ตอนที่ 2 สงเคราะห์ให้

สามวันผ่านไป

ห้องส่วนตัวในสถานบันเทิงของระดับวีไอพี เขมทัตกับเพื่อนนักเรียนนอกที่ยังติดต่อสนิทสนมนักเจอกันเพื่อกินดื่มสังสรรค์ในวันหยุดสุดสัปดาห์

“ได้ข่าวว่านายไปสอยนางงามร้อยเวทีบ้าน ๆ มาเหรอ เป็นไงบ้างงานดีเหมือนพวกนางแบบหรือเปล่า?” ตรัยยักคิ้วหยอกพลางยกแก้วไวน์ขึ้นมาดื่ม

“ธรรมดาไม่ร้อนแรง ลีลาแย่ เสียดายเงิน” เขมทัตส่ายหน้าไปมาแสดงออกถึงความไม่ได้เรื่องของผู้หญิงที่พึ่งซื้อมากินหมาด ๆ

“โห ถ้าเธอมาได้ยินอาจทำให้เสียความมั่นใจได้เลยนะ”

“ก็แค่ผู้หญิงซื้อกิน จะไปสนใจทำไม?” เขมทัตยักไหล่ไม่แยแส

“ก็จริง”

“ที่ไม่สนใจเพราะในใจสนแต่จีน่าไง ปล่อยให้ไปตามหาความฝันสามปีแล้วยังไม่ยอมกลับมาแกจะรอว่าที่เจ้าสาวไปเรื่อย ๆ อย่างนี้เหรอวะ” ทิวาเอ่ยแซวเพื่อนที่ยังรักฝังใจกับอดีตคู่หมั้นที่ขอถอนหมั้นเพื่อไปแสดงละครเวทีตามความฝันของตัวเองซึ่งเขมทัตยอมปล่อยเธอไปทำในสิ่งที่ต้องการทั้งคู่ยังติดต่อกันต่างคนต่างไม่มีคนใหม่เฝ้ารอวันที่จีน่าเต็มอิ่มกับความฝันของตัวเองแล้วกลับมาหา เขมทัตเลยครองตัวโสดซื้อผู้หญิงกินแก้เบื่อแต่ผู้หญิงหนึ่งเดียวที่จะแต่งงานเป็นครอบครัวด้วยมีเพียงจีน่าเท่านั้น

“อื้ม ทำไงได้คนมันรักเขาอยากได้อะไรก็ต้องยอม” เขมทัตยิ้มอ่อนเมื่อนึกถึงหน้าคนรัก

“ของแท้ ใจนายมันแน่วะ” วสุปรบมือชื่นชมเพื่อนอย่างจริงใจเพราะหากเป็นเขา ๆ ไม่ยอมทนรออย่างมีความหวังแน่

คอนโดหรูเหมาชั้นใจกลางเมืองหลวง

ห้องน้ำสีดำขนาดใหญ่ภายในห้องพักคอนโดหรู สายน้ำจากฝักบัวไหลรินลงกระทบผมหนาที่เปียกชุ่มผ่านใบหน้าและผิวกายกำยำมัดกล้ามแน่นและรอยสักบนอกข้างซ้ายลงไปยังหน้าท้องแกร่งกับแก่นกายด้านล่างที่กำลังผงาดเพราะเจ้าของเรือนร่างกำยำนี้กำลังนึกถึงคืนเสพสุขกับนางงามร้อยเวทีที่นายหน้าเสนอมาให้ไม่สวยโฉบเฉี่ยวแต่ความหวานของดวงตากลมโตที่คล้ายมีน้ำตาเคลือบเป็นประกายทำให้เขาเผลอมองอย่างลืมตัว เสียงครางกระเส่าแผ่วเบาในคืนนั้นไร้จริตจะก้านทำให้เขาร้อนรุ่มเฝ้าคำนึงถึงเธอตั้งแต่คืนหวามจนถึงคืนนี้

คืนหวามเมื่อสามวันก่อน

เขมทัตเดินเข้ามาในห้องพักโรงแรมหรูที่ผู้ช่วยจัดแจงหาผู้หญิงสวยไม่มั่วมาให้เขาเลือกแล้วพามาส่งตัว เท้าหนักย่างกรายผ่านห้องรับแขกพลางถอดเสื้อเชิ้ตสีเข้มออกแล้วเปิดประตูเข้ามาในโซนห้องนอนมีเตียงกว้างขนาดคิงไซต์เรียบตึงไม่มีผู้หญิงที่จ้างมาปรนเปรอนอนรอ คิ้วเข้มขมวดหน้าตึงหงุดหงิดกำลังจะโทรติดต่อไปหาผู้ช่วยคนสนิทแต่เสียงร้องไห้กระซิกดังมาจากข้างเตียงฝั่งหน้าต่างทำให้เขาชะงักค่อยๆ เดินไปดูเห็นหญิงสาวผมยาวเปียกโชกนั่งชันเข่าฟุบหน้าร้องไห้ร่างกายมีเพียงผ้าขนหนูสีขาวของโรงแรมพันรอบตัวเผยผิวขาวสว่างในห้องที่มีแสงไฟสลัวกับร่างกายที่สั่นเทา เขมทัตมองหญิงสาวนั่งคุดคู้อย่างประหม่าก่อนจะปาเสื้อเชิ้ตไปกระทบแขนเรียว หญิงสาวสะดุ้งหันมาเงยมองมีอาการคล้ายมึนเมาเมื่อเห็นชายแปลกหน้าหล่อเข้มจนรู้สึกเขินอายกับสภาพตัวเองมากกว่ากลัว

