ตอนที่ 6

ตอนที่ 6

“แล้วทำไมต้องกลัว อ้นไม่ได้ทำอะไรผิดซะหน่อย”

“ก็…” อ้นเดินเข้าไปหาวรรษชลแล้วบอกให้ก้มลงมา ก่อนที่อ้นจะกระซิบกระซาบ ที่ก็ทำเอาวรรษชลตาโต ความอยากรู้พุ่งเข้าหา เพราะเธอเองก็อยากรู้เหมือนกันว่าทำไมนายหัวถึงเป็นคนดุขนาดนี้ ทั้งที่แม่บ้านที่ลาออกไปบอกกับเธอว่า ปกตินายหัวไม่ใช่คนแบบนี้ ออกจะสุภาพเสียด้วยซ้ำ แต่ป้าแกก็ไม่ได้บอกสาเหตุว่าทำไมนายหัวถึงเปลี่ยนไป ทำให้เธออยากรู้เบื้องลึกเบื้องหลังของนายหัวบ้าง แต่คนที่นี่ไม่มีใครพูดถึงสักคน และเธอก็ไม่กล้าถาม จนกระทั่งมาสนิทกับอ้น เธอเลยเลียบๆ เคียงๆ ถาม แต่อ้นก็ไม่รู้

“เล่าตอนนี้คงไม่ได้นะอ้น นายหัวอยู่” วรรษชลบอกเสียงเบาๆ เพราะอ้นเพิ่งบอกว่านายหัวสั่งห้ามทุกคนเอ่ยชื่อแฟนเก่าให้ได้ยิน ไม่งั้นจะเตะปาก

“ก็นั่นแหละค่ะที่อ้นต้องระวัง กลัวจะโดนนายหัวเตะเอา แล้วเท้านายหัวคงจะหนักน่าดู” อ้นที่เห็นตอนนายหัวกระทืบกสิน ทำหน้าสยองให้วรรษชลดู และเธอก็เห็นด้วยกับอ้นว่าเท้านายหัวคงหนักไม่ใช่เล่น ไม่งั้นกสินคงไม่เลือดท่วมปาก

“จะว่าไปฉันก็กลัวโดนนายหัวเตะเหมือนกัน” วรรษชลพูดติดตลก

“อย่างคุณชล นายหัวหรือจะกลัวเตะ คุณชลเป็นเมียนายหัวนะคะ อ้นว่านายหัวไม่กล้าหรอก”

“ก็ไม่แน่นะอ้น”

“นายหัวดูรักคุณชลจะตายไป อ้นเอาหัวเป็นประกันเลยว่านายหัวไม่มีวันทำร้ายคุณชลหรอก แต่อ้นขอตัวไปทำงานบ้านก่อนนะคะ มัวแต่เม้าท์งานยังไม่ได้ทำสักอย่างเลย” อ้นบอกกล่าวแล้วก็รีบไปทำงาน ส่วนเรื่องที่จะเล่าก็รอให้นายหัวออกจากบ้านก่อนแล้วค่อยเล่าให้ฟัง เพราะเล่าตอนนี้มันเสี่ยงเกินไป

“เอาตามที่อ้นบอกแหละดีแล้ว เราสองคนจะได้ไม่โดนทำโทษ”

“ค่ะ แต่อ้นไปก่อนนะคะ”

“ใครมาน่ะอ้น” วรรษชลที่กำลังจะเดินไปดูนายหัวในห้องนอนหยุดชะงัก ก่อนจะหันไปถามอ้น

“เดี๋ยวอ้นลงไปดูให้ค่ะ”

“จ้ะ แต่ถ้าไม่รู้จักก็อย่าให้เข้ามาในบ้านนะ นายหัวไม่ชอบให้คนแปลกหน้าเข้ามาในบ้าน” วรรษชลกำชับ เพราะกลัวอ้นจะโดนเจ้าของบ้านทำโทษ

“อ้นจำได้ค่ะ”

“งั้นรีบไปดูเถอะ กดกริ่งไม่เกรงใจเจ้าของบ้านเลย”

“เดี๋ยวแม่อ้นจะด่าให้เองค่ะ” พูดจบก็รีบลงจากบ้านแล้วเดินแกมวิ่งไปที่ประตู ส่วนวรรษชลก็เดินเข้าไปในห้องนอน นายหัวของเธอตื่นแล้วและตอนนี้ก็น่าจะอยู่ในห้องน้ำ เพราะได้ยินเสียงน้ำดังออกมา

“ชล! อยู่หรือเปล่า” ปัถย์ลองเรียกดูอีกครั้ง เผื่อภรรยากลับเข้ามาในห้อง

“อยู่ค่ะ”

“เข้ามาฟอกสบู่ให้ฉันด้วย”

“ได้ค่ะ” วรรษชลขานรับแล้วก็เดินไปหยุดอยู่หน้าห้องน้ำ สูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆก่อนจะก้าวเข้าไป และเดินไปยังส่วนอาบน้ำ ที่ตอนนี้นายหัวกำลังยืนอาบน้ำอยู่ เรือนร่างบึกบึนตรงหน้าทำให้ผิวหน้าของเธอร้อน

“ชักช้าจัง” พูดจบนายหัวหนุ่มก็ดึงร่างเล็กเข้าไปยืนอยู่ใต้ฝักบัวด้วยกัน เลยทำให้เนื้อตัวของวรรษชลเปียกโชก ทรวดทรงน่าปรารถนาเลยต้องตาต้องใจนายหัวหนุ่มเข้าอย่างจัง แม้จะเห็นและสัมผัสมานับครั้งไม่ถ้วน แต่ความปรารถนาที่เขามีต่อภรรยากลับไม่เคยลดน้อยลงเลย

“นาย…นายหัว” เสียงของวรรษชลเริ่มขาดห้วง เมื่อปากของนายหัวซุกไซ้ที่หว่างอก ก่อนจะอ้าปากงับยอดถันสีระเรื่อ ดูดดุนไม่นานก็แข็งชันตอบรับสัมผัสหวามไหว จนแข้งขาของเธอสั่น ใจก็สั่นรัว กลัวคนเข้ามาเห็นเหลือเกิน เพราะตอนเข้ามาเธอไม่ได้ล็อกประตูห้อง แม้จะไม่มีใครกล้าเข้ามาก็เถอะ แต่ทางที่ดีควรล็อกห้องหับให้เรียบร้อยก่อนจะทำอะไรแบบนี้ แต่หากเธอจะบอกนายหัวตอนนี้ก็คงไม่ทันแล้ว

“แยกขาอีกนิด” คนพูดเวลานี้ลงไปนั่งคุกเข่า และตอนนี้ใบหน้าของนายหัวก็อยู่ระดับเดียวกับกุหลาบงาม

“นายหัวคะ คือว่า…” คนกำลังกลัวคนจะมาเข้ามาเอ่ยเสียงพร่า พยายามจะหุบขาหนี

“ชล แยกขาให้ฉัน”

วรรษชลไม่ตอบแต่ยอมทำตามคำสั่งอย่างว่าง่าย

“นายหัว!”

“เสียดายหรือไง” นายหัวหนุ่มหมายถึงปราการตัวน้อยที่เขาฉีกจนขาด

“ค่ะ”