บท
ตั้งค่า

บทที่ 21 

กอหญ้าเผลอจิกปลายเล็บแหลมที่กลางหลัง  ชายหนุ่มสะดุ้งเล็กน้อย แต่ก็จูบระร่องอกจนหญิงสาวเผลอร้องครางด้วยความเสียวซ่าน

           “อื้ม ...คุณกริช พอเถอะค่ะ ญ๋าไม่ไหวแล้ว”

           “  ขอเถอะนะญ่า ผมคิดถึงคุณมาตั้งหลายวัน ขอผมช่นใจหน่อยนะ”

           กริชชัยบีบเคล้นหน้าอกสาว เบา  บาง ก่อนจะก้มลงจูบ  เบาๆ กอหญ้าทุบที่หลังด้วยแรงปรารถนาที่ถูกปลุกจนลุกฮือ  หญิงสาวสะอื้น ครางก่อนส่ายศีรษะไปมา กริชชัยดูดหนักแล้ว จูบเน้น จนกอหญ้าร้อนขึ้นด้วยแรงปรารถนาภายใน

           “ คุณกริช ..ญ่าไม่ไหวแล้ว”

           เสียงกระชากชุดนอนก่อนที่กริชชัยจะก้มสำรวจหน้าท้องเนียนไร้ไขมัน  กอหญ้าห่อตัว เมื่อความเสียวซ่านแผ่แรง

           กริชชัย หันไปจูบอีกครั้งที่ริมฝีปากสวย คราวนี้กอหญ้าร่วมมืออย่างดี จนกริชชัยเผลอคราง เสียงดัง มือยังลูบและเคล้นหน้าอกสาว กอหญ้าแทบจะลืมหายใจ  เผลอร้อง

เบาๆ ครางเบาๆ จนกริชชัยอารมณ์แตกกระเจิง

           “หวานเหลือเกิน  คนสวย  ญ่าจ๋า ...ญ่า “

           กริชชัยก้มลงจูบที่หน้าอกสาวอีกครั้ง คราวนี้ชายหนุ่มช้อนร่างบางทางด้านหลังให้แอ่นรับสัมผัส อย่างเต็มที่  กอหญ้าขยุ้มผมชายหนุ่ม เบาๆ  จากแรงปรารถนาที่ถูกปลุก

จนแตกกระเจิง  หญิงสาว ส่ายไปมา

           กริชชัยลูบไล้ถึงต้นขาเนียนสวย แต่แล้วร่างสองร่างก็หยุดชะงักเมื่อได้ยินเสียง

เคาะประตู ดังกึกก้อง

           “ก๊อก ๆ   ก๊อก ๆ

           “คุณญ่าขา  หนูเอานมมาให้ดื่มค่ะ  เปิดประตูให้หนูหน่อย “ เสียงหวานตะโกนเสียงดัง

           กอหญ้าผลักชายหนุ่มเต็มแรง ก่อนควานหาเสื้อผ้า มือไม้สั่น

           “กลับไปได้แล้ว   เห็นไหม หวานมาแล้ว เดี๋ยวนมก็ตามมาอีกคน ไปสิ “

           “ เดี๋ยวไม่ได้หรือไง  นะ ยังไม่หายชื่นใจเลย”

           “ไม่ได้  ไปเดี๋ยวนี้ “ เสียงกอหญ้ากระซิบเสียงเข้ม

           “เห็นไหม ชุดนอนโปรดของฉัน ฉีกหมดเลย  คุณนี่ จะทำลายฉันไปถึงไหนนะ”

เสียงกอหญ้าบ่น

           “ เดี๋ยวซื้อให้ ขอโทษที เธอยั่วฉันเอง”

ก๊อกๆ  ก๊อกๆ

เสียงเคาะประตูดังขึ้นติดๆกัน  กอหญ้าจัดเสื้อผ้า หญิงสาวตะโกนตอบเบาๆ “ แป๊ปหนึ่งพี่หวาน เดี๋ยวญ่าออกไป กำลังโป๊อยู่

           กริชชัยยิ้มยียวน ชายหนุ่มมองหญิงสาวที่รนรานแต่งตัว  แล้วยิ้มขัน “ ใจเย็นๆ สิครับ

ยิ่งรีบ คุณยิ่งช้านะเนี่ย มานี่ผมช่วย”

           “ไม่ต้อง บอกให้กลับไปไง พูดภาษาคนรู้เรื่องไหม”  กอหญ้าผลักที่ไหล่ชายหนุ่ม

กริชชัยหันมาจับที่เส้นผม  ก่อนคว้าหญิงสาวเข้ามากอดแน่น

           “กลับก็ได้ แต่ขอหนึ่งจูบ อย่างเต็มใจห้ามดิ้น”

           “ บ้า นี่คุณไม่ได้ยินเหรอว่าหวานรอฉันอยู่ “

           “ ได้ยิน แต่ผมขอไม่มากนี่ จูบเดียว “

           “ อื้อ ฉันอยากฆ่าคุณนัก คุณกริชชัย”  กอหญ้าร้องอย่างคนอัดอั้น

           กริชชัย ยักคิ้ว  ก่อนชี้ที่ริมฝีปากตัวเอง กอหญ้าค้อนก่อนชะโงกเข้าไปหาชายหนุ่ม

ริมฝีปากประกบกันเบาๆ กอหญ้าตั้งใจจะจูบเร็วๆ  แล้วถอนตัวออก แต่กลับถูกกริชชัย

เอื้อมมือมาคว้าเอว ชายหนุ่มประคองใบหน้าแผ่วเบาก่อนจูบอย่างดื่มด่ำลึกซึ้ง ลิ้นตวัดกันไปมา ชายหนุ่มจูบเหมือนจะสูบหญิงสาวเข้าไปทำเอากอหญ้าเผลอครางด้วยความเสียวซ่าน

