ผูกหัวใจญานิตา

100.0K · จบแล้ว
นามปากกา แสงเทียน
58
บท
19.0K
ยอดวิว
8.0
การให้คะแนน

บทย่อ

บทนำ “พ่อคะ แม่คะ...นิลว่าจะสละสิทธิ์ที่มหาลัยค่ะ” เป็นการตัดสินใจที่ยากที่สุดในชีวิตก็ว่าได้กว่าจะรวบรวมความกล้าเข้าไปคุยกับพ่อแม่ก็ไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ เลย “สละสิทธิ์ทั้งที่พยายามมาแทบตายน่ะหรือ?” ผู้เป็นพ่อเอ่ยถามเสียงเข้มขึ้น “ถ้านิลห่วงแม่ ไม่ต้องห่วงเลย งามที่ฟาร์มมันลงตัวมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว แม่จะย้ายไปอยู่กับนิลที่กรุงเทพ บ้านที่นั่นเราก็มี...” “แล้วน้องล่ะคะ...นิลไม่อยากให้น้องต้องย้ายโรงเรียนเพราะนิล เขาต้องหาเพื่อนใหม่ ปรับตัวใหม่อีก ไม่จำเป็นค่ะแม่ นิลว่าตัวนิลเองเรียนที่นี่ก็ไม่ต่างกัน” เนวินขมวดคิ้วและจ้องมองลูกสาวที่นั่งพับเพียบอยู่บนพื้นตรงหน้า สองมือที่เอาแต่เขี่ยกันไปมา...ลูกมีเรื่องให้คิดสินะ “เรื่องที่นิลควรทำคือตั้งใจเรียน...เรื่องอื่นไม่ต้องมาคิดแทนพ่อกับแม่ เรื่องน้องพ่อไม่ได้คิดย้ายโรงเรียนไอ้นาวมัน” “แต่นิลจะต้องไปอยู่คนเดียวนะคะ นิดาไม่ยอมหรอก!” ญานิดาเสียงเขียวขึ้นมา เมื่อสามีคิดว่าลูกสาวโตแล้วและสามารถดูแลตัวเองได้ แต่คนเป็นแม่จะปล่อยลูกให้เผชิญความยากลำบากได้อย่างไร อยู่กรุงเทพคนเดียว จะอยู่จะกินยังไง “ผมก็ไม่มีวันแยกกันอยู่กับคุณเหมือนกัน” เนวินรู้ว่าญานิดาคิดจะทำอะไร จะให้เขาอยู่ที่นี่กับลูกชายส่วนเธอไปอยู่กับลูกสาว...เมื่อเป็นต้นเหตุให้พ่อแม่ต้องเถียงกันญานิตาก็กระบอกตาร้อนผ่าว “อย่าทะเลาะกันเลยค่ะ นิลจะไปอยู่กรุงเทพคนเดียวเอง” เนวินหันมามองลูกสาวพร้อมกับเอื้อมมือไปคว้ามือนุ่มมากุมไว้ และดึงให้ลูกมานั่งติดท่อนขาแกร่งของเขา “นิล...มองพ่อ นิลอย่าคิดว่าพ่อไม่รักหรือผลักไส แต่เราคุยกันก่อนที่นิลจะลงทะเบียนสอบแล้ว และนิลตอบพ่อว่านิลอยากเรียนที่มหาลัยนี้ นิลตั้งใจมากแล้วทำไมมาเปลี่ยนใจเอาตอนนี้” ดวงตาสีนิลเฉกเช่นเดียวกันมองกันคนละความรู้สึก แต่แล้วคนเป็นลูกก็ก้มหน้าหลบสายตา “นิลโตแล้วนะลูก...พ่อเชื่อว่าลูกของพ่อเข้มแข็งเกินกว่าจะมายอมแพ้อะไรง่าย ๆ แบบนี้ กรุงเทพไม่ได้น่ากลัว ลุงกระทิง ลุงฐาก็อยู่ที่นั่น พ่อกับแม่ก็จะไปหานิลทุกอาทิตย์ อนาคตดีสดใสรอลูกสาวพ่ออยู่นะ” ญานิตาก้มหน้าลงพยายามบังคับน้ำตาตัวเองไม่ให้รินไหล “อย่ากลัว...ชีวิตมันไม่ง่ายนะลูก และที่มหาลัยก็ยังมีพี่กวิ้นอีกคน นิลจะกลัวอะไร...พ่อโทรบอกพี่กวิ้นให้จัดการเรื่องหอพักให้เราแล้ว” เขานั่นแหละ....ที่เธอกลัว

นิยายรักโรแมนติกนิยายรักนิยายปัจจุบัน18+รักหวานๆโรแมนติก

บทนำ

“พ่อคะ แม่คะ...นิลว่าจะสละสิทธิ์ที่มหาลัยค่ะ” เป็นการตัดสินใจที่ยากที่สุดในชีวิตก็ว่าได้กว่าจะรวบรวมความกล้าเข้าไปคุยกับพ่อแม่ก็ไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ เลย

“สละสิทธิ์ทั้งที่พยายามมาแทบตายน่ะหรือ?” ผู้เป็นพ่อเอ่ยถามเสียงเข้มขึ้น

“ถ้านิลห่วงแม่ ไม่ต้องห่วงเลย งามที่ฟาร์มมันลงตัวมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว แม่จะย้ายไปอยู่กับนิลที่กรุงเทพ บ้านที่นั่นเราก็มี...”

“แล้วน้องล่ะคะ...นิลไม่อยากให้น้องต้องย้ายโรงเรียนเพราะนิล เขาต้องหาเพื่อนใหม่ ปรับตัวใหม่อีก ไม่จำเป็นค่ะแม่ นิลว่าตัวนิลเองเรียนที่นี่ก็ไม่ต่างกัน” เนวินขมวดคิ้วและจ้องมองลูกสาวที่นั่งพับเพียบอยู่บนพื้นตรงหน้า สองมือที่เอาแต่เขี่ยกันไปมา...ลูกมีเรื่องให้คิดสินะ

“เรื่องที่นิลควรทำคือตั้งใจเรียน...เรื่องอื่นไม่ต้องมาคิดแทนพ่อกับแม่ เรื่องน้องพ่อไม่ได้คิดย้ายโรงเรียนไอ้นาวมัน”

“แต่นิลจะต้องไปอยู่คนเดียวนะคะ นิดาไม่ยอมหรอก!” ญานิดาเสียงเขียวขึ้นมา เมื่อสามีคิดว่าลูกสาวโตแล้วและสามารถดูแลตัวเองได้ แต่คนเป็นแม่จะปล่อยลูกให้เผชิญความยากลำบากได้อย่างไร อยู่กรุงเทพคนเดียว จะอยู่จะกินยังไง

“ผมก็ไม่มีวันแยกกันอยู่กับคุณเหมือนกัน” เนวินรู้ว่าญานิดาคิดจะทำอะไร จะให้เขาอยู่ที่นี่กับลูกชายส่วนเธอไปอยู่กับลูกสาว...เมื่อเป็นต้นเหตุให้พ่อแม่ต้องเถียงกันญานิตาก็กระบอกตาร้อนผ่าว

“อย่าทะเลาะกันเลยค่ะ นิลจะไปอยู่กรุงเทพคนเดียวเอง” เนวินหันมามองลูกสาวพร้อมกับเอื้อมมือไปคว้ามือนุ่มมากุมไว้ และดึงให้ลูกมานั่งติดท่อนขาแกร่งของเขา

“นิล...มองพ่อ นิลอย่าคิดว่าพ่อไม่รักหรือผลักไส แต่เราคุยกันก่อนที่นิลจะลงทะเบียนสอบแล้ว และนิลตอบพ่อว่านิลอยากเรียนที่มหาลัยนี้ นิลตั้งใจมากแล้วทำไมมาเปลี่ยนใจเอาตอนนี้” ดวงตาสีนิลเฉกเช่นเดียวกันมองกันคนละความรู้สึก แต่แล้วคนเป็นลูกก็ก้มหน้าหลบสายตา

“นิลโตแล้วนะลูก...พ่อเชื่อว่าลูกของพ่อเข้มแข็งเกินกว่าจะมายอมแพ้อะไรง่าย ๆ แบบนี้ กรุงเทพไม่ได้น่ากลัว ลุงกระทิง ลุงฐาก็อยู่ที่นั่น พ่อกับแม่ก็จะไปหานิลทุกอาทิตย์ อนาคตดีสดใสรอลูกสาวพ่ออยู่นะ” ญานิตาก้มหน้าลงพยายามบังคับน้ำตาตัวเองไม่ให้รินไหล

“อย่ากลัว...ชีวิตมันไม่ง่ายนะลูก และที่มหาลัยก็ยังมีพี่กวิ้นอีกคน นิลจะกลัวอะไร...พ่อโทรบอกพี่กวิ้นให้จัดการเรื่องหอพักให้เราแล้ว”

เขานั่นแหละ....ที่เธอกลัว