ตอนที่ 4

ตอนที่ 4

“อ่า…นายหัว ยะ…อย่า” เสียงหวานเอ่ยห้ามเมื่อนายหัวหนุ่มบีบบี้เม็ดทับทิมแรงขึ้น

“ดังๆ วรรษชล ฉันชอบที่สุดเวลาเธอคราง” นายหัวหนุ่มกระซิบเสียงแตกพร่า ก่อนจะกระชากเสื้อตัวสวยของหญิงสาวออกจนขาดวิ่นติดมือ

“นายหัว!”

“ช่างหัวมัน”

“แต่ชลเสียดาย”

“เดี๋ยวฉันให้เงินเอาไปซื้อใหม่ ซื้อเป็นพันชุดยังได้” นายหัวหนุ่มตอบกลับอย่างหงุดหงิด ก่อนจะกระชากบราลายลูกไม้สีดำตัวเก่งของวรรษชลเหวี่ยงทิ้ง แล้วดันร่างนุ่มลงนอนบนเตียงอีกครั้ง แล้วตามเข้าไปทาบทับ สองมือกอบกุมเต้างามบีบเคล้นจนเนื้อปลิ้น ก่อนจะส่งเข้าปากดูดกลืนอย่างหมั่นเขี้ยวจนเผลอกัด

“อ๊ะ! นายหัว ชลเจ็บ”

“แต่ก็ชอบด้วยใช่ไหม แข็งเป็นไตเชียว” พูดจบก็ระรัวลิ้น จนเจ้าของเต้างามสั่นสะท้านอย่างหวามไหว

“ก็…ก็นายหัวทำให้เป็นแบบนั้นเอง” วรรษชลแย้งกลับ ก่อนจะกัดริมฝีปากแน่น เพราะตอนนี้นายหัวหนุ่มทั้งดูดทั้งขบกัด มันเจ็บแต่ก็เสียวด้วย

“ชอบหรือเปล่า” ปัถย์เงยหน้าขึ้นมาถาม และไม่ชอบใจเอาเสียเลยที่หญิงสาวนอนกัดปาก ไม่ยอมปล่อยเสียงครางออกมา ทั้งที่เขาก็บอกไปแล้วว่าชอบ

“อ๊ะ! นายหัว ชลเจ็บ” คนถูกลงโทษด้วยการตีแรงๆ ที่สะโพกงามงอนร้องบอก หน้าตาเหยเก

“งั้นเธอก็ครางออกมาดังๆ ฉันชอบ” พูดเสร็จก็เคลื่อนตัวลงมาอยู่หว่างขาสวย ที่ถูกเขาจับแยกกว้างจนเผยให้เห็นกุหลาบงาม นายหัวหนุ่มเห็นกี่ครั้งก็ใจเต้นแรงทุกครั้ง ก่อนให้นิ้วบุกสำรวจ จนเจ้าของกุหลาบงามดิ้นพล่านๆ ราวกับถูกน้ำร้อนลวก

“อ๊ะ! นายหัว ไม่เอา พอก่อน”

“ทำไม อยากได้ท่อนเนื้อฉันแทนหรือไง”

“พูดบ้าๆ”

“ก็เห็นทำหน้าเหมือนไม่พอใจ ที่ฉันเอานิ้วให้แทน”

“ก็นายหัวเล่นส่งเข้ามาไม่บอกกล่าว ชลตกใจก็เลยห้ามต่างหาก” คนถูกทรมานจนจะขาดใจแย้งกับพร่าสั่น

“ขอโทษ แต่เอานิ้วไปก่อนแล้วกัน ตอนนี้ฉันอยากให้เธอตอดนิ้วฉัน” พูดจบก็กดแทรกนิ้วเพิ่มเข้าไป ขยับเข้าออกเป็นจังหวะ ไม่นานสะโพกงามงอนก็ขยับเข้าหานิ้วหยาบกร้าน สอดรับจังหวะจนน้ำหวานหลั่งไหล

“อ่า นายหัว ชล…” ขณะกำลังใกล้เสร็จสมทุกอย่างกลับพังทลาย เมื่อนายหัวหนุ่มถอนนิ้วออกไป แล้วส่งเข้าปากตัวเอง ดูดกลืนอย่างไม่สนใจอีกคนที่เฝ้ามองด้วยอาการหงุดหงิด

“ไม่พอใจฉันหรือไง”

วรรษชลไม่ตอบอะไร แต่หญิงสาวลุกขึ้นแล้วผลักนายหัวหนุ่มลงไปนอนแทน จากนั้นเธอก็ขยับกายไปนั่งทับท่อนขาใหญ่เอาไว้ ตาจดจ้องไปที่ท่อนเนื้อแข็งชัน

“คิดจะเอาคืนหรือไง”

“แล้วนายหัวจะว่าชลหรือเปล่าคะ”

“ฉันไม่ว่าอยู่แล้ว”

“ดีค่ะ”

“อ่า ชล ดีมาก ทำต่อไป อย่าหยุด” นายหัวหนุ่มครางยาว ร่างก็เกร็งเพียงแค่นิ้วเล็กลูบไล้ส่วนหัวของท่อนเนื้อที่ปริ่มน้ำ

วรรษชลยิ้มพอใจเมื่อแค่ลูบก็ทำให้นายหัวหนุ่มคราง มือเล็กกำท่อนเนื้อเอาไว้ทั้งสองมือ แล้วขยับขึ้นลงเป็นจังหวะ สายตาก็จ้องไปที่ใบหน้าหล่อเหลา ที่ชอบดุดันแทบตลอดเวลา ที่เธอก็อดสงสัยไม่ได้ว่าคนอื่นจะเคยเห็นรอยยิ้มของเขาบ้างหรือเปล่า ส่วนเธอได้เห็นบ่อยๆ แต่ก็แค่เวลาอยู่กันสองต่อสองในเวลาแบบนี้ ส่วนเวลาปกตินายหัวแทบไม่ยิ้มให้เธอเลย

“ชล”

“คะ”