กซ์!! พี่บอกให้ทำก็ทำซิ!!"

"อึก.." คนตัวเล็กหลับตาปี๋กลัวเสียงตะคอกนั่น แต่ก็ไม่ยอมทำตามที่อีกคนต้องการ....

ร่างสูงหลับตาข่มใจไว้ มือหนาเสยผมขึ้นก่อนจะ..

พรึบ!

"ได้!! มึงต้องการแบบนี้ใช่มั้ย!!"

มือหนากดบีบคอคนตัวเล็กไว้ก่อนจะดึงอีกคนมาจูบอยากหยาบกระด่าง! คนตัวเล็กดิ้นพร่านและไม่ยอมเปิดปากจนร่างสูงใช้อีกมือหนึ่งจิกดึงเส้นผมแน่น ด้วยความเจ็บปวดคนตัวเล็กเลยร้องออกมา ทำให้ร่างสูงได้สอดแทรกลิ้นร้อนเข้าไป..

"อื้อ!!!!"

"อืม!!"

มือเรียวทุบไหล่หนาเพราะต้องการหลุดจากพันธนาการของร่างสูง แต่ยิ่งทำแบบนั้นยิ่งปลุกอารมณ์ดิบเถื่อนในตัวเขามากขึ้นกว่าเดิม

แขวก!

เสื้อเชิตที่เมื่อคืนร่างสูงลุกมาใส่ให้คนตัวเล็กลวกๆ ถูกดึงออกไปอย่างไม่ทะนุถนอม มือหนาบีบหัวไหล่จนขึ้นรอยช้ำเพื่อให้อีกคนหยุดมือ...

ความเจ็บปวดทำให้คนตัวเล็กหมดแรง แขนข้างที่ถูกบีบค่อยๆ หยุดทุบอกร่างสูง...มืออีกข้างจับมือร่างสูงที่ดึงเส้นผมของตัวเองไว้

"อ๊ะ!"

ตุบ!

"ไม่!!"

เมื่อปากทั้งสองหลุดออกจากกัน ร่างสูงก็ไม่ยอมปล่อยให้เสียเวลาพลักคนตัวเล็กล้มลงบนเตียงอีกครั้งก่อนที่จะสูดดมความหอม และสร้างรอยรัก รอยเจ้าของไว้ที่คอ และร่างของคนตัวเล็ก

"ไม่นะ!!!"

"ร้องอีกซิ!!!"

"โอ๊ย!!"

ร่างสูงยังไม่ยอมปล่อยเส้นผม ซ้ำยังดึงแรงมากยิ่งขึ้นเพื่อให้คนตัวเล็กยอมจำนนกับเขา

รอยนูนสีกุหลาบมีขึ้นเรื่อยๆ ทุกครั้งที่ริมฝีปากลากผ่าน ร่างสูงดูดเนื้อหวานอย่างพอใจก่อนจะหันมาดูดยอดอกสีชมพูหวานที่เขาชื่นชอบ...และได้ริ้มรสชาติของมัน..

มาตลอดสามเดือน...

"อ๊ะ...ไม่...!!"

ทั้งที่ในใจปฏิเสธอย่างสุดใจ แต่ร่างกายมันกลับเชื่อฟังอีกคน ส่วนกลางลำตัวเริ่มพองขยายอย่างหน้าอาย...น้ำตาสีใสไหลลงมาซ้ำแล้วซ้ำเล่า....

มือหนาปล่อยมือจากเส้นผม ก่อนจะชักนำแท่งกลางกายอันใหญ่ของตนเองที่เริ่มมีปฏิกิริยาขึ้นมาต้อนรับเช้าวันใหม่ที่สดใส...

"ช่วยทำหน้าที่เมียที่ดีหน่อยซิ..."

"อึก..."

"มิ๊กซ์...หึ!"

เสียงกรีดร้องจากชั้นบนทำให้เหล่าแม่บ้านต่างเศร้าใจ...

สามเดือนแล้วที่เขาต้องทนฟังเสียงร้องที่ทรมาณของเด็กคนนั้นทั้งเช้า...เย็น...หรือ ทุกเวลาที่คุณหนูของเขาอยู่ที่บ้าน....

"ตั้งใจทำงานซิ...วันนี้คุณหนูจะไปเรียนนะ รีบทำอาหารเช้าเร็ว"

"ค่ะ..."

พวกสาวรับใช้พยักหน้าแล้วทำหน้าที่ของตนเองที่ได้รับมอบหมายจากหัวหน้าแม่บ้าน...ทั้งที่ในใจต่างหมองหม่นกับสิ่งที่ได้ยิน...

"เมื่อไหร่เรื่องแบบนี้นะจบลงนะ..." หัวหน้าแม่บ้านพึมพำกับตนเองเบาๆ...

ร่างเล็กกัดปากแน่นยามที่อีกฝ่ายส่งความเป็นชายกระแทกเข้ามาในร่างกาย...มือเรียวจิกผ้าห่มไว้ระบายอารมณ์...

อับอาย...ที่ตนเองก็รู้สึกดีไปด้วย...

อับอาย...ที่ต้องทำหน้าที่ของผู้หญิง...

อับอาย...ที่ต้องปรนเปรอผู้ชายด้วยกันเอง...

"อึก...!!"

"กัดปากแบบนั้น...อ๊าา...เดี๋ยวก็เลือดออกหรอก..."

