ตอนที่ 5

ตอนที่ 5

“จัดการฉันเถอะ วันนี้ฉันจะให้เธอคุมเกม” พูดเสร็จก็ฟาดแรงๆ ที่สะโพกงามงอน วรรษชลเจ็บแต่ไม่ได้พูดอะไร นอกจากขยับกายเข้าไปครอบครองลำกาย ผสานจนเป็นหนึ่งเดียว แล้วเริ่มขวบขี่อาชาหน้าดุอย่างเร่าร้อน โดยมีอาชาหนุ่มยกสะโพกเด้งรับจังหวะของจ๊อกกี๊สาวที่เวลานี้ปลดปล่อยตัวเองอย่างลืมอาย เมื่อถูกไฟสวาทเข้าครอบงำ

“อ่า นายหัวชล…ชลไม่ไหวแล้ว” เสียงหวานสั่นพร่าเอ่ยบอก ก่อนจะหยุดทุกอย่างลงเมื่อส่งตัวเองถึงที่หมาย ขณะที่คนตัวใหญ่ยังไปไม่ถึงไหน นายหัวหนุ่มจึงบีบก้มงามๆ ไปหลายครั้ง แล้วจับร่างเล็กพลิกลงนอนแทนที่

“เดี๋ยวเธอจะได้ถึงอีกรอบแน่ๆ วรรษชล”

“อ๊ะ! นายหัว” หญิงสาวหน้าบิดเบ้ เมื่อนายหัวหนุ่มดันลำกายท่อนโตเข้ามาในกาย ขณะที่เขาจับสองขาของเธอฉีกกว้าง เปิดเปลือยให้เห็นซุกซอกมุม

“ชอบหรือเปล่า” คนพูดถอดถอนลำกายออกมาจนเกือบสุดแล้วกระแทกกลับเข้าไป เขาทำซ้ำๆ แบบนี้จนอีกคนชักหงุดหงิด เพราะอยากให้เขาโหมกระหน่ำใส่เธอแบบไม่ยั้ง เมื่อตอนนี้ไฟสวาทในกายถูกจุดขึ้นมาอีกครั้ง

“ค่ะ”

“สั้นๆ หรือเลยไง”

“ชลชอบมากค่ะ แล้วตอนนี้ชลก็ต้องการนายหัวมากที่สุด”

“น่ารัก” ขาดคำขาสวยก็ถูกจับพาดบ่าบึกบึน สองมือหนาก็เข้าประครองสะโพกงามงอน ก่อนจะอัดกระหน่ำสะโพกแกร่งเข้าหาร่างเล็กจนเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังก้องห้องอย่างยาวนานกว่าที่บทสวาทจะสงบลง

วรรษชลพลิกกายหนีทันทีที่นายหัวหนุ่มพ่นธารสีขาวเข้าใส่กายทุกหยาดหยด ที่เธอก็กลัวเหลือเกินว่าจะพลาดพลั้งตั้งท้อง แม้จะกินยาคุมไว้ แต่ทุกสิ่งทุกอย่างมันก็พลาดได้ แต่เธอก็ภาวนาขออย่าให้เธอท้องขึ้นมาเลย เพราะตอนนี้สถานะของเธอเป็นเพียงเมียชั่วคราว ที่จะโดนปลดเมื่อไหร่ก็ไม่รู้

“นายหัวคะ”

“มีอะไร”

“ชลไปได้แล้วใช่ไหมคะ” เสียงคนถามสั่นเครือเล็กน้อย เพราะหากนายหัวหนุ่มอนุญาตให้ไปจริงๆ ก็รู้สึกใจหาย

“มีคนรอรับเลี้ยงแล้วหรือไง ถึงอยากไปจากฉัน”

“เปล่าค่ะ”

“แล้วทำไมถึงอยากไปจากฉัน หรืออยากออกไปลองกับคนอื่น”

“นายหัว!”

“ฉันพูดผิดหรือไง”

“ผิดค่ะ เพราะชลไม่เคยอยากไปลองกับคนอื่น”

“หึ!”

ปัถย์ทำเสียงในลำคอแล้วก็ลุกจากเตียงในภาพเปลือยกาย ทำเอาวรรษชลที่ลุกตามหน้าร้อนผ่าว แม้จะเคยเห็นจนชินตา แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็อดจะหน้าแดงไม่ได้

“จะไปไหน”

“ไปเก็บของค่ะ” วรรษชลตอบกลับเสียงสั่น น้ำตาก็พากันมาคลอเต็มเบ้าตา

“เธอจะไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น วรรษชล” พูดเสร็จก็เดินเข้าห้องน้ำ วรรษชลสะดุ้งตอนที่นายหัวหนุ่มปิดประตูห้องน้ำ แต่เธอก็ยอมรับว่าดีใจที่นายหัวไม่ยอมให้ไปจากที่นี่

*********************************

สัปดาห์ต่อมา

วันนี้วรรษชลตื่นแต่เช้าเหมือนเช่นทุกวัน แม้ค่ำคืนที่ผ่านมาจะถูกใช้ร่างกายไปหลายรอบ แต่เธอก็ยังมีแรงตื่นขึ้นมาทำอาหารให้กับนายหัว ที่วันนี้เป็นวันหยุด เธอจึงเลือกทำแกงส้มและยำวุ้นเส้นสมัยคุณยายให้กับเขา ครั้นพอจัดการทุกอย่างเรียบร้อยดีแล้วเธอก็เข้าไปดูนายหัว ที่ทุกเช้าเธอต้องปลุกและช่วยเขาแต่งตัว ทำหน้าที่เหมือนเช่นภรรยาทั่วไป ที่เธอก็ยังไม่รู้เหมือนกันว่าจะได้ทำไปอีกนานแค่ไหน

“คุณชล!”

“มีอะไรเหรอ” วรรษชลเหลียวไปตามเสียงเรียกแล้วเอ่ยถามเสียบเรียบๆ แม้จะตกใจกับเสียงเรียกไปบ้าง แต่ก็ไม่ถือโทษสาวใช้

อ้น สาวใช้ในบ้านของนายหัวปัถย์และสนิทกับ วรรษชลมากที่สุด นับตั้งแต่วรรษชลก้าวเข้ามาอยู่ในบ้านของนายหัว ในฐานะภรรยา ตามที่นายหัวบอกกล่าวกับทุกคน แต่ไม่มีใครรู้ว่าเธอเป็นเพียงเมียชั่วคราว

“ทำไมต้องทำท่าแปลกๆ” วรรษชลพูดขึ้น เมื่ออ้นยังไม่เลิกมองซ้ายมองขวาราวกับกลัวใครจะมาเห็น

“อ้นมีเรื่องสำคัญจะมาเล่าให้คุณชลฟังค่ะ”

“เรื่องสำคัญ?”

“ค่ะ แต่วันนี้วันหยุด นายหัวยังอยู่ในบ้านใช่ไหมคะ”

“อยู่จ้ะ อย่าบอกนะว่าที่อ้นมองซ้ายมองขวานี่ เพราะกลัวนายหัวจะมาเห็น”

“ใช่ค่ะ”