Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
บท
ตั้งค่า
ตอนที่1 น้องหมอก
“ไปทางไหนวะเนี่ย”
เสียงชายหนุ่มร่างสูงคนหนึ่งที่แต่งตัวถูกระเบียบตั้งแต่หัวจรดเท้า ไม่บอกก็น่าจะรู้ดีว่าเป็นเด็กปีหนึ่ง กำลังยืนบ่นพำพึมในลำคออย่างหงุดหงิดที่หาตึกคณะตัวเองไม่เจอ
“เฮ้ย! นายๆ”
ก่อนที่ร่างสูงจะได้หัวเสียไปมากกว่านี้ก็มีแรงสะกิดที่หัวไหล่ทำให้เขาหันกลับไปมอง ก็เจอเข้ากับผู้หญิง? คนหนึ่งที่มีรูปร่างหน้าตาโดยรวมก็คือคนสวยคนหนึ่งเลยล่ะ แต่ทว่า....ท่าทางอย่างกับผู้ชายเลยว่ะ ดูจากการแต่งตัวที่ถูกระเบียบนั่นแล้วน่าจะเป็นเด็กใหม่เหมือนกันกับเขาแน่นอน
“หือ ว่าไง?”
“เด็กใหม่ใช่ปะ”
“อืม ..ใช่”
“งั้นมาเป็นเพื่อนกันนะเราชื่อเจน นายล่ะชื่ออะไร”
หญิงสาวตรงหน้าแนะนำตัวอย่างอารมณ์ดี ที่ได้เจอเพื่อนปีหนึ่งเหมือนตัวเองที่ยืนอยู่คนเดียว ไม่ต่างจากเธอหรอกที่เข้ามาเรียนที่นี่คนเดียวไม่มีเพื่อนโรงเรียนเก่ามาเลย เธอพึ่งเดินลงจากรถที่บ้านมาส่งกำลังจะเดินไปตึกคณะเพื่อเข้ารับน้องแต่ดันมาเจอนายคนนี้ก่อนเลยเดินเข้ามาทัก ดูท่าจะอยู่ในสถานะเดียวกับเธอคือไม่มีเพื่อนสินะ เธอจึงไม่ลังเลที่จะเดินเข้ามาทัก
“เอาดิเราชื่อหมอก ยินดีที่ได้รู้จักนะ”
‘หมอก’ ชายหนุ่มร่างสูง รูปร่างสมส่วนเรียกได้หุ่นดี รูปร่างของคนออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ ใบหน้าหล่อเหลา ดวงตาคม จมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากสวยได้รูปที่ใครๆ เห็นเป็นต้องเหลียวมองด้วยรูปร่างหน้าตา เอ่ยกับเพื่อนใหม่ด้วยรอยยิ้มเป็นมิตร
“เช่นกันๆ ว่าแต่นายอยู่คณะไหนอ่ะ” ‘เจน’ ถามอย่างตื่นเต้น ถ้านายคนนี้เรียนคณะเดียวกันกับเธอก็น่าจะดี จะได้มีเพื่อนเวลาไปไหนทำอะไรไม่ต้องลำบากไปหาคนอื่นอีก
“บริหารน่ะ แล้วเธอล่ะเรียนอะไร”
“เอ้ย! จริงดิ เราก็เรียนบริหารทักคนไม่ผิดจริงๆ เราเนี่ย”
“จริงดิ งั้นเธอรู้จักทางไปตึกคณะเราไหม”
หมอกถามเจนออกมาอย่างมีหวัง ว่าหญิงสาวจะรู้ทางไปคณะเขาจะได้ไปถึงที่นั่นสักทีนี่ก็ยืนอยู่ตรงนี้มาได้สักพักแล้วเริ่มจะเมื่อยขาเข้าไปทุกที
“ระดับนี้แล้วรู้ดิ”
“งั้นไปกันเถอะ เธอเดินนำก่อนเลยเดี๋ยวฉันตามหลัง”
“ป่ะๆ” เจนพาหมอกเดินเลี้ยวไปทางซ้ายมือที่ตอนนี้มีคนอยู่ตามทางอย่างประปราย ทั้งสองเดินตามทางไปเรื่อยๆ จนมาหยุดยืนที่หน้าตึกสีขาวขนาดใหญ่
“นี่ไงถึงแล้ว”
“เราเดินวนหาตั้งนานไม่คิดว่าจะอยู่ที่นี่ ก็ไม่ไกลจากที่เรายืนอยู่ตอนแรกหนิ เธอเคยมาที่นี่ก่อนเหรอ?” หมอกถามเจนก่อนหันมองซ้ายขวาที่ตรงบริเวณนี้ส่วนมากจะเป็นเด็กปีหนึ่งกัน สงสัยจะมารอเข้ากิจกรรมรับน้องเหมือนเขากับเจนนั่นแหละ
“เคยสิ! ก่อนจะตัดสินใจเข้ามาเรียนเคยมากับทางโรงเรียนเดิมน่ะ” เจนเดินไปนั่งลงที่ม้านั่งหน้าตึกหมอกก็เดินตามไปนั่งตรงข้ามทันที
“คนเยอะดีนะ”
“อืม ผู้หญิงคนนั้นน่ารักจังเลยอ่ะ” อยู่ๆ เจนก็พูดขึ้นมาก่อนที่หมอกจะมองตามสายตาเจนไปก็พบว่าสายตาเจนหยุดอยู่ที่ผู้หญิงผมยาวตัวเล็กๆ ตาโตๆ ที่นั่งอยู่ทางฝั่งขวามือของตน
“ชอบรึไง”
“อืมม ชอบนะตัวเล็กๆ น่าจะพกพาง่าย” เจนเบนสายตากลับมาหาหมอกที่กำลังมองตนอยู่แล้ว
“ชอบผู้หญิง?”
