บทที่ 2 Good night little monkey

00.45 น.

มายาเดินออกทางหลังร้าน เตรียมกลับที่พักหลังเลิกงาน

เธอยืนพิงกำแพงอยู่สักพัก ใช้มือแนบหน้าอก จับจังหวะหัวใจที่มันกำลังสูบฉีดเลือดอย่างรวดเร็ว เต้นรัวไม่มีทีท่าว่าจะผ่อนลง เพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์จากค็อกเทลหลายแก้วต่อหลายแก้วที่มายาร่วมดื่มสนุกกับลูกค้าในร้าน

“ถ้าเป็นแบบนี้ทุกวันเราคงตายแน่ ๆ” มายาพูดกับตัวเอง

“เฮ สาวน้อยยืนทำอะไรอยู่ตรงนี้คนเดียวงั้นเหรอ” ชายขี้เมาต่างชาติคนหนึ่งเดินโซเซเข้ามาทักมายา

ตรงนี้เป็นซอยเล็ก ๆ หลังร้าน เป็นที่ที่ไม่ค่อยมีใครเดินผ่านเข้ามา ส่วนใหญ่มีเฉพาะคนในพื้นที่เท่านั้นที่รู้

เป็นซอยเปลี่ยวเล็ก ๆ ด้านหลังร้านที่มีอาคารเรียงติดกันหลายหลัง

“ฉันกำลังออกไปจากที่นี่ พอดีว่าเพื่อนฉันรออยู่”

มายาตอบแล้วรีบเดินหนีฝรั่งที่เนื้อตัวมีแต่กลิ่นแอลกอฮอร์ฟุ้งฉุนจนแสบจมูก

หมับ! มายาถูกคว้าแขนเอาไว้ได้

“จะรีบไปไหน สนใจไปดื่มต่อที่ห้องกับฉันไหม”

“ไม่ค่ะ ฉันมีธุระต่อ”

มายาพูดปัด และพยายามสะบัดแขนชายคนนั้นออก

“Oh, come on น้องชายฉันใหญ่นะ มันต้องทำให้เธอรู้สึกดีมากแน่ ๆ” ชายเมาเหล้ายังไม่ยอมแพ้ บีบข้อมือเธอแน่นขึ้น

หมับ!

มือเล็ก ๆ ของมายาสัมผัสเข้ากับของแข็ง ๆ ที่คับแน่นอยู่ใต้กางเกงของชายเมาเหล้า

เขาคว้ามือเธอจับและบีบตรงนั้นของเขา

หนุบ หนับ หนุม หนุบ

มายาตกใจทำอะไรไม่ถูก อ้าปากค้างกับภาพตรงหน้า

ไม่นะ อ๊ากกกกกกกมือฉันนนนน

มายาพยายามดึงมือ ออกแรงดิ้น แต่แรงน้อย ๆ จากผู้หญิงตัวเล็ก ๆ มันจะสู้หนุ่มฝรั่งที่สูงเกือบ ๆ 180 ได้ยังไง

เธอออกแรงดึงแต่ละครั้ง ก็แทบจะทรงตัวไม่อยู่ พร้อมเซเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของชายขี้เมา

“ปล่อยนะ ช่วยด้วย”

“ใครก็ได้ช่วยด้วย”

มายาส่งเสียงร้องขอความช่วยเหลือ และดิ้นสุดแรงให้ตัวเองหนีออกไปจากตรงนี้

“ฉันว่ามันยังเล็กไปนะ” เสียงเพราะ ๆ ทุ้มต่ำ พูดออกมาในจังหวะชลมุล

เจ้าของเสียง เป็นชายร่างสูง หุ่นหนากำลังดี สมส่วนเดินเข้ามา

มายาเห็นหน้าไม่ชัด

เธอเห็นเป็นเงาดำ ๆ เพราะแสงเงาของกำแพงตึกซ้อนทับตัวเขา

แต่ เธอจำน้ำเสียงนั้นได้ดี

ใครจะไปลืมน้ำเสียงผู้ชายที่ตัวเองตกหลุมรักกันล่ะ

มันทำให้เธอใจชื่นขึ้นมา ยิ้มดีใจ

จัสติน ปีเตอร์สัน

เขามาช่วยเธอ

“ว่าไงนะ” ฝรั่งขี้เมาเหล้าที่ได้ยินแบบนั้น เกิดความรู้สึกไม่พอใจ

ปล่อยมือมายาออก แล้วหันไปหาเรื่องจัสตินที่อยู่ด้านหลัง

“แล้วของนายล่ะ มันจะสักแค่ไหนกัน อย่าเห็นว่าตัวสูงกว่า แล้วไอนั่นจะใหญ่เสมอไปนะโว้ย”

“...”