มือที่ตอนแรกผลักไส กลับลูบไล้ที่หน้าอกกว้าง ทำให้ได้ยินเสียงหัวใจเต้นของกันและกัน

           ก๊อกๆ  เสียงเคาะประตูดังขึ้นอีกทีนี้เป็นเสียงนมอิ่ม “คุณญ่า  เป็นอะไรหรือเปล่าค่ะ

เปิดประตูให้นมด้วย”

           กอหญ้าตกใจ  ผลักชายหนุ่ม ต่างคนต่างกำลังตกอยู่ห้วงพิศวาส กริชชัยเอื้อมมือมา

กอดหญิงสาวแน่นๆ จนกอหญ้าหน้าแดงเมื่อรู้สึกถึงปฏิกริยาทางกาย  ของชายหนุ่ม

           “  ไปสิคะ เร็วๆเข้า “

           “ ไปนะ “ กริชชัยมองหญิงสาว ตาละห้อย

           ชายหนุ่มคว้าชุดคลุมที่ปลายเตียง ก่อนสวมให้หญิงสาว ชายหนุ่มมัดสายผูกเอวอย่างอ้อยอิ่ง กอหญ้าทั้งผลัก ทั้งดัน

           “ เร็วสิคะ ถ้าไม่รีบไปเปิดเดี๋ยวคุณย่าได้ตื่นอีกคนแน่ๆ เลย”

           กริชชัยหัวเราะ ก่อนจะหันมาหอมที่แก้มขาว หนักๆ  “ชื่นใจ  ไปนะ คืนนี้ผมนอนไม่หลับแน่ๆ  เพราะคิดถึงคุณ” ชายหนุ่มลูบเส้นผม ก่อนจะหันมาจูบเบาๆ ที่ศีรษะ

           “ผมไปนะ คืนนี้นอนหลับฝันถึงผมด้วย”

           “ เร็วๆสิ พูดมากอยู่ได้ เดี๋ยวได้แห่กันมาหมดบ้าน”กอหญ้าทั้งผลักทั้งดัน ให้ชายหนุ่ม ออกเดิน   กริชชัยยอมเดินไปแต่โดยดี หญิงสาวมองตามแผ่นหลังชายหนุ่มแววตาปวดร้าว

           กอหญ้ามองร่างชายหนุ่มที่ปีนลงไป ทางด้านข้างอย่างรวดเร็ว แววตาเจ็บช้ำ

           “สุดท้ายเรามันก็ใจง่าย   ยอมเผลอใจไปกับเขาจนได้  กอหญ้าตื่นสิ ตื่นได้แล้ว

นั่นนะ กริชชัย พิพัฒนพงค์นะ อย่าลืม   เค้าแค่เห็นเธอเป็นของเล่นใกล้มือ เป็นแค่ของบำเรอความต้องการทางเพศ อย่าได้ไปหลงใหลเชียวว่าเขาคิดจะจริงจังด้วย “ กอหญ้าตบหน้าตัวเอง  หญ้ากัดริมฝีปากก่อนจะ พยายามรวบรวมสติไปเปิดประตู

           กอหญ้าเปิดประตู พลางยิ้มอ่อนๆ  “ ขอโทษค่ะ ป้าที่ให้รอ กอหญ้าท้องเสีย อยู่ในห้องน้ำ”

           นมอิ่มมองเด็กหญิงที่ตนเองเลี้ยงมาตั้งแต่เด็กแววตาห่วงใย “ เป็นอะไรมากหรือเปล่า

ไปหาหมอกับนมดีไหม”

           “ ไม่ค่ะ ไม่  ญ่าคงทานอะไรเสาะท้อง ขอบคุณนะคะนม ได้นอนพักคงจะดีขึ้น”

           “ ยังงั้นเหรอค่ะ  งั้นดื่มนมแล้วนอนเสียนะคะ ถ้าเป็นอะไรมาก เรียกนมได้ตลอดนะคะ ทูนหัวของนม” นมอิ่มเข้ามากอด

           “ นมขา  ญ่ารักนมจังเลย “ กอหญ้ากอดหญิงชราแน่น นัยนตารื้นด้วยหยาดน้ำตา

           “ อะไรกัน  มาอ้อนเอาอะไรคะเนี่ย”

           “ เปล่าค่ะ  แค่อยากกอดนม”

           “  อื้อ ขี้คลานเวลามีแฟนจะลืมนมแก่ๆ คนนี้” หญิงชราต่อว่า  พลางลูบเส้นผมยาวอย่างรักใคร่  เอ็นดู

           “ ไม่มีวันที่ใครจะมาแทนที่นมได้  นม คุณย่า ป้ารินทร์คือที่สุดในหัวใจ ของญ่าค่ะ”

           “ อื้อ ปากหวาน ขอหอมทีหนึ่ง”

           กอหญ้านั่งชันเข่า หลังพิงพนักเตียง แววตา เศร้า  หลังจากร่ำลากับนมอิ่มหญิงสาวก็เปลี่ยนชุดนอน  อีกตัวหนึ่ง หญิงสาวหยิบจับ ชุดนอนที่ฉีกขาด  แววตาเศร้า หยาดน้ำตาไหลพราก กอหญ้าซบใบหน้ากับชุดนอน หัวใจสะท้าน

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel