EP03 ความอิจฉาของมังกร

“พี่ปลายคะ มีน้องป.หนึ่งชื่อลิลลี่ไม่สบายเรียกหาพี่ปลายไม่หยุดเลย คุณครูขอเวลาพี่ปลายสักครู่ได้ไหมคะ” คุณครูประจำชั้นของลิลลี่ได้มาขออนุญาตครูประจำชั้นของปลายฟ้าเพื่อให้เด็กชายไปช่วยปลอบเด็กหญิงตัวน้อยให้ยอมไปห้องพยาบาล

ปลายฟ้าที่ได้ยินดังนั้น ก็รีบรุดตามคุณครูประจำชั้นของอีกฝ่ายไปในทันที ด้วยเจ้าตัวรู้ดีว่า ลิลลี่นั้นเมื่อยามที่ไม่สบายน้องจะงอแงและร้องไห้หนักมากขนาดไหน

คนเป็นพี่นั้นคอยดูแลและเอาใจใส่ผู้เป็นน้องอย่างทะนุถนอมเสมอมานับตั้งแต่จำความได้ เนื่องด้วยปลายฟ้านั้นเป็นลูกชายเพียงคนเดียวของธาดา แม้ปลายฟ้าจะอยากมีน้องสาวมากแค่ไหน แต่ด้วยสุขภาพร่างกายของผู้เป็นแม่ที่ไม่สู้จะแข็งแรง จึงทำให้ปลายฟ้านั้นตัดใจเรื่องที่คิดจะมีน้องสาวอีกต่อไป เพราะถึงจะอย่างไร ลิลลี่ก็ไม่ต่างจากน้องสาวตัวน้อยของเขาอยู่แล้ว

และสำหรับปลายฟ้านั้น แค่มีลิลลี่เพียงคนเดียว สำหรับเขาแล้ว แค่นี้ก็นับได้ว่าเพียงพอแล้ว...

...ปวดหัวเพียงพอแล้ว

ลิลลี่เติบโตมาท่ามกลางความรักและความเอาอกเอาใจของผู้คนรอบข้างมากมาย และดูจะมากจนล้นสำหรับความรักที่มาจากผู้เป็นพ่ออย่างมังกร เฉิน ซึ่งเรียกได้ว่าสองพ่อลูกนี้ตามใจกันหนักมาก

แต่ถึงแม้ผู้เป็นพ่อจะตามใจลูกสาวมากแค่ไหน สุดท้ายแล้วก็ยังมีคนที่ใหญ่ที่สุดในบ้านที่คอยห้ามปรามและอบรมสั่งสอนบุตรสาวไม่ให้เอาแต่ใจจนเกินไปอย่างริสา

แต่หากว่าเมื่อใดก็ตามที่สองพ่อลูกนี้หนีหายไปจากระยะสายตาเกินชั่วโมง การสปอยล์กันและกันก็มีอันต้องอุบัติขึ้นอยู่ร่ำไป

และในครั้งนี้ก็เช่นกัน

"คุณแม่ข๋า ลิลลี่กับคุณพ่อขอตัวออกไปเที่ยวซื้อชานมสักครู่ได้ไหมคะ" ลิลลี่ กล่าวเสียงใสพร้อมด้วยรอยยิ้มเปื้อนหน้า ด้วยว่า แท้จริงแล้ว สองพ่อลูกนั้นมีแผนการแอบหนีเที่ยวด้วยกันไว้ในใจ

"หืม ซื้อชานม? ชานมอะไรคะ ทำไมถึงต้องออกไปซื้อข้างนอก ให้แม่ชงให้ดื่มไหมคะ" ริสาถามออกไปด้วยความแปลกใจอยู่เล็กน้อย ร้อยวันพันปี ยัยตัวน้อยนี้มีหรือที่จะดื่มชานมกับใครเขา เรียกได้ว่าของหวานทุกชนิดลิลลี่ไม่แตะเลยสักครั้ง ยิ่งผู้เป็นพ่อยิ่งไม่ต้องพูดถึง คงตามไปเป็นคนขับรถให้ลูกสาวก็เท่านั้น

คิดมาถึงตรงนี้ ริสาก็เข้าใจแล้วว่าตั้งแต่มีลูกความสำคัญของมังกรก็ลดน้อยถอยลงจริงๆ จากที่ดำรงตำแหน่งผู้นำตระกูลอยู่ดีๆ พอมีลิลลี่ตัวน้อย ตอนนี้มังกรถึงกับลดตำแหน่งของตัวเองมาเป็นสารถีคนขับรถให้ลูกสาวเสียอย่างนั้น

"ก็ ไม่มีอะไรหรอกค่ะ พะ...พอดีว่า เพื่อนๆบอกว่าชานมเจ้านี้อร่อยม๊ากมาก ลิลลี่เลยอยากที่จะไปลองชิมดูหน่อยค่ะคุณแม่ข๋า" อืม ไม่มีพิรุธเลย ริสาได้แต่ส่ายหน้าในความไม่แนบเนียนของลูกสาวตัวน้อย

ลิลลี่โกหกไม่เก่ง ไม่เก่งชนิดที่ว่าริสาจับได้ว่าจะมีการโกหกเกิดขึ้นแม้เพียงเพียงสบตา โดยที่คำแรกนั้นยังไม่ทันจะหลุดออกมาจากปากของลูกสาวเสียด้วยซ้ำ แต่กระนั้น ผู้เป็นแม่ก็ยังคงชื่นชอบที่จะรับชมดารานักแสดงตัวน้อยที่แม้ฝีมือจะพัฒนาขึ้นมาก แต่ก็ยังไม่มากพอที่จะโกหกผู้เป็นแม่อย่างเธอได้เลยสักครั้ง

แม้จะรู้ทันลูกสาวตัวน้อยนี้บ่อยแค่ไหน แต่ริสาก็จำต้องแสร้งหลับหูหลับตาไปไม่น้อยครั้งเลยทีเดียว

"อืม งั้นสองพ่อลูกรีบไปรีบกลับนะคะ เดี๋ยวแม่เตรียมมื้อเย็นไว้รอ" ริสาได้แต่ส่ายหน้าพลางแสร้งแสดงว่าเธอนั้นเชื่อในคำพูดของลูกสาวอย่างหมดใจ

"ค่ะคุณแม่ข๋า ลิลลี่กับคุณพ่อจะรีบกลับมานะคะ" พูดจบสองเท้าน้อยๆก็รีบวิ่งไปหาผู้เป็นพ่ออย่างเร็วไวด้วยกลัวว่าแม่จะเปลี่ยนใจในภายหลัง

ลิลลี่อยากไปช้อปปิ้ง และธนาคารเคลื่อนที่อย่างคุณพ่อมังกรของเธอนั้นก็คือตัวเลือกที่ดีที่สุดแล้วที่เธอจะต้องจำใจพกพาติดตัวไปด้วย

อาทิตย์หน้าก็จะถึงวันเกิดปลายฟ้าแล้ว และเหตุผลในการออกไปช้อปปิ้งในครั้งนี้ของลิลลี่ก็หนีไม่พ้นการไปเลือกซื้อของขวัญให้พี่ชายคนสนิทอย่างปลายฟ้านั่นเอง ซึ่งเหตุผลในข้อนี้ แน่นอนว่ามังกรเองก็ไม่รู้มาก่อน และยิ่งไม่รู้ว่า ลูกสาวตัวน้อยนั้นถึงขั้นจำใจ ‘พกพา’ ผู้เป็นพ่ออย่างเขามาด้วย

มังกรเพียงคิดว่า ลูกสาวอยากมีช่วงเวลาออดอ้อนผู้เป็นพ่ออย่างเขาเหมือนลูกสาวบ้านอื่นที่เขาทำกัน ไหนเลยจะคิด ว่าตัวเองจะมีค่ามีราคาเป็นได้เพียงแค่ธนาคารเคลื่อนที่สำหรับลูกสาวสุดที่รัก ที่ต้องมาซื้อของขวัญให้ปลายฟ้า ลูกชายของธาดาที่ตนนั้นแสนจะหมั่นไส้ปะปนไปกับความอิจฉาที่มีอยู่อย่างท่วมท้น

คนอะไรจะเป็นที่ชื่นชอบของลิลลี่ได้มากถึงเพียงนั้น คิดแล้วมังกรก็แอบอิจฉาหลานชายตัวเองอยู่ไม่น้อย ด้วยว่าตนนั้นไม่อาจน้อยใจและตำหนิลูกสาวของตัวเองได้ลงคอ