“ของฉัน ถือว่าใหญ่เกินมาตรฐานของคนยุโรปอยู่ตั้ง 2 มิล และมันทำให้ผู้หญิงร้องขอชีวิตมานักต่อนักแล้ว”

ชายขี้เมาอวดสรรพคุณน้องชายยกใหญ่อย่างภาคภูมิใจ

ไม่รู้รึยังไง ว่าคนตรงหน้าที่นายกำลังอวดสรรพคุณน้องชายเป็นใคร

นั่นเป็นถึงราชาเชียวนะ ของนายเทียบไม่ติดหรอก

“ฮึ” จัสตินเหยียดยิ้ม

หมับ

หนุบ หนับ หนุบ หนับ

จัสตินคว้ามือหนุ่มขี้เมาจับไปที่เป้าของเขา

“...”

“นี่คือไซส์ที่มันยังไม่ตื่นนะ”

“...”

“สนใจลองทดสอบความใหญ่ตอนมันตื่นดูไหม ตรงนี้ของนาย น่าจะรับมันได้อยู่นะ” จัสตินพูด

ก่อนจะใช้มือจับก้นของชายตรงหน้า บีบเจ้าก้อนเนื้อสองก้อน สักสองสามที

“...” เขายืนแข็งทื่อ นิ่งเงียบอยู่สักพัก

“OMG King of Anaconda” ฝรั่งขี้เมาอุทานเสียงดัง ก่อนจะวิ่งหนีไป

เหมือนเขาจะช็อกไปตั้งแต่สัมผัสมันและโดนแตะเนื้อต้องตัว

จัสตินเดินเข้ามาใกล้ ๆ มายา

“เธอไม่เป็นอะไรใช่ไหม บาดเจ็บตรงไหนรึเปล่า”

“...”

“ฮุ” เสียงเล็ก ๆ ไม่เป็นคำ เล็ดรอดออกจากปากมายา

“What? Hu”

ฮ่า ฮ่า ฮ่า

มายากลั้นหัวเราะไม่ไหว ปล่อยขำ หัวเราะเสียงดัง

จัสตินแปลกใจ มันมีอะไรเรื่องอะไรน่าตลกงั้นเหรอ

“ฝรั่งคนนั้น ฮุ ฮ่า ฮ่า ดูเงิบไปเลย ตั้งแต่จับของคุณ ฮ่า ฮ่า”

“...”

“OMG King of Anaconda” มายาเลียนแบบท่าทีของฝรั่ง อย่างอารมณ์ดี

“...”

“ฮึ ฮุ ฮ่า ฮ่า เขาไม่รู้จักคุณรึไงนะ”

จัสตินมองดูสีหน้า ท่าทางของมายา ยิ้มบาง ๆ

พรึ่บ

“แล้วเธอละสนใจอยากจับมันดูสักครั้งไหม”

จัสตินโน้มตัวกระซิบข้างหู

มายาหันหน้าสบตากับจัสตินที่แสดงสีหน้าเจ้าเล่ห์

เขาโน้มใบหน้าหล่อ ๆ มาอยู่ใกล้ ๆ หน้าเธอตั้งแต่เมื่อไหร่

ทั้งสองจ้องหน้ากันอยู่สักพัก บรรยากาศโดยรอบเงียบกริบ ๆ

มายาเหมือนถูกดวงฟ้าคู่นั่นดูดเข้าไป เธอเม้นปากตัวเอง จนมันเป็นนิสัยติดตัว เวลาที่เธอตื่นเต้น ประหม่า

มายาหลบสายตาจัสติน เดินนำหน้า ออกไปจากซอยเล็ก ๆ

ยกมือขึ้นจับใบหน้าร้อนผ่าว ใครจะคิดว่าเขาจะโน้มหน้าเข้ามาใกล้ ๆ แบบนี้

ถ้าเกิดหัวใจวายเพราะความหล่อของเขา ใครจะรับผิดชอบ

จัสตินยิ้มไม่พูดอะไร

เขาเดินอยู่ข้าง ๆ เธอเงียบ ๆ เดินไปเรื่อย ๆ ราวกับกำลังเดินไปส่งเธอที่ห้องพัก

พอยืนด้วยกันแบบนี้แล้ว เธอดูตัวเล็กเอามาก ๆ ส่วนสูงของเธอยังสูงไม่ถึงข้อศอกเขาด้วยซ้ำ