“ใช่! รังเกียจหรอ”
เจนเลือกที่จะบอกความจริงกับเพื่อนใหม่อย่างไม่อยากมีความลับต่อกัน ถามว่ากังวลกลัวเพื่อนรับไม่ได้ไหม มันก็กลัวแต่ก็ไม่อยากจะโกหกถ้ารับได้ก็คบกันต่อยาวๆ แต่ถ้าไม่ได้ก็คงต้องแยกย้ายกันไป
“เปล่า แค่อยากแน่ใจ”
“รู้อยู่แล้ว?”
“ก็ไม่เชิงว่ารู้หรอก แต่ท่าทางเธอมันก็ไม่ค่อยจะเหมือนผู้หญิงทั่วไปไง” หมอกมองเจนยิ้มๆ ที่เขาคิดไว้ก่อนหน้านี้คือความจริงสินะ ก็เพื่อนเขามันออกจะแมนขนาดนี้เขาก็ไม่ได้แปลกใจเท่าไหร่หรอกที่มันจะชอบผู้หญิงด้วยกัน
“ฮ่าๆๆๆๆ” เจนระเบิดหัวเราะออกมาดังลั่น จนคนที่อยู่บริเวณนั้นหันมามองกัน
“เบาๆ บ้างเถอะหัดเรียบร้อยบ้างยังไงเธอก็เป็นผู้หญิงนะเจน” หมอกปรามเพื่อนขำๆ
“ยังไง? ท่าทางฉันมันเป็นยังไงแกลองเล่ามาสิ๊” เจนยักคิ้วให้หมอกอย่างกวนๆ
“ก็ไม่ค่อยจะเรียบร้อยอย่างที่ผู้หญิงคนอื่นเขาเป็นไงดูห้าวๆ ดี” หมอกว่าอย่างที่เขาเห็นท่าทางจากเพื่อนคนนี้ออกไปตรงๆ
“นี่ปกติของฉัน”
“อืม แปลกดี”
“นี่ชม?”
“แน่นอน”
“ฮ่าๆๆ/ฮ่าๆๆ”
แล้วคนทั้งสองก็นั่งหัวเราะกันออกมาอย่างมีความสุขกับเพื่อนคนแรกในมหา’ลัยถือว่าดีเลยทีเดียว รู้สึกว่าอยู่ด้วยแล้วค่อนข้างสบายใจถึงแม้ว่าจะพึ่งเจอกันก็เถอะ
“ขอไลน์หน่อยดิ” เจนยื่นโทรศัพท์มือถือแบรนด์หรูรุ่นใหม่ล่าสุดให้กับหมอก ตัวหมอกเองก็รับมาก่อนที่จะกรอกไลน์ไอดีลงไปให้เพื่อนอย่างไม่อิดออด
“เรียบร้อย” หมอกยื่นโทรศัพท์มือถือคืนให้เจนที่รับไปดูอย่างสนใจ
“เอ้ย! หล่อนี่หว่าเราอ่ะ” เจนแซวเมื่อเปิดไปเจอรูปโปรไฟล์ในไลน์ของหมอก
“ธรรมดา” หมอกยิ้มรับอย่างน่าหมั่นไส้ในสายตาของเจน
“ถ่อมตัวบ้างเถอะย่ะ! ฉันชมตามมารยาท” หมอกยักไหล่ให้เพื่อนเบาๆ
“เธอมีแฟนยัง”
“ทำไม? แกจะจีบฉันหรอ?” เจนทำทีขนลุกใช้มือลูบแขนตัวเองปอยๆ
“จะบ้าหรือไง”
“ฮ่าๆๆ อ้าวก็เห็นถามแบบนี้เหมือนจะจีบ”
“ถามแบบนี้คือจีบในความหมายของเธอรึไง...ยัยบ้า!”