ร่างสูงบอกก่อนจะสอดนิ้วไปที่โพรงปาก เมื่อปากเล็กเปิดอ้าเสียงครางหวานที่ได้ยินยิ่งทำให้ร่างสูงมีอารมณ์

ตับ! ตับ! ตับ! ตับ!

"อ๊ะ! อ๊ะ! อ๊ะ! อ๊ะ!"

"อ๊าาาส์!!! แบบนั้น...!!!"

"ฮึก...! อ๊ะ...ฮึก..."

เอวหนากระแทกใส่เอวบางอย่างระบายอารมณ์ เสียงครางทำให้เขาแถบทนไม่ไหว...ยิ่งเสียงสะอื้นไห้ของอีกคนดังมากเท่าไหร่ ยิ่งสิ่อถึงความเจ็บปวดที่อีกคนได้รับมากเท่านั้น...มันทำให้ร่างสูง...สั่น ดีใจไปหมด...!!

"ร้องอีก! ร้องอีก!! อ๊าาาส์!!"

"มะ...ม่าย! อ๊าาาส์!!...ฮึก!!!" มือเรียวยกขึ้นมาปิดปาก แต่ถูกร่างสูงปัดออก แล้วกอบกุมกำไว้

"อื้อออ!! ขมิบได้ดีมากกก...แบบนี้แหละ...อ๊าาาส์!!"

ร่างสูงหลับตากระแทกกระทั้นใส่คนตัวเล็กไม่ยั้งแรง ไม่สนใจอีกคนที่ร้องไห้ ร้องขอให้หยุด...

ตับ! ตับ! ตับ!!

"พะ...พอ..อ๊ะ..เจ็บ..!!!"

"อ๊าาาส์!!!"

ร่างสูงไม่ฟังอะไรใส่แรงกระแทกเข้าไปตามอารมณ์กาม มือหนาบดขยี้ยอดหน้าออกอย่างมันส์มือ ก่อนจะดึงท่อนลำออกจนสุดลำ....จับคนตัวเล็กให้พลิกคว่ำโดยที่ทั้งสองเชื่อมต่อกัน แล้วเริ่มกิจกรรมใหม่

"มะ...ไม่! ฮึก..อ๊ะ..อ๊ะ...อ๊าาาาส์!!"

เสียงหวานยังคงดังเรื่อยๆ เมื่ออีกฝ่ายกระแทกความเป็นชายเข้ามาในตัวเอง ปากทางเข้าขมิบตอดถี่รัวจากการกระทำระบายกามอารมณ์นั้น มือหนาลูบไล้เอวคอดเพื่อเพิ่มอารมณ์

ไม่นานคนตัวเล็กก็หลับตาปี๋เมื่อสิ้นสุดการอดทน....ร่างกายสั่นเกร็งกระตุกปล่อยน้ำใคร่ออกมาเต็มไปหมด เสียงหวานกรีดร้องด้วยความตกใจ....ยิ่งสร้างอารมณ์ให้กับร่างสูง

เขากระแทกความเป็นชายใส่ช่องทางที่รัดเขาไว้แน่นเพราะความเสียวส่าน ร่างสูงปลดปล่อยน้ำรักออกมาในช่องทางสีหวานในเวลาต่อมา..

"อ๊าาาาส์!!!"

คนตัวเล็กร้องครางอย่างตกใจเมื่อความอุ่นพุ่งพล่านเข้ามาในลำตัว.....ร่างสูงกระแทกกระทันเข้ามาในตัวเขาอีกสองสามครั้งก่อนจะปล่อยน้ำรักออกมาทุกหยาดหยด..

"ฮึก...ฮื้อ.....!!"

"เก่งมาก...ที่รัก..."

มือหนาบีบคางมันให้หันหลังมามองตนเองก่อนจะขยับหน้าไปใกล้แล้วมอบจุมพิตแห่งความรักให้คนตัวเล็กอีกครั้ง..

ร่างเล็กจำใจยอมอ้าปากรับสัมผัสที่หอมหวานที่เขาไม่ต้องการนั่น...มือเรียวจิกผ้าปูที่นอนระบายอารมณ์ที่ทำอะไรไม่ได้นอกจากตกเป็นเบื้อล่างของอีกคน...

หลังจากเสร็จกิจกรรมบนเตียง ร่างสูงก็ยังไม่พอใจ...ดึงคนตัวเล็กเข้าไปที่ห้องน้ำแล้วสำเร็จความใคร่อีกครั้ง...

...คนตัวเล็กมองตัวเองที่สะท้อนลงในเงากระจก...ภาพของเขาที่เต็มไปด้วยรอยฟกช้ำตลอดสามเดือนที่ผ่านมามันยังไม่จากหาย..สายตาโตเหลือบมองร่างสูงที่เดินเข้ามาหาเขาช้า..

"พี่ไปก่อนนะครับ...ที่รัก"

จุ๊บ

มิ๊กซ์เบือนหน้าหนีสัมผัสที่แก้ม ก่อนจะก้าวถอยหลัง ร่างสูงเจ้าของสายตาคมยกยิ้มก่อนจะออกจากห้องไป...ไม่ลืมที่จะ

แกร๊ก..

ล็อคห้องเพื่อกันไม่ให้คนตัวเล็กของเขาหนี.....

100%

#โปรดติดตามตอนต่อไป....