ตอนที่ 3

ตอนที่ 3

“นายหัวเคยพูดเองนะคะว่าถ้าไม่มีความเชื่อใจต่อกันก็ให้ไปได้ทันที และตอนนี้นายหัวก็ไม่เชื่อชล ชลก็จะไป” วรรษชลเอ่ยด้วยน้ำตาคลอเบ้า เพราะเธอไม่เคยทำอย่างที่กล่าวหา และนี่ก็เป็นหนที่สามแล้วที่โดนกล่าวหาแบบนี้ เธอไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น ทำไมนายหัวถึงมาปรักปรำเธอแบบนี้ ทั้งที่เธอไม่เคยทำตัวแบบนั้น

‘มีคนงานใหม่อยู่คนหนึ่ง ชอบแอบมองนายหัวบ่อยๆ สงสัยคิดอยากยกฐานะตัวเองจากคนงานมาเป็นเมียนายหัวแน่ๆ เลยค่ะคุณชล’ คำพูดของอ้นดังลอยเข้ามาให้ฉุกคิด แต่เธอรู้ตัวดีว่าหากนายหัวจะยกใครขึ้นมาเป็นเมียก็ย่อมได้ เพราะตัวเธอเองก็เป็นเพียงภรรยาชั่วคราว

เมื่อนายหัวเงียบ วรรษชลจึงเลือกที่จะเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าเตรียมเก็บข้าวของลงกระเป๋า แต่ไม่ทันได้จับเสื้อผ้าแม้แต่ตัวเดียว ร่างก็ลอยหวือ

“นายหัว!”

“เธอคิดจะทำอะไร”

“ชลจะเก็บเสื้อผ้าไปจากที่นี่”

“ฉันสั่งให้เธอไปแล้วหรือไง” นายหัวหนุ่มตะคอกกลับ แววตาดุกร้าว

“เปล่าค่ะ แต่นายหัวหมดความเชื่อใจต่อชลแล้ว ชลก็จะไป” พูดจบเธอก็ตัวลอยและไปหล่นอยู่บนเตียงหนานุ่ม

“นายหัว! ชลเจ็บนะคะ”

“เจ็บแล้วก็จำซะบ้าง ว่าถ้าฉันไม่สั่ง เธอก็ห้ามไปไหน!”

“แต่ถ้าชลอยู่ต่อ นายหัวก็จะหาเรื่องปรักปรำชล”

“ก็ถ้าเธอมั่นใจว่าเธอไม่ได้ไปอ่อยไอ้กสิน แล้วเธอจะไปจากที่นี่ทำไม”

“ชลสาบานว่าชลไม่เคยไปอ่อยใคร แต่ที่ชลจะไป เพราะนายหัวปรักปรำชลหลายครั้งแล้ว ชลจึงไม่อยากอยู่ที่นี่”

“น้อยใจฉันหรือไง” ถามจบแล้วปากหยักคล้ายจะยิ้มนิดๆ ทำเอาวรรษชลแปลกใจไม่น้อยกับรอยยิ้มเล็กน้อยนั่น เพราะเธอยอมรับว่าตั้งแต่อยู่ที่นี่ เธอไม่รู้จริงๆ ว่าตกลงนายหัวเป็นคนยังไงกันแน่ บ้างทีก็ทำเหมือนเธอเป็นคนรัก แต่บ้างทีก็ทำเหมือนเธอเป็นคนอื่น เป็นอากาศธาตุในสายตาของเขา

“ชลไม่ได้น้อยใจค่ะ”

“แต่น้ำเสียงของเธอบอกฉันว่าเธอกำลังน้อยใจฉัน” โทนเสียงของนายหัวหนุ่มอ่อนลง เมื่อเห็นน้ำตาของอีกฝ่าย ที่เขาก็เบื่อตัวเองเช่นกันที่ใจอ่อนทุกทีเมื่อเห็นน้ำตาผู้หญิง!

“นายหัว!” วรรษชลตกใจเมื่อมือหนาปลดเสื้อผ้าของเธอ ทั้งที่เมื่อครู่ยังพูดคุยกันอยู่ แล้วเธอก็ยังไม่ได้รับคำตอบด้วยว่าตกลงนายหัวจะให้เธอไปได้หรือไม่

“ไหนๆ เธอก็จะไปแล้ว งั้นเรามาส่งท้ายกันสักครั้งสองครั้งเป็นไง” นิ้วหยาบจากการทำงานหนักบีบบี้ที่เม็ดทับทิมใจกลางเต้างาม จนใบหน้าของวรรษชลเหยเก เธอยอมรับว่าเจ็บจากกระทำของนายหัว แต่ก็มีอารมณ์บางอย่างแอบแฝงมาด้วย และทำให้เธอเกลียดตัวเองอย่างที่สุด ที่อ่อนไหวไปกับสัมผัสจวบจ้วงของนายหัวหนุ่ม ที่เห็นผู้หญิงเป็นเพียงที่ระบายความใคร่ แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังติดอยู่ในบ่วงสวาทที่นายหัวหนุ่มเป็นคนหยิบยื่นให้ เพื่อแลกกับที่ซุกหัวนอนและหลบภัยจากพ่อเลี้ยง ที่เธอเพิ่งได้ข่าวเมื่อเดือนก่อนว่าเสี่ยมิตรส่งลูกน้องออกตามหาเธอตามคำบอกกล่าวของนายหัว แต่เพราะอะไร ทำไมเสี่ยมิตรถึงเพิ่งมาตามหาตัวเธอเอาตอนนี้ แต่จะตามหานานแล้วหรือเพิ่งตามหาก็ช่างเถอะ ยังไงเธอก็เชื่อว่านายหัวจะคุ้มครองให้เธอรอดปลอดภัยจากเสี่ยมิตร