บทที่ 5
“ขอกฤตินให้เราได้มั้ย เห็นใจผู้หญิงด้วยกัน เราอยู่กับกฤตินที่นี่นานเกือบสองปีแล้ว เห็นใจเราเถอะนะ”
ยิ่งอ่านก็ยิ่งรู้สึกเจ็บราวกับโดนตะปูตอกเข้าที่หัวใจอย่างจัง ดารินเงยหน้ากะพริบตาถี่พยายามกลั้นหยาดน้ำตาเอาไว้
ความรู้สึกเจ็บปวดผิดหวังมากมายอัดกันแน่นในหัวใจ กฤตินทำให้เธอเจ็บไปทั้งหัวใจจนรู้สึกชาไปทั้งร่าง นอกจากนั้นแล้วยังโกรธเขามากด้วยที่ทำกับเธอได้ถึงขนาดนี้
“กฤตินไม่ใช่สิ่งของฉันคงยกให้ไม่ได้ค่ะ แต่คงจะไม่ขอยุ่งเกี่ยวกับพวกคุณอีกแล้ว เชิญรักกันตามสบายค่ะ ลาก่อน”
ดารินรีบพิมพ์ตอบอีกฝั่งไปตามอารมณ์ที่ไม่มีความอาวรณ์หลงเหลืออยู่อีกแล้ว ยิ่งคิดเธอก็ยิ่งโกรธเกลียดผู้ชายมักมาก ก่อนจะกดบล็อกเบญจาไปทันที ก่อนที่อีกฝ่ายจะพร่ำอะไรให้เธอรู้สึกแย่ไปมากกว่านี้
จากนั้นก็กดเข้าไปยังหน้าแชทของกฤตินแฟนหนุ่ม แล้วพิมพ์สั้น ๆ แต่ได้ใจความไปอย่างชัดเจน
“เราเลิกกันเถอะนะกิต”
แม้จะเป็นข้อความสั้น ๆ ไม่กี่พยางค์แต่ดารินก็รู้สึกโล่งเหมือนได้ยกภูเขาออกจากอก หลังจากต้องทนเก็บความรู้สึกแย่ ๆ มานานหลายวัน
หญิงสาวจัดการกดลบเพื่อนกฤติน พร้อมกับบล็อกทุกช่องทางไม่ให้เขาติดต่อเธอได้อีก ต่อจากนี้ชีวิตของเธอจะต้องไม่มีผู้ชายใจร้ายที่ชื่อกฤตินอีกต่อไป และไม่ว่ายังไงเธอก็จะไม่ให้โอกาสเขาอีกแล้ว สำหรับการหักหลังที่ยาวนานนับปีแบบนี้
ดารินอดคิดย้อนไปไม่ได้ว่าตลอดระยะเวลาที่กฤตินซ่อนความลับเรื่องเบญจาเอาไว้ เขาเคยคิดสงสารเธอบ้างไหม เวลามาหาเธอที่นี่เขามองหน้าเธอเป็นหน้าของเบญจาอยู่หรือเปล่านะ ยิ่งคิดก็ยิ่งแค้นเคืองอดน้อยเนื้อต่ำใจไม่ได้ ดารินสะบัดหน้าเรียกสติแม้ว่าน้ำตาจะยังไหลอาบแก้ม ล้มตัวลงนอน กดปิดเสียงโทรศัพท์ และนอนจมอยู่กับความเสียใจทั้งคืน
วันอาทิตย์ตลอดทั้งวันดารินใช้เวลาเตรียมการสอนสำหรับสัปดาห์ถัดไป ไม่เข้าดูโซเชียลอะไร เพื่อที่ว่าจะได้ไม่ฟุ้งซ่านนึกถึงเรื่องของกฤตินขึ้นมาอีก จึงไม่รู้ตัวเลยว่าตอนนี้ข่าวลือเรื่องเธอโดนแฟนหนุ่มที่คบกันมานานหลายปีนอกใจ และเธอน่าจะเป็นมือที่สามเสียเองได้แพร่กระจายไปทั่วทั้งตัวอำเภอเล็ก ๆ แห่งนั้นไปเสียแล้ว
“ที่รักทำอะไรอยู่เหรอคะ”
“เปล่านี่ มีอะไรเหรอครับ”
กฤตินรีบเก็บโทรศัพท์มือถือ หลังจากหลบเบญจามานั่งอยู่หน้าบ้านแล้วพยายามกดโทรหาดาริน เนื่องจากจู่ ๆ เมื่อคืนดารินก็พิมพ์มาบอกเลิกเขา แถมยังบล็อคเขาทุกช่องทางทำเอากฤตินถึงกับงงหนักไปไม่เป็นเลยทีเดียว
หากจะถามถึงความเสียใจบอกเลยว่าแทบจะไม่มี เพราะกฤตินนั้นรู้ดีว่าตัวเองมาคบดารินได้ก็เพราะพนันไว้กับเพื่อน ซึ่งรางวัลเป็นเงินถึงห้าพันบาท ถือว่าคุ้มค่าไม่น้อยหากต้องคบกับหญิงสาวที่หน้าตาดีอย่างดาริน
ตอนแรกเขาคิดจะคบกับดารินไปเรื่อย ๆ รู้ดีว่าอีกฝ่ายเป็นคนไม่ตอแยหรือเรียกได้ว่าจืดชืดมากกว่าสาวคนอื่นเพราะไม่ว่าเขาจะออกนอกลู่นอกทางแค่ไหนดารินก็ยังไม่เคยจับได้สักครั้ง
อีกทั้งตอนนี้เขามีเบญจา สาวที่คบหากันและพามาอยู่ด้วยกันในบ้านพักทหารแห่งนี้มานานปีกว่าแล้วด้วย จึงไม่ได้รู้สึกแย่เท่าใดนักหากดารินจะเลิกรากันไป แต่มันก็อดสงสัยไม่ได้ว่าเหตุใดจู่ ๆ อีกฝ่ายจึงมาบอกเลิกเขาเสียดื้อ ๆ ก็เท่านั้น
เบญจาแอบยิ้ม ทำไมเธอจะไม่รู้ว่ากฤตินแอบออกมาติดต่อหาดาริน แต่เธอก็ไม่โกรธเขาหรอก เพราะสิ่งที่เธอต้องการมาตลอดมันสำเร็จตั้งแต่เมื่อคืนที่ผ่านมาแล้ว เธอจะทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นต่อไปก็แล้วกันตราบใดที่กฤตินยังไม่พยายามไปง้อดาริน
“มาค่ะ วันนี้ที่รักหยุด เดี๋ยวเบญนวดให้นะ”
ท่าทางแสนยั่วเย้าของเบญจาทำเอาเรื่องดารินหายไปจากความคิดของกฤตินทันที เขารีบผุดลุกขึ้นเดินไปหาเบญจาที่ส่งมือมาให้ด้วยความกระตือรือร้น และเรื่องนี้ก็เป็นเหตุผลหนึ่งที่เขาถูกใจเบญจานั่นเอง
