บทที่ 10
กริชชัยแง้มประตูเพียงเล็กน้อย “ ว่าไง ยัยน้ำ มีอะไรพูดมาเร็วๆ พี่โป๊ อยู่”
พยาบาลสาวหัวเราะ กิ๊ก ก่อนพูด “ แม่ให้มาตามไปกินข้าว เร็วๆ นะพี่กริช
ไม่งั้นถูกพ่อบ่นแน่ ถ้าให้แม่รอ “
“ อืม ไปก่อนเถอะ เดี๋ยวตามไป “
“พี่กริช ตายแล้ว นั่นหน้าอกไปทำอะไรมา เหมือนถูกข่วน “ พยาบาลสาว ตาไว
เห็น พี่ชายที่ตอนนี้ สวมเสื้อเปิดกระดุมตลอด ทั้งตัว
“ จุ้น กลับลงไปเดี๋ยวนี้เลย คราวหลังโทรขึ้นมา บอกแล้วไง ชั้นนี้ห้ามใครมายุ่ง”
“ ค้า ....พี่ชาย “
เสียงปิดประตูห้อง ทำให้กอหญ้า ที่นั่งชันเข่า ผงกตัว “ รีบใส่เสื้อผ้าสิ นั่งบื้อทำไม
แม่เรียกทานข้าวไม่ได้ยินเหรอ “
กอหญ้า รีบไส้สายเสื้อในมือไม้สั่น แต่ใส่เท่าไร ก็หลุดตลอด กริชชัย มองดูอย่างหงุดหงิด ก่อนจะเดินเข้าไปคุกเข่า แล้วใส่สายเสื้อในให้และจูบไซ้ที่ซอกคอขาว
“ ปล่อย “ กอหญ้าย่นคอหนีชายหนุ่ม
“ ปล่อยก็ได้ แต่เธอต้องลงไปทานข้าวกับฉัน กับครอบครัวของฉัน”
“ ไม่นะ จะไปได้ไง “ กอหญ้าปฏิเสธเสียงหลง
“ ทำไมจะไม่ได้ ก็คนบ้านเดียวกัน “
“ ฉันไม่หิว “ กอหญ้าตอบเสียงห้วน
“ เธอต้องลงไป พร้อมกัน ไม่งั้นก็นอนอยู่ที่นี่ บอกตรงๆ ฉันชักไม่หิวข้าวแล้วสิ
แต่ฉันหิว....”
“ บ้า ...อีตาบ้า อย่าพูดออกมานะ “
กริชชัยใช้มือปัด เส้นผมให้ เข้ารูปเพราะตอนนี้ หญิงสาวผมกระเซิงเพราะการต่อสู้กันอย่างดุเดือดเมื่อครู่
กอหญ้า ปัดมือของชายหนุ่ม ก่อนส่งสายตาไม่พอใจ กริชชัยหาได้ใส่ใจ กลับดึงให้หญิงสาวเข้าไปในห้องน้ำ
ชายหนุ่มหันมาอุ้มหญิงสาวให้นั่ง ข้างอ่างล้าง หน้า ก่อนที่ตนเองจะหยิบผ้าเช็ดหน้า
ขึ้นมาซัก แล้วยื่นให้หญิงสาว
“ เช็ดหน้า เช็ดตาซะ ร้องไห้จนตาบวมหมดแล้ว “
กริชชัยหันไปคว้า หวี ก่อนจะหวีผมให้หญิงสาว อย่างทะนุ ถนอม กอหญ้าก้มหน้ามองชายหนุ่ม ด้วยแววตาอ่อนไหว
แต่เมื่อกริชชัยหันไปมอง หญิงสาวก็มองเมินออกไปด้านนอก
“ โอเคแล้ว ลงไปกันได้ ห้ามแสดงกิริยาแบบนี้ ต่อหน้าพ่อแม่ และน้องๆ ของผม
ไม่งั้น ผมจะบอกแม่ว่าเราเป็นอะไรกัน “
“ ไม่ ฉันไม่ได้เป็นอะไรกับคุณ” หญิงสาวสวนทันควัน
“ ถ้าเธอยังบอกว่า เราไม่เป็นอะไรกัน ฉันจะแสดงให้ดู ว่าไง”
“ ไปหรือไม่ไปดีล่ะ ฉันก็ชักไม่หิวข้าวแล้ว ยิ่งเธอหวานไปทั้งตัวแบบนี้ “ กริชชัยส่งสายตาจาบจ้วง ทะลุทะลวง
“ บ้า คนลามก “
“ว่าไง จะไปกินข้าว หรือให้ฉันกินเธอที่นี่ ดีล่ะ บอกไว้ก่อน ถ้าฉันกินเธอเมื่อไหร่
เธอไม่ได้กลับบ้านง่ายๆ แน่ๆ แต่ถ้าเธอไปกินข้าว กินเสร็จจะเดินไปส่งที่บ้าน “
“ ไม่ต้อง ฉันกลับเองได้ ไม่ได้เป็นง่อย “ กอหญ้าพูดน้ำเสียงสะบัด
“ ฉันบอกว่าฉันจะไปส่ง อย่าดื้อ ไม่งั้นเจ็บตัวแน่ “
“ ถ้างั้นไม่ต้องมาถาม จะให้ทำอะไร สั่งมาเลย คุณถือไพ่เหนือกว่าแล้วนี่ “
กอหญ้าพูดน้ำเสียงท้อแท้
“ ก็แค่นั้น โยกโย้ไปได้ น่าเบื่อ” กริชชัย อุ้มหญิงสาวลงจากอ่าง ก่อนจะก้มลงไปหอมแก้ม เสียงดัง
“ คุณกริชชัย “
“ครับ คุณกอหญ้า มีอะไรหรือเปล่า “
น้ำเสียงของชายหนุ่มแฝงอาการล้อเลียน กอหญ้ากัดริมฝีปากแน่น ก่อนจะเดินกระแทกเท้า
ตามชายหนุ่มลงไปห้องอาหาร กริชชัยจูงมือ กอหญ้าแทบตลอดเวลาระหว่างเดินจาก
ข้างบนลงสู่ข้างล่าง เมื่อใกล้ถึงบริเวณ ห้องอาหาร ชายหนุ่มปล่อยมือ ก่อนกระซิบเบาๆ
น้ำเสียงคุกคาม