“นั่งทำอะไรตรงนี้” เขาพ่นลมหายใจโล่งอกคิดว่าผีห้องพักมาหลอกหลอน

“ร้อนแสบผิว” เสียงหวานสั่นเครือน้ำตาไหลไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเองแสบร้อนจนต้องแก้ผ้าแช่น้ำอยู่นานหลังจากดื่มน้ำที่พี่ชายเอามาให้แล้วฉุดกระชากเธอเข้ามาในห้องนี้

“กินยาปลุกเซ็กซ์มา?”

“ไม่ได้กิน”

“อาการแบบนี้เล่นยามาแน่” กายหนาย่อลงจ้องดวงตากลมโตเคลือบด้วยน้ำตาคล้ายล่องลอยสีหน้ามึนงง

“มันทรมานต้องทำยังไงถึงจะหาย?” ดวงตากลมโตกะพริบถี่หวังว่าเขาจะช่วยเหลือได้ เขมทัตลากนิ้วหนาเกลี่ยลงต้นแขนเรียวที่ยังชื้น ร่างบางสะท้านวาบหวามเพียงแค่เขาสัมผัสก็กระตุ้นให้เสียวซ่านรู้สึกต้องการร่วมรักที่เร่าร้อน

“ดีขึ้นใช่ไหม ปกติผมไม่เล้าโลมแต่คืนนี้จะสงเคราะห์ให้” สายตาคมกะลิ้มกะเหลี่ยจับจ้องเหยื่อสาวตาเป็นมันเพียงไม่นานบนเตียงกว้างที่เรียบตึงก็ร้อนแรงไปด้วยลีลารักเร่าร้อนทุกท่วงท่า กายหนาบดเบียดแนบชิดจูบซับซุกไซ้เรือนร่างขาวเนียนไม่ห่าง กายบางแอ่นโค้งรับวาบหวามทั่วผิวกายสะท้านบิดเร้าเย้ายวนสะโพกหนากดดันแก่นกายเข้าลึกในกายสาวตอบสนองไฟราคะสุขสมเติมเต็มให้คนที่ไม่สิ้นฤทธิ์ยาทั้งค่ำคืน……

***************************************************

เขมทัตสวมเสื้อคลุมสีดำเดินออกมานอกห้องนอนผ่านโซนรับแขกตรงไปยังห้องครัวหยิบไวน์ในตู้มารินลงแก้วไวน์แล้วปรบมือสองทีสั่งเปิดเพลงคลาสสิคอัตโนมัติเสียงดังกึกก้องไปทั่วห้องเหมาชั้นที่มีลำโพงระดับพรีเมี่ยมติดไว้รอบสร้างบรรยากาศ กายหนาเดินไปยังกระจกบานใหญ่ชมวิวตึกสูงและแสงไฟยามค่ำคืนบนถนนมองรถแล่นผ่านไปผ่านมา ก่อนที่ฐกรผู้ช่วยคนสนิทจะเปิดประตูเข้ามาในห้องพร้อมกับผู้หญิงรูปร่างสูงระหงสวยโฉบเฉี่ยวตรงสเป๊คเจ้านายหนุ่ม

“อยากอยู่คนเดียว” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นมองกระจกที่สะท้อนให้เห็นด้านหลัง ฐกรหันไปหาหญิงสาวข้างกายแล้วกดโอนเงินค่าตัวให้ก่อนจะเชิญให้กลับออกไปจากห้อง

“นายจำผู้หญิงที่บอกว่าเป็นนางงามประกวดต่างจังหวัดได้ไหม?”

“จำได้ครับ เธอเป็นคนแรกที่นายท่านบอกว่าอยากลองเปลี่ยนจากนางแบบทำตัวหรูมาเป็นหญิงสาวธรรมดาแต่สวย” ฐกรสีหน้าเรียบเฉยเขาแทบจะจำผู้หญิงของเจ้านายได้ทุกคนทว่าคนนี้เขาจำได้ดีเพราะเป็นครั้งแรกที่เจ้านายเรียกใช้ผู้หญิงที่ไม่ตรงสเป๊ค

“พาเธอมาอีก”

“เห็นทีจะยากครับ ครั้งที่แล้วผมพึ่งทราบว่าเธอถูกหลอกมาเกรงว่าจะไม่มีครั้งที่สอง”

“นายไม่เคยทำให้ผิดหวังนะกร” เขมทัตค่อยๆ หันมองผู้ช่วยคนสนิท

“ผมจะพยายามครับ” ฐกรรีบก้มหน้ารับคำสั่งอะไรที่ว่ายากหากเจ้านายต้องการเขาก็จะทำทุกวิถีทางเพื่อให้งานสำเร็จไปได้ด้วยดี