บทที่ 2

“แต่น้องดาก็รู้เหตุผลนี่ว่าทำไมเราถึงไม่กลับเมืองไทย”

“อื้อ…เค้ารู้ แล้วตัวจะหนีแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหน ตลอดชีวิตเลยหรือไง ถ้าไม่อยากแต่งงานก็สู้กลับมาพูดจากันให้เข้าใจไปเลย โตๆ กันแล้ว ขืนตัวหนีหน้าแบบนี้ผู้ใหญ่ก็เออออคิดว่าตัวยอมรับที่จะเป็นคู่หมั้นกับอีตาพี่ลมหมุนนั่นน่ะสิ” ลมหมุนคือสรรพนามที่ศรินภัสร์และภาดาใช้เรียกวาโย ชายหนุ่มมีชื่อเล่นว่าลม ซึ่งความหมายก็คล้ายชื่อจริง สองสาวจึงเรียกชายหนุ่มว่าลมหมุน

“ก็เคยคิดอยู่ว่าจะทำแบบนั้น แต่ถ้าเกิดไม่ได้ผลแล้วเค้าต้องแต่งงานกับอีตาลมหมุนขึ้นมาล่ะ งานนี้ต้องตายแน่ๆ” แค่คิดศรินภัสร์ก็รู้สึกขยาดแล้ว

“ไม่ลองก็ไม่รู้ ถ้าไม่ได้ผลก็หาทางอื่น แต่ถ้าได้ผลขึ้นมาล่ะ ตัวไม่อยากแต่งงานกับพี่หมูหรอกเหรอ” คำพูดของภาดาทำให้ศรินภัสร์คิดหนัก ถ้าปฏิเสธการแต่งงานที่ไม่ต้องการได้สำเร็จ ชีวิตเธอก็จะได้เป็นอิสระเสียที แถมยังจะได้ทำตามสิ่งที่ใฝ่ฝันด้วย

“นั่นคือความหวังสุดยอดเลยล่ะ น้องดาก็รู้ว่าพี่เขาคือรักแรกเชียวนะ ถ้าได้แต่งงานกับรักแรกคงมีความสุขมากแน่ๆ ที่สำคัญพี่เขายังเป็นคนช่วยชีวิตเราตอนจมน้ำด้วย” แค่คิดใบหน้าของศรินภัสร์ก็ชวนพาฝัน เคลิ้มไปไกลแสนไกล ภาดาถึงกับพูดไม่ออก เพราะดูเหมือนศรินภัสร์จะฝังใจเรื่องนี้มาก ถึงจะเครียดเรื่องที่เธอต้องแต่งงานกับวาโย แต่หญิงสาวก็ยังเป็นคนมองโลกในแง่ดีอยู่

“แต่ถ้าตัวไม่กลับมาเมืองไทยเพื่อกำจัดคู่หมั้นที่ตัวไม่ต้องการ ตัวจะได้สานความสัมพันธ์ที่ว่ากับพี่หมูได้ไหมล่ะ ตอนนี้พี่เขาเป็นตำรวจป่าไม้นะ ไฟแรงเชียวทำงานก็สำเร็จ จับไม้เถื่อนได้ตั้งเยอะ มีผลงานให้เป็นข่าวขึ้นหน้าหนึ่งบนหนังสือพิมพ์ตลอด” ภาดาพยายามพูดเพื่อหวังดึงให้ศรินภัสร์กลับมาเมืองไทย เนื่องจากเธอรู้อะไรบางอย่างมา แต่ก็ไม่สามารถบอกเพื่อนรักได้ เนื่องจากถูกขอร้องจากครอบครัวศรินภัสร์นั่นเอง

“ไว้จะลองคิดดูนะ”

“ประโยคนี้มาอีกแล้ว ไว้จะลองคิดดูแต่ก็ไม่ได้คำตอบสักที รีบกลับมาก่อนที่อะไรๆ จะสายไปนะตัว”

“พูดแบบนี้เค้างงนะน้องดา ทำไมน้ำเสียงฟังดูเครียดๆ ชอบกล”

“เปล่าหรอก” ปลายสายที่เมืองไทยรีบปฏิเสธทันที

“แล้วนี่ตัวทำอะไร ยังไม่นอนอีกเหรอ” ศรินภัสร์เอ่ยถามเปลี่ยนเรื่องซะอย่างนั้น เพราะห่วงเนื่องจากเวลาที่อังกฤษและไทยนั้นต่างกันหลายชั่วโมง เวลานี้ที่เมืองไทยคงใกล้เที่ยงคืนเข้าไปแล้ว

“อื้อ…กำลังดูรถรุ่นใหม่ที่จะนำเข้าอาทิตย์หน้าอยู่น่ะ แม้สายตาจะดูข้อมูล แต่ปากก็พูดกับตัวได้นะ ไม่ต้องห่วง” ภาดาทำอย่างที่พูด เพราะสายตาเธอกำลังอ่านเอกสารเกี่ยวกับรถนำเข้ารุ่นใหม่ซึ่งวางอยู่ตรงหน้า แม้จะคุยกับศรินภัสร์ไปด้วย แต่ก็สามารถแยกสมาธิได้ดี

“ตัวนี่ก็เก่งนะ ผู้หญิงตัวเล็กๆ พอจบมาก็สานงานที่บ้านต่อทันที นับถือๆ ”

“เค้าลูกคนเดียวนี่นา พ่อกับแม่ก็แก่ขึ้นทุกวันก็เลยอยากแบ่งเบาภาระของท่านบ้าง บั้นปลายอยากให้พ่อกับแม่พักผ่อนซะทีน่ะ ไม่เหมือนตัวมีพี่ชายช่วยงานตั้งสองคน”

“พอเห็นตัวทำงานหนักแบบนี้ก็อดนึกถึงพี่โค้กกับพี่เคไม่ได้” ศรินภัสร์แอบถอนหายใจเล็กๆ เพราะลึกๆ แล้วหญิงสาวก็ไม่ค่อยสบายใจกับเรื่องนี้นัก เธออยากกลับไปช่วยงานที่บ้าน แต่ก็ติดปัญหาเรื่องคู่หมั้นนั่นแหละ ซึ่งก็ไม่รู้ว่าเธอจะหนีปัญหานี้ได้อีกนานแค่ไหน

“คิดถึงก็กลับเมืองไทยสิตัว”

“ขอคิดก่อน” ประโยคนี้ของศรินภัสร์ทำเอาภาดาส่ายหน้าไปมา “เราไม่กวนตัวแล้ว แค่นี้นะ ไว้คุยกันใหม่ ดูแลสุขภาพด้วยนะน้องดา เค้าเป็นห่วงตัวนะ”

“จร้า ตัวก็ดูแลสุขภาพด้วย” สองสาววางสายไปก่อนที่ภาดาจะถอนหายใจออกมาหนักๆ สิ่งที่เธอรู้มาคือตอนนี้พ่อของศรินภัสร์กำลังล้มป่วยด้วยโรคหัวใจ ไม่มีใครบอกเรื่องนี้ให้ศรินภัสร์รู้ เหตุผลก็เพราะพวกเขาเคยใช้เหตุผลว่าพ่อแม่ป่วยหนักเพื่อหวังดึงตัวลูกสาวให้กลับมาเมืองไทย แต่ศรินภัสร์ก็จับได้ว่าทุกคนในบ้านรวมทั้งเธอโกหก นั่นทำให้ศรินภัสร์โกรธไม่ติดต่อทุกคนตั้งหลายเดือน แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนกัน ลุงเรวัตป่วยจริงๆ และทุกคนก็กำลังเป็นห่วง เพราะอาการของท่านดูจะทรุดลงเรื่อยๆ

ศรินภัสร์ที่ไม่รู้เรื่องนี้ยังคงใช้ชีวิตเพื่อหนีการแต่งงานแบบสุดตัว หญิงสาวนั่งอมยิ้มอยู่หน้ากล่องของขวัญก่อนจะเปิดออกดู เพราะของที่เก็บรักษาอย่างดีภายในคือของที่วรชัยให้เธอ มีทั้งกุหลาบที่ตอนนี้แห้งกรอบ ลูกอมรูปหัวใจที่เธอไม่กล้าแม้จะแกะมากิน โปสการ์ด การ์ดอวยพรปีใหม่ วาเลนไทน์ และรูปคู่ซึ่งเธอถ่ายกับรักแรกในวันที่ชายหนุ่มมาส่งเธอยังสนามบิน ศรินภัสร์นั่งมองไปก็อมยิ้มไป แม้จะไม่ได้พบหน้ากัน แต่เธอกับเขาก็ยังติดต่อกันผ่านทางอีเมล์อย่างต่อเนื่อง บางครั้งก็มีโทรศัพท์คุยกันบ้างซึ่งเรื่องที่เธอมีคู่หมั้นโดยผู้เป็นพ่อจัดแจงให้ตั้งแต่ยังไม่เกิดนั้นชายหนุ่มก็รับรู้มาตั้งแต่แรกเช่นกัน โดยที่ ศรินภัสร์หารู้ไม่ว่าอะไรๆ หลายๆ อย่างได้เปลี่ยนแปลงไปแล้ว เพราะขณะนี้ชายหนุ่มที่เป็นรักแรกของเธอกำลังเริงรักกับหญิงสาวคนหนึ่งบนเตียงอย่างเผ็ดร้อน

“ช้าๆ นะที่รัก” เสียงกระเส่าเอ่ยบอกหญิงสาวซึ่งทำหน้าที่ควบเกมอยู่บนร่างกายเปลือยเปล่าของนายตำรวจหนุ่ม หญิงสาวคนนั้นก็ยอมทำตามอย่างว่าง่าย เธอค่อยๆ ขยับร่างกายขึ้นลงช้าๆ แต่ก็ได้จังหวะ ช่องทางรักที่บีบรัดแก่นกายซึ่งกำลังพองขยายสุดตัวสร้างความเสียวซ่านให้คนทั้งคู่จนต้องร้องครางออกมา ก่อนจะกระแทกกระทั้นเพราะสุดจะห้ามความต้องการที่เร่าร้อนได้ มือหนาของวรชัยรั้งสะโพกผายของคู่นอนให้ขยับเข้าหาตนมากขึ้นและหนักหน่วงตามอารมณ์ ก่อนที่หญิงสาวจะโน้มตัวลงไปจูบชายหนุ่มอย่างดูดดื่ม ลิ้นแลกลิ้นอย่างชำนาญ ตอบสนองเขาได้ทุกท่วงท่าและลีลาประหนึ่งคุณโสดีๆ นี่เอง ทั้งๆ ที่เธอเป็นลูกคุณหนูของตระกูลดังก็ว่าได้ ความที่เติบโตเมืองนอกเมืองนาเธอจึงไม่แคร์เรื่องเซ็กซ์ และความเร่าร้อนของเธอทำให้วรชัยชื่นชอบไม่น้อย เซ็กซ์ดีๆ ถึงใจแบบนี้ใช่ว่าจะหาได้ง่ายๆ