ตอนที่ 5 บริสุทธิ์
ปึก! กรี้ดดดด!!!
เข้าได้เพียงส่วนหัว พักพิงก็กรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บ ภายในร่องสาวที่ไม่มีใครเคยรุกล้ำ ตอนนี้ชายหนุ่มแปลกหน้ากำลังจะอัดกระแทกแก่นกายเข้าใส่เธอ พนาขบกรามแน่นกับความคับแน่นภายในร่องสาวของเธอ เมื่อรับรู้ว่าหญิงสาวไม่เคยผ่านเรื่องอย่างว่า ทำเอาพนายกยิ้มอย่างพอ พนาก้มมองขนาดแก่นกายใหญ่ตามฉบับชาวยุโรปของตัวเองที่กำลังถูกดูดกินโดนกลีบกุหลาบสีหวาน ก่อนจะอัดกระแทกเข้าไปสุดแรง
กึด!กึด! กรี้ดด!!!! เหยื่อพรหมจรรย์ถูกทำลายโดยชายหนุ่มแปลกหน้าที่เธอไม่รู้จักแม้แต่ชื่อของเขา
" อ๊าาาา!!!"
พนาครางเสียงกระเส่า เมื่อภายในคับแคบของเธอตอดรัดสิ่งแปลกปลอมที่เข้าไป
" ฮือ พอแล้ว เอาออกไป มันเจ็บ "
พักพิงร่ำไห้ออกมาด้วยความเจ็บปวด เมื่อรับรู้ถึงสิ่งที่กำลังไหลออกมา เลือดสาวสดใหม่ ค่อยๆไหลหยดลงบนที่นอนสีขาวราคาแพง พนาทนความคับแน่นไม่ไหว จึงอัดกระแทกแก่นกายเข้าออกอย่างหนักหน่วง ความคับแน่นของพักพิงทำเอาพนาเองแทบคลั่ง เขาไม่เคยสดกับผู้หญิงคนไหน พักพิงคือคนแรก ที่ร่วมรักกับเขาโดยไร้เครื่องป้องกัน เมื่อสะโพกสอบถ่าโถมเข้าใส่ ทำเอาพักพิงดิ้นพล่านด้วยความเจ็บปวดบริเวณร่องสาวที่มีการฉีกขาด
" อื้ออ!!! บะเบาหน่อยย "
พักพิงร้องท้วงขึ้นมาอีกครั้ง ก่อนจะหนีบขาเอาไว้ เพื่อไม่ให้ชายหนุ่มนั้น อัดสะโพกเข้าหาร่องสาวเธอหนักเกินไป แต่เหมือนว่าเธอนั้นจะคิดผิด
" อ้าขาออก "
น้ำเสียงเรียบนิ่งของชายหนุ่มเอ่ยขึ้น ด้วยท่าทีไม่สบอารมณ์
" ฮืออไม่เอาแล้วมันเจ็บ อย่าทำเลยนะ ไม่ไหวแล้ว "
พักพิงเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงขอร้อง ก่อนที่ชายหนุ่มจะอัดกระแทกแก่นกายเข้าออกอย่างรุนแรง ทำเอากลีบกุหลาบอวบนูน ปลิ้นเข้าปลิ้นออกตามแรงกระแทกกระทั้นของคนร่างหนา
"อ๊ะ!อ๊ะ!อ๊ะ! พะ...พอแล้วว มันจุกก ฮืออ "
พักพิงร่ำไห้ออกมาอย่างหนัก ความจุกหน่วงบริเวณท้องน้อยส่งผลให้ฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไปค่อยๆจางหาย
ปึก!
ปึก!
ปึก!
ผ่านไปนานนับหลายชั่วโมงกว่าชายหนุ่มจะปลดปล่อยสายธารน้ำรักออกมา ทำเอาพักพิงไร้เรี่ยวแรงที่จะขัดขืนจึงทำได้เพียงนอนรับแรงกระแทกกระทั้นที่ชายหนุ่มมอบให้ ความมืดภายในห้อง ทำให้หญิงสาวไม่สามารถมองใบหน้าของเขาไม่ชัด จำได้ว่าเขานั้นมีดวงตาสีฟ้าคราม
"หลังจากนี้ หวังว่าเราจะไม่เจอกันอีก "
พักพิงเอ่ยขึ้นก่อนจะหยิบเสื้อผ้าขึ้นมาสวมใส่ และกลับบ้านทันที ทิ้งเพียงรอยเลือดไว้ให้คนในคืนนั้น
เช้ารุ่งขึ้น...
พนาตื่นขึ้นมาโดยไร้คนข้างกาย มีเพียงรอยเลือดความบริสุทธิ์ของหญิงสาว พนามองรอยเลือดนั้นด้วยสายตาพอใจ
“หึ เก่งนี่” พนาเอ่ยขณะที่นึกถึงบทเร่าร้อนที่เขาและเธอร่วมรักกันตลอดทั้งคืน
ก๊อก!ก๊อก! เสียงบานประตูเปิดออกมาโดยอาคม
“มึงจะนอนอีกนานไหม เหยื่อมึงแทบคลานออกจากโรงแรมแล้ว”
เสียงอาคมเอ่ยขึ้น ก่อนจะมองร่องรอยบนตัวพนา และรอยเลือดผสมน้ำคาว ที่เลอะเกรอะกรังบนเตียงนอน
“ซิง? “
อาคมเอ่ยถามขึ้น ก่อนจะได้คำตอบกลับมาเป็นความเงียบแทน พนาเดินเข้าไปจัดการตัวเองในห้องน้ำทันที ก่อนจะออกมายังพบอาคมนั่งรอที่เดิม
“ผู้หญิงคนนั้น เธอจะโดนพี่ชายเธอขืนใจ!”
กึก!! เสียงนาฬิกาหรูร่วงหล่นจากข้อมือพนาทันที เมื่อได้ยินคำพูดของอาคม
สี่ชั่วโมงก่อนหน้า..!!
พักพิงเดินเข้าบ้านด้วยสภาพอิดโรย ก่อนจะพบทัศไนยที่นั่งรอเธอบนโซฟาขนาดใหญ่มืดๆ คนเดียว
พรืบ!! พักพิงเปิดไฟถึงกับสะดุ้งเฮือกทันที ทัศไนยขบกรามแน่นเมื่อเห็นสภาพหญิงสาวก็เดาได้ทันที ว่าเพิ่งผ่านอะไรมา
“ทำไมเพิ่งกลับ “ทัศไนยพยายามระงับอารมณ์โกรธ ก่อนจะเดินไปกระชากร่างหญิงสาว ทำให้ร่างอันไร้เรี่ยวแรงถูกเหวี่ยงให้นอนลงบนโซฟากลางบ้าน
“ปล่อยฉันนะ ฉันจะไปไหนมันก็เรื่องของฉัน”
พักพิงเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเดือดดาลไม่แพ้กัน ทัศไนยไม่มีสิทธิ์มาทำแบบนี้กับเธอ แม้ว่าจะมีศักดิ์เป็นพี่ชายของเธอก็ตาม ทัศไนยเดือดดาลขึ้นมาอีกครั้ง เมื่อร่องรอยขบเม้มที่พนาฝากเอาไว้ โผล่พ้นเรียวขา และเนินอกพักพิง
“ไปให้ใครเอามาละ”
“ผัว!”
พักพิงตะโกนใส่หน้าทัศไนยด้วยความโมโห ก่อนที่ทัศไนยจะวิ่งเข้าไปคร่อมร่างของเธอและซุกไซร้ซอกคอ
กรี้ดดดด!!!
“ช่วยด้วย ปล่อยนะ”
พักพิงพยาม กรีดร้องอย่างดังเพื่อหวังว่าจะมีคนมาช่วยเธอ
“ผัวงั้น งั้นก็มีฉันเป็นผัวอีกคนเป็นไง”
กรี้ดดดด!!! “ช่วยด้วย”
