บทที่ 3

ดารินพยายามเก็บงำความแคลงใจที่มีต่อกฤตินแฟนหนุ่มของเธอเอาไว้อดทนรอจนถึงวันศุกร์ ใช่ว่าเธอจะหูหนวกตาบอดไม่รับรู้เลยว่าเขามีบางอย่างผิดแปลกไป แต่เพราะด้วยหน้าที่การงานของเธอกับเขานั้นทำให้ต้องอยู่ไกลกัน ไม่ได้เจอกันบ่อยครั้งนัก จึงยากที่จะรู้ว่าเขาแอบทำอะไรลับหลังเธอไปบ้าง

ทุกวันเธอกับเขาจะใช้วิธีการโทรคุยกัน ช่วงคบกันแรก ๆ ก็บ่อยครั้งไม่ว่าจะเช้าสายบ่ายเย็นอีกฝ่ายก็จะโทรมาถามไถ่อยู่เสมอ แต่พอนานวันเข้าบวกกับพวกเธอนั้นคบกันมายาวนานถึงห้าปีแล้วทุกอย่างก็ดูจะจืดจางลงไปมากไม่เหมือนช่วงปีแรก ๆ

ตอนแรกดารินคิดว่ามันเป็นเพราะทั้งคู่ต่างก็โตเป็นผู้ใหญ่แล้วความรักก็เลยไม่ได้หวือหวา คิดไม่ถึงเลยว่าความจริงแล้วอีกฝ่ายกลับหักหลังเธอได้อย่างเจ็บแสบ

กฤตินเป็นเพื่อนร่วมรุ่นตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมปลาย เขาเทียวไล้เทียวขื่อดารินตั้งแต่ยังเรียนอยู่ชั้นมอหกจนเธอใจอ่อนยอมตกลงคบกับเขาตอนเรียนมหาวิทยาลัยปีที่สอง เพราะความสม่ำเสมอและเช้าถึงเย็นถึงของกฤตินทำให้ดารินคิดถึงขั้นจะฝากชีวิตไว้กับผู้ชายคนนี้

จนกระทั่งเมื่อเรียนจบมหาวิทยาลัย กฤตินก็สอบเข้ารับราชการทหารที่ต่างจังหวัดซึ่งอยู่ไม่ไกลนัก และดารินก็สมัครเข้าทำงานเป็นครูอยู่ในโรงเรียนเอกชนแห่งนี้ ด้วยความหวังว่าจะช่วยกันเก็บเงินสร้างอนาคตและครอบครัวไปพร้อม ๆ กับเขา

ภาระหน้าที่ที่ต่างกันทำให้ดารินเริ่มทำความเข้าใจกับความห่างไกล อดทนรอเขาในวันที่มีภารกิจด่วน มีบ่อยครั้งที่กฤตินหายหน้าหายตาไปดื้อ ๆ จากโทรมาหาวันละหลายรอบตอบแชทตลอดก็เริ่มลดลงไปทุกที

และยิ่งหนักข้อกว่าเดิม หลังจากต้นปีที่ผ่านมาเธอกับเขาทะเลาะกันอีกครั้ง เพราะในคืนเคาท์ดาวน์ดารินปฏิเสธที่จะหลับนอนกับกฤตินเป็นครั้งที่สาม

สองครั้งแรกหญิงสาวคิดว่ายังไม่พร้อมและอยากให้ทุกอย่างมันถูกต้อง ครั้งล่าสุดเรื่องผู้หญิงที่เขาแอบซ่อนเอาไว้ในบ้านพักทหารเริ่มเข้าหูดารินมาบ้างแล้ว แต่เนื่องจากว่าที่ผ่านมากฤตินเป็นแฟนที่ดีคนหนึ่ง หญิงสาวจึงพยายามทำใจดีสู้เสือมาตลอด ไม่คิดเลยว่ามันจะลุกลามกลายเป็นเรื่องใหญ่ที่ทำให้เธอกลายเป็นมือที่สามของทั้งคู่ไปโดยไม่รู้ตัว

มือขาวของดารินกำพวงมาลัยรถแน่นจนขึ้นข้อขาว หลังจากขับรถเข้ามาถึงด้านหน้าเขตบ้านพักทหารในค่ายทหารแห่งหนึ่ง

คนที่แอบมาดูเห็นภาพหญิงสาวคนหนึ่งในเสื้อสายเดี่ยวและกางเกงยีนส์ขาสั้นโชว์สัดส่วนเว้าโค้งของร่างกายชัดเจนกำลังยืนตากผ้าอยู่ที่หน้าบ้านพักของกฤติน

หากว่าไม่มีร่างสูงผิวแทนแสนคุ้นตากำลังออกกำลังกายอยู่ไม่ไกลกัน ดารินคงจะหลอกตัวเองไปแล้วว่าแฟนหนุ่มของเธอไม่ได้อยู่บ้านหักหลังนี้อีกแล้ว

เท่านั้นยังไม่พอที่จะยืนยัน ดารินเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่เบาะข้างตัวมากดโทรออกหาอีกฝ่าย ระหว่างนั้นดวงตาคู่สวยก็จับจ้องดูปฏิกิริยาของทั้งคู่ไปด้วย ดารินอยากรู้ว่าผู้หญิงคนนั้นจะรู้ไหมว่ากฤตินนั้นกำลังคบหากับเธออยู่ หรือว่าเธอเป็นความลับที่กฤตินซ่อนไว้กันแน่

เบญจาที่กำลังยืนตากผ้าอยู่ได้ยินเสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์คนรัก เดินนวยนาดไปหยิบขึ้นมาดูก่อนจะเหยียดยิ้ม เดินไปถามกฤตินที่นอนออกกำลังกายอยู่ไม่ไกลเสียงหวาน

“ตัวจริงของกิตโทรมาค่ะ ยังไงดีคะ จะรับหรือว่าจะอยู่กับเบญ”

คนร่างสูงลุกขึ้นนั่งรับเอาโทรศัพท์มือถือของตัวเองมากดตัดสาย ก่อนจะดึงแขนของเบญจาให้โน้มตัวลงมาหาตน จรดริมฝีปากลงบนแก้มขาวอย่างหมั่นเขี้ยว

“ก็ต้องอยู่กับที่รักอยู่แล้วครับ”

ทั้งสองคนกอดรัดฟัดเหวี่ยง หัวเราะต่อกระซิกกันอย่างหวานชื่นโดยไม่รู้เลยว่าสิ่งที่กำลังทำอยู่มีดารินนั่งมองจากในรถซึ่งจอดอยู่ไม่ไกลนัก