เธอเหมือนเด็กน้อยกำลังเดินอยู่ข้าง ๆ คุณพ่อวัยหนุ่มก็ไม่ปาน

จัสตินดูโด่ดเด่น ทั้งรูปร่าง หน้าตา ส่วนสูง โดยเฉพาะหุ่นกับหน้าตานี่แหละ ทำให้คนที่เดินผ่านไปมาต้องหันกลับมามอง

มายายิ้มออกมาอย่างดีใจ ไม่คิดจัสติน นักแสดงหนังผู้ใหญ่ที่เธอแอบชื่นชอบมานาน กำลังยืนอยู่ข้างๆ เธอในเวลานี้

ไม่คิดไม่ฝันมาก่อนจริง ๆ

จัสตินเฝ้ามองพฤติกรรมมายาอยู่เงียบ ๆ มันช่างดู

ไร้เดียงสา ไม่ต่างอะไรกับเด็กน้อย

“ถึงแล้วค่ะ ขอบคุณที่เดินมาส่งและช่วยฉันไว้เมื่อกี้”

มายายืนอยู่หน้าห้องพักที่อยู่ไม่ไกลมากจากที่ทำงาน

“ไม่เป็นไร ต่อไปก็ระวังตัวดี ๆ ละ”

จัสตินมองสำรวจรอบ ๆ มันเป็นที่พักชั้นเดียว บ้านเดี่ยวหลังเล็ก ๆ คล้าย ๆ รีสอร์ตค้างคืนธรรมดาทั่วไป

“...”

“ที่แท้อยู่หลังบ้านแดนหรอกเหรอ” จัสตินถามมายา

“ค่ะ คุณแดนให้ฉันพักที่นี่ ระหว่างที่ทำงานกับเขา”

“เหรอ ถ้างั้นผมขอตัวก่อน”

จัสตินสบตามายาเล็กน้อย

ก่อนหันหลังเดินไปประมาณสองก้าว แล้วหยุดเดิน

“โอ๊ะ ลืม”

เขาหันหลัง เดินกลับมาโน้มตัวลงจูบเบา ๆ ที่แก้มของมายา

“Good night little monkey”

น้ำเสียงทุ้มนุ่มลึกพูดกระซิบข้างหู

เธอขาสั่น รู้สึกเสียวสันหลัง จั๊กจี้ตามตัว อุณหภูมิในร่างกายขึ้นสูง

มันมีพลังทำลายล้างค่อนข้างสูงสำหรับมายา

เธอหน้าแดง เขินอายเป็นลูกตำลึง หัวใจเต้นรัว ตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นกะทันหัน

…

ปุบ

เหมือนเสียงอะไรบางอย่างตกลงพื้น

เป็นกล่องเล็ก สีดำ

“จัสติน เหมือนคุณทำของตกนะ” มายาก้มลงไปเก็บ

condom XXL special

มายาถึงกับนิ่งอึ้งไปไม่ถูก กับของที่อยู่ในมือ

ทำไมมันถึงตกอยู่ตรงนี้

จัสตินยิ้มให้กับท่าทางของเธอ

“ของผมเอง สงสัยผมทำตกตอนเอามือล่วงกระเป๋าเมื่อกี้”

จัสตินเหมือนจงใจแกล้งมายา

เธอหน้าแดงขึ้นกว่าเก่า เม้มปากสนิท ข่มอาการตื่นเต้น จับหน้าอกตัวเอง ไม่อยากให้เขารู้ว่าเสียงหัวใจเธอเต้นดังขนาดไหน

“จริงสิ ผมยังไม่ได้รับคำตอบเมื่อกี้จากคุณเลย”

“...” คำตอบอะไร

“และที่สำคัญดูเหมือนว่าคุณจะรู้จักผมอยู่ก่อนแล้วสินะ”

“...”

“ผมหวังว่าคงจะได้ใช้เจ้านี่กับคุณเร็ว ๆ นี้นะมายา”

หน้าของทั้งสองอยู่ใกล้กันมาก จนสัมผัสถึงลมหายใจของกันและกัน

จัสตินหยิบกล่องถุงยางในมือมายา ใช้ริมฝีปากแตะมันเล็กน้อย ส่งสายตายั่วยวนให้มายา ก่อนหันหลังเดินจากไป