ตอนที่ 1

ตอนที่ 1

“โอ๊ย! นายหัว ผมขอโทษ ผมจะไม่ทำอีกแล้ว” เจ้าของเสียงยกมือไหว้ร้องขอชีวิต หลังจากแอบเข้ามาในเขตบ้านพักของนายหัวหนุ่มหวังขโมยของ แต่ไม่ทันได้ขโมยของ อีกฝ่ายก็ไปแอบมองผู้หญิงของนายหัวจนโดนจับได้ จึงถูกลากตัวมาให้นายหัวทำโทษ ทั้งเตะทั้งต่อยไม่มียั้ง!

“คนอย่างมึง มันเลี้ยงไม่เชื่อง ไอ้กสิน มึงรีบไสหัวออกไปจากที่นี่ซะ!”

“นายหัวไล่ผมออกเหรอครับ”

“เอ่อ! กูไล่มึงออกไป แล้วอย่าได้กลับมาให้กูเห็นหน้าอีก” จบคำของผู้เป็นนาย คนที่ถูกเตะต่อยจนร่างน่วมก็ลนลานหนีออกไป ท่ามกลางสายตาของคนงานในสวนปาล์มที่พากันมามุ่งดู หลังจากมีคนงานหญิงไปป่าวประกาศว่ากสินแอบเข้าไปเขตบ้านนายหัว แล้วไปแอบมองผู้หญิงของนายหัว เหล่าคนงานเลยแห่แหนมาดู

“ทุกคนจำเอาไว้ ถ้าใครขัดคำสั่งฉัน มันจะโดนยิ่งกว่าไอ้กสิน!” ปัถย์ วิสาลักษณา หรือนายหัวปัถย์ เจ้าของสวนปาล์ม ‘ลักษณา’ และธุรกิจเกี่ยวกับที่พักหันไปพูดกับเหล่าคนงาน พร้อมสีหน้าที่ดุดัน ทำเอาทุกคนขยาด โดยเฉพาะเวลาที่นายหัวกระทืบคนงานเมื่อครู่

“พวกเราจะจำไว้ นายหัว”

“ไปทำงานกันได้แล้ว” จบคำของนายหัว เหล่าคนงานก็แยกย้ายกันไปทำงาน ส่วนนายหัวหนุ่มก็มองไปยังบ้านพัก ที่เวลานี้มีใครอีกคนกำลังมองลงมา และตอนนี้ใจของเธอสั่นรัวๆ เพราะนายหัวหนุ่มกำลังเดินตรงมาที่บ้านพัก

“คงไม่โดนดุอีกนะ” วรรษชล อัญญาพรรณ สาวสวยที่คนงานหนุ่มลอบเข้ามาแอบมอง ขณะที่เธอกำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ที่ระเบียงเอ่ยออกมาเบาๆ ก่อนจะเดินวนไปวนมาอยู่ในห้องพัก เพราะงานนี้เธอเจอศึกหนักอีกแล้ว

ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!

“วรรษชล! เปิดประตู” เสียงเคาะประตูและเสียงขานเรียกนั้นทำเอาคนในห้องหวาดกลัว แต่เธอไม่มีทางปฏิเสธคำสั่ง จึงต้องเดินไปเปิดประตูให้นายหัว คนที่เป็นเจ้าชีวิตของเธอ หลังจากเขาไปช่วยเธอให้พ้นเงื้อมือพ่อเลี้ยงสุดชั่ว ที่คิดจะข่มเหงเธอ เธอบอกแม่ แต่แม่กลับไม่เชื่อ ซ้ำยังกล่าวหาว่าเธออ่อยพ่อเลี้ยง เธอจึงต้องหนีและมาขอให้นายหัวหนุ่มช่วยเหลือ หลังจากเมื่อหลายเดือนก่อน นายหัวหนุ่มขับรถเฉี่ยวเธอ ทางนายหัวก็ส่งนามบัตรให้ บอกว่าหากมีอะไรจะให้ช่วยเหลือก็มาหาได้เลย เธอจึงตัดสินใจมาที่นี่เพื่อหลบภัยจากพ่อเลี้ยง

แต่มีข้อแลกเปลี่ยน!