“หรือไม่จริง”
“ฝันเถอะ ใครจะจีบเธอลงวะ”
“จะรู้หรอ”
“ตกลงว่าไง” หมอกถามย้ำอีกรอบ
“ยังไม่มีนี่ก็ว่าจะมาหาในมหา’ลัยนี่แหละ” เจนว่าออกมาอย่างมาดมั่นในคำพูดตน
“แล้วเจอยังยัง”
“ยัง! แต่ก็มีเล็งๆ ไว้แล้วอย่างแซ่บนี่บอกก่อนเลย คริกๆ”
“คนไหน?”
“คนนั้นไงเป็นไงสวยป่ะ อกตู้มมากน่าซุกชิบหาย”
เจนชี้ให้หมอกดู หมอกมองตามนิ้วเรียวนั่นไปก็เจอกับกับผู้หญิงคนหนึ่งที่หุ่นดีมาก ไม่ใช่คนเดิมที่เจนชี้ให้เขาดูรอบแรกคนนี้ดูแซ่บกว่าแถมอกยังตู้มเหมือนอย่างที่เจนว่า ดูท่าเพื่อนเขาจะชอบอะไรแซ่บๆ แบบนี้สินะ
“เบาหน่อย” หมอกเตือนเจนมีนทีที่เห็นท่าทางของเพื่อนสาวคนแมนที่มองผู้หญิงคนนั้นอย่างไม่ละสายตา
“แกไม่ชอบหรือไงแบบนี้” เจนตวัดสายตามามองหมอกทันที
“ไม่ล่ะ”
“ก็ดี! เราจะได้ไม่ต้องมาแย่งหญิงกัน”
“แล้วแกชอบแบบไหน”
“……..”
“หรือว่ามีแฟนแล้วเหรอ”
“ยัง”
“แปลกแฮะ! หน้าตาก็ดีนี่หว่าทำไมยังโสด”
เจนมองหมอกอย่างงงๆ เพื่อนเธอเบ้าหน้ามันก็ดีมากนะ เดินไปทางไหนก็มีแต่คนให้ความสนใจ ขนาดตอนนี้นั่งอยู่หน้าตึกคณะยังมีผู้หญิงเหล่มามองมันเลย มีหลายคนที่พยายามส่งสายตามาให้มัน แต่ดูท่าว่ามันไม่รู้ตัวหรืออาจจะรู้แต่เลือกที่จะไม่สนใจมากกว่า ว่าแต่ทำไมยังไม่มีแฟนวะ หรือว่าจะเป็นพวกเสือผู้หญิงกินไปเรื่อยๆ ไม่ชอบผูกมัด อืมมม น่าคิด
“ยังไม่ถูกใจใครน่ะ” ตั้งแต่เกิดมาเขายังไม่มีแฟนเป็นตัวเป็นตนด้วยซ้ำ จะบอกยังไงดีเขายังไม่เจอคนที่ถูกใจจริงๆ นั่นแหละ จะคุยกับใครจริงจังก็ไปกันไม่รอด
“แล้วมีสเปคไหมวะแกชอบผู้หญิงแบบไหน”
“ไม่มีหรอก ถ้าคนมันจะใช่ยังไงก็ใช่”
“อี๋~~แหวะ” เจนโก่งคอทำท่าจะอ้วก
“ฮ่าๆๆๆ” เมื่อเห็นท่าทางนั้นของเจนหมอกก็ปล่อยเสียงหัวเราะออกมาดังลั่น ก็เขาคิดแบบนั้นจริงๆ ก็เลยบอกเพื่อนไปตรงๆ
“น้ำเน่าชิบหายฉันจะอ้วก”
“ก็มันจริง แต่ตอนนี้ยังไม่เจอ”
“แถวนี้ก็ไม่มีเลยเหรอ? ดูสิคนสวยเยอะแยะเต็มไปหมดเลยนะ” เจนกวาดสายตาให้หมอกมองตามว่าที่เธอพูดคือเรื่องจริง ขนาดเธอเองก็เจอคนที่ถูกตาต้องใจเยอะเลย เพื่อนเธอก็ต้องมีบ้างแหละน่าอาหารตาชั้นดีขนาดนี้
“ไม่ล่ะ ยังไม่ใช่”
